Η Μαύρη Βίβλος Των Εγκλημάτων Του ΕΑΜ 1946

ππίϊτπ

[ΐΤΐτϋ

|| [;]{}[

Γίΐΐΐίΐϋίΐ

Κί[ΐ3

ττΙπίΓΰΙ

ΨΉο/Ιζά

ΧΡΥΦΩΝΟΣ X. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΟ/ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

Η

ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ

ΤΩΝ

ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΑΜ

19 4 6

Αφιερώνεται είς τόν πατέρα μου
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΝ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ*
φονευθέντα άδίκως έξ αίτιας τοϋ ΕΑΜ είς ένδειξιν αΐω-
νίου πένθους καί υΐϊκής λατρείας

«Κκταβιΐαβμαι βΙ(

ί8ών» Γϊν. ΛΖ' 35

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ολόκληρος ή άνθρωπότης έκινδυνευσεν άπό τόν κατςιστρεπτι
κόν πόλεμον, πού έξαπέλυσεν έναντίον της ό Χίτλερ. Ή πατρίς
μας όμως έκινδύ.νευσε πε ρισσότερον άπό κάθε άλλο Κράτος, διότι
τρεις τρομεροί έχθροΐ τής έπετέθησαν, οΐ Ιταλοί, οί Γερμανοί καί
οί Βούλγαροι διά \ά τήν έξαφανίσουν άπό τό πρόσωπο ν τής γής.

Καί έναντίον τών τριών αύτών βαρβάρων άντέταζεν ή Ελλάς
ήρωϊσμόν, πού σπάνια άναφέρεται^άπό τήν Ιστορίαν είς τήν ζωήν
άλλων λαών.

Αλλά τόν μεγαλύτερον καί τρομακτικώτερον κίνδυνον δέν διέ-
τρεξεν άπό τούς κατακτητάς, δσον κατά τό χρονικόν διάστημα 1941
— 1944 άπό τό ΕΑΜ, τό όποιον Εκαψεν, ήτίμασε καί προσεπάθησε
νά θάψη όριστικώς τήν Ελλάδα.

Ή θεοκατάρατος αύτή όργάνωσις πού λέγεται ΕΑΜ, συλλα-
βοϋσα μέ τούς Σατανάδες τών Βαλκανίων, έγέννησε τάς θεομηνί-
ας πού άκούουν είς τό όνομα ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΟΠΛΑ, ΕΤΑ, ΕΠ
κ.λ.π. αί όποΐαι, κάθε μία χωριστά, καί δλαι μαζύ, ύπήρξαν διά τόν
δόσμοιρον τόπον μας, ληστοσυμμορίαι, μπουλούκια δολοφόνα, φω-
λεαΐ λυσσασμένων λύκων καί ρυπαρών ύαινών.

Ή άντεθνική, ή άντικοινωνική, ή άντιχριστιανική αύτή συμμο-
ρία παρουσιάσθη άρχικώς ώς «τό ΕΑΜ», ήτοι Εθνικόν Απελευθε-
ρωτικόν Μέτωπον, ένφ πραγματικώς ήτο καί είναι «ή ΕΑΜ», τού-
τέστιν Ένωσις άδελψών Μόσχας.

Τής όργανώσεως ταύτης άποψασίζομεν νά κάμωμεν, σύν θεφ
Άγίω, τά έπίσημα άποκαλυπτήρια, διά νά διαψωτίσωμεν τήν Ελλη-
νικήν Κοινωνίαν. Καί πρός τοΟτο τό άνά χεϊρας έργον περιλαμβά-
νει: 1) τάς έκτελέσεις κατά τήν κατοχήν, μέ τά άπαραίτητα έπεζη-
γηματικά Κεφάλαια, 2) τά Δεκεμβριανά, καί 3) τό Δράμα τών Ό-
μήρων.

Είς τά τρία αύτά μέρη τοϋ βιβλίου θά συναντήση ό άναγνώστης
στοιχεία, άληθή, έπίσημα, άδιάψευστα καί μεμαρτυρημένα. ώρτε νά
δύναται νά κρίνη καθαρά, διά τόν έξολοθρεμόν καί τό ξεθεμέλιω-
μα πού έπροξένησεν ή ΕΑΜ είς τήν χώραν μας.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

°'ί· Ελλάς ζή τρεις χιλιάδας 2 τη καί περισσότερα. Μέσα
είςαύτούς τούς τριάντα αΙώνας, αΰτη πολλάκις έκινδύνευσε καί
άπό έξωτερικούς καί έσωτερικούς έχθρούς· πολλάκις ένικήθη, καί
πολλάκις ύπεδουλώθη διά μακρά έτη', καί δι’ αιώνας άκόμη- άλλά
ποτέ δέν ήπειλήθη νά σβύση άπό τόν κατάλογον τών Εθνών,, ποτέ
δέν έκινδύνευσε νά χάση τήν ψυχοσύνθεσίν της, καί τάς φυσικάς ά-
ρετάς της, όσον κατά τό διάστημα 1941— 1944, κατά τό όποιον ή
Έαμοκρατία ύπήρξεν ή στυγνότέρα, ή φρικτοτέρα, ή μάλλον ά-
νατριχιαστική δουλεία.

Ύπεδουλώθη ή Ελλάς εις τούς Ρωμαίους· ύπεδουλώθη είς
τούς Τούρκους, άπό τούς όποίους μόλις πρό 117 έτών ήλευθερώθη,
καί είς τόν ζυγόν τών όποίων έμεινε τετρακόσια χρόνια.

ΑΥ λοιπόνΙ ΑΙ δουλεΐαι αδται είναι θωπεΐαι έμπρός είς τήν
τυραννίαν του ΕΑΜ, τήν άποτρόπαιον καί στυγεράν καί ϋπουλον,
τήν όποιαν έπέβαλεν έπί μίαν τριετίαν είς τόν Ελληνικόν Λαόν καί
προσεπάθησε καί ήγωνίσθη καί έμόχθησε νά τήν έπιβάλη διά
παντός.

Ό Γ ενιτσαρισμός άκόμη είναι μηδέν έμπρός είς τά έγκλήματα
πού διέπραξε τό ΕΑΜ είς βάρος τής Νεολαίας, τής όποιας διέσει-,
σεν αύτά τά βάθρα τής άνθρωπίνης ύποστάσεως, άφ' οδ παιδιά έ-
δίκαζον καί καθύβριζον τούς γονείς, παιδιά κατεσκόπευον τάς ά-
δελφάςκαί παιδιά έφόνευον μέ ήδονήν τούς συνομήλικάς των 11.

Τό ΕΑΜ ύπήρξε διά τήν Ελλάδα κεραυνός, πού όλίγον άκό-
μη καί θά μετέβαλεν είς κονιορτόν όλόκληρον τήν Ελληνικήν κοι-
νωνίαν.

Τό ΕΑΜ ύπήρξε κατακλυσμός, πού όλίγον άκόμη καί ή Ελ-
λάς θά έγίνετο έπαρχία Βουλγαρική.

Τό ΕΑΜ ύπήρξε σεισμός πού έκλόνισεν έκ θεμελίων αύτάς
τάς βάσεις τής Ελληνικής Φυλής, ή όποια, &ν δέν είχε μέσα
της αίώνια ζώπυρα, τώρα ξεψυχισμένη θά έσάπιζε κάτω άπό τό
βρωμερό πόδι τών άπλυτων καπετάνιων της...·

Ό πόλεμος ήτο μοιραΐον νά πλήξη καί τήν . Ελλάδα. Καί .τά
τέκνα της έχουν πατριωτισμόν καί σωφροσύνην, ώστε ν.ά όμονοοδν
όναμεταξύ των, καί μέ όλίγας θυσίας νά διέρχωνται τούς κινδύ-
νους. Έχουν οί Έλληνες τήν Ικανότητα, εις τάς δυσκόλους καμπάς
τού ΈθγικοΟ μας βίου, νά ΦναπτΟύΟυν άλληλεγγύην, όμόνοιαν

καί άδελφωσύνην, ώστε νά διέρχωνται σχεδόν άτρωτοι τήν τρα-
γικότητα τής μοίρας των. ■ .

Καί αύτό θά συνέβαινεν ασφαλώς καί κατά τήν έποχήν τής
Κατοχής. Άλλ’ ή κακή μοίρα, ό φθονερός δαίμων τής Ελλάδος,
παρουσίασε τό ΕΑΜ.

Καί ή πολύμορφος καί σατανική αϋτη όργάνωσις, πού άλλοτε
έμφανίζεται ώς ΕΛΑΣ, άλλοτε ώς ΚΚΕ, άλλοτε ώς ΕΠΟΝ, ώς
ΠΕΕΑ, ώς ΕΤΑ, ώς ΕΑ κλπ, έξηπάτησε τόν Ελληνικόν λαόν, τόν
έξώπλισε μέ δπλα τών Συμμάχων, άφ’ οδ έξηπάτησε καί αύτούς,
καί μόνον παρά τών Άγγλων έλαβε μέχρι τοδ Απριλίου 1944 έξα-
κοσίας όγδοήκοντα χιλιάδας χρυσ&ς λίρας, καί δέσμιον τόν έσυρε
πρός τούς σκοπούς της, οί όποιοι ήσαν καί είναι νά έπιβάλη άγρι-
ον καί άδυσώπητον προλεταριδτον.

Τό ΕΑΜ ύπό τό πρόσχημα άγώνος άντιστάσεως κατά τοΟ
κατακτητοΟ, έσυρε πρός τό μέρος του, δλον τόν συντηρητικόν κό-
σμον, δλην τήν μεσαίαν τάξιν, καί δλην τήν νομιμόφρονα έργα-
τικήν μερίδα, διά νά τούς όδηγήση δεμένους χειροπόδαρα είς. τόν
Κομμουνισμόν.

"Οσοι θά άναγνώσητε τό άνά χεΐρας βιβλίον μου θά πεισθήτε
περί τούτου άπολύτως, καί χωρίς καμίαν άμφιβολίαν, διότι παρα-
θέτω γεγονότα ώμά, άναφέρω γεγονότα άπό έπίσημα δοκουμέντα,
καί γράφω σκηνάς τάς όποιας έζησα καί άντελήφθην μέ τάς Ιδίας
μου αίσθήσεις είς τήν Εύρυτανίαν, τήν Φθιώτιδα, τήν Πελασγίαν,
τόν Δομοκόν, τήν Αιτωλοακαρνανίαν, καί είς τάς Αθήνας, κατά
τό κίνημα τοΰ Δεκεμβρίου,

Μέ τό παρόν βιβλίον δέν πρόκειται νά γράψω Ιστορίαν. Ή
Ιστορία είναι φιλοσοφία τοΰ άνθρωπίνου γένους, φιλοσοφία κοι-
νωνική, φιλοσοφία πολιτική.

Αλλά τό ΕΑΜ δέν έχει φιλοσοφίαν, δέν έχει ήθικήν, δέν έχει
τίποτε τό άνθρώπινον, άφ’ οδ παραδέχεται τό έγκλημα ώς άρετήν,
τήν ληστείαν ώς γενναιότητα, τόν έκφαυλισμόν ώς άνάγκην, άφ’ οδ
καθύβρισε τήν Χριστιανικήν θρησκείαν, διέφθειρε τήν οίκογένειαν,
έπώλησε τήν Πατρίδα, καί αίσθάνεται ήδονήν, μόνον δταν πλύνε-
ται μέ τό άχνΐζον αΤμα τών θυμάτων του.

Άλλως τε μέ τό^ΕΑΜ, μέ τούς άρχηγούς του, μέ τούς όπα-
δούς του καί τούς έκτελεστάς του, πρέπει νά άσχοληθή ή Ψυχια-
τρική καί ή Εγκληματολογία έπί πολλά έτη καί είς όγκώδεις τόμους.

■ Μέ τό παρόν βιβλίον έπιθυμώ νά διαιωνισθοΰν είς τό διηνεκές
τά φρικαλέα έγκλήματα τοΟ ΕΑΜ, ώστε μέ τήν άνάμνησίν των νά
ουγκρατώνται οί Έλληνες καί προφυλάσσωνται άπό τήν λέπραν
^ιού λέγεται Κομμουνισμός, καί ό όποιος άποτελεΐ τήν ,χειροτέραν
δικτατορίαν τοϋ προλεταριάτου.

Καί δεύτερον έπιθυμώ δπως οί σφαγείς τών άθώων Ελλήνων,
οί έκδορεϊς τών τίμιων* πατριωτών, οί πυρποληταί τών χωρίων, οί
αίμοχαρεϊς δολοφόνοι, τά αίμοδιψή τέρατα τοΟ ΕΛΑΣ καί τής
ΟΠΛΑ, παραδοθοΟν είς τό άνάθεμα, παραδοθοΰν είς τήν κατάραν.
Καί περιφρόνησιν άπό τάς Έλληνικάς γενεάς, διά μίαν χιλιετίαν.

ΜΕΡΟΣ Α'

1. ΙΔΡΥΣΙΣ ΤΟΥ ΕΑΜ

2. ΙΔΡΥΤΑΙ ΤΟΥ ΕΑΜ

3. ΣΚΟΠΟΙ ΤΟΥ ΕΑΜ

4. ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ καί ΕΑΜ

5. ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΕΑΜ
α' Διδάσκαλοι

β' Νεολαία

γ' Αρχιερείς— Ιερείς

δ' Πατριωτισμός τών Έλλήνωτ

^ϋδρνσις ιον @.ί%.ίΜ,

υ διαβόητος "Αρης Βελουχιώτης δταν είσήλθεν' είς τήν
Λαμίαν τήν 20ην Όκτωβρίου 1944 ώμίλησε προς τόν συγκεν-
τρωθέντα πληθυσμόν από τό ξενοδοχεΐον «Κεντρικόν» και είπε
μεταξύ των άλλων, δτι αύτός μαζύ μέ όλίγους άλλους δμοϊδεά-
τας του ίδρυσε τό ΕΑΜ τήν 27ην Σ)βρίου τοΰ 1941, προσέθεσε
δέ καθαρά και ξάστερα, δτι είναι κομμουνιστής.

Διεδόθη ευρύτατα, δτι τήν ΐδρυσιν τοΰ ΕΑΜ ένέκρινε καί
δηυκόλυνε και δ πολιτικός κόσμος τής Ελλάδος. Τοΰτο δεν δύνα-
μαι νά τό βεβαιώσω" δ Ιστορικός τοΰ μέλλοντος άς εύρη τήν
Αλήθειαν - έκεΐνο πού είναι άληθές καί άναμφισβήτητον είναι τό

έξης:

Μετά τόν θρίαμβον τής Ελλάδος είς τά βουνά τής Αλβα-
νίας, καί ενώπιον τοΰ κατακτητοΰ, οί "Ελληνες είχον Αφήσει
κατά μέρος τάς έχθρας των. Ηνωμένοι,, ως ένας άνθρωπος,
Ικαίοντο από άπέραντον πατριωτισμόν, και ως ήφαίστειον, ήσαν
έτοιμοι νά έκραγοΰν κατά τοΰ έπιδρομέως. Ή ψυχολογική των
δθεν προεργασία ήτο ανθηρότατη, και δεν Ιχρειάζετο τίποτε
άλλο, παρά νά παρουσιασθή κάποιος ως Αρχηγός τοΰ κρυφοκαί-
οντος Έθνικοΰ των ένθουσιασμοΰ. Και είς τήν κατάλληλων
στιγμήν παρουσιάζεται δ Κλάρας.

Οί Έλληνες μέσα είς τόν ένθουσιασμόν των, Αφ* ου εβλεπον
τήν προσδοκίαν των νά γίνεται πραγματικότης, δεν έπρόσεξαν
τι θά πή Βελουχιώτης - ποιον τό παρελθόν του, ποιον τό ήθικόν
του έρμα, ποία ή είλικρίνειά του. Δεν έπρόσεξαν τΐ θά πή Γληνός,
τι θά πή Μπακιρτζής και άλλα τοιαΰτα ένεργούμενά!
Τούς ένηγκαλίσθησαν καί τούς εδωκαν δύναμιν Ανυπολόγιστον.
"Αλλως τε ήτο τόσον,ώραϊον και υψηλόν τό διάγγελμα τοΰ ΕΑΜ.
Άπηυθύνετο «σέδλο τό Ελληνικό λαό, σ’ δλους Χ,ούς

13

•Έλληνες, πού λαχταρούν γιά τό ξεσκλάβωμα
νής Πατρίδο ς μας»!!

Και παρακάνω συνέχιζε:

«Ή ένωσις δλων στον κοινόν Απελευθε-
ρωτικόν Αγώνα, ή ώργανοομένη καθοδήγη-
ση του, νά ποιος είναι δ σκοπός τοϋ ΕΑΜ».

Έπηκολούθησε συναγερμός δλων των Ελλήνων, καί έχρειά-
σθη καιρός, καί έμεσολάβησε τό έγκλημα, τό αίμα, τό κάψιμο
δλοκλήρων περιφερειών διά νά Αποκαλυφθή είς δλους τούς "Ελ-
ληνας καί είς τούς Συμμάχους Ακόμη, δτι τό ΕΑΜ είναι τό ί-
διον Κομμουνιστικόν Κόμμα μέ άλλο δνομα διά νά δύναται νά
εξαπάτηση τον λαόν μέ τό πρόσχημα τής έλευθερίας, Αλλά σκο-
πόν καταχθόνιον έχον νά κυριάρχηση τής Ελλάδος μετά τήν
Απελευθέρωσιν.

Μέ άλλους λόγους τό ΕΑΜ ύπήρξεν δ Δούρειος "Ιππος τοϋ
Κομμουνιστικού Κόμματος. Και δπως Από τον Δούρειον "Ιππον,
έξαπατήσαντα τούς Αφελείς Τρφας, έξεπήδησαν οί Αχαιοί πά-
νοπλοι και σιδηρόφρακτοι, καί έσπειραν τον θάνατον, τον όλε-
θρόν, τήν φρίκην και τόν εξαφανισμόν είς τό ιερόν "Ιλιον, έτσι
και Από τό ΕΑΜ, πού ύπεσχέθη τήν ελευθερίαν, Ιξεχύθη είς δλην
τήν Ελλάδα ή καταστροφή, δ Αφανισμός, τό αίμα, τό έγκλημα,
δ καπνός, ή φωτιά και δ θάνατος, Αφ’ οΰ τόσον Αφελείς ΰπήρ-
ξαμεν και τόσον Αδρανείς Ιστάθημεν.

"Οτι δέ τό ΕΑΜ ίδρΰθη Από τήν Μόσχαν, πείθεται κάθε
Αναγνιδστης Από τάς Αποκαλύψεις πού έκαμαν οί «Τάϊμς τής
Νέας'Υόρκης» τήν 23ην Ιουλίου 1942.

Άπεκάλυπτον λοιπόν οί «Τάϊμς» δτι δ Στάλιν («μίλησε τήν
7ην Νοεμβρίου 1941, καί έδωκε τάς εξής δδηγίας πρός τούς
κομμουνιστάς τής Ευρώπης!

1) Όφείλουν τά Κομμουνιστικά κόμματα νά γίνουν δυνα-
μικά και νά κυριαρχήσουν Ιπάνω είς τά αντιδραστικά στοιχεία,
τά δποϊα είναι Αντίθετα πρός τά συμφέροντα τής Σοβιετικής
Ένώσεως.

2) Είναι Απόλυτος Ανάγκη νά εξουδετερώσουν τά Αντικομ-
μουνιστικά ρεύματα πού έρχονται Από τήν Αγγλίαν καί Άμε-
ρικήν,

η

3) Πρέπει να είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουν ρήξιν της
Σοβιετικής Ένώσεως μέ τούς τωρινούς συμμάχους της, διότι ή
Μόσχα δεν θά έπιτρέψη εις έθνη έλευθερωθέντα από τόν Χιτλε-
ρισμόν, να γίνουν βάσεις ύποστηρίξεως τοΰ Άγγλο — Αμερι-
κανικού Ιμπεριαλισμού.

Έδώ είγαι τό λάθος τοΰ Πολιτικού καί Στρατιωτικού κό-
σμου* άπρεπε, δι 5 εκπροσώπων των εμπείρων, ικανών, καί προ
παντός πατριωτικών αισθημάτων, να κατευθύνουν τήν όρμήν
τού λαού προς τάς άφθάρτους Ιδέας, τάς οποίας Ιγκλείει μόνον
ή Μεγάλη καί "Ωραία "Ελλάς, καί νά μη άφ ήσουν τήν επανα-
στατικήν αυτήν όρμήν νά τήν εκμεταλλευθοΰν ιερόσυλοι καί
τυμβωρύχοι τοΰ φυράματος τοΰ Κλάρα καί τών ά'λλων συμμο-
ριτών τοΰ ΕΑΜ.

"Η "Ιστορία τοΰ “Εθνους μας, ήτις προ παντός θεραπεύει
τήν αλήθειαν, Ιν καιρφ θά έκδώση τήν ετυμηγορίαν της.
"Ιδρύθη λοιπόν τό ΕΑΜ. Τό δνειρον τής έξεγέρσεως τών "Ελ-
λήνων κατά τοΰ εισβολέως έγινε πραγματικότης. Αλλά ή "Ελλη-
νική ανταρσία πάνοπλος καί άποφασιστική, αντί νά στραφή κα-
τά τοΰ κατακτητοΰ καί ένισχύση τόν συμμαχικόν άγώνα, καί έν-
θαρρύνη τάς λαϊκάς μάζας, δτι γλυκοχαράζει ή έλευθερία, έ-
στρεψε τά δπλα κατά τών συμμάχων “Αγγλων καί τών πατριω-
τών "Ελλήνων. Διατί αυτό τό τερατώδες φαινόμενον;

Διότι οί ίδρυταί καί αρχηγοί τοΰ ΕΑΜ δεν είχον ιδέας έθνι-
κάς καί πατριωτικάς. Είχον δμως σκοπούς μαύρους καί απαί-
σιους: πώς νά έξανδραποδίσουν τήν "Ελλάδα, καί πώς κάτω άπό
τόν γαλανόν ουρανόν τής Πατρίδος μας, νά ιδρύσουν σχολήν
εγκλήματος, αίματος καί θανάτου,

'ίϊδρνζαι ζοϋ <£\ δΆ. &ΥΙ.

Νΐκο5 Ζαχαριάδη3

<^αθ’ δλον τό διάστημα τής ΕΑΜοκρατίας δ αρχηγός
αυτός τοϋ Κ.Κ.Ε. εκρατεΐτο εις τάς φυλακάς Βιέννης. Επειδή
δμως αυτός, πριν συλληφθή και φυλακισθή άπό τόν Μεταξάν, I-
γαλούχησε δλους τούς παραστρατημένους “Ελληνας είς τόν Κομ-
μουνισμόν, και επειδή εδώ τό Κ.Κ.Ε. τόν θεωρεί Πατριάρχην του,
είναι δίκαιον νά τόν θεωρήσωμεν Ιδρυτήν, διότι άναμφισβητή-
τως εδιδεν δδηγίας από τάς φυλακάς.

Ό Ζαχαριάδης ή Κούτβης, ή Γεωργιάδης, ή Κόλλιας, ή
Ξάνθης, ή Παπαδόπουλος, ή Δημητριάδης, ή Βασιλειάδης, ή
Κόντος, ή Ζάδης Νικόλαος τοϋ Παναγιώτου έγεννήθη είς ενα
μικρό χωριό τοϋ Πόντου πλησίον τής Σοβιετικής Ρωσσίας. Είς
ήλικίαν 17 ετών, άλητεύων εφθασεν είς Ρωσσίαν, δπου τόν
εμάζεψεν ή Αστυνομία, τόν άνέλαβεν ή Γ' Διεθνής καί τόν
έσπουδασεν είς τό Πανεπιστήμιον τής Προπαγάνδας είς τήν
πόλιν Κουτβ. Μετά τήν άποφοίτησίν του ήλθεν είς τάς Αθήνας
φέρων τό δηλητήριον τοϋ κομμουνισμού.

Κατέσφαξε τόν σύντροφόν του Παπαδάτον, διότι έδυσφή-
μησεν οΰτος τό σύστημα τοϋ προλεταριάτου, καί κατεδικάσθη
είς . 9 έτών ειρκτήν. Έδραπέτευσεν από τάς φυλακάς τραυματί-
σας δύο χωροφύλακας, καί κατεδικάσθη ερήμην επί έσχάτη
προδοσίφ.

Συνειργάσθη κατόπιν μέ τήν «Εσωτερικήν Μακεδονικήν
Επαναστατικήν Όργάνωσιν» (ΕΜΕΟ) καί μέ Βουλγάρους κομι-
τατζήδες διά νά απόσπαση τήν Μακεδονίαν καί Θράκην άπό
τάς άγκάλας τής Μητρός Ελλάδος καί νά δημιουργήση άνεξάρ-
τητον Μακεδονικόν Κράτος, ή δν δέν κατορθωθή τοΰτο, νά
προσαρτήση τήν Μακεδονίαν καί Θράκην είς τό Βουλγαρικόν
Κράτος.

ΐ6

Αυτός είναι ό Ζαχαριάδης. Άπατρις, -θολός εγκέφαλος, χω-
ρίς συνείδησιν Ιθνικήν.

Αί ανωτέρω σημειώσεις εδημοσιεύθησαν εϊς την εφημερίδα
τών Χανίων «Έ λ λ η ν ι κ ή Φωνή».

2. "Αρη; Βελουχιώτπί (Άδανάσιο 5 Κλάρα$)

'Ο "Αρης Βελουχιώτης εδημιούργησε τον ΕΛΑΣ, τοΰ όποιου
ήτο Άρχικαπετάνιος, δηλαδή πολιτικός καθοδηγητής τοΰ Γενι-
κού Στρατηγείου τοΰ ΕΛΑΣ. Τ Ητο ή ψυχή και ό νους τοΰ εγ-
κληματικού καί ταξικού αυτού στρατού καί ούδεις ετόλμα νά
συζητήση τάς γνώμας του. Οί άλλοι αξιωματικοί τού ΕΛΑΣ,
πού εγαλουχήθησαν είς τά αγνά νάματα τής Εθνικής στρατιω-
τικής οίκογενείας, αλλά άνάνδροος τά έπρόδωσαν, ωσάν τον Σα-
ράφη, τον Σπάθή, τον Μάντακα, τον Γρηγοριάδη, τον Καραμή-
τρο, έτρεμον μπροστά του, δπω; δ δούλος Ινώπιον Ιταμού αύ-
θέντου. Παρά ταύτα εϊς τήν δρασιν τοΰ ΕΛΑΣ, ό "Αρης δεν
είχε πρωτοβουλίαν ατομικήν, άλλ’ έκινεΐτο κατόπιν εντολών
τοΰ Κομμουνιστικού Κόμματος, διότι δ ΕΛΑΣ άπετέλει τήν μα-
χητικήν εκδήλωσιν τού ΕΑΜ, τό όποιον συνειργάζετο και διηυ-
θύνετο από τό Κομμουνιστικόν Κόμμα.

Τήν έμφάνισίν του δ "Αρης είς τον έγκληματικόν δρίζοντα
Ιπισήμως τήν έκαμε τόν Ιούνιον τού 1942, εϊς τό Νέον Μονα-
στήριον — Δομοκοΰ.

Εϊς τό. χωρίον τούτο, τό Ν. Μοναστήριον (κοινώς Μπεκρι-
λέρ ή Τσόμπα, περί τάς 3 ώρας άπέχον τού Δομοκοΰ), έπέδραμε
κατά τοΰ γαιοκτήμονος Μαραθέα, τόν συνέλαβε μετά τών~ 1δ
δπαδών του, δλο>ν έγκληματιών και βαρυποινιτών, τόν έδεσε,
και τόν ΰπεχρέωσε νά βλέπη τάς φλόγας τής οικίας του, τήν ό-
ποιαν έκαψε μέ βενζίνην! Μετά τήν άποτέφρωσιν τοΰ μεγάρου,
διέταξε τά παλληκάρια του και έφόνευσαν τόν Μαραθέαν κατά
- τρόπον φρικιαστικόν και μή άπαντώντα εϊς τά εγκληματικά
χρονικά τής Ελλάδος από αϊώνων. Άπήγαγε και τόν υϊόν Μα-
ραθέα, νεανίσκον 14 ετών, και Ιτράπη προς τά δρη.

Βραδΰτερον μετά τινα χρόνον τόν υϊόν Μαραθέα έξετέλεσε

2 » Ή Μαύρη Βίβλος Τού ΕΑΜ 17

μόνος του εις στιγμές διασκεδάσεως και κατόπιν άγριας ούζο-
ποσίας. Διότι ό εκλεκτός αυτός Καπετάνιος τοΰ ΕΑΜ — ΕΛΑΣ,
έπινε τό ούζο μ έ τό τσουκάλι.

"Οταν άστραπιαίως διεδόθη εϊς Λαμίαν τό άποτρόπαιον αυ-
τό έγκλημα, τό όποιον έγένετο εις βάρος εκλεκτού "Ελληνος και
πατριώτου, άνευ ούδεμιάς δικαιολογίας, πανικός κατέλαβε πάν-
τας, έντοπίους και ξένους, και δλοι διηρωτώντο «τ ά εγκλή-
ματα αυτά ποιων καιρών ε Ιναι σημεία;»

•Ο γράφων τάς γραμμάς ταύτας, μελετήσας τον τρόπον καθ’
δν Ιφονεύθη ό Μαραθέας και ευρών αυτόν απολύτως άσυνήθη
διά τον χαρακτήρα τοΰ "Ελληνος, άλλά έχοντα σχέσιν μέ τήν
νοοτροπίαν και ψυχοσύνθεσιν τοΰ Σλαύου, κατέληξεν εις τό
συμπέρασμα, δτι οί δήθεν άπελευθερωταί και εκτελεστά! τοΰ
Μαραθέα, είναι κομμουνισταί και μάλιστα τής χειροτέρας μορφής.

Τήν σκέψιν μου ταύτην τήν άνεκοίνωσα αμέσως είς τήν
σύζυγόν μου, τον Σεβασμιώτατον Φθιώτιδος κ. “Αμβρόσιον και
τόν δικηγόρον και αδελφικόν μου φίλον κ. Εύάγ. Καϊλάνην.

Δυστυχώς διά τήν Ελλάδα, δ, τι προέβλεψα, δχι απλώς έ-
πηλήθευσεν, άλλ“ ύπερέβη πάσαν προσδοκίαν.

Έπρόκειτο περί χειριστής μορφής κομμουνιστών, οΐτινες
μετέβαλον τήν τιμωρίαν είς ειδεχθές και άποτρόπαιον έγκλημα
ΐνα κατακτήσωσι τόν “Ελληνικόν Λαόν, φονεύοντες ένα Γ ερμα-
νόν, γιά τά μάτια, καί ξεπαστρέβοντες 100 "Ελληνας.

Ό ίδιος άλλως τε ό Βελουχιώτης, ώμολόγει είς τάς κατ’ ί-
διαν συζητήσεις, δτι πάντοτε ελάμβανε διαταγάς άπό τό ΚΚΕ
τών *Α θηνών, καί δτι εχθρούς έθεώρει δχι τούς “Ιταλούς καί
Γ ερμανούς, άλλά τούς Έλληνας πού δέν είναι μέ τό μέρος του.
Παραθέτομεν άμέσως εντυπώσεις ανθρώπου πού τόν έγνώρισε
καλά, καί τόν παρηκολούθησεν είς δλας τάς τρομακτικός εκ-
δηλώσεις του, καί αί όποϊαι εδημοσιεύθησαν είς τήν σοβαρόν έ-
φημερίδα τών Αθηνών «ό “Ασύρματος», ύπό τόν τίτλον:
«Αυτός ήταν»:

Ήταν πιστό καί πειθήνιο 8ργανο του ΚΚΕ. ,

Ήταν ό άνθρωπος πού χρειαζόταν τότε, ατά 1942. Άφοσίω*
• μένος σά σκύλλος σ' αύτούς καί στό «μεγάλο σκοπό», άνάλγητος.

Αμείλικτος, τίγρις και ύαινα γιά τούς άλλους.

—Πρέπει νά τινάξουμε τό γεφύρι, καπετάνιε, τοΰ έλεγε τό
Νοέμβριο τού 1942 ό Ζέρβας στό Μαύρο Λιθάρι, πάνω άπό τό
Γοργοπόταμο. Είναι ζήτημα τιμής γιά μάς, γιά τήν Ελλάδα....

Ό Βελουχιώτης κουνούσε τό κεφάλι.

— Δέν μπορώ....

—Ωστόσο οΐ Εγγλέζοι σαμποτέρ ήρθαν ύστερά άπό συνεν-
νόηση μαζί σας... Μέ τήν όργάνωσή σας αύτή... τό ΕΑΜ πώς τό
λέτε... Εμένα μέ κουβαλήσανε άπό τήν Ήπειρο, έπειδή άρνηθή-
κατε νά κρατήσετε τό λόγο σας έσεΐς. Έχεις τήν ύποχρέωσή νά
μέ βοηθήσης τούλάχιστον, καπετάνιε, νά κάνω τή δουλειά... Διά-
βολε, τί τάχουμε τά δπλα, άν δέν είναι γιά νά χτυπάμε τόν έχθρό...

Ό Βελουχιώτης ξέσπασε:

—ΤΙ έχθρούς μοΟ ψέλνεις τώρα, στρατηγέ ! Εγώ λαβαίνω
διαταγές...

Χτύπησε τήν τσέπη δπου είχε τά χαρτιά του.

— Άπό τή Λαμία... καί άπό τήν Κεντρική τών Αθηνών... Νά
μή άνακατεύουμαι σέ τέτοιες δουλειές, προστάζουν. Καλά λοιπόν
θά κάνης καί σύ, νά ξαναγυρίσης ατά λημέρια σου. Λόγος δέ μάς
πέφτει....

Αύτή τή φορά δμως, ό Ζέρβας κούνησε τό κεφάλι.

— θά τινάξω τό γεφύρι, καπετάνιε, καί χωρίς τή βοήθειά σου.

Τότε σκίρτησε γιά πρώτη φορά μέσα στήν χαρδιά του Βελου-
χιώτη τό άσβεστο καί θανάσιμο μίσος γιά τόν άνθρωπο αύτό, πού
γραφτό ήτάν τόσα άλλα— καί πολύ σπουδαιότερα— σχέδια, νά
τούς χαλάση τών κόκκινων συντρόφων.

* *

«ΤΙ έχθρούς μοΟ ψέλνεις I...»

Ένα χρόνο άργότερα, στά Τζουμέρκα, οι Εθνικές Όμάδες
άντιμετώπιζαν ξεφρενιασμένη τή μανία τής γερμανικής έπιθέσεως.
Άπό τά Γιάννινα πήρε ό ύπαρχηγός τών Εθνικών Όμάδων τόν
Κόζακα, πρωτοπαλλήκαρο τοΰ ΕΛΑΣ, στό τηλέφωνο.

— Γ ιά δνομα τοΟ θεού I Ελάτε νά μάς βοηθήσετε νά σταμα'
τήσουμε τόν έχθρό.... Μετά λύνουμε τις διαφορές μας...

Δίπλα στόν Κόζακα ήταν ό "Αρης. Δική του ήταν ή άπάντηση:

—Εχθροί γιά μάς είστε σείς καί δχι οί Γερμανοί.

Εχθροί καί οι Εγγλέζοι ! Ό Άρης τό είχε πή στή Δεσφίνα
στις άρχές τού 43:

«Άν μπούνε έμπόδιο στό δρόμο μας, θά τούς χτυπήσουμε
κι’ αύτούς.... Εχθροί μας δέν είναι οί Γ ερμανοί καί Ιταλοί στρα-
τιώτες... Άπό τή Μόσχα θά μάς έρθη τό μεγάλο σύνθημα, καί τότε
θά ξεχυθούμε στούς δρόμους καί τά μέγαρα τών Αθηνών I...»

Πλήρη εικόνα τοΰ "Αρη Βελουχιιότη, του ίδρυτοΰ του
ΕΑΜ, τοϋ Δημιουργού τοΰ ΕΛΑΣ, τοΰ Έρυθροΰ Αττίλα των
μαύρων χρόνων τής σκλαβιάς, λαμβάνει ό αναγνώστης από τα
κατωτέρω, τά όποια έδημόσιεΰθησαν ως κύριον άρθρον τής
καθημερινής έφημερίδος «Ελευθερία» την 13ην Ιουνίου 1945,
υπό τον τίτλον : «Ό Μιζέριας»:

«ΆνεδόΘη άπό τήν άφάνειαν, μόλις ήρχισε νά χώνη αίμα.
Κατόπιν Εγινε «καπετάνιος». "Υστερα τραγούδι. "Επειτα θρΟλος διά
τούς μέν, Αττίλας διά τούς άλλους. Τό όνομά του έπέρασε τά
σύνορα τής Ελλάδος. Τό Εμαθαν είς δλας ίσως τάς χώρας τών
ήνωμένων έθνών. Καί είς τάς χώρας τοΟ ”Αξονος καί τών δορυφόρων
του. Όσον περισσότερον αίμα Εχυνε, τόσον περισσότερο έμάνθα-
νον τό όνομά του. Μετά τήν άπελευθέρωσιν έκρεμόταν ώς δαμό-
κλειος σπάθη έπάνω άπό τά κεφάλια τών προδοτών. Αλλά καί τών
τιμίων καί φιλησύχων Ελλήνων πού ήσαν Εκατομμύρια. Εκείνοι
πού τόν έλάτρευαν έπερίμεναν τήν κάθοδόν του. Καί Εκείνοι πού
τόν μισούσαν, τόν Ετρεμαν. Τ Ηλθε κατόπιν τό κίνημα. ΟΙ όργανω-
ταί του, δέν τόνήρώτησαν; "Ισως. Τώρα, είναι Ενας κοινός ληστής,
βαρυνόμενος μέ χιλιάδας φόνων καί άποκηρυγμένος άπό τό κόμμα,
πού άλλοτε τόν άπεθέωσε. Ξαίρει ότι άπό Εδώ καί πέρα Ενα
πράγμα πρέπει νά εύχεται: τό «καλό βόλι» —

Ό "Αρης· Έξεκίνησε διά τήν ζωήν ώς άποκηρυγμένος άπό τήν
οίκογένειάν του πρώτα. Μίαν οικογένειαν τής Λαμίας, εΰπορον καί
άψογσν. "Οταν τά άλλα παιδιά, ί<αί πρό πάντων τά παιδιά τών
εύπόρων οίκογενειών, χορεύουν, Ερωτεύονται καί σαχλαμαρίζουν;αύ-
τός Εκαμνε διαρρήξεις καί Εκλεπτε. Καί κατεδικάζετο είς διαφόρους
ποινάς, τάς όποιας έξέτιεν ύπό τό σοφόν Ελληνικόν σωφρονιστικόν
σύστημα. Μίαν ήμέραν — πολύ άπομακρυσμένην — Εγινε κομμού
νιστής. "Επαυσε νά κλέβη. Καί έπήρε τό «Επαναστατικόν» ψευδώνυ.
μον «Μιζέριας». Είχε ζήσει ό ίδιος είς τήν μιζέριαν ή ήθελε νά λυ -
τρώση τούς άλλους άπό τήν μιζέριαν; Πού νά έμβαθύνη κανείς
είς τό ύποσυνείδητον Ενός άνθρώπουί Ώς «Μιζέριας» δέν Εχει καμ-
μίαν Εξαιρετικήν σταδιοδρομίαν. Ούτε ώς θεωρητικός, ούτε ώς άγω-
νιστής. Απλώς μίαν λατρείαν πρός τήν βίαν καί μίαν κλίσιν πρός
τήν σκληρότητα είχεν έπιδείξει μέχρι τής ήμέρας, κατά τήν
όποίαν ύπέγραψεν Επί 4ης Αύγούστου τήν δήλωσιν άποκηρύξεως
του κομμουνισμού.

"Εγινε «δηλωσίας». "Υπήρξε κλέπτης καί διαρρήκτης. Καί είχε
κλίσιν πρός τό «νταηλίκι» καί τήν σκληρότητα. Έπέρασε μίαν τε-
τραετίαν περιφρονημένος άπό τούς έλαχίστους συντρόφους του,
πού δέν ήσαν «δηλωσίαι». Τ Ητο, δηλαδή, ό άνθρωπος, τόν όποιον

20

άπέρριπτεν όλόκληρος ή κοινωνία. Ή μεγάλη τών άνθρώπων καί ή
μικρά τών όμοϊδεατών. Καί τήν έξεδικήθη Μερικούς μήνας μετά
χήν ύποδούλωσιν — κατά τάς άρχάς τοΰ 1942 — έδωσεν είς τήν κατε-
χομένην Ελλάδα τήν πρώτην φρικίασιν. Μέ καθαρώς ληστρικάς με-
θόδους ήθέλησε ν' άπομιμηθή τόν Στένκα Ράζιν, τόν Ρώσον άγροτι-
κόν έπαναστάτην τοΰ 17ου αίώνος. Έγνώριζε τήν δπαρξίν του;
Ίσως ποτέ νά μή τό εΐχεν άκούσει. Έν πάση περιπτώσει καί αύ-
τός ήξίωσε διανομήν τών γαιών είς τούς κολλίγους άπό ένα τσι-
φλικαν καί τά άπαραίτητα λύτρα. Τά λύτρα έδόθησαν, άλλ*ά οί
κολλίγοι — φυσικά — δέν ήτο δυνατόν νά μείνουν είς τά χωράφια
των. Καί τόν ήκολούθησαν.

Άπό έδώ καί πέρα, ή παρουσία του μόνον κακόν προύξένησεν
είς τήν Ελλάδα όλόκληρον. Διότι τό ΚΚΕ — πού σήμερα τόν άπο-
κηρύσσει — γοητευμένον άπό τόν δυναμισμόν του, άδιαφοροϋν διά
τάς μεθόδους του, έπιεικές ή τυφλώττον άπέναντι τών έγκλημάτων
του, δχι μόνον δέν προσεπάθησε νά τόν χειραγωγήση καί νά δώση
είς ένα άξεστον, άμόρφωτον κάί κατεχόμενον άπό τό όλέθριον «σύμ-
πλεγμα τής κατωτερότητος» τόν πρακτικόν Ιδεαλισμόν καί τόν ίπ-
ποτισμόν τοϋ έπαναστάτου — και τοΰ ληστοϋ άκόμη — άλλά, με-
θυσμένον, άνεξέλεγκτον καί άσύδοτον, τόν έξαπέλυσε κατά τής
Ελλάδος. Καί τόν έχρησιμοποίησεν ώς δήμιον, άφοΰ τοϋ έδωσε τόν
φωτοστέφανον τοΰ άρχηγοϋ τής άντιστάσεως είς τήν Οπαιθρον.

Καί αύτός, έπί τρία περίπου έτη περιέφερεν άνά τήν μαρτυρι-
κήν αότήν χώραν τόν μαΰρον σκοΰφον του ώς σημαίαν πειρατών
τής ξηρδς. Ή έκτέλεσις ένός άνθρώπου, άποτελεΐ διά κάθε γνή-
σιον έπαναστάτην, θλιβερόν καθήκον! Δι' αύτόν καί τούς όμοίους
του — τούς «μαυροσκούφηδες» — άπετέλει εύκαιρίαν ήδονισμοΟ.
«θά πεθάνης σέ πέντε μέρες». Καί έπί πέντε ήμέρας τό ΘΟμα — προ-
δότης ή προσωπικός έχθρός ή μαχητής έξω άπό τά όργανωτικά ή
ί Ιδεολογικά πλαίσια τοϋ Άρη — έβασανίζετο. Καί έγδάρησαν άν-
* θρωποι. Καί άπέθαναν άπό τακουνιές είς τό κεφάλι — όποιοι καί
&ν ήσαν. Καί έσφάγησαν όχι όλίγοι κατά τρόπον, πού μόνον
} τόν άκαριαΐον θάνατον δέν τούς έξησφάλιζε. Πρός τι δλή αύτή ή
,; άβυσσαλέα σκληρότης άπέναντι άνθρώπων πού ή έπρεπε νά πεθά-
1 νουν άμέσως ή δέν έπρεπε καθόλου νά θανατωθούν ; Έπί τρία έτη
5 τό ΚΚΕ έθιγα δι’ δλα αύτά. Καί έστρατολόγει άναξίους όπαδούς
I — πού τούς άνέβαζε κατόπιν είς τόν «παπαφίγκον» του σκάφους
! του — μέ μεθόδους τρομομοκρατήσεως καί δολιότητος, τάς όποιας
? ούδείς ληστής σεβόμενος τόν έαυτόν του χρησιμοποιεί. Διά τοΰ Ά-
ρη. Τοΰ δυναμικού άρχηγοΰ του, ό όποιος έβλεπε ώς σκύβαλα τόν
' · καπνεργάτην καί τόν κουρέα, πού θά έπρεπε νά ήσαν καθοδηγη--.
ι ταί του.

'Εν τω μεταξύ, έδώ καί παντοΰ, άνθρωποι ταπεινοί, χωρίς

«συμπλέγματα κατωτερότητος», χωρίς σαδιστικήν σκληρότητα,
άπλοι και γλυκείς, έπεδίδοντο εις ένανάγώνα πού^άποτελεϊ^τήν δό-
ξαν καί τήν τιμήν τοΰ έλληνικοϋ λαοΰ. Τήν στέρησιν τής ζωής του
άλλου — τοΰ άναμφισβητήτως έχθροϋ — τήν έβλεπον ώς άνάγκην
θλιβερόν. Τόν Ιπποτισμόν ώς κάτι τό αύτονόητον. Τήν εύθύτητα,
ώς προϋπόθεσιν κάθε άγώνος. Τήν θυσίαν, ώς κλήρον κάθε άγω-
νιστοΟ. Τό δραμά των ήτο μία Ελλάς χωρίς προδότας, άλλά καί
χωρίς έγκληματίας. Αύτοί άπετέλεσαν τό κίνημα τής άντιστάσεως.
Καί αύτοί τώρα είναι δευτέρας τάξεως πολϊται είς τήν χώραν αύ-
τήν. Διότι τό ΚΚΕ κατά τήν διάρκειαν τής κατοχής δχι μόνον δέν
έτόλμησε νά καταδικάση τόν «’Άρην» του, άλλ' άπεναντίας έκά-
λυψε δλα τά έγκλήματά του. Καί διότι κατόπιν, έμποτισμένον βα-
θύτατα άπό τήν πραξικοπηματικήν νοοτροπίαν του, ήκολούθησε
τόν δρόμον πού αύτός είχε χαράξει, δταν πλέον ό "Αρης διεφώνει.
Κάποτε θ’ άποκαλυφθοϋν δλα τά παρασκήνια τής έλληνικής τρα-
γωδίας.Τώρα, ό "Αρης ό Βελουχιώτης ή Μιζέριας, άποκηρύσ-
σεται άπό τό Κ. Κ. Ε. Διότι συνέχισε τήν δράσιν του καί με-
τά τήν συμφωνίαν τής Βάρκιζας. Διότι ή δρασις του αύτή μό-
νον τήν «άντίδρασιν έξυπηρετεϊ». Διότι είναι ϋποπτος καί τυχοδι-
ωκτική. Τυχοδιωκτική ήτο πάντοτε. Τήν άντίδρασιν, έν τελευταίοι
άναλύσει, πάντοτε έξυπηρέτει. "Υποπτος ποτέ δέν ήτο. Τ Ητο άπλώς
" καί βαθύτατα έγκληματική, καί πρό τής συμφωνίας τής Βάρκιζας
καί μετά τήν συμφωνίαν. Δύο τραγικά συμπεράσματα βγαίνουν
άπό τήν Ιστορίαν αύτήν. Συμπεράσματα πού έχουν ίσχύν Ιστορικών
νόμων. Τό πρώτον: δταν ένα κόμμα τό κυβερνούν τυχοδιώκται,
ό περισσότερον άπό δλους έπιπλέει καί έπιβάλλει τήν θελησίν του
κατά τάς περιόδους τής θυέλλης. Τό δεύτερον: τό πολύ αΐμα, τό
πληρώνουν είς τό τέλος έκεϊνοι πού τό χύνουν. Διότι έρχεται ήστιγ-
μή κατά τήν όποίαν, δσοι έπωφελήθησαν άπό τό χύσιμο αύτό του
αΥματος, αίσθάνονται τήν άνάγκην κάποιον νά ρίψουν είς τήν θά-
λασσαν. Καί ρίπτουν δχι βέβαια τόν έαυτόν των. Ρίπτουν έκεΐνον,
πού κανένας δέν θά εΐχεν άντίρρησιν νά τόν ΐδη βυθιζόμενον είς
τά τάρταρα. "Ας έχουν ύπ' δψιν των τούς δύο αύτούς νόμους, οί
πολύ «δυναμικοί» άνθρωποι. Ή Ιστορία τοΰ ·”Αρη είναι ή Ιστορία
ένός άνθρώπου. ] Άλλά καί μιας όλοκλήρου περιόδου, πού είθε πο-
τέ άλλοτε νά| μή ζαναζήση ή Ελλάς.

3. £κοωοι τον &.&1.3ΥΙ.

Οί σκοποί τοΰ ΕΑΜ ήσαν δυο, σαφείς και κατακάθαροι.

Πρώτος και άμεσος ή κατάληψις τής εξουσίας κα'ι δεύτερος
καί σπουδαιότατος ή εγκαθίδρυσις τοΰ Κομμουνισμού. Χάριν
των σκοπών αυτών μετεχειρίσθησαν δλα τα άτιμα, τά δολοφο-
νικά και προδοτικά μέσα, κα'ι άν δεν εβοήΌει δ Θεός, τώρα θά
ήμεθα νεκροί, ή κα’ι άν κατωρθώναμε νά έπιζήσωμεν, θά εσφα-
δάζομεν κάτω άπό τυραννικώτατον κομμουνισμόν τόσφ τυραν-
νικόν, ώστε νά θεωρώμεν τήν τυραννίαν τών Ιταλών καί Γερ.
μανών ώς αναψυχήν.

Κατοίρθωσαν δέ οί ΕΑΜΙΤΑΙ νά επιβληθούν άρχικώς, ε-
ξαπατώντες τόν Ελληνικόν Λαόν με εθνικόν και κοινωνικόν
καμουφλάρισμα, επειδή, δυστυχώς, δ λαός είναι άμόρφωτος καί
άδιαπαιδαγοίγητος.

. Καί ακριβώς, χάριν τοΰ λαοΰ καί μόνον, ινα τόν διαφωτίσω,
έστω καί στοιχειωδώς, τοΰ δίδω νά έννοήση μέ δλίγας γραμμάς
άπλάς καί καθαράς τι είναι Κομμουνισμός.

Ό Κομμουνισμός είναι κοσμοθεωρία, καί μάλιστα ή χειρό-
τερα άπό δσας. ποτέ ενεφανίσθησαν. Κτυπά τόν Θεόν, τόν άν-
θρωπον, τήν τέχνην, κάθε ώραΐον καί εΰγενες αίσθημα καί θέ-
λει τήν άνθρωπίνην' ψυχήν. γυμνήν καί άξεστον καί άπελέκητον,
διά νά τήν σΰρη είς τήν διαφθοράν, τήν έκμαύλισιν, τήν άκα-
θαρσίαν καί πάσαν ρυπαρότητα.

Ό Κομμουνισμός είναι εχθρός τής Χριστιανικής θρησκεί-
ας άσπονδος. Ή Χριστιανική θρησκεία υψώνει τόν άνθρωπον
μέχρι τοΰ Θεοϋ, τόν έξαϋλοόνει, τοΰ γνωρίζει τόν προορισμόν
του διά τήν παρούσαν ζωήν καί τοΰ δίδει σταθερά καί απαρα-
σάλευτα έχέγγυα καί διά τήν αιωνιότητα· επομένως, Ιπειδή οί
Χριστιανοί δεν γίνονται οπαδοί του μέ ευκολίαν, λυσσφ εναντί-
ον τής θρησκείας τοΰ Χριστού μας, τήν πολεμεϊ μέ λύσσαν καί
μανίαν, έξοντώνει άρχιερεϊς καί ίερεΐς, κρημνίζει ναούς, τούς με-

23

ταβάλλει είς σταύλους και σφάζει μέ ήδονήν κάθε χριστιανόν.

'Ο Κομμουνισμός είναι εχθρός τής Πατρίδος.

Ή Πατρίς δεν είναι αυθαίρετος έννοια, άλλα κατάσταοις
πραγματική, ή δποία περιέχει τον πολιτισμόν ενός λαοΰ. Τό
Κράτος, τό έδαφος, τά ιστορικά πρόσωπα, τα πολεμικά γεγο-
νότα, ή παραγωγή, αί τέχναι, αί Ιπιστήμαι, τά καλλιτεχνήματα,
δλα αυτά αποτελούν τήν έννοιαν τής Πατρίδος.

Ή Πατρίς δέ εϊς τήν συνείδησιν κάθε τίμιου ανθρώπου,
περιλαμβάνει τήν δημιουργίαν δλοκλήρου τού "Εθνους. Και
είναι ή Πατρίς δημιούργημα αυτής τής φυσεως, ήτις δημιουρ-
γεί τάς γλιόσσας και τάς φυλάς, και θέτει όρια και διακρίσεις
εϊς τήν δραστηριότητα τών φυλών. Φροντίζει λοιπόν δ Κομ-
μουνισμός νά Ιξασθενήση πλησίον τών λαών τήν έννοιαν τής
Πατρίδος, διά νά άφαιρέση κάθε ιδεολογίαν και παρασΰρη,
κατ’ αυτόν τον τρόπον, τά πλήθη είς ενα άπέραντον κόκκινον
προλεταριάτον ή «κόκκινη Πατρίδα» μίαν και μόνην
δι* δλους τούς λαούς.

Ό Κομμουνισμός είναι θανάσιμος εχθρός τής οίκογενείας.
Διότι ή οικογένεια είναι δ πρώτος καί κύριος πυρήν, άπό τόν ό-
ποιον σχηματίζονται αί πατρίδες και αί κοινωνίαι, είναι ή γλυ-
κεία και θερμή φωλεά είς τήν δποίαν αναπτύσσεται και γιγαν-
τώνεται ή έννοια τής θρησκείας, ή έννοια τής πειθαρχίας καί τά-
ξεως, τής ακρίβειας, τής ελευθερίας καί τού σεβασμού.

"Ας ίδωμεν τώρα τι γίνεται καί είς τήν Ελλάδα.

Έδώ έχομεν Κομμουνισμόν δύο εϊδών : .

Κομμουνισμόν εκ τών κάτω, και κομμουνισμόν εκ τών άνω.

Ό έκ τών κάτω Κομμουνισμός άποτελεΐται άπό μίαν μά-
ζαν άνθρώπων άποτυχημένων είς τήν ζωήν, κοινωνικών ναυα-
γίων και άποκλήρων τής τύχης· προστίθενται είς αυτούς καί οί
δκνηροί, οί ήμιμαθεΐς, οί καφενόβιοι καί οί δούλοι τής δυστυ-
χίας·

"Ολοι αυτοί φωνασκοΰν, κραυγάζουν, άπειλοΰν, άλλ’ είναι
άκίνδυνοι, καί διότι, μόλις οικονομήσουν τόν έπιούσιον, άλλά-
ζουν κατεύθυνσιν, καί διότι δέν άσκοΰν καμμίαν εξουσίαν ώστε
νά έπιβάλουν τήν Ιδεολογίαν των.

'Ο εκ τών άνω δμως Κομμουνισμός άποτελεΐται άπό μορ-

24

φωμενους, οί όποιοι άσκοΰν δημόσια λειτουργήματα.

Ουτος συνεργαζόμενος μέ τον κομμουνισμόν τής μάζης, είνε
λίαν επικίνδυνος, διότι εϊς την μάζαν υπάρχει ή δΰναμις τήν ό-
ποιαν κατευθύνει τώρα εγκέφαλος.

*Άν λοιπόν τό Κράτος θέλη να ζήση, άν θέλη νά διαιω-
νίση τήν δόξαν τής Ελλάδος εϊς τό άπειρον, δόξαν πού διαλα-
λοΰν ή Σαλαμίς, ό Μαραθώ ν, δ Παρθένων, τό 1821 και αί με-
γάλοι μορφαί των, οί πόλεμοι οί απελευθερωτικοί τοϋ 1912 —
1913, δραματική πάλη τοϋ Σαγγαρίου καί τό ανυπέρβλητον
μεγαλούργημα τής Αλβανίας, δπου έτσάκισε δύο Αυτοκρατορίας,
πρέπει νά προσέξη τάς υπηρεσίας καί μάλιστα τούς προϊσταμέ-
νους αυτών.

Νά προσέξη τό ζήτημα μέ θέρμην καί εντασιν, όπως θά
υποδείξω εϊς τάς συμβουλάς μου προς τό Κράτος καί τάς συ-
στάσεις μου.

Καί διά νά τελειώνωμεν μέ τον θεοκατάρατον Κομμουνι-
σμόν, άς μάθη κάθε άνθρωπος μέ κοινόν νοΰν καί στοιχειώδη
συνείδησιν, ότι κομμουνισμός είναι αρπαγή, κλοπή, φόνος, ακο-
λασία, μέθη των αισθήσεων, ίκανοποίησις των τυφλών ενστίκτων
καί τών ζφωδών όρμών τοϋ άνθρώπου' καί όλα αυτά τά κα-
λύπτουν μέ τούς όρους: ίσότης, 'έλευθερία, δικαιοσύνη. "Ας προ-
στεθή μόνον καί τοϋτο, ότι ό Κομμουνισμός θεωρεί τό άτομον,
ως άψυχον μέσον, ως μηχανήν, ως άπλοΰν αριθμόν, καί τήν α-
ξίαν τήν δίδει εϊς τήν ομάδα καί τό σύνολον.

Δηλαδή ό Κομμουνισμός στηρίζεται καί εϊς έσφαλμένας βά-
σεις, διότι μία όμάς οίανδήποτε αξίαν καί άν εχη, είναι αξιο-
πρόσεκτος μόνον ποσοτικώς καί όχι ηθικώς.

Τήν ήθικήν άξίαν τήν άπαράμιλλον, τήν συγκεντρωτικήν,
.τήν εχει τό άτομον, τό όποιον άναδεικνύεται δημιουργός, καλ-
λιτέχνης, ήγέτης, δστις έμπνέεται βαθύτατα, συλλαμβάνει τά
Ιδεώδη καί τά μετατρέπει εϊς καταστάσεις.

Αύτά διδάσκει ή “Ιστορία, αύτά πιστεύει ή φιλοσοφία καί
αί δύο μαζύ διαλαλοϋν, ότι ό πολιτισμός δφείλεται εϊς τήν σύλ-
ληψιν τοϋ άτόμου καί αί εφευρέσεις πού καθιστούν άνετον τήν
ζωήν χρεωστοϋντάι εϊς τήν πρωτοβουλίαν πάντοτε ένός άν-
θρώπου, * 4

«5

@.3%.3ΥΙ. — 33 ον λ γάροι

Τό ΕΑΜ διά νά έπιτύχη τούς σκοπούς του συνετάχθη ανα-
φανδόν μέ τούς εχθρούς τής Ελλάδος, τούς Βουλγάρους. Οί
Βούλγαροι έσφαξαν 50.000 εν Μακεδονίρ, άπήγαγον ώς ομή-
ρους είς Βουλγαρίαν 60.000, και έστειλαν είς τήν Ελλάδα 200.
000 πρόσφυγας μέ τήν άπειλήν τής σφαγής.

Αλλά αυτά δλα διά τό ΕΑΜ καί τούς αρχηγούς του κομ-
μουνιστάς, είναι απλά Ιπεισόδια. 'Όλαι αί φρικαλεότητες πού
διεπράχθησαν είς την πολυπαθή Μακεδονίαν και Θράκην, από
τον ρυπαρόν αυτόν Λαόν, πού λέγονται Βούλγαροι, καί είναι
καθαρόαιμοι απόγονοι τού Κρούμμου, καί τάς οποίας επαλη-
θεύει ή έκ Καθηγητών εξεταστική Επιτροπή, είναι χωρίς ση-
μασίαν, βεβαιοϋν οί Έλληνες κομμουνισταί τού ΕΑΜ.

Καί Βούλγαροι καί "Ελληνες κομμουνισταί, αγκαλιασμένοι
είς τήν σφαγήν χιλιάδων Ελλήνων, είς τήν δήμευσιν των πε-
ρουσιών των, είς τήν εθνογραφικήν άλλοίωσιν τής πατρίδος
τοϋ Αλεξάνδρου, φωνάζουν, γράφουν καί κραυγάζουν «Ζ ή τ ω
ή Βούλγαρο ελληνική "Ενωση».

Τοιουτοτρόπως τό ΕΑΜ ήνοιξε τον δρόμον προς τήν Βουλ-
γαρίαν, ώστε αΰτη νά έπιτύχη δύο τεράστιας σημασίας ζητήματα:

1) Νά μή θεωρηθή ένοχος απέναντι των Νικητών δι’ δσα
διέπραξε, καί νά άποφύγη βαρυτάτας καί δικαίας κυρώσεις, καί

2) Νά δπλισθή μέ τό κληρονομικόν της θράσος καί τήν
έμφυτον άναισχυντίαν της, καί νά ζητή παροχάς είς βάρος τής
Ελλάδος !

Αίσχος είς τούς άποτελοΰντας τό ΕΑΜ ! "Αν είχον ίχνος
Ιντροπής, έπρεπεν άμέσως νά. Ιγκαταλείψουν τον προδοτικόν
των δρόμον ! Άλλ’ αύτοί δεν εξώρμησαν άρχικώς διά τήν άπε-
λευθέρωσιν τής Ελλάδος. Κάθε άλλο ! Σκοπόν είχον νά κατα-
λάβουν τήν’ εξουσίαν, καί προς τούτο παρέσυραν τον ΕΛΑΣ

3 $

ε 1ς θανάσιμον μίσος κατά παντός "Ελληνος, και είς Αδελφικήν
ατοργήν προς κάθε Βούλγαρον.

Και οί Αδελφοί Βούλγαροι μαζύ μέ τον ΕΛΑΣ έσφαζον,
καί μαζί) εφωτογραφίζοντο κατόπιν, δπως χαρακτηριστική φω-
τογραφία έδημοσιεύθη εϊς τό «Ελληνικόν Αίμα», παριστάνουσα
τον ύπολοχαγόν τοΰ ΕΛΑΣ μέ τό ψευδώνυμον «Καραϊσκάκης»
άπό τό χωρίον Άνυφί τής Ναυπλίας, και τον Βούλγαρον ύπο-
λοχαγόν, Φρούραρχον Ξάνθης.

Οί δύο αυτοί «Αδελφοί» Καραϊσκάκης καί .Βούλγαρος
■δπολοχαγός, είχον κοινόν γραφεΐον Ιν Ξάνθη «Φρούραρ-
χε ϊ ο ν τών Βουλγάρων καί τοΰ Έλάς», ταύτοχρό-
νως δέ ό ΕΛΑΣ, τό ΕΑΜ καί ή ΕΠΟΝ — Ξάνθης, έξέδιδον
προκηρύξεις δτι «ό Αδελφός βουλγαρικός λαός πό-
λε μ φ στο πλευρό τοΰ έλευθερωτή κόκκινου
στρατού καί τοΰ συμμάχου στρατού τοΰ ΕΛΑΣ».

"Αδελφική δθεν συνεργασία Βουλγάρων καί ΕΑΜ-ΕΛΑΣ
προδίδει καθαρά καί είς τον μάλλον δύσπιστον τούς καταχθο-
νίους σκοπούς των, δτι έπεδίωκον κατάληψιν τών "Αθηνών καί
Απεμπόλησιν τής Μακεδονίας, Αφ’ ου 800.000 "Ελληνες Αρκοΰν
ως κάτοικοι τής "Ελλάδος, τών υπολοίπων 6.000.000 διερχομέ-
νων τήν "Αχερουσίαν μέ κοπήν τών καρωτίδων των!

Καί διά τούτο δ μεγαλοφυής Τσώρτσιλ είπεν, δτι, «ενφ τά
"Αγγλικά στρατεύματα Ιπροχώρουν προς Βορράν διώκοντα τούς
Γερμανούς, αί ομάδες τοΰ ΕΛΑΣ κατήρχοντο έν σπουδή προς
τάς Αθήνας».

Ή έξεταστική επιτροπή εκ Καθηγητών Πανεπιστημίου έν
τή έκθέσει της προς τό "Υπουργικόν Σνμβούλιον Αποκαλύπτει,
δτι δλα τά εγκλήματα έν Θράκη καί Μακεδονία, πού διεπρά-
χθησαν άπό τούς Βουλγάρους, διεπράχθησαν καί τή συνδρομή
τοΰ ΕΑΜ καί ΕΛΑΣ καί δτι Αληθώς ή Βουλγαρική κατοχή υ-
πήρξε κόλασις, Αλλ’ έξ ίσου Αληθές είναι, δτι τό έαμικόν έξάμηνον
τήν υπερέβαλε κατά πολύ είς φρικαλεότητα, έγκλήματα, δηώσεις,
καί πάσαν γενικώς κατάπτυστον Ατιμίαν.

"Ο ΕΛΑΣ έφερεν άντάρτας Βουλγάρους μέχρι τοΰ Καρπε-
νησιού καί τής Λαμίας. 1

Πλησίον^τοΰ Καρπενησίου'είχε "τήν έδραν^της ή^διαβόητος

2 7

13η Μεραρχία τοΰ ΕΛΑΣ, ή οποία έσχημάτισε τό τάγμα τοϋ
. θανάτου. Τό τάγμα αυτό, πού εσφαξε χιλιάδαςΈλλήνων, τό άπε-
τέλεσαν άπάτριδες και πουλημένοι "Ελληνες, Αλβανοί, Βούλγα-
ροι, Γερμανοί, Ιταλοί, Τσέχοι καί δλα τά αποβράσματα των
φυλακών των διαφόρων Κρατών.

'Ως κατακλείδα τοϋ Κεφαλαίου τούτου παραθέτομεν διήγη-
σιν αϋτόπτου μάρτυρος, ζήσαντος φρικτάς ώρας αγωνίας, καθ’
δλα άξιοπίστου δέ, εξιστορούσαν τήν άπελευθέρωσιν τών Σερ-
ρών:

«01 Βούλγαροι, λέγει, είχαν βάλει κανόνια γύρω άπό τήν πό-
λι καί πολυβόλα στίς στέγες τών σπιτιών. "Ομάδες τοΰ ΕΛΑΣ, εί-
χαν συγκεντρωθή γύρω άπό τήν πόλιν άλλά δέν τολμούσαν νά
πλησιάσουν. Τότε έγινε τό έξης περίεργον : Ή διοίκησις τοϋ ΕΛΑΣ
έστειλεν ώς πληρεξουσίους της Βουλγάρους άντάρτας γιά νά
συζητήσουν τούς δρους τής παραδόσεως μέ τόν Βούλγαρο στρατί
ωτικό διοικητή τής πόλεως. Πράγματι έπετεύχθη συμφωνία, τών
Βουλγάρων άνταρτών ύπογραψάντων διά λογαριασμόν τοϋ ΕΛΑΣ.
έ>- Ήρχισεν ή παράδοσις τών δπλων. Κάθε Βούλγαρος στρατιώ-
της παρέδιδεν έπισήμως τό δπλον του, είς τήν έξοδον δμως τής πό-
λβως οΐ Βούλγαροι άντάρται τούς έδιδαν άλλο καί έτσι ό Βουλ-
γαρικός στρατός, παραδοθείς, έφυγεν ώπλισμένος δπως ήτο πριν.
Τ Ηλθε, τέλος, ή Ιερή στιγμή: Ή ήμέρα πού έπί τέσσαρα όλόκληρα
έτη περίμενάν οΐ Σερραϊοι. Ή ήμέρα κατά τήν όποίαν θά έμπαι-
ναν μέσα είς τήν πόλιν οΐ Έλληνες άντάρται.

Άπό τή νύκτα, οί Σερραϊοι, ήρχισαν νά πλέκουν στεφάνια, νά
μαζεύουν λουλούδια, νά σιδερώνουν τάς "Ελληνικός σημαίας πού
είχαν θάψε 1 , τόσον καιρό. Καί, πρωί — πρωί, βγήκαν στούς δρόμους
κατασυγκεκινημένοι, άνυπόμονοι νά ίδοϋν τούς Έλληνας πού θά
έμπαιναν στήν πόλι. Τέλος, άπό στόμα σέ στόμα, διεδόθη δτι έρ-
χονται. Όντως, ήρχοντο. Άλλά ποιοι ; ΟΙ Βούλγαροι άντάρτες μέ
τήν βουλγαρική σημαία μπροστά . . .

Τρομαγμένοι οΐ Σερραϊοι, έγκαταλείπουν τούς δρόμους καί
τρέχουν νά κλειδωθούν είς τά σπίτια των. Ένόμισαν, δτι έπρόκειτο
περί παγίδος, άπό έκεϊνες πού τόσον συχνά κατά τό παρελθόν
τούς έστηναν οί Βούλγαροι. Δέν ήτο δμως παγίς. Καί τό άντε-
λήφθησαν συντόμως. Διότι άνοίγοντας, δειλά — δειλά, τά παράθυ-
ρά τους, βλέπουν πίσω άπό τούς Βουλγάρους νά έρχωνται οΐ Έ-
λασϊται μέ τήν "Ελληνική σημαία. Έτσι έγινεν ή κατάληψις τών
Σερρών μαζί καίάπό κοινοΰ ^μέ «τ’ άδέλφια» μας τούς Βουλγάρους»)

Ιστορικά έγγραφα έαμο6ουλγαρικΛ5 συνεργασία5

Παραθέτομεν τό κατωτέρω έγγραφον, τό όποιον έχει συνταχθή
*1ς τήν Ελληνικήν καί Βουλγαρικήν γλώσσαν, εις τήν Πρώτην, τήν
19 Σεπτεμβρίου 1944:

ΕΛΑΣ XI Μεραρχία 1)26

Πατριώτες, καλή Λευτεριά.

Κατόπιν άποψάσεως τών ΣΥΜΜΑΧΙΚΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΩΝ δυ-
νάμεων καί του τάγματός μας καθώς καί διαταγών καί έντολών
τής Εθνικής Κυβέρνησης (Κάιρου) ώς καί τοΟ Στρατηγείου Μ. Α-
νατολής στρατηγοί) Οόίλσων 19—9—44, παρακαλεΐσθε δπως αί Ε-
νοπλοι δυνάμεις τών χωρίων Μπάφρας, Τσεπρέλάνης, Κορμίστας
καί Νικεσάνης ώς καί τών τυχόν εύρισκομένων στό Βουνό νά προ-
'σέλθουν έντός δύο ώρών είς Μπάφραν καί καταθέσωσι τόν όπλισμόν
των καί έγγυώμεθα τήν άσφάλειαν τής περιουσίας, τής ζωής αί>-
τών καί τών οίκογενειών των.

Στήν περίπτωσι πού δέν θέλετε συμμορφωθή έντός μιας ώρας
άπό τής λήψεως τής παρούσης, ό άμαχος πληθυσμός θά έκκενώση
τά άνάφερομενα χωρία πρός άποφυγήν αίματοχυσίας, καθότι τά
χωρία ταΰτα διά πυροβολικού, δυνάμεών μας καί Βουλγαρικών
τοιούτων θέλουσι καταστροφή .έκ θεμελίων.

Διά τήν συνεννόησιν παρακαλοΟμεν δπως προσέλθη άντιπρο-
σωπεία τών ένόπλων δυνάμεων έκ τριών άξιωματικών ή καπετα-
νέων τών ένόπλων δυνάμεων. Πάσα άποσιώπησις θά σημάνη τήν ά-
μεσον Εναρζιν. Εχθροπραξιών σέ βάρος τής περιοχής καί τοΟ λαοΟ.

Τήν άνακοίνωσιν ταύτην νά γνωστοποιήσητε πρός δλα γενι-
κώς τά Ενοπλα τμήματά σας καί τούς πληθυσμούς τών άναφερο-
μένων χωρίων, ή δέ αίματοχυσία θά βαρόνη στήν Ιστορία μας ύμάς
καί μόνον.

Πρώτη, 19 Σεπτεμβρίου 1944.

Ό ύπεύθυνος ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ ταγματάρχης

Τό σύμφωνον τού ΊωαννΙδη '

Ή στενωτάτη συνεργασία τοΰ ΕΑΜ, τό όποιον είχε κα
Ιχει ώς Ιθύνοντα νοϋν τό ΚΚΕ, μέ τούς Βουλγάρους καταφαίνε-
ται από· τό σύμφωνον τοΰ Ίωαννίδη, τό όποιον πρέπει νά προ-
σέξη ό Αναγνώστης.

Άπό τών πρώτων μηνών τής ύπό τών Βουλγάρων καταλήψβ-

39

ως τής Ανατολικής Μακεδονίας καί τής Θράκης ή σύμπραξις τοϋ
ΕΑΜ μέ τούς «άδελφούς» ύπήρξε πράγματι άδελφική καί ή δρασις
τών δύο «άπελευθερωτικών» στρατών κοινή. «Γύρω άπό τό έθνικό
άπελευθερωτικό μέτωπο, τό ΕΑΜ, γύρω άπό^τό Κομμουνιστικό
Κόμμα», δπως έγραφε είς τό 2ον φύλλον της ή «Κομμουνιστική Έ-
πιθεώρησις», είχον συσπειρωθή «Βούλγαροι, Μακεδόνες, Βλάχοι
μεταβάλλοντες σέ πράξη τήν ιδέα νά καταργηθοΟν τά γελοία
φράγματα συνόρων καί έθνών...».

Μέ τήν έπίνευσιν του ΕΑΜ, μέ τήν συνεργασίαν τοΟ ΕΛΑΣ,
έν άγαστή συμπράξει μαζί των οί Βούλγαροι διέπραξαν άφάντα-
στα όργια είς βάρος τών Ελληνικών πληθυσμών τής Μακεδονίας
καί τής Θράκης. Μερικά άπό τά πλέον χαρακτηριστικά άνοσιουρ-
γήματα τών έαμοβουλγάρων παραλαμβάνομεν άπό έπίσημον έκ-
θεσιν :

Τήν 28-9-46 όμάς Ελλήνων καί Βουλγάρων άνταρτών περιήρ-
χετο τό Δοξατον φωνάζουσα «Ζήτω ή Κομμούνα!». Ή σκηνοθεσία
είχεν έπιτύχει. Τήν έπομένην συνελήφθησαν 400 ανδρες τοΰ χωρίου,
έδέθησαν όπισθάγκωνα μέ' σύρμα καί έθανατώθησαν.

Είς τό χωρίον Κήργια τής Δράμας έθανατώθησαν 164, είς τήν
Πρωσοτσάνην 154. Είς τό Στενημάχη ή σφαγή ύπήρξεν όμαδική. Ό
’Άρας καί ή Αίσώμη ώνομάσθησαν τό «Σφαγεΐον του "Εβρου» Άπό
τά 300 σπίτια τοϋ Άρας έμειναν μόνον 70 καί άπό τά 203 τήςΆί-
σώμης έμειναν μόνον 35. Κάτοικος κανείς δέν έμεινε.

Είς τό Σκούταρι έξετελέσθησαν 68, είς τήν περιοχήν Χρυσουπό-
λεως 150, είς τό Μοναστηράκι 19. Τά 700 σπίτια τών χωρίων Έλα-
φοχώρι, Άχλαδινή καί Κατοχώρι είναι όλοσχερώς καμμένα.

«Σάμο ζά μπαλκαρίκ» (μόνον γιά τούς Βουλγάρους) ήτο ή έ-
πιγραφή ή άνηρτημένη μονίμως είς τά καταστήματα, κρεοπωλεία,
Ιχθυοπωλεία κλπ.

Δέν τελειώνουν βέβαια μέ αύτά αί θηριωδίαι τών «άδελφών
Βουλγάρων». Μέ θρησκευτικήν εύλάβειαν οί Βούλγαροι έφρόντισαν
νά μή θίγουν οΰτε τρίχα άπό τάς κεφαλάς τών «συναγωνιστών»,
οί όποιοι διεκήρυττον ότι «οί Βούλγαροι πάλαιψαν ήρωϊκά γιά τήν
έπικράτηση τών πολιτικών μας πεποιθήσεων, ένώθηκαν μαζί μέ τούς
άντάρτες μας τής μεθορίου καί σέ κοινή δράση έμφανίζουν τόν με-
γαλειώδικο άγώνα τής κοινής λευτεριάς». («Λευτεριά» δελτίον είδή-
σεων τοϋ ΚΚΕ καί τοϋ ΕΑΜ. πού έγράφετο καί έκυκλοφόρει πρίν
νά άποτινάξουν οί Βούλγαροι «τό ζυγό τοϋ φασισμοΰ»).

Ή «Λευτεριά», ένα άπό τά πολλά έντυπα τοϋ ΕΑΜ γράφει:

«...Ή ώρα πλησιάζει, μαζί μας είναι όλοι οί άγωνιστές τών
γειτονικών κρατών. ΟΙ Βούλγαροι— παραλείπεται προφανώς έκ τυ-
πογραφικής παραδρομής ή λέξις «άδελφοί»— πού πάλαιψαν ήρωϊκά

30

Η χήν έπικράτηση τών πολιτικών μας πεποιθήσεων ένώθηκαν μαζί
με τούς άντάρτες μας τής μεθορίου. Σέ κοινή δράση εμφανίζουν
τών μεγαλειώδικο άγώνα τής λαϊκής λευτεριάς. ΟΙ Εβραίοι, οί Μα-
κεδόνες, οί Βλάχοι, δλες οί φυλές τής Μακεδονίας πυκνώνουν τίς
άνταρτικές όμάδες, μεταβάλλοντας σέ πράξη τήν ιδέα νά καταργη-
θοΰν τά γελοία φράγματα συνόρων καί έθνών...»

Κατωτέρω παραθέτομεν τό κείμενον τής συμφωνίας τοΰ ΚΚΕ
μέ τό ΚΚ τής Βουλγαρίας, ·τό γνωστόν ώς «σύμφωνον Ίωαννίδη»:

«Τό ΚΚΕ καί τό ΚΚΒ υστέρα από τή διάλυση τής Κομ.
Διεθνούς έ'χοντα ύπ’ δψει τήν εως τότε πολιτική γραμμή τής
Κομ. Διεθνούς καί τίς τελευταίες δδηγίες της μέ τήν έπιθυμίαν
νά έργασθούν άπό κοινού για τήν ταχύτερη καί άποτελεσματι-
κώτερη δράση της μέ τελικό σκοπό τήν εγκαθίδρυση στή Βαλκα-
νική, "Ενωση Σοβ. Σοσ. Δημοκρατίας καί νά λύσουν μιά γιά
I πάντα τίς διαφορές ανάμεσα στους λαούς τής Βαλκανικής, άπο-
Γ . φασίζουνε μέ τούς αντιπροσώπους πού υπογράφουν τό συμφω-
νητικό 1) τοΰ συντρόφου Γιάννη Ίωαννίδη εκ μέρους τοΰ ΚΚΕ
^ καί 2) τού συντρόφου Ντουσιάν Δασκάλωφ εκ μέρους τού ΚΚΒ
I τά έξής:

1) Τελικός σκοπός καί τών δύο κομμάτων καθορίζεται ή
■ Ιγκαθίδρυση στή Βαλκανική, Ένωσης Σοβ. Σοσ. Δημοκρατίας
ί· πού θά περιλαμβάνη τήν Ελλάδα, Μακεδονία καί Σερβία.

2) Τά ΚΚ Ελλάδας καί Βουλγαρίας είναι έλεύθερα νά κανο-
[ νίσουν τήν τακτική τής δράσεώς των γιά νά φθάσουν στον τε-
ί λικό σκοπό δπως αυτά νομίζουν καλύτερα.

3) Γιά τήν ασφάλεια τών συνόρων άπό Β. καί τά δύο κόμ-
ματα θά έργασθούν ώστε τά σύνορα τής Βουλγαρίας καί τής
Σερβίας νά πιάνουν τό Δούναβι μέ τέλος τό Φιοΰμε στήν Ά-
δριατική.

4) Στή Βουλγαρία νά δοθή διέξοδος έδαφική στο Αιγαίο.

δ) 'Η Ίσταμπούλ καί τά στενά τών Δαρδανελλίων νά ά-

ποτελέσουν ανεξάρτητη καί αυτόνομη Δημοκρατία υπό τον έλεγ-
; χον τής ΕΣΣΔ Ρωσσίας.

6) 'Η Μακεδονία ή Ελληνική, Βουλγαρική καί Σέρβική,
δηλαδή ή χώρα πού περιλαμβάνεται μέσα .στον ποταμό Νέστο

31

«αι τό όρος Ροδόπη, τά ορη Ρώλας, Ουδικώφ, Σάρ (Σκάρδος)
από Β. τις Αλβανικές "Αλπεις και τήν Πίνδο, από δυσμάς τό δ-
ρος "Ολυμπος και τό Αιγαίο, από νότο μέ νήσο Θάσο θ’ αποτε-
λόσουν ανεξάρτητη Σοβιετική Δημοκρατία στήν "Ενωση ΣΣΔ τής
Βαλκανικής. Επίσημη γλώσσα είναι ή Ελληνική καί ή Βουλ-
γαρική. Τό σύμφωνο αυτό διατυπώθηκε ελληνικά και βουλγα-
ρικά.

Πετρίτσι 12 Ιουλίου 1943.

Για τό ΚΚΕ Γιά τό ΚΚΒ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΝΤΟΥΣΑΝ ΔΑΣΚΑΛΩΦ

“Αλλαι άποδε(ξεΐ 5
τ^5 προδοτική* συνεργασία*

Ιδού καί τι ετηλεγραφήθη έκ Μόσχας περί τοΰ κόκκινου
συνταγματάρχου Μπακιρτζή, καί ήν εΐδησιν Ιδημοσίευσεν ή
Ιφημερίς «Ελλάς* τήν 18 — 12 — 1944 υπό τον τίτλον: «Ή
Προδοσία τοΰ Μπακιρτζή».

Έν Μόσχςι έδημοσιεύθη τηλεγράφημα τοΰ έν Άθήναις άντα-
ποκριτοΟ τής έφημβρίδος «ΝιοΟ Γιόρκ Τάϊμς» ύπό ήμερομηνίαν 9-12-
44 έν τφ όποίω άναφέρονται δηλώσεις τοΰ συνταγματάρχου Μπα-
κιρτζή «διοικητοϋ του ΕΛΑΣ είς τήν περιοχήν Θεσσαλονίκης» δστις
έδήλωσε δτι έφεξής ή «Ελληνική Μακεδονία θά είναι άνεξάρτητος
τής Έλλάδοςκ

Θέλετε καί άλλην τρανοτάτην άπόδειξιν τής συνεργασίας
τοΰ ΕΑΜ μετά των Βουλγάρων εις βάρος τής Ελλάδος; "Ιδού :

Είς τήν «Μεγάλην Ελλάδα» τών Αθηνών τής 3ης Δεκεμβρίου
1944 είς θέσιν κυρίου άρθρου, άνεγράφησαν τά έξής: «Άπό τόν
Σταθμόν τής Σόφιας θά όμιλήση άπόψε 23.30 μ. μ. έκπρόσωπος τοΰ
ΕΑΜ». '

Καθ’ δλον τό απόγευμα καί τό βράδυ αργά τήν νύκτα, δ
ραδιοφωνικός σταθμός τής Σόφιας διέκοπτε κάθε τόσο τήν εκπο-
μπήν του, καί μετέδιδε πρώτον είς τήν Αγγλικήν καί μετά είς
τήν Ελληνικήν γλώσσαν, ενα κατ απληκτικόν μήνυμα.

Ιδού τί περιείχε τό μήνυμα α ύ τό, δπως μάς τό μετέδωσαν
πολλοί αύτήκοοι, πού 2τυχε, γυρίζοντας τό κουμπί τοΰ ραδιο-
φώνου, νά σταματήσουν στον σταθμόν Σόφιας καί φαντασθήτε
πόσες φορές θά τό Ιπανέλαβε, ώστε νά τό' ακούσουν άλλοι τό
άπόγευμα καί άλλοι τή νύκτα εως τάς 11 μ. μ.

Έλεγεν δ έκφωνητής:

«Προσοχή, προσοχή, εδώ σάς δμιλεϊ ή Σόφια. Αύ'ριον Κυ-
ριακήν 23. 30' θά όμιλήση δ πολιτικός άνταποκριτής τοΰ ΕΑΜ,
Σπ. Μακρής καί θά άπευθύνη μήνυμα προς τό ΕΑΜ άπό τόν
σταθμόν Σόφιας.

5. Ή Μαύρη Βίβλος τού ΕΑΜ 3 3

"Οποιος ακούει αυτήν την εκπομπή, παρακαλεΐται νά ά-
νακοινώση τό μήννμα και εις άλλους, και συγχρόνως νά εϊδο·
ποίηση τό κέντρον τοϋ ΕΑΜ, δδός Κοραή.

Τό μήνυμα αυτό θά μεταδοθή ραδιοφωνικώς, λόγφ τής
παντελούς έλλείψεως τηλεφωνικής και τηλεγραφικής επικοινωνί-
ας μεταξύ "Αθηνών και Σόφιας».

Ή κατωτέρω προκήρυξις, ήτις εκυκλοφόρησεν έν Θεσσαλο-
νίκη μυστικά, περιήλθεν είς χεϊρας των άρχών και πιστοποιεί
πλήρως την προδοτικήν συνεργασίαν τοϋ ΚΚΜ μέ τό ΕΑΜ καί
ΚΚΕ διά τήν αύτονόμησιν τής Μακεδονίας, δηλαδή την κατά-
ληψίν της παρά των Σλαΰων.

Σλαυομακεδόνες,

Ή ώρα τής "Ελλάδας ΜφΘασε. Τό έλληνικό φασιστικό θεριό
είναι στά τελευταία του. Ή Μακεδονία πολύ σύντομα θά ξετινά-
ξη τούς έλληνες κατακτητές καί θά άποκτήση τήν έλευθερίαν της.
Ό ήρωϊκός άγώνας τοΟ σλαυομακεδονικοΰ λαοΟ, όργανωμένου είς
τό Κ.Κ. Μακεδονίας, στά άδερφικά ΚΚΕ καί στό ΕΑΜ καί τή λαμ-
πρή όργάνωση τοϋ μακεδονικοϋ λαϊκού στρατού, θά μάς χαρί-
σουν τήν αύτονόμηση τής Μακεδονίας καί τήν τιμητική συμμετο-
χή μας στή Βαλκανική Όμοσπονδία. Μία μεγάλη μερίδα τοϋ Σλαυ-
ομακεδονικοϋ λαοϋ όμως, ξεχνώντας τήν παγκόσμια θέση τής Μα-
κεδονίας είς τόν άγώνα τής λευτεριάς τών λαών καί ξεχνώντας
τά ρετσινόλαδα καί τίς έξορίες τής έλληνικής κατοχής, μένουν ά-
κόμη. στόν άντιδραστικό δρόμο τής φιλίας μέ τούς "Ελληνες. Καί
μέ τήν προδοτική καί άντιδραστική τους αύτή στάση ένισχύουν
τόν έλληνικό φασισμό. Τό ΚΚ Μακεδονίας, βάζει σάν βασικό θεμέλιο
γιά τήν έπιτυχία τοϋ άγώνα τής Μακεδονικής λευτεριάς, τήν ένω-
ση όλων τών σλαυομακεδόνων...Πρέπει όλοι οί Σλαυομακεδόνες
πού άκολουθοϋν τήν άντιδραστική αύτή πολιτική ή άπό στραβή
γνώση τής κατάστασης ή άπό άγνοια, ή άπό φόβο, νά ταχθοϋν ξε-
κάθαρα στό πλευρό τοϋ Κ. Κ. Μακεδονίας γιά τή λευτεριά του,
τήν αύτονόμηση καί τήν έπιβίωσή τους. "Οσοι θέλουν νά σταθοΰν
έμπόδιο στόν άγώνα τοϋ Σλαυομακεδονικοΰ λαοϋ θά χτυπηθοϋν
άσχημα. Γ ιά τήν άχτιδική έπιτροπή Εδέσσης τό Κ.Κ. Μακεδονίας».

Τό &έ713)ίΙ και ο>ι ’ Μ λ 6 αν οι

Ο ί Έλληνες, δίαν είς τον μπερντέ του Καραγκιόζη ένε-
φανίζετο Αλβανός (κοινώς "Αρβανίτης) εγέλων πλατύτατα.
Τώρα χάρις είς τον πατριωτισμόν τοϋ ΕΑΜ, έγιναν και οΐ "Αλ-
βανοί τιμωροί των Ελλήνων πατριωτών.

Διότι τό ΕΑΜ δεν περιωρίσθη μόνον είς την άδελφικήν
συνεργασίαν μέ τούς Βουλγάρους, άλλα συνειργάσθη καί μέ
τούς "Αρβανίτες, είς τούς οποίους επίτρεψε νά εγκληματούν
είς τήν "Ήπειρον καί επί Κατοχής καί επί "Εαμοκρατίας.

■Συνεκέντρωσεν δλα τα κακοποιό στοιχεία είς τό μικρό
τάγμα "Αλβανών καί "Ελλήνων, τό όποιον ΐδρυσεν ό ΕΛΑΣ μέ
άρχηγόν τόν "Ελληνα δημοδιδάσκαλον Σαράφην, καί τοιουτο-
τρόπως έξετέλεσε πλείστους εθνικόφρονας Έλληνας είς τήν πε-
ριοχήν τοϋ Πωγωνίου καί τών Φιλιατών.

5. "Οργανα ζοϋ

Τό ΕΑΜ προς Ιπιτυχίαν των σκοπών του μετεχειρίσθη ως
όργανα τούς υπαλλήλους εκείνους, οϊ όποιοι άποτελούν τά νεύρα
τής Κρατικής μηχανής και την μοναδικήν λαμπάδα εϊς τήν κα-
τεύθυνσιν τού λαού. Προς τούτο δέ έγινε Ιργασία σατανική άλ-
λα και συστηματική από 20ετίας και πλέον, διά να φθάσωμεν
εις τό σημερινόν κατάντημα.

Και ^χρησιμοποίησε κατά πρώτιστον λόγον τούς διδασκά-
λους καί καθηγητάς, τήν νεολαίαν κατόπιν, διά μελλοντικήν έ-
ξασφάλισιν καί σταθεροποίησιν των σχεδίων του, τούς 'Ιερεΐς
καί Αρχιερείς, υπαλλήλους άλλων υπηρεσιών καί τον πατριωτι-
σμόν τών Ελλήνων.

I. Διδάσκαλοι στοιχ. εκπαιδεύσεις

Οί δημοδιδάσκαλοι κατά άρκετόν ποσοστόν, είτε άπό πλά-1
νην, είτε άπό έμφυτον διαφθοράν, είτε άπό φιλοδοξίαν καί άρ-|
ριβισμόν, εβοήθησαν τό ΕΑΜ, τό· ένίσχυσαν, τό άνέδειξαν, τό]
έπέβαλον, καί αν αυτοί εστέκοντο άκαμπτοι είς τάς έπάλξεις τάς|
έθνικάς καί χριστιανικός, ΕΑΜ δεν θά υπήρχε καί ή Ελλάς θοζ
ήτο ευτυχής.

Γνωρίζω δλόκληρα χωρία κατά Ικατοντάδας τά όποια Ι-ί
πώλησαν τήν ψυχήν των είς τον Διάβολον, διότι άκριβώς δ Διδά-'
σκαλος Ιπίστευεν είς τό ΕΑΜ, ότι τούτο θά καταργήση τά:
«τζάκια» καί θά έξαλείψη προλήψεις «σάν τον Χριστιανισμό»^
καί επομένως τό επέβαλεν άποφασιστικώς καί άκάμπτως. ί
Καθώς γνωρίζω Ιπίσης, ότι δλόκληρα χωρία έμειναν Ιθνι-^
κόφρονα καί καθαρόαιμα, καί άντέταξαν γρανιτώδη θέλησιν είς
τά δελεάσματα τού ΕΑΜ καί τάς άπειλάς τού ΕΛΑΣ, διότι ο
διδάσκαλός των ήτο φιλόπατρις, Ιπίστευεν είς τον Θεόν καί τήν

36

Βϊ>,ηνικήν Πατρίδα καί έσέβετο την οίκογενειακήν του ύπό-
ψ σι ν και τήν τιμήν τοϋ συνανθρώπου του.

I Άλλ’ ή διαφθορά τών δημοδιδασκάλων ήρχισεν από 20ετίας,
Μφ* δτου δηλαδή ή «Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση»
!σει<* ε Τ “ ·® ε Μ·έλια τής Έκπαιδεύσεως από τοϋ Δημ. Σχολείου
μέχρι χ °ό Πανεπιστημίου, δ.εστρέβλωσε τόν προορισμόν τοϋ
: 2χολείου, κα'ι κατέστησε χυδαίαν τήν ελληνικήν γλώσσαν (υπό
ιό πρόσχημα τής άπλουστεύσεως) μέχρι τοιουτου σημείου, ώστε
νά μή τή ν εννοούν ούτε οΐ αναλφάβητοι τρόφιμοι τών κατέργων.

Κα'ι ή διαβόητος αυτή Μαφία, πού ωνομάσθη τότε Εκπαι-
δευτικός "Ομιλος κα'ι εγέννησε τήν Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση,
δεν εϊχεν άλλον σκοπόν, δπως απέδειξαν τώρα τετραγωνικά τά
πράγματα, παρά νά διαφθείρη τούς Διδασκάλους κα'ι Καθηγητάς
μέ διαφόρους υποσχέσεις και παροχάς και τοποθετήσεις είς
θέσεις έπιζήλους και διαφόρους προαγωγάς άφ’ ενός κα'ι άφ’
ετέρου νά ξεριζώση από τήν ψυχήν τών μαθητών κα’ι φοιτητών
κάθε αίσθημα σεβασμού προς τόν Θεόν κα'ι τούς γονείς, κάθε
άνωτέραν σκέψιν προς τά Ιδεώδη τής Ελλάδος, καί νά κατευ-
θΰνη τήν νεανικήν ορμήν των προς τήν κοιλίαν των καί τά
υπό τήν κοιλίαν των.

Καί προΐστατο τής σπείρας αυτής τών κακοποιών ό Γλη-
νός, ό μετέπειτα κομμουνιστής, δ έπισήμως άρνηθείς τήν Ελ-
ληνικήν Πατρίδα, καί τώρα δ καθοδηγητής τοϋ ΕΑΜ, δστις
εδιδε καί τό φιλοσοφικόν περιεχόμενον τοϋ αγών α...

Καί δτι δλοι αυτοί τοϋ Εκπαιδευτικού Όμίλου δεν είχον
ποτέ Ιερόν καί . δσιον καί ποτέ συνέπειαν προς τόν εαυτόν τους,
οάς παρουσιάζω τόν διαβόητον Παπαμαΰρον, δστις, άφ’ ου,
συνειργάσθη μέ τούς Γερμανούς καί επλουτησε, προσεχώρησε
κατόπιν είς τό ΕΑΜ, συνέγραψε τήν «Ελεύθερη Ελλάδα» καί
«άν παιδαγωγός, εμόρφωσε τούς διδασκάλους τής ΠΕΕΑ μέδι-
μνον διδασκαλίαν είς τό Τροβάτο τής Ευρυτανίας, καί έπειτα
τούς έξαπέλυσεν ώς^διαφθορεΐς καί λυμεώνας τής Ελληνικής
Κοινωνίας.

I ' *Ιδού τί έδημοσιεύθη είς τό «Εμπρός» έπ'ι λέξει διά τόν
Παπαμαΰρον υπό τόν τίτλον: «Ό κομμουνιστής συγγραφεύς

τάν σχολικών βιβλίων τής ΠΕΕΑ κατεδικάσθη ως συνεργά-
της Γερμανών!»

Ύπό τοΟ δικαστηρίου τών δοσιλόγων κατεδικάσθη χθές ό
Μιχ. Παπαμαύρου, τέως καθηγητής τής Παιδαγωγικής Ακαδημίας,
είς 6 1)2 έτών είρκτήν, διότι έπί Κατοχής κατόπιν άδείας τών Γερ-
μανών είχεν άναλάβει τήν προμήθειαν καυσοξύλων είς διαφόρους
γερμανικός ύπηρεσίας τής δασικής περιοχής τοΟ Λαυρίου. Ό Πα-
παμαΰρος διά νά πλουτίση αύτός κατέστρεψε μεγάλην δασικήν έκ-
τασιν τής άνω περιψερείας. Ό καταδικασθείς τέως διευθυντής τής
Παιδαγωγικής “Ακαδημίας Μ. ΠαπαμαΟρος κατά τήν διάρκειαν τής
κατοχής κατώρθωσε νά συνδυάζη άριστα, δπως καί τόσοι άλλοι,
τήν συνεργασίαν του μέ τούς έχθρούς καί τήν παροχήν ύπηρεσιών
είς τό Κομμουνιστικόν κόμμα τής Ελλάδος καί τήν ΠΕΕΑ.

Ό συναγωνιστής ΠαπαμαΟρος «μέ τήν συνεργασία καί άλλων
έκπαιδευτικών» συνέγραψε τήν «Ελεύθερη Ελλάδα»— «Αναγνωστι-
κό Ε' καί ΣΤ. τάξης»— τό όποιον έξέδωσε ή ΠΕΕΑ είς τά 1944. Τό
πρώτο κεφάλαιο είναι Αφιερωμένο είς τό ΕΑΜ, ό καταδικασθείς δέ
δοσίλογος — κομμουνιστής βέβαιοί τά παιδιά δτι τήν 28 “Οκτωβρίου
«πρώτοι πήρανε τά δπλα οί κομμουνιστές καί ό Αρχηγός τους ό
Νίκος Ζαχαριάδης κήρυξε τόν πόλεμο κατά τής Ιταλίας». Παρα-
κάτω ύποστηρίζει δτι μέ τήν πρωτοβουλία του Κομμουνιστικοϋ κόμ-
ματος γίνηκε ό άγών τής άντιστάσέως. Καί τό έκπληκτικώτερο: Σ’
δλο τό βιβλίο του διδάσκει τό «θάνατο» είς τούς προδότας. Τούς
συνεργάτας, δηλαδή, τών Γ ερμανών. Δυστυχώς'τό δικαστήριον τών
δοσιλόγων δέν έλαβε ύπ’ δψιν του τάς Αντιλήψεις τοΟ κατηγορου-
μένου διά τήν έπιμέτρησιν τής ποινής».

Οί αύτοϋ τοΰ ποιου αρχηγοί τής Έκπαιδεύσεως, διά τοϋ
Δημοδιδασκάλου καί Καθηγητοϋ είσήλθον είς τό σχολεϊον, εί-
σήλθον είς τήν οικογένειαν και έμόλυναν όλόκληρον τήν κοι-
νωνίαν. Κατεφόβισμν τούς διδασκάλους διά τών Ιδικών των
Επιθεωρητών και τοιουτοτρόπως επέβαλον και τά βιβλία των,
τά όποια έσταζον δηλητήριου αθεΐας και άποκτηνώσεως.

Ή μακρά καί ύπουλος αυτή προεργασία έδωκε τούς καρ-
πούς της. Προσεχώρησαν μέ πίστίν είς τό κομμουνιστικόν ΕΑΜ,
διέφθειραν τούς μαθητάς, έσκλάβωσαν τούς κατοίκους τής υπαί-
θρου καί έκαψαν τήν Ελλάδα.

“Υπήρξαν άκόμη οί καθοδηγηταί τής ΟΠΛΑ, καί πολλοί
διδάσκαλοι ώς υπεύθυνοι περιφερειακοί υπέγραψαν έκτελέσεις
φιλησύχων καί έντίμων πολιτών.

3 «

Μέ κατελάμβανε φρίκη δίαν έπεσκεπτόμην σχολεία τινά
? ης υπαίθρου κατά τήν βασιλείαν τής Έαμοκρατίας.

Όλα τα μαθήματα εΐχον έξοβελισθή από τό σχολεϊον, και
έδιδάσκοντο μόνον «τήν αυτοδιοίκηση», «τον άγώνα» καί τά
κλέη τών διαφόρων καπετάνιων.

Τά τραγούδια τά δημώδη, τά σχολικά, μέ άρωμα Πατρίδος
καί Αρετής, έθεωρήθησαν άσυγχρόνιστα καί ως ύποθάλποντα
τον δήθεν φασισμόν, καί παρεδόθησαν είς τήν λήθην. Διαρκώς
Ιτραγουδούντο άσεμνα, βακχικά, καταστροφικά, ύποδαυλίζοντα
τάς δρμάς τού άνθρώπου.

Είς τήν έπαρχίαν Δομοκοΰ, ήτο άνοιξις, μέ συνώδευον μα-
■θηταί από χωρίον τι εις κάποιο άλλο άπέχον. 1 καί ήμίσειαν

ώραν.

Άφ’ ού υπέδειξα στά παιδάκια πώς νά φέρωνται στους γο-
νείς των, στους γέροντας καί πώς ήσυχα καί φρόνιμα νά παί-
ζουν μεταξύ των, έζήτησα νά μοΰ πουν καί κανένα τραγουδάκι
καί μάλιστα νά είναι γιά τήν άνοιξι, τήν ωραία εποχή πού
περνάμε καί κατά τήν όποιαν δλα χαίρονται καί τραγουδούν.

— «Δέν μαθαίνομε στο σχολείο γιά τήν άνοιξη τραγούδια.

Μαθαίνομε γιά τόν...”Αρη»...μοϋ άπήντησαν.

Εμπρός, παιδιά, πέστε μου γιά τό/ “Αρη...

“Ηρχισαν νά τραγουδούν:

«Δέν Θέλομ' έκκλησιές μέ τά καμπαναριά
»Μόν’ θέλομε τόν "Αρη μέ τήν παλληκαριά»

Δάκρυα έπλημμύρισαν τά μάτια μου! Γιατί νά διαφθείρων-
ται αί άθώαι αΰταί ύπάρξεις, πού άλλοτε ήσαν τό στήριγμα τής
Κοινωνίας καί τού “Εθνους;

Καί τί άπέγιναν τά γλυκύτατα άσματα, τά σχολικά, μέ τά
όποια Ιγαλουχήθησαν γενεαί γενεών;

Τό ωραιότατο τραγούδι

« Τ ΗλΘε πάλ’ ή άνοιξις
ήλθαν τά λουλούδια»

τό όποιον τραγουδούσε δ πατέρας τού γράφοντος, ή, τό «Καλώς
τό χελιδόνι μέ τήν καλοκαιριά» ή τό:

«Ποιός σέ φέρνει χελιδόνι
στήν παληά σου τή φωλιά»

39

τί άπέγιναν; Και πώς οί δημοδιδάσκαλοι πού έδημιούργησαν τό
τρισένδοξο 1912 τά έδίδασκον και τα διέδιδον καί μεταξύ τοΰ
λαού και τώρα οί νεοφώτιστοι συνάδελφοί των ρίπτουν τά άγια
είς τούς κύνας και γίνονται πατραλοϊαι και άδελφοκτόνοι;

"Ενα είναι γεγονός, πού προκύπτει από τάς παρατηρήσεις
μου βάσει στατιστικών είς διαφόρους περιφερείας, δτι έκ τών
δημοδιδασκάλων τό 1)ό έν συνειδήσει καί μέ π λ ή ρ η κατα-
νόησιν έργάζεται διά τον Κομμουνισμόν, έβοήθησε τό ΕΑΜ
καί ένίσχυσε τό κίνημα τοΰ Δεκεμβρίου. Τό 1)5 είναι άνευ άρμα-
τος καί ρέπει καί έδώ καί έκεΐ καί ως μόνον κίνητρον έχει τό
συμφέρον καί τον «έ αυτούλη» του καί τά 3)5 είναι μορ-
φωμένα, ηθικά, φολοπάτριδά καί δύνανται επ’ αυτών νά στηρί-
ζώνται ή έκπαίδευσις καί τό Κράτος. ”Αρα κατ’ άναγκαϊον καί
άδήριτον συμπέρασμα, τά 2)5 είναι απόβλητοι έκ τών δημοδι-
δασκάλων.

Ιδού τί έγραφον έν έπισήμφ αναφορά πρός τον Γενικόν Ε-
πιθεωρητήν Αθηνών :

«Εκπαιδευτική κίνησις κατά τήν κατοχήν καί Έαμοκρατί-
αν έν τή περιφερείς Φθιώτιδος:

«Οί δημ)λοι τής περιφερείας μου κατά μεγάλο ποσοστόν έ-
φάνησαν έπιλήσμονες τοΰ δρκου των καί περιύβρισαν τήν ίε-
ράν των αποστολήν, παραμελήσαντες άρχικώς τό καθήκον των
καί προοδευτίκώς, έφ’ δσον έπετείνετο ή κατοχή, έγκατέλειψαν
τοΰτο τελείως, μέ τήν δικαιολογίαν δτι ή κατάστασις δέν έπιτρέπει
νά έργάζωνται εις τά σχολεία, έν ώ θά ήδύναντο, άν ύπήρχεν
έσωτερικόν κίνητρον, νά παρουσιάσουν θαύματα κατά τήν μαύ-
ρην έκείνην έποχήν τής δουλείας, διότι ή φρικτή πείνα, ήτις έ-
μάστιζεν ανηλεώς τάς πόλεις, δέν ένεφανίσθη είς τά χωρία' του-
ναντίον τοΐς έδωκε τήν ευκαιρίαν νά πλουτίσουν μέ τον μ α υ-
ραγοριτισμόν, τον όποιον αρκετοί έξεμεταλλεύθησαν αρ-
κετά εύφυώς.

Μέ τήν έπέκτασιν τής σκοτεινής δυνάμεως, ήτις έσερβιρί ·
σθη είς τούςά φελεΐς ώς Απελευθερωτικόν Μέτωπον (ΕΑΜ), τό
αρκετά αυτό μεγάλο ποσοστόν τών δημ)λων έξέκλ ινε τελείως
τοΰ προορισμού του, έγκατέλειψεν άναφανδόν τά σχολεία καί
έπεδόθη κατά άκατανίκητον ροπήν του είς τήν ένίσχυσιν τοΰ

40 ,

ΕΑΜ, ΐ0 ® ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, τής ΕΤΑ, μέ αντικειμενικόν σκο-
Λ δν νά άλλοιώσουν τήν ψυχοσύνθεσιν τής νεολαίας και των ά-
οοφώτων κατοίκων τής υπαίθρου.

Ούδ’ έτολμώμεν νά συστήσωμεν εϊς τούς ρηθέντας δημ)λους
δέοντα άφ’ ου αυτοί ή εϊς τό γραφεϊον, ή Ιν περιοδεία είς
ΐά γειτονικά χωρία, μάς προελάμβανον λέγοντες: «Συ ναγωνι-
β Ϋ ή Ιπιθεωρητή, νά μάς συντρέχετε γιά ν ά I-
χευθερώσουμε τον Ελληνικό λαό από τά τζά-
κια καί τίς προλήψεις».

Οί υπόλοιποι δημ)λοι μέ έπικεφαλής τον υποφαινόμενον, έ-
μειναν πιστοί καί άκλόνητοι εϊς τό καθήκον των. Έν μέσιρ κιν-
δύνων καί προπηλακισμών, ουδόλως άπεμακρύνθησαν τής θέσε-
ώς των, τουναντίον έφρονημάτιζον τούς μαθητάς καί ένεψύχω-
νον κατά τό. δυνατόν, διότι ήτο άμεσωτάτη ή απειλή τοΰ ΕΑΜ,
τούς κατοίκους, ώστε, άν μή τι ά'λλο, νά αντιτάσσουν παθητικήν
άμυναν κατά τής τρομοκρατίας των δργανώσεων ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-
ΕΤΑ κλπ.»

ΚαΒηγηταί

Καί καθηγηταί αρκετοί έφάνησαν έπιλήσμονες τής άποστο-
λής των καί ήλίθια ό'ργανα ξένων συμφερόντων. Τό ποσοστόν
των άπατρίδων καί πατριδοκαπήλων καθηγητών θά τό εύρη ήδη
ή Πολιτεία καί θά λάβη τά προσήκοντα μέτρα.

Ημείς τούτο τονίζομεν, δτι οί εκπαιδευτικοί αυτοί, πα-
Οαστρατημενοι πνευματικώς καί άνώμαλοι ψυχικώς, έπέφερον
καίριον πλήγμα εϊς τήν Νεότητα.

ί. Εντεύθεν καί δ τρομακτικός κίνδυνος τής Πατρίδος εκ
βέρους τών θλιβερών αυτών μορφωτών τής Νεολαίας, διά τό

Ι*έλλον.

ί "Αν ένας δικαστής είναι κομμουνιστής καί άπατρις, τό
κακόν είναι ολίγον, διότι δεν δύναται νά επηρεάση τούς συνα-
δέλφους του, ούτε τούς υπαλλήλους, έχοντας πλέον μορφώσει Ι-
ωνικόν χαρακτήρα. Καί λατ’ έπέκτασιν, έτσι πρέπει νά έρμη-
νευθή τό πράγμα καί διά τάς άλλας υπηρεσίας.

*Αλλ* δταν ό Δημοδιδάσκαλος καί δ Καθηγητής είναι
κομμουνισταί καί έξτρεμισταί, τό κακόν είναι άπροσμέτρητον,
διότι κρατούν είς τά χέρια των τον νεότητα, δηλαδή αύτάς τάς
βάσεις τής Οϊκογενείας και τής Πολιτείας.

Και αν σταλάξουν είς τάς ψυχάς των νέων καί νεανίδων
δηλητήριον αθεΐας, αναρχισμού, σαρκολατρείας καί σκληρότη-
τος, οί σημερινοί τρόφιμοι τών Δημ. Σχολείων και Γυμνασίων,
μετά 10 χρόνια πού θά ήναι ψηφοφόροι, θά επιβάλουν προλε-
ταριάτον και θά χαντακώσουν όριστικώς την Ελλάδα.

"Ας εΐναι άκοίμητόι φύλακες τών τέκνων των οί "Ελληνες
γονείς, τό δέ Κράτος άς άποκαθάρη τήν έκπαίδευσιν άπό τούς
δηλητηριασμένους και σάπιους διδασκάλους και καθηγητάς, καί
τούς υπόπτους καί άσυνειδήτους προϊσταμένους των.

42

6. ^ίεο^αία

Ο ό μεγαλύτερον έγκλημα, τό όποιον διέπραξβ τό αιμοδιψές,
τδ αϊμοσταγές, τό αιμοχαρές ΕΑΜ, δεν είναι, δτι δεκάδας χιλιά-
δων Ελλήνων έφόνευσε καί εβασάνισεν αναίτιο);, ούτε,
δτι έκαψε τή μισή Ελλάδα, ού'τε, δτι κατελήστευσε τήν υπόλοι-
πον πού έμεινε καί τήν έρρΰπανε καί τήν άπηθλίωσε. Τό τρο-
μακτικώτερον καί φοβερώτερον έγκλημα τό όποιον διέπραξεν
είναι δτι διέφθειρε τήν Ελληνικήν Νεολαίαν· άφ’ ού μέ διδα-
σκάλους κομμουνιστάς έσπειρεν ά'φθονον τό δηλητήριον εις τάς
καρδίας των νέων, άφ’ ού επί τέλους τούς παρέλαβε καί μέ
τήν απειλήν τοϋ θανάτου έδέσποσε των ψυχών καί των σωμά-
των των, τούς Ιδίδαξε τήν έλλειψιν παντός σεβασμού καί πάσης
στοιχειώδους σεμνότητος, καί τούς έθόλωσε τόν εγκέφαλον μέ
γαργαλιστικός σεξουαλικάς θεωρίας, τούς ώδήγησεν εϊς τό έγκλη-
μα, δπως σήμερον παραδέχονται τά 95 ο)ο τών Ελλήνων. Καί
ή μεγάλη προπαρασκευαστική Σχολή τού Ιγκλήματος ύπήρξεν
ή ΕΠΟΝ.

Έκεΐ, παιδιά μόλις άπομακρυνθέντα τής μητρικής άγκάλης,
έδιδάσκοντο τό έργον τοϋ δημίου καί εκεί έδημιουργήθησαν τά
δακτυλίδια τού αίματος.

Νεανίσκοι ύπεχρεώθησαν έπί ποινή θανάτου νά φονεύσουν
τούς συνομήλικάς των, καί ό πρώτος πού ήρνήθη, έπεσεν αμέσως
νεκρός προς καταπτόησιν τών άλλων, οΐτινες κατόπιν τούτου, έ-
βαψαν τάς άπαλάς χεϊρας των εϊς τό αίμα.

Ό καπετάνιος Καφαντάρης εϊς τά "Αγραφα τής Καρδίτσης
ΰπεχρέωσε νεανίσκον 15ετή νά φονεύση δέκα (10) κρατουμένους
"Ελληνας διότι τάχα ήσαν φ α σ ί σ τ α ι.

€*Αρχά Πολιτείας νέων τροφά,» έλεγεν δ παρέ
Στοβαίφ 'Ιππόδαμος.

Καί άφ’ ού τοιαύτην έκπαίδευσιν έδιδον εϊς τούς νέους τό
ΕΑΜ καί ή ΕΠΟΝ, φαντασθήτε τί κοινωνία θά άπετελεϊτο
βραδύτερον, Ή νεολαία αυτή εϊς έγκλήματα, κακουργήματα, βα-

43

σανιστήρια θά ήτίμαζε τό ανθρώπινον γένος.

“Οταν έφυγεν δ Γερμανός εκ Λαμίας, εντελώς ανε-
νόχλητος, εισήλθον εϊς τήν πόλιν οί περίφημοι άντάρται μέ
επικεφαλής τον άντισυνταγματάρχην Σπάθήν. Ό αναίσχυντος
αυτός αξιωματικός είπε προς τούς ανθρώπους, οϊτινες έκ φόβου
έξήλθον εις τον δρόμον καί προσεποιοϋντο και τον χαροΰμενον:

«Τι ά'λλο θέλετε; Σας φέραμε τήν ελευθερίαν!!! »

Τήν έπιοϋσαν κατέλυσαν τάς “Αρχάς, διώρισαν ίδικούς των
Έπιθεωρητάς καί είσήγαγον νέα “Αναγνωστικά, τά «Αετόπου-
λα» διά τήν γ' καί δ' καί τήν «Ελεύθερη Ελλάδα» τοϋ Παπα-
μαύρου διά τήν ε' καί στ'.

. “Αναγράφω μερικάς φράσεις καί παραπέμπω καί είς τάς
σελίδας διά νά ϊδουν οί "Ελληνες πώς τό ΕΑΜ έφρόντιζε νά
.εκπαίδευση τά παιδιά τοϋ λαοΰ.

«Αετόπουλα είναι τά παιδιά τών “Αθηνών πού μπήκαν
στο “Υπουργείο τής Παιδείας καί ζήτησαν νά ανοίξουν τά σχο-
λεία, καί τό πέτυχαν» σελ. 14.

«Άετοποϋλες κατέβηκαν από τά δρομάκια καί τις συνοικίες
καί ζήτησαν νά μή επιστρατεύουν τά μεγάλα τους τά αδέρφια
γιά λογαριασμό τών Γερμανών» σελ. 15.

«Οί στρατηγοί τοϋ Βασιληά άνοιξαν τίς πόρτες τής Βό-
ρειας “Ελλάδας νά μπουν οί Βούλγαροι» σελ. 34.

«Στο μεταξύ δ Βασιληάς άρπαξε τό χρυσάφι πού μέ τό αί-
μα μάζεψε δ λαός κι“ έφυγε...» σελ. 34.

«Ό ΕΛΑΣ καθαρίζει τούς προδότες» σελ. 48.

«Ό αγώνας τοϋ ΕΑΜ είναι δπως καί τό 21» σελ. 57.

«“Οπως τότε ή Προσωρινή Διοίκηση τής “Ελλάδας, σαν νά
πούμε ή σημερινή Πολιτική “Επιτροπή “Εθνικής “Απελευθέρω-
σης, ή ΠΕΕΑ» σελ. 58.

«Ποτέ στά 120 χρόνια τής έλεύτερης ζωής μας δέν είδαν
τά παιδιά τοϋ λαοΰ τή στοργική φροντίδα τοϋ Κράτους. Πάν-
τα αρρωστιάρικα, πεινασμένα, γυμνά, ξυπόλητα. Πάντα χωρίς
σχολεία, χωρίς γιατρό, χωρίς φάρμακα. “Ενώ θανατικό μεγάλο
καί μαρασμός έδερνε τά νειάτα, δ Βασιληας καί δ Μεταξάς έ-
καναν γιορτές καί πανηγύρια» σελ. 60.

Καί ή «Ελεύθερη Ελλάδα» εις τάς σελίδας της δέν διδάσκει
τίποτε άλλο παρά τό φανατισμό γιά τον αγώνα καί τό μίσος

για κάθε "Ελληνα πού δεν είναι στο ΕΑΜ καί επομένως είναι
μοναρχοφασίστας.

Προς τούς Έπιθεωρητάς εκοινοποίησαν καί καθοδηγητικάς

εγκυκλίους Μεταξύ των άλλων εϊς την ύπ’ άριθ. 1 γράφουν:

« Οί έκπαιδευΐικοί έχουν υποχρέωση μέσα κι 5 έξω από τό σχο-
λειό νά διαφωτίζουν τα λαϊκά στρώματα γιά τα σημερινά προ-
βλήματα τοϋ άγώνα. Οί σκοποί κατά συνέπειαν των σχολειών
μας είναι αύ τοί πού Ιπιδιώκει δ λαϊκός άπελευθεροηικός αγώνας
μας. Τη δουλειά μέσα στο σχολειό πρέπει νά την διέπη τό πνεύ-
μα τοϋ αγώνα μας. Τήν ιστορία μας νά τη φωτίζουν οί αφάντα-
στοι ηρωισμοί τοϋ λαοΰ μας, καί νά τή διέπη τό πνεύμα τής
συνεργασίας μέ δλους τούς γειτονικούς λαούς».

Είς τήν ύπ 5 άριθ. 4 εγκύκλιον παραβάλλεται δ Βελουχιώτης
μέ τον Αθανάσιο Διάκο καί δ σημερινός αγώνας τοϋ ΕΑΜ
συνεχίζει τήν επανάστασι τοϋ 21 καί θεμελιώνει λαϊκή εξουσία
μέ λαοκρατικούς θεσμούς.

Ή ΠΕΕΑ, συνεχίζει ή εγκύκλιος, τό ήθελε τό σχολειό μέσο
πάλης γιά τήν έπικράτησι τών άρχών τοϋ άγώνα, καί επομένως
μέσα στά σχολειά πρέπει νά κυρίαρχη τό πνεύμα τού σημερινού
λαϊκού άγώνά μας.

Δεν πρέπει νά άφήνουμε ευκαιρία χωρίς νά μιλούμε καί νά
εξηγούμε τήν ίστορική άνάγκη τοϋ άγώνα, τή σημασία καί τό
ρόλο τού ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΕΑ, καί τή σημασία τής
ΠΕΕΑ. Τό μάθημα τής ίστορίας θά γίνεται μέ πνεύμα συνερ-
γασίας μέ δλους τούς βαλκανικούς λαούς... κ.λ.π.».

Καμαρώστε "Ελληνες καί Έλληνίδες πρόγραμμα εθνικής
άγωγής, καί φτύστε τούς μεγαλοφυείς συντάκτας του νά μή .
βασκαθοϋν!

Έπον(τισσε5 — Συναγων(στριε$

Ή λύσσα τού ΕΑΜ, ή μετά τέχνης διαβολικής σκορ-
πίζουσα τό . θανατηφόρον δηλητήριόν της, έξέσπασε, μετά τά ά-
γόρια, εϊς τάς άπλάστους άκόμη νεάνιδας, τάς δποίας ενέγραψεν
είς τήν θηλυκήν ΕΠΟΝ, καί τάς άπεκάλεσεν Έπονίτισσες. Πα-

45

ράλληλα δέ, έξεδηλ ώθη ή ψυχοφθόρος λύσσα του καί προς ωρί-
μους γυναίκας, αλλά ρηχάς, χωρ'ις βάσιν ηθικήν, η χωρίς οικια-
κήν ανατροφήν, ή χωρίς επίβλεψιν πατρικήν καί αδελφικήν, ή
καί είς πτωχοτάτας υπάρξεις εΰχερώς καμφθείσας άπό τή φτώ-
χεια καί γύμνια πού προέκυψαν από τήν κατοχήν των κατακτη-
τών καί τον μαυραγοριτισμόν των δλίγων υπανθρώπων Ελλή-
νων, καί τάς παρέσυρεν εΐς τον δήθεν αγώνα, δνομάσας αύτάς
με τό συχαμερόν, αηδές καί άτιμον δνομα Συναγωνίστρια!!!!!!

Καί τούτο σκοπίμως καί έσκεμμένως' διότι εγνώριζε καί
είναι μεμαρτυρημένον από τήν καθολικήν ιστορίαν, ότι οϊ μέγι-
στοι των άνδρών καί οί εύεργέται τής άνθρωπότητος, έγένοντο
τοιοϋτοι από τήν μητρικήν ανατροφήν. Θέλετε πρόχειρον άπόδει-
ξιν; Ιδού :

Ό Μ. Βασίλειος, δ Ί. Χρυσόστομος, δ Γρηγόριος δ Θεολό-
γος, δ μέγιστος πατήρ τής Δυτ. Εκκλησίας ιερός Αύγουστΐνος,
είναι, μετά Θεόν, κατασκευάσματα των μητέρων των, ώς καί
άλλοι διαπρεπέστατοι θεολόγοι.

*0 Οιαί&ύ&ΠΗη, δ Μ&εεϊΐΐοη τής Γαλλίας, δ Ούάσιγκτων
τής Αμερικής, δ Νεύτων τής Αγγλίας καί εκατοντάδες όίλλω ν
δφείλουσι τό μεγαλεϊον αυτών καί τήν εύσέβειάν των είς τήν ά-
νατροφήν πού έλαβον από τάς μητέρας των.

Ό Βολταϊρος καί δ Ρουσσώ καί άλλοι έγιναν άσεβεΐς, έμ-
παΐκται τών Ιερών καί σαρκασταί τών δσίων, διότι τοιούτων
μητέρων έ'τυχον.

Ό δέ διάσημος Γερμανός θεολόγος Νέανδρος έπικυρώνων
τά άνωτέρω έγραφεν : «Ή ιστορία τών μεγάλων άνδρών, τούς
όποιους μεταχειρίζεται ή δεξιά τού Κυρίου ώς οργανον τής θρη-
σκείας καί τής άληθοϋς επιστήμης, εγκλείει τήν αλήθειαν, δτι
ευσεβής ανατροφή ύπό ευσεβών μητέρων, περιέχει τον πυρήνα
τής δόξης καί τού μεγαλείου».

Άφ” ού.τοιαύτην έπίδρασιν έχει ή μητρική ανατροφή, έπε-
ται κατ’ άνάγκην, δτι ή έλλειψις αυτής Ιπιφέρει δσα κακά πά-
σχουσιν αί κοινωνίαι.

Διά τον λόγον αυτόν ώρμησε τό.ΕΑΜ νά διαφθείρη τάς
γυναίκας, ώστε νά προκαλέση έξαχρείωσιν κοινωνικήν, άσέβειαν
οικογενειακήν, έξασθένησιν τής συνειδήσεως καί καθολικήν
άνατροπήν,

46

Διά τον λόγον αυτόν ώδήγησαν τάς νεάνιδας και γυναίκας
£ 1ς κάθε είδους ηθικήν ακαθαρσίαν και ύπέκαυσαν εντός αυτών
χ άθε στοιχεΐον ζο)ώδες, άνήθικον καί πρόστυχον.

ΕΙς τό Καρπενήσιον καί εντός τοΰ εΰρυχώρου δημ. σχο-
λείου, προς τάς νεάνιδας καί νέας τής πόλεως, διδασκάλισσα καί
κατόπιν Έπιθεωρήτρια τής ΠΕΕΑ, έκήρυξε προς αύτάς δτι, «δ-
Λ ως οί άνδρες είς τάς σαρκικός των άπολαύσεις δεν έχουν περιο-
ρισμούς, έτσι καί σείς, απ’ εδώ καί πέρα, μπορείτε νά γλεντάτε
τά νειάτα σας »

Άποδεικνυεται λοιπόν τρανότατα δτι επλήρωσαν τήν ύ-
παιθρον καί βραδύτερον καί τάς πόλεις, οί καθοδηγητές
χ ο ϋ ΕΑΜ, μέ βρωμερότητας, μέ σαρκολατρικά κηρύγματα, μέ
χυδαίους καί κτηνώδεις ερωτισμούς, μέ διδάγματα διαστρόφου έ-
ρωτικοΰ ένστικτου, ϊνα επιτυχωσι τήν ψυχικήν δουλείαν τών
Ελλήνων καί έπειτα ευκολαότατα καθήσωσι στον σβέρκο τοΰ
λαοϋ ως δήμιοι, ως τύραννοι, ως κυρίαρχοι τών ψυχών, τών σω-
μάτων καί τών περιουσιών αυτών, διά παντός, σύμφωνα προς
τάς οδηγίας πού έλάμβανον από τον Βορράν. Ανάθεμα καί κα-
τάρα είς τά βρωμερά αυτά δντα πού ρυπαίνουν τό ιερόν δνομα
τοΰ Έλληνος.

Καί τό ανάθεμα αύτό δέν τό βροντοφωνεΐ μόνον δλόκλη-
ρος δ “Ελληνικός κόσμος, αλλά τό έκτοξευει κατά τών διαφθο-
ρέων καί προαγωγών ή “Ελληνική φυλή, ήτις άπό τρισχιλιέτίας
έμεγαλο άργησε φωτιζομένη είς τούς αγώνας της μέ τήν λαμπά-
δα τής οικογενειακής τιμής.

Τό βροντοφωνοΰν Ιδιαιτέρους αί οίκογένειαι πού έχασαν τάς
I θυγατέρας των, διότι δ εν Λαμίφ έγκριτος Ιατρός καί έντιμος
καί άξιόπιστος κ. Τ.... έλεγε δημοσίφ: «Δέν προφθάνω νά ξε-
γεννώ συναγωνιστρίας». Καί τό κατάντημα αύτό τής ήθικής ση-
ψαιμίας είχεν έξαπλωθή, δπου καί τό θεοκατάρατον ΕΑΜ.

Κ ■ Θέλετε άπόδειξιν τρανοτάτην καί χειροπιαστήν δτι «οί
ΜΛυναγωνίστριες» έπαθαν διαστροφήν παντός άνθρωπίνου αίσθή-
ν Ι*ατος; Διαβάστε τι άνεγράφη είς τό «Ελληνικόν Μέλλον» τής
: 14 — 5 — 1946, ύπό τον τίτλον «Πρωτοφανές έγκλημα κομμουνι-
«τρίας· έξετέλεσε τον άνδρα της»:

. «Θεσσαλονίκη 13 Μαΐου. (Τοϋ άνταποκριτοΟ μας). Πληροφο-

47

ρίαι έκ Κομοτινής Αναφέρουν φρικτόν έγκλημα μιας κομμουνί-
στρίας, ή οποία τόν Μάρτιον τοΟ 1945 είχεν έκτελέσει τόν σύζυγόν
της Ήλίαν Λαϊνίδην, ,έθνικόφρονα, έκτελοΟσα διαταγάς του Κ.Κ.Ε.

Τό έγκλημα είχε μείνει σκοτεινόν καί άπεκαλύφθη τυχαίωςάπό
μικρά παιδιά. Ή δολοφόνος εΐχε κτίσει τό πτώμα τοΟ συζύγου της,
τόν όποιον έξετέλεσε μέ τσεκούρι, έντός δμοιώματος καναπέ, έκ
τσιμέντου καί τούβλων, τό όποιον είχεν έντός τής οικίας, της».

Θέλετε άπόδειξιν ότι «οι Έπονίτισσες» έδειξαν σκληρότητα
τήν οποίαν δεν μπορείτε νά φαντασθήτε ;

"Ακούσατε και φρίξατε:

Είς ένα στρατό πεδον, δπου έκρατοϋντο "Ελληνες πα-
τριώται, προσήλθον δύο έπονίτισσες κατά τήν Έαμοκρατίαν,
και έζήτησαν νά ΐδουν τόν καπετάνιον.

—Διψάμε, καπετάνιε, είπαν, άλλ’ δχι γιά νερό, γιά αίμα !!

— Πάρτε δποιον θέλετε, εΐπεν ό καπετάνιος, και χορτάστε
αίμα !

Και όντως, κατήλθον εις τά υπόγεια, έπήραν τόν πρώτον
τυχόντα, τοϋ ήνοιξαν τις φλέβες καί έρρόφησαν αίμα.

Τό αναγράφω διότι είναι απολύτως αληθές, καί τό έξηκρί-
βωσα δι" έξετάσεως των χωρικών καί διά πλείστων ά'λλων κατα-
θέσεων καί ομολογιών.

Ε. Π. Ο. Ν.

"Αλλά ά'ς μάθη ό κόσμος τής Ελλάδος, άς μάθη ολόκληρος
ή Ευρώπη καί ή "Αμερική, δτι ή ΕΠΟΝ υπήρξε σχολή εγκλή-
ματος, σχολή μετατρέπουσα τούς τροφίμους της είς θηρία αιμο-
διψή, ξένα προς κάθε άνθρώπινον αίσθημα, ΰπό τήν καθο-
δήγησιν τοϋ Κ. Κ..

Διάνά πεισθή περί τής' άληθείας αυτής δλόκληρος δ
κόσμος, δημοσιεύομεν χρονογράφημα τοϋ «Φορτούνιο» στο
«Εμπρός» τής 19 — 5 — 1946 ΰπό τόν τίτλον «Καμα ρώστε
παιδιά!!».

• «Τό Θέατρο φρίκης κατέβηκε στίς τρυφερές ήλικίες; Τό κατάφε-

■ 4 δ

ί ρε ή προπαγάνδα καί ή καθοδήγησι; "Εκαμε νά περάση στά θρανία
' 6 αίμοσχαγής νόμος τής Ζούγκλας; Δέν ξέρω, άλλά έτσι μοιάζει. Ή

|| ήλικία τών δώδεκα έτών, πού άλλοτε έπαιζε βώλους; άμπάριζα Κι’
άλλαζε χαλκομανίες, τώρα παίζει μέ αύτόματα καί χειροβομβίδες;
Κ Δείχτε σήμερα σ’ έναν πιτσιρίκο δώδεκα έτών τό καλλίτερο παιγνί-
δι. Αδιαφορεί. Γυαλίστε του ένα περίστροφο; θά τιναχθή άπάνω
Γ σάν νά δέχτηκε ήλεκτρική έκκένωσυ

Χθές ένας μικρός, δεκατριών έτών, ό Π. Γεωργιάδης, είχε πάρει

I τό πιστόλι του παππού του κΓ έπαιζαν μέ τό συμμαδητή του Κων-
Βίσταντάτο τής ίδιας ήλικίας. "Ενα μπάμΐ Καί παρ' τον κάτω τόν δεύ-
: τερο. Τό άστυ νομικό δελτίο δέν μάς λέει άν τό τραύμα είναι βαρύ

κΓ άν τό παιδί θά τή γλυτώση. Ώς τόσο αύτό τό περιστατικό δέν
είναι τίποτε, μπροστά στό άλλο, πού τηλεγράφησαν, χθές έπίσης,
» άπό τή Θεσσαλονίκη.

Γ Πρόκειται γιά παιδικό «γκράν γκινιδλ», γιά δράμα πρωτοφα-

I I νοΟς θηριωδίας, πού παίχθηκε σ’ ένα μικρό δασόφυτο τών Φερρών
ϊ τής Δυτικής Θράκης. Ό «ήρως» ένας μπόμπιρας δώδεκα χρονών
I» ήτανε συνειδητός ώργανωμένος, στήν ΕΠΟΝ. Καί είχε πάρει τό πο-
ϊ λυσήμαντο ψευδώνυμο «Στάλιν». Στήν τελευταία σχολική έκδρομή

ένώ παίζανε, μαζεμένα, τ’ άλλα παιδιά, ό Στάλιν άπομακρύνθηκε
|, μέ τόν έθνικόφρονα συμμαθητή του Κανελλάκη. σ' ένα γειτονικό σύ,
I; δέντρο.

| Είναι Μάης, τό πράσινο κέντημένο μ’ άπειρα λουλούδια, γα-
5* λάζιος ούρανός, γλυκό άεράκι, στά δένδρα κελαϊδισμοί. Ό Κανελ-
[; λάκης τραγουδάει. Καί δυστυχώς γι’ αύτόν (έτσι κατάντησε νά λέ-
με) δέν ξέρει άλλα τραγούδια, παρά μονάχα πατριωτικά. Ό «Στά.

. λιν» έξαγριώνεται: ΤΙ; Τολμά νά τραγουδάη μπροστά του, αύτές
^ Τίς άηδίες; Τόν διατάσσει νά παύση. ΚΓ έπειδή αύτός δέν άκούει, τόν
ίΚτυπά μέ πέτρες, μικρές στήν άρχή. Καί δταν τόν τραυματίζει καί
τόν ζαλίζει καί τόν ρίχνει κάτω....άλλά, στό σημείο αύτό προτιμώ

|ά βάλω τήν ώμή καί σύντομη γλώσσα τσΟ τηλεγραφήματος: «Έν
υνεχείφ δέ, διά μεγαλειτέρων λίθων, του έπολτοποίησε τήν κε-
)φαλήν».'

Δέν πέφτει δμως έδώ ή αύλαία τοϋ δράματος. Στό προσκήνιο
οβάλλει άλλο άπαίσιο πρόσωπο— ή μητέρα τοΟ μικροΟ κακούρ-
ιϋ. Πηγαίνουν μαζύ στόν τόπο τοΟ δράματος, σηκώνουν τό πτώ-
μα καί τό ρίχνουν σ’ ένα πηγάδι, δπου οί άνθρωποι τό βρήκαν τήν
Τ&λη μέρα ΟΙ δάσκαλοι τοΰ μίσους καί τοΟ έγκλήματος, οί κήρυ-
|Κες τοΟ νόμου τής Ζούγκλας θά τρίβουν τά χέριά τους άπό χαρά
ρί θ’ άποθαυμάζουν τά έργα τους:

—ΤΙ καταφέραμε! Γίά βγάλουμε.. .«ήρωες» δώδεκα χρονών πού
οτώνουν άκόμα καί μέ τίς πέτρες τούς...έχθρούς τοΟ λαοΰ!

Καί θάχουν δίκηο!,.. Αύτό τό έγκλημα δπως τόσα καί τόσα άλ-

Ή Μαύρη Βίβλος ΤοΟ ΕΑΜ 49

λα, είναι άποκλειστικό έργο τους. Έχει χτυπητά, άνάγλυφα τάχα-
ρακτηριστικά έλασιτισμοΰ: Τήν όργάνωσι, τό ψευδώνυμο, τήν άφάν-
τβστη άγριότητα, τό πηγάδι. 'Ο δωδεκαετής κακούργος ένήργησε
πάνω στά κλασικά άχνάρια του κομμουνισμού. Βάφτισε τόν έαυ χύ-
του Στάλιν καί όνειροπολοΰσε νά μοιάση μέ τούς σφαγείς πού ά-
κουγε νά έκθειάζουν ώς ήρωες οΐ καθοδηγητές του στήν ΕΠΟΝ. Τό
πέτυχε; Κι’ δταν τόν έπιασαν, ώμολόγησε κυνικώτατα τό έγκλημά
του; Νοιώθετε τήν πραγματική σημασία τής φρασούλας αύτής τοΰ
τηλεγραφήματος. ’Εκαυχήθη!..

Ή κατάστασι αύτή βάζει σέ σκέψεις κάθε. άνθρωπο στόν τόπο
μας. ΆψοΟ θεωρείται, δτι είναι θεμιτό νά ύπάρχουν όργανώσεις,
πού δασκαλεύουν τά παιδιά στό έγκλημα, ποιά είναι ή άμυνα τών
ύποψηφίων θυμάτων; "Αλλοτε τά σχολεία γιά τήν παραμικρότερη
άταζία άπόβαλλαν τά παιδιά άπό τά σχολεία. Σήμερα δέχονται
τούς «Στάλιν» τής ΕΠΟΝ, πού κάνουν λυώμα μέ πετρες τό κεφάλι
τών συμμαθητών τους!...ΤΙ έποχή!....

Αρχιερείς— ιερείς

I . όργανα των καταχθονίων και προδοτικών σκοπών

του το ΕΑΜ μετεχειρίσθη καί τον ίερόν κλήρον, όστις έκπα-
λαι, μέ την φλόγα της πίστεώς του προς τον Θεόν, διέσωσεν ά-
λώβητον τον εθνισμόν μας» από τοϋ Κ ρ υ φ οΰ Σ χ ο λ ε ι ο ϋ μέ-
χρι τοϋ Σμύρνης Χρυσοστόμου.

. Ευτυχώς καί προς τιμήν τοϋ Όρθοδόξου ράσου, έλάχιστοι
|κ τών ιερέων παρεσΰρθησαν καί εκ τών αρχιερέων δύο, ό
διαβόητος Κοζάνης καί ό κατάπτυστος Ηλείας καί περί τών ο-
ποίων θά άσχοληθώμεν μέ όλίγας λέξεις,
ί Οί ελάχιστοι παρεκτραπέντες ιερείς έτιμωρήθησαν η θά ύ-
ποστοϋν βαρείας κυροόσεις καί δεν είναι ά'ξιοι ενταύθα μνείας.

Είναι δμως ενταύθα ά'ξιοι μνείας δ παπα-Χολέβας, διότι
είναι τελειόφοιτος φιλολογίας καί διότι, πολύ προ τής κατοχής,
εφημέριος ών τής κοινότητος «Νέα Μαγνησία» Λαμίας, διέφθει-
ρε τούς κατοίκους μέ τά επίμονα καί συστηματικά μαθήματά
του περί Κομμ’ουνισμοϋ, μέχρι σημείου ώστε νά τούς άποκτηνώ-
ση, νά τούς άφαιρέση κάθε ροπήν προς τά αίώνια καί νά τούς
|· 4 έμπνευση βαθΰτατον μίσος προς τήν Εκκλησίαν, ώστε δ δια-
δεχθείς αυτόν παπα-Θεοδωρόπουλρς κατά τήν θείαν λειτουργί-
αν νά ε'χη πλήρωμα μόνον τούς νεωκόρους.

Ό αρνησίθεος αυτός ίερεύς, καταταχθείς είς τό ΕΑΜ, ε-
λαβε τό ψευδώνυμον Παπαφλέσσας (έρρύπανε τό ίερόν όνομα)
|· προήγαγε εαυτόν είς ταγματάρχην καί συνέστησε είς τόν γράφον-
τα νά έγκάταλείψη τήν θέσιν του καί νά προσέλθη είς τό ΕΑΜ.
Η Παρηκολούθει πιστώς τόν "Αρη κατά τήν είσοδόν του είς
• ίήν Λαμίαν καί ένεφανίζετο ως προσωπικότης τοϋ άτιμου συγ-
; *<?οτήματος ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

Βεβήλωσή τών Αγίων

[ί Είς τά χωρία τοϋ Δομοκοΰ, άντάρτες τοϋ ΕΑΜ έκαιον τάς

ί ■ ' ' ■ ■ ' ·

εικόνας, τό Δεσποτικόν, και τά βρεγμένα πανταλόνια των τα ε- '
ξήπλωναν επί τής 'Αγίας Τραπέζης, διά νά στεγνώσουν.

Έφριττον οι χωρικοί από άγανάκτησιν, άλλ’ ήτο αδύνατον
νά διαμαρτυρηθοΰν, επειδή κάθε λόγος των θά έθεωρεϊτο άν-
τίδρασις τοϋ «άγώνα» καί θά έφονεύοντο αμέσως.

Είς τό χωρίον τής Μακρυνείας Μπουρλέσια, συνέβη τό εξής
τερατώδες, τό όποιον ούτε δ Ίουλιανός ό Παραβάτης διενοήθη
ποτέ. Είσήλθον εις τον ναόν Έλασϊται και παρέλαβον τον Ε-
σταυρωμένο ν από την θέσιν Του ό'πισθεν τής 'Αγίας Τραπέζης,
Τον ετοποθέτησαν είς τό μέσον τής Εκκλησίας, Τοϋ εφόρεσαν
τσαρούχια, εκρέμασαν επί των ώμων Του δπλον, αντικατέστη-
σαν τά γράμματα Ι.Ν.Β.Ι. με τό ΕΛΑΣ, καί Τον εμαστίγωσαν
διά νά προχωρήση καί λάβη μέρος είς τον άγώνα!.. Είς τό χω-
ρίον Μεσάριστα — Μακρυνείας, είσήλθον είς τον ναόν, ξεκάρφω-
σαν τάς εκατέρωθεν τής ουραίας Πύλης θύρας, τάς εχούσας ζω-
γραφισμένους τούς Αρχαγγέλους Μιχαήλ καί Γαβριήλ, καί τάς
εκαμον κρεββάτια επί τών οποίων έκοιμώντο.

Είςγτό αυτό χωρίον καί είς τον αυτόν ναόν εκοπτον κρέας
επί τής 'Αγίας Τραπέζης.

Είς άλλα χωρία, βεβαιώνουν εντιμότατοι χωρικοί, έπινον
κρασί μέ τό "Αγιον Ποτήριον, είς τό όποιον εϊχον προηγουμένως
χαράξει άνεξιτήλως τό σφυροδρέπανον!!!

Είς τό χωρίον Βαθύλακκος τής Κοζάνης, είσήλθον οί Έ-
αμϊται είς την Εκκλησίαν, έποδοπάτησαν τό 'Ιερόν Εύαγγέλιον
καί κατεκομμάτιασαν τάς ίεράς εικόνας.

'0 Κοζάνη$ Ιωακείμ

“Ασεβής καί βέβηλος, εναγής καί άνόσιος, ιερόσυλος καί
τυμβωρύχος δ έκφυλος αυτός Άρχιερεύς, ένηγκαλίσθη τό ΕΑΜ
μέ όλην τήν φλόγα τής διεφθαρμένης καρδίας του, καί υπέγραψε
τάς προκηρύξεις ώς Πνευματικός “Αρχηγός τής Έπαναστάσεως.
Τά κηρύγματά του επαναστατικά, άσεμνα, αηδή, έξτρεμιστικά,
μέ γλώσσαν χυδαίαν, πρόεκάλουν τον φόβον κατ’ άρχάς είς τούς
αγραμμάτους καί άοπλους χωρικούς, κατόπιν δμως, άφ’ ου έγνω-

'52

ρίσ·θη καλώ; από τού; ευφυείς κατοίκους τής υπαίθρου, προε-
χοίλει θυμηδίαν καί γέλωτας...

Τά κηρύγματα του περιεχόμενον εΐχον ύμνους προς το
ΕΑΜ, άπειλάς προς τούς μή παραδεχόμενους αυτό, χυδαΐον ρε-
αλισμόν διά τάς σχέσεις των συζύγων, γαργαλιστικός φράσεις
φιληδονίας καί προτροπάς προς αρπαγήν καί βιαιοπραγίαν. Α-
ναφέρω τό κάτωθι παράδειγμα:

Ήρμήνευε τήν παραβολήν τοΰ πλουσίου καί πτωχού Λα-
ζάρου ώς εξής: "Ας εΐπωμεν, δτι υπάρχει καί ζωή μετά θάνατον,
δεν ΰπάρχει βέβαια, αλλά άς εΐπωμεν, ό'τι υπάρχει... Ό Θεός θά
φωνάξη τον πλούσιον καί θά τού πή: Τί έκαμες στή ζωή σου;
ήσο σκληρός; πήγαινε στην κόλαση... Θά φωνάξη καί τόν Λάζα-
ρον. Σύ τί έκαμες, Λάζαρε; Θά πή ό Λάζαρος, δτι πέρασα τή
ζωή μου μέ φτώχεια καί υπομονή. Πήγαινε καί σύ στήν κόλαση
θά τοΰ πή δ Θεός. Γιατί; θά ερωτήση κατάπληκτος δ Λάζαρος.
Γιατί έπρεπε νά σκοταίσης τόν πλούσιον καί νά άρπάξης δλα
δσα είχεν...

’Αλλά δεν χρειάζεται νά μακρηγορήσω περί Ιωακείμ. Τόν
γνωρίζει άπό πολλά χρόνια ολόκληρος ή Ελλάς μέ τάς άθέους
ομιλίας του καί μέ τόν βίον του, μέ τόν όποιον ήσχολήθη εις ε-
πισήμους συνεδριάσεις καί επισήμους δίκας καί ή Ιερά Σύνοδος.
Ό Άρχιερεύς αυτός έξειλίχθη είς φανατισμένον δργανον τοΰ
ΕΑΜ, διέφθειρε τό θρησκευτικόν αίσθημα τών Ελλήνων, πα-
ρεπλάνησε πλείστους, διότι ό λαός πιστεύει είς τό ράσον, καί ε-
σκ ανδάλισε μυριάδας χριστιανικών συνειδήσεων.

Σημειώνω καί τό εξής γεγονός άναμφισβήτητον καί απολύ-
τως άληθές, τό όποιον συνέβη είς τήν Φραγκίσταν — Καρπενη-
σιού τήν ήμέραν τοΰ Πάσχα τοΰ 1944.

'Ωμίλει ό εξωμότης 'Αρχιερεύς ενώπιον χιλιάδων χωρικών
στρατολογηθέντων διά τής βίας· ό λόγος του περιεστρέφετο εϊς
τό νά πείση τούς χφρικούς νά προσέλθουν μέ τήν θέλησίν τους
εις τό ΕΑΜ, χωρίς νο. άναφέρη ούτε μίαν λέξιν διά τό κοσμοϊ-
στορικόν γεγονός τής Άναστάσεως τοΰ Κυρίου. Είς μίαν στιγ-
μήν δέ, κραδαίνων τό κόκκινον περιλαίμιόν του, εΐπεν, δτι κάθε
Αντιδραστικός θά φόρέση κόκκινο λαιμοδέτη βαμμένον είς τό
αίμά του

53

Τήν στιγμήν εκείνην έσω :ιάσθη κάτω λιπόθυμος, καί μετε-
φέρθη σέ κάποιο σπίτι δπου έμεινεν επί μακρόν άρρωστος.

“Ανέβη δέ εϊς' τό βήμα αμέσως δ Τσιριμώκος καί προσεπά-
θησε νά μετριάση τήν έντΰπωσιν ήτις έσχηματίσθη είς τούς ευ-
φυείς χωρικούς από τούς λόγους τοϋ αρνησίθρησκου “Ιωακείμ.

Αι χιλιάδες των ακροατών εδόξασαν τον Θεόν διότι έτέθη
τέρμα εϊς τάς βλακείας, άπειλάς καί φλυαρίας τοϋ νεωτέρου Ί-
ουλιανοϋ τοϋ Παραβάτου τήν ήμέραν έκείνην.

“Ο αύτός αντίχριστος Ιωακείμ, έλεγεν είς τον ύπέροχον
Αρχιερέα "Υδρας καί Σπετσών κ. Προκόπιον: «Αδελφέ καί ή-
μεΐς οί Δεσποτάδες, γιατί νά μή παντρευώμεθα, αλλά νά πεθαί-
νωμε σάν τά μουλάρια* χωρίς κληρονόμους;...»

Ό Ήλείαχ Άντώνιοχ
Λ ό Ματωμένο* Δεσπότη5

"Απιστος καί σκληρός, θηριώδης καί ανάλγητος, αιμοδιψής,
καί διεφθαρμένος, άνέβη στά βουνά γιά νά ικανοποίηση τά κα-
τώτερα ένστικτά του, καί διά νά βάψη μέ αίμα τον ξακουστόν
καί περήφανο Μωρηα, πού έγέννησε πάντοτε ήρωας, διανοου-
μένους, προσωπικότητας εν τή έκκλησίφ καί τή εθνική κιβωτφ,
καί πέρα — ως πέρα τίμιους καί φιλοπάτριδας "Ελληνας.

“Ακόμη, δ νέος αύτός Ρασπουτίν, είναι, καί αριστοτέχνης
ύποκριτής, πανόμοιος μέ τον πατέρα του Διάβολον, δστις καί
ένεφώλευσεν είς τήν καρδίαν του.

Είχε κατορθώσει νά φιγουράρη είς τάς “Αθήνας, δ ματω-
μένος Δεσπότης, ώς ενάρετος καί θεοσεβής, ως πονών τήν §κ-
κλησίαν καί έλκύων ψυχάς προς τον Θεόν. Άλλ“ δλα αύτά,
σατανική υποκρισία! Μέσα του έβραζε τό πάθος καί ή
δρμή, μέσα του χοροπηδοϋσεν άσυγκράτητο τό έ'νστικτον, τό
κάθε ποιότητος καί ροπής ένστικτον, καί μόλις ένεφανίσθη τό
θεοκατάρατον ΕΑΜ, είσεπήδησεν είς τάς τάξεις του, άπέπτυσε
πάντα χαλινόν υποτυπώδους ανθρωπισμού/ καί άπέβη ή μάστιξ
τής άτυχούς Πελοποννήσου.

54

! [ ' Λαμβ« νετε εΙκόνα τοΰ ’Αρνητοΰ αΰτοΰ τοΰ Θεοϋ, από τήν
κίίΐοοθι. άνταπόκρισιν, δημοσιευθεΐσαν εις τό «Ελληνικόν Μέλ-
λον» άπό'τόν δημοσιογράφον κ. Ε. Πασπαλιάρην, μέ τον τίτλον:
I «Άπ’ εδώ έπέρασεν ό «ΕΑΑΣ» :

«Ό Ματωμένος Δεσπότης!

/ Αύτός ό ψίθυρος έβγαινε άπό τά κονεμένα στήθη τών χαρο-
καμμένων Μωραϊτών, δταν στό έξαλλο πέρασμά του σκόρπιζε τόν
όλεθρο καί τήν καταστροφή. Δέν ύπάρχει μέρος του Μωρηά άπό τό
όποιον νά μή πέρασε καί νά μή κήρυξε τά άντεθνικά του συνθή-
ματα καί πού άμέσως νά μήν άνοίχτηκε καί ένας βαθύς λάκκος πού
νά κατάπιε άφθονες άνθρώπινες ύπάρξεις.

Ό Ματωμένος Δεσπότης 1

|ι'ν.; : ΆφοΟ παράτησε τό κήρυγμα τής Αγάπης άπό τόν άμβωνα

τής Εκκλησίας, φορτώθηκε ένα Γερμανικής προελεύσεως όπλο καί
■ άνέβηκε στά διάσελα, διασκέλισε λαγκαδιές, άνερριχήθη σε ψηλά
Β, κορφοβούνια καί μπήκε ϋστερα μέ μεφιστοφελικό χαμόγελο στίς
ί' 1 άδολες ψυχές τών κατοίκων τοΰ Μωρηά, τούς ύπνώτισε μέ τό θρη-
Ε σκευτικό δέος, τούς κατέστησε άνίσχυρη τήν βούλησι καί άφοΰ
κ τούς διεμόρφωσε σέ έγκληματική όρδή, τούς έσπρωξε κατ’ εύθεΐαν

Ι στό έγκλημα. Σ’ όλη τήν έκτασι. του Μωρηά έσπειρε τήν φρίκη καί
τόν όλεθρο. "Ανοιξε μνήματα, έθαψε ζωντανούς πού τούς βλόγησε
; μονάχα ή βλαστήμια του. Γιατί, κοντά του, καθ’ όλη τήν άνήκου-
στή δράσι του παράστεκε καί ό «όμόκλινός» του βουλγαρικής κα-
ί ταγωγής διάκος, γνωστός ύπό τό όνομα Παπαστέφανος.

|] Σήψις καί δυσωδία. Τά κύρια χαρακτηριστικά του. ’Από παν-
}! ' τοΰ δέχεται ραπίσματα. “Ολοι πού σέβονται τόν έαυτό τους τοΰ
||| δείχνουν τίς πλάτες. Κι’ όσο βλέπει αύτή τήν γενική περιψρόνησι
I) τόσο καί ρίχνεται στήν άγκάλη τοΰ κομμουνισμοΰ. Γιά νά φτάση
στό τέλος στό Οπατον άξίωμα τοΰ προέδρου τής Διοικούσης Επι-
τροπής Πελοποννήσου τοΰ έγκληματικοΰ ΕΑΜ. ’Από τής στιγμής
έκείνης δέν έχει πλέον όρια. Μοιάζει σάν άφηνιασμένος ταΰρος
πού όρμά καί κουτουλάει δ, τι ύψηλό. καί ώραΐο ύπάρχει στόν
Μωρηά.

"Ολα στό δυνατό κτύπημά του πέφτουν. Στήν καταστρεπτική
δύναμί του ξεπερνάει τόν τεκτονικό σεισμό. 'Ο φοβερός Εγκέλαδος
τών ψυχών καί τών σωμάτων. Λυγίζει συνειδήσεις. Διαφθείρει τήν
Β| Αγνότητα. Καταπατεί τά Ιερά καί τά όσια καί προδίδει τίς ύψη-
“ λές Εθνικές έννοιες. Κακοποιεί τίς ίστορικώς παραδεδεγμένες άνα-
ί Τάσεις τής φυλής μας. Σαρκάζει καί είρωνεύεται' τήν Ελληνική
{ Οικογένεια καί Τιμή. Καί όλα αύτά γιά τόν άπαίσιο Έαμοκομμου-
: νισμό. Βγαίνει στά μπαλκόνια πόλεων καί χωριών καί έκφωνεΐ πύ-

Β '55:

ρινους λόγους κατά τής άστικής έννοίας τοΟ Κράτους καί σαλπί-
ζει τήν «λαοκρατίαν». Κεραυνοβολεί τά κεχηνότα πλήθη μέ τΙς
παράδοξες θεωρίες του. Ή κραυγή του, πού μοιάζει μέ βρυχηθμόν
θηρίου, σπαθίζει τά άτυχή θύματά του, πού σέ λίγο πάνωθέ τους ,
θά ύψωθή ό σταυρός τοΰ Μαρτυρίου. Καί μετά πλήττει καί τήν
Πατρίδα.

«Γ ιά τήν Πατρίδα αύτή— δπως έδήλωσε σέ μιά του συνέντευξι
μέ συντάκτην τής «Ελεύθερης Μεσσηνίας» τών Καλαμών είς τάς
28 "Οκτωβρίου 1944— πού άποτελεΐ τήν κυψέλη μας, είναι άνάγκη
δλοι νά ένωθοϋμε πνευματικά καί ήθικά, νά συνεργασθοΰμε μέ δλη
τήν πρέπουσα άδελφική άγάπη κάτω άπό τήν καθοδήγηση τής
μάννας τής Κυψέλης πού λέγεται ΕΑΜ καί θά δημιουργήση τόν
νέο ώμορφο έλληνικό πολιτισμό»!

Σέ λόγο του πού έκψωνεΐ κατά τήν έπέτειο τοΟ Έλληνοϊταλι-
κοϋ πολέμου, τονίζει, δτι «ή Νέα Φιλική Εταιρία, τό ΕΑΜ, μέ πίστι
στό θεό τών Πατέρων μας καί στήν "Ελληνική φιλοπατρία, άρχισε
τό δύσκολο έργο της καί σέ λίγο καιρό δημιούργησε όργανώσεις,
ώστε νά παραλύη τίς ένέργειες καί τίς κινήσεις τοΟ έχθροΰ. Σ’ αύτό
τό ώραΐο πλαίσιο πού δημιούργησε τό ΕΑΜ γεμάτο άρετή, ό άν-
τάρτης μας μεγάλωσε καί γιγαντώθηκε καί παρουσίασε τό θαύμα
του νέου ΈλληνικοΟ στρατού. Στό παρελθόν ένας "Εφιάλτης καί έ-
νας Παυσανίας άφησαν τά όνόματά των κηλιδωμένα στήν Ιστορία.
Σήμερα παρουσιάστηκε όλόκληρη στρατιά προδοτών καί πρέπει νά
κρύβουμε τό πρόσωπό μας άπό ντροπή».

Έτσι άκριβώς, δπως τό έκρυβαν δσοι τόν άντίκρυζαν. Χαρα-
κτηριστική είναι ή σκηνή πού έλαβε χώραν μεταξύ του, «Ματωμένου
Δεσπότη» καί τοΟ "Ιεράρχου τής Μεσσηνίας κ. Πολυκάρπου.

Ό Μεσσηνίας Πολύκαρπος ήτο κλινήρης καί · ό "Ηλείας τόν έ-
πεσκέφθη στό Μητροπολιτικόν μέγαρον, άφοΟ είς τήν σχετικήν πα·
ράκλησίν του, τοΟ είχε διαμηνύσει δτι δέν έπεθύμει νά τόν ϊδη. "Ό-
ταν λοιπόν ό "Ηλείας μπήκε στό δωμάτιον τοΟ άσθενοϋντος "Ιεράρ-
χου, ό Πολύκαρπος έστριψε πρός τήν άντίθετη διεύθυνσιν τό πρόσω-
πόν του. Δέν έδέχθη δέ ν’ άνταλλάξη μαζί του χειραψίαν, είπών,δτι
τά δικά του χέρια έπ’ ούδενί λόγιο θά σφίξουν χέρια πού στάζουν
αίμα.

— "Αντώνιε, τοϋ βροντόφωνε!, τί ψυχή θά παραδώσης ; "Ερή-
μωσες τόν Μωρηδ!

— Μά δέν φταίω έγώ, δικαιολογείται ό "Ηλείας, άλλοι σκο-
τώνουν.

— Καί σύ τούς εύλογεΐς. Φύγε, φύγε, δέν θέλω νά σέ δώ. θά
σέ κρίνη ό θεός 1

Καί τόν έδιωξε ! Ό «Ματωμένος Δεσπότης» κυνηγημένος άπό
τήν κατάρα τών θυμάτων του άναβαίνει στήν Ιστορική Δημητσάνα

:: 5 $

βιτου πρός τιμήν τΟν κατοίκων δέν ύπήρχεν ούτε Ινας κάτοικος πού
ν* εΤνε «Κουκουές» καί κάτω άπό τό άγαλμα του Πατριάρχου
Γρηγορίου του Ε' κηρύττει «δτι ή Φιλική Εταιρία τοΟ 1821 Ικανέ
Ενα βασικό λάθος: Παρέδωσε τήν τύχη τοΟ Ελληνικού λαού στούς
«Κοτσαμπάσηδες»! Τό λάθος τού 21 δέν πρόκειται νά έπαναληφθή·
Ή νέα Φιλική Εταιρία, τό ΕΑΜ, δέν πρόκειται νά διαλυθή. Σας
καλώ δλους νά συνεργασθή τε στήν Πανεθνική Όργάνωσι τοΟ Ε1ΑΜ».

Τόσο δέ είναι τό μίσος 'του κατά τής άνθρωπίνης ζωής, ώστε
8ταν ό Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμών τοΟ ύπέβαλεν αΐτησιν διά
τήν άπονομήν χάριτος είς 17 έθνικόφρονας πολίτας καί άξιωματι-
κούς τής Χωροφυλακής πού είχαν καταδικασθή είς θάνατον άπό
τό έκεΐ άνταρτοδικεΐον, πήρε τήν αΐτησι, τήν ξέσχισε καί έμφαντι-
κά δήλωσε δτι: '«Οί Προδότες πρέπει νά πεθαίνουν!».

“Υστερα άπ' δλα αύτά διερωτάται κανείς, δτι άφοΰ δέν λει-
τουργούν οί νόμοι ποιον προορισμόν Ιχουν στόν τόπο μας τά
κουρεία»;

’ : 57

'Ο ωαζριωζισμόζ ζών '&^υήνων

Γό ΕΑΜ προς πλήρη επικράτησίν του, προς επιτυχίαν των
σκοπών του καί καταδυνάστευσιν ολοκλήρου τής Ελλάδος, έξε-
μεταλλεύθη τον θερμόν, τον πηγαϊον, τον ήφαιστειώδη πατριω-
τισμόν των Ελλήνων, τους παρέσυρε προς τό μέρος του μέ τό
καμουφλάρισμα τοϋ Απελευθερωτικού άγώνος, τούς άφώπλισε
καί επομένως τούς άφήρεσε κάθε δυναμιν άντιστάσεως, τούς έ-
δεσε, τούς έξηυτέλισε καί κατόπιν ήρχισε νά απομυζά τό αίμα
των, μέ τήν αρπαγήν όλων των υλικών των αγαθών, υπό τό
πρόσχημα δτι βοηθούν τόν «αγώνα», συγχρόνως δέ νά έξαγγέλλη
τό μελετημένον προ πολλών ετών πρόγραμμά του, δτι θά φέρη
νέαν εκπαίδευσιν, δτι θά μορφοόση μέ σύγχρονον πνεύμα τά παι-
διά καί τά κορίτσια, δτι πολλαί έκκλησίαι δέν χρειάζονται, διότι
Έκκλησίαι καί Μοναστήρια είναι μέτρον ά ν τ ι ο ι κ ο ν ο μ ι-
κ ό ν, δτι τήν Δικαιοσύνην θά τήν άποδίδη μεταξύ του ό λαός,
καί δτι ή Μακεδονία καί ή Θράκη είναι μέρη Βουλγαρικά, καί
από άγάπήν προς τούς αδελφούς Βουλγάρους, πρέπει νά τά δώ-
σωμεν είς αυτούς...

"Οταν δ Ελληνικός Λαός ήννόησε καλώς δτι έπεσεν είς
σατανικήν παγίδα καί δτι ύπεδουλώθη είς τύραννον, χιλιάδας
φοράς φρικτότερον τού Γερμανού, ήτο πολύ αργά. Καί έπαθε
δλα αύτά δ λαός διότι έμεινεν άδιαπαιδαγώγητος καί ακαθοδή-
γητος από πολλών δεκαετηρίδων, ώστε νά πίπτη θύμα τού πρώ-
του τυχοδιώκτου, ή τού πρώτου δημαγωγού.

Ή άθλια δέ ήμών κατάστασις, δέν είναι άποτέλεσμα τού
παρόντος, αλλά πολλών γενεών προ ήμών. Καί ήμεΐς δέ σήμε-
ρον ακόμη ουδόλως συντελονμεν εις τήν διάπλασιν ήθικού χα-
ρακτήρος, άλλά προσέχομεν μόνον τάς γνώσεις, αί δποϊαι δέν
δημιουργούν εδραΐον οίκοδόμημα.

Ή Πολιτεία ολίγον προσέχει τήν μόρφωσιν τού λαού, ή
Εκκλησία μέχρι σήμερον δέν έξετέλεσε τό καθήκόν της, δ κλή-'

• 5.8

ρος έλησμόνησε τήν ύψηλήν του αποστολήν, καί οί άρχοντες
χαί προϊστάμενοι δεν καταδέχονται νά επικοινωνήσουν μέ τον
λαόν. Εντεύθεν ή ύποδούλωσίς μας εις τον ΕΛΑΣ— ΚΚΕ.

Διά νά λείψη εις τό μέλλον αΰτό' τό κατάντημα πρέπει νά
^^Βραιδαγωγηθή δ Ελληνικός λαός, δπως συμβαίνει σήμερον
μέτόν ΰπέροχον Ελβετικόν λαόν, και πρέπει οί ήγέται τής
Ελληνικής Κοινωνίας νά αποκτήσουν θρησκευτικήν και ηθικήν
Ανωτερότητα.

Λεν δύναμαι νά άφήσω άπαρατήρητον, δτι ούδέίς εκ των
Αρχηγών των κομμάτων εύρέθη νά άναφέρη τό δνομα τοϋ
Θεοΰ, επί τή απελευθερώσει μας, ενώ δ Τρούμαν έχει πάντοτε
μαζυ του τό Εύαγγέλιον καί δ Χάλιφαξ προσεύχεται καθ’ έκά-
στην πρός τον Παντεπόπτην καί Παντοδύναμον Θεόν. Ό Ελ-
ληνικός λαός θά μορφωθή αν στήριξή τήν ζωήν του επί τής
Ευαγγελικής Αλήθειας - αν έμποτισθουν δλα τά κοινωνικά
στρώματα μέχρι τοϋ Άνωτάτου Άρχοντος, μέ τό γνήσιον
πνεύμα τοϋ Χριστιανισμού καί λάβουν πάντες καί πάσαι ως
ρυθμιστήν τοϋ βίου ϊων τάς έντολάς τού “Αγίου Ευαγγελίου.

I Τό άκαθοδήγητον δθεν τού Ελληνικού λαού καί τον
άφθαστον καί ανυπέρβλητον πατριωτισμόν του έξεμεταλλεύθη
ϊό ΕΑΜ, καί, τον παρέσυρεν έξω άπό τάς παραδόσεις του, έξω
άπό τάς άρετάς του, έξω άπό τά ιδανικά του, καί τον μετεχει-
ρίσθη ως δργανον, διά νά υποδουλώση αυτόν τον ίδιον. Διότι
ό "Ελλην είναι εκ φύσεως φιλόπατρις καί οΰδενός λαού ποτέ
Ββτέρησεν είς φιλοπατρίαν.

«Γ 1 ’Από τού βασιλέως μέχρι τοϋ τελευταίου ποιμένος διά μέ-
®ου των αιώνων, έχομεν σειράν μακροτάτην ήρωϊκών κατορθω-
| μάτων μοναδικών είς τήν “Ιστορίαν.

Ή φιλοπατρία τού 'Έλληνος είναι έμφυτος Ιδιότης αύτοΰ
καί μέ αυτήν έδημιούργήσε μεγαλουργήματα, πού δέν συναν-
τώνται είς καμίαν άλλην “Ιστορίαν, καί τά δποϊα είς τήν πά-
ροδον τών αιώνων, δέν θά έπαναληφ^οϋν ποτέ άπό κανέν άλλο.
"Έθνος.

ί “Ο "Ελλην έχει βαθεϊαν εθνικήν συνείδησιν καί επί τής συ-
ν νειδήσεως ταύτης έξανθεϊ πατριωτική πίστις καί υψηλόν φρόνη-
• μβ" άπό αρχαιοτάτων χρόνων δέ οί "Ελληνες έλάτρευσαν τήν

-59

Ιδέαν τής ελευθερίας καί τδ πρόσωπον τοϋ ελευθερίου Διός, κα\
κατέστησαν τον ελεύθερον βίον ανάγκην εσωτερικήν, ώστε νά
θυσιάζουν καί αυτήν τήν ζωήν των.

Ή αΰταπάρνησις τοΰ "Ελληνος υπέρ τής πατρίδος αποτε-
λεί πράξιν άπολυτρο)τικήν βαθυτάτης σημασίας καί ύψίστης μορ-
φής. Είναι ή τελείωσις τής ίερας ιδέας! Αυτόν τον πατριωτισμόν
των Ελλήνων τον έπαγίδευσε τό κόκκινο ΕΑΜ, τον παρέσυρε
προς τάς βλέψεις του, καί δι’ αυτοΰ έπέφερε θανάσιμα πλήγματα
προς τήν άτυχή Ελλάδα, ήτις γεννήσασα μερικώς δεκάδας καθαρ-
μάτων, ολίγον έλειψε τώρα νά σφαδάζη κάτω από τό βαρύτατο
πέλμα τοΰ Βουλγάρου καί τό γουρουνοτσάρουχο τοΰ Τουρκαλ-
βανοΰ.

6ο

ΜΕΡΟΣ Β

1. ΠΕΕΑ— ΣΒΩΛΟΣ

2. Ο ΕΞΟΧΟΤΑΤΟΣ ΣΒΟΛΩΦ

1. έπ&&Μ—£βώΛο£

τ^ροτού ή κόλασις μάς στείλη τό κατηραμένον ΕΑΜ, είς
τά βουνά τής Ρούμελης, τής Θεσσαλίας καί τοϋ Μωρήά, αντη-
χούσε τό δημοτικόν άσμα, αντηχούσε τό κλέφτικο τραγούδι καί ή
γλυκύτατη φλογέρα από τον λεβέντη καί αγνόν πατριώτην "Ελ-
ληνα βοσκόν, άντηχονσε ή συναυλία από χιλιάδες κουδούνια προ-
βάτων, την οποίαν έπαιρνεν ή ηχώ, και άπό μέσα από δροσο-
στάλαχτες κοιλάδες καί άπάτητες χαράδρες έφερνε πολύ μακρυά
ώς άνάμνησιν ενός ενδόξου παρελθόντος καί ώς ελπίδα ενός κα-
λυτέρου μέλλοντος.

Ένεφανίσθη τό ΕΑΜ καί διά μιας ήλλαξεν ή σκηνογρα-
φία. Τά βουνά, οΐ λόφοι, τά λειβάδια, τά μονοπάτια, οί πλα-
γιές εσκεπάσθησαν μέ τό σάβανο τής λαχτάρας καί τού τρόμου.
Τού τρόμου καί τού φόβου τού βωβού, πού παγοόνει τό αίμα
μέσα στις φλέβες καί παραλύει τά γόνατα.

Οί κτηνοτρόφοι διά νά ανταλλάξουν όλίγα λόγια διά τά κο-
πάδια των, έξερευνούσαν μέ τά μάτια των καλώς τά πέριξ, μή-
πως ύπάρχη σκιά έλασίτου καί τότε έψιθύριζεν ό ένας στο αυτί
τοϋ ά'λλου.

Ό βοσκός άπό τον ένα λόφο δέν χαιρετούσε τον συνάδελ-
φόν του είς τον απέναντι μέ δυνατή φωνή, επειδή μπορούσε νά
έμφανισθή ξαφνικά δ έαμίτης καί νά θεωρηθούν ώς εχθροί τού
;»·.άγώνα...

Οί βρυσούλες δέν έκελάρρυζον τώρα χαρούμενα όπως άλλο-
τε καί δέν έπαιγνίδιζον μέ τάς άκτΐνας τού ήλιου, αλλά έμουρ·*
ίΐούριζον πενθίμως καί θρηνωδώς, επειδή στά γάργαρα νερά των
οί έλασΐται έπλυναν τά ματωμένα καί δολοφόνο χέρια των.

Τά γέρικα καί αΙωνόβια πλατάνια στον ψίθυρό τους ελε·*
Υαν μοιρολόγια καί σκόρπιζαν ■ θρήνους καί δδυρμούς, Ιπειδή
στον ίσκιο τους κάθησαν άνανδροι δολοφόνοι Έαμΐται καί
-Έλασΐται, πού ξεκλήρισαν εκατοντάδας οικογενειών μέ τήν
δικαιολογία τής «Μαύρης Αντίδρασης».

Έτσι έχει ή κατάστασις τής υπαίθρου καί εμφανίζεται ή
ΠΕΕΑ, διά νά νομιμοποίηση τό ΕΑΜ.

Τι είναι ΕΑΜ;;

Αίμα, ίεγκλημα, γδάρσιμο τίμιων Ελλήνων, κόψιμο
καρωτίδων εθνικοφρόνων πολιτών, βγάλσιμο ματιών κάθε αν-
θρώπου πού δεν γράφεται στο Κ.Κ.Ε.

Ή Π ΡΕΑ είς δλα αυτά δίνει νομιμοφάνεια, δλα αυτά τά
σκεπάζει μέ τύπους, ώστε αργότερα πού θά επικράτηση ή θεία
καί άνθρωπίνη δικαιοσύνη, νά δύναται νά προφυλάξη τούς δο-
λοφόνους και έκτελεστάς, μη τυχόν καί τοϊς χρειασθοΰν διά τον
τρίτο γύρο! Έχει βλέπετε τό ΕΑΜ προβλεπτικότητα καί διά τό
μέλλον...

Ίδρύθη ή ΠΕΕΑ τον Απρίλιον τοΰ 1944 μόνον καί μόνον
διά νά δώση ηθικόν στήριγμα εις τό ΕΑΜ, τό όποιον έως τότε
εΐχεν υποδουλώσει ολόκληρον την ύπαιθρον. .

Καί ή Κυβέρνησις αύτη τών δρέων άπετελέσθη από ανθρώ-
πους ή παραπλανηθέντας ή καύφους καί άρριβίστας ή καί συ-
νειδητώς πωλημένους μέ αρχηγόν τον διαβόητον Σβώλον.

"Ας όμολογηθή δμως χάριν τής αλήθειας δτι μερικοί από
τούς άποτελέσαντας την Κυβέρνησιν τών βουνών, είχον άγαθάς
προθέσεις, δέν είχον δμως θέλησιν νά ξεφύγουν από τον κύκλον
τών Καννιβάλων τοΰ ΕΑΜ.

Ό Σβώλος πάντοτε εθεωρήθη εν Έλλάδι ως φίλος τών
Σλαύων καί προ παντός τών Βουλγάρων.

Ή κάτωθι πληροφορία ή δημοσιευθεΐσά είς περίοπτον θέ
σίν της εφημερίδος «Μεγάλη Ελλάς» υπό τον τίτλον: «Ό κ.
Σβώλος καί οί «αδελφοί» Βούλγαροι» τήν Ιην Δεκεμβρίου 1944»
δίδει είς τον αναγνώστην δικαίωμα νά σκεφθή κατά βούλησιν:

«Τόν Ιούλιον τοΟ 1943 όμάς καθηγητών τής Φιλοσοφικής καί
τής Νομικής Σχολής ϊλαβον τήν πρωτοβουλίαν νά συγκαλέσουν
γενικήν συ νέλευσιν τών καθηγητών τοΟ Πανεπιστημίου Αθηνών,
άψ“ ένός πρός διαμαρτυρίαν διά τάς βόυλγαρικάς ώμότητας, άφ'
έτέρου διά τήν καθαίρεσιν τοΰ τότε Βουλγάρου πρωθυπουργοί)
Φιλώφ άπό έπιτίμου διδάκτορος τοΟ Πανεπιστημίου Αθηνών. Πολ-
λοί καθηγηταί ώμίλησαν εύθαρσώς, στιγματίσαντες τάς θηριωδίας
τών Βουλγάρων. πρός έξόντωσιν τών έλληνικών πληθυσμών Μακε-
δονίας καί Θράκης καί ζητήσαντες νά καθαιρεθή άπό διδάκτωρ

6 4

ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ καί ό ΕΛΑΣ. 'Η πλέον άποκα-
λυπτική καί χαρακτηριστική φωτογραφία τής «αδελφικής συ-
νεργασίας τόν Βουλγάρων καί τού κομμουνιστικού ΕΛΑΣ,
καθ' δν άκριβώς χρόνον οί πρώτοι έσφαζαν χιλιάδας άδελ-
φών μας τής Μακεδονίας καί τής Θράκης. Είκονίζεται άρι-
στερά, ό ύπολοχαγός τού ΕΛΑΣ Οπό τό ψευδώνυμον Καραϊ-
σκάκης, κομμουνιστής, καταγόμενος άπό τό χωρίον ΆνυφΙ
τής Ναυπλίας— καί ό Βούλγαρος ύπολοχαγός φρούραρχος
Ξάνθης. ΟΙ δύο «άδελφοί» εΤχον κοινόν γραφεΐον έν Ξάνθη —
φρουραρχεϊον τών Βουλγάρων καί του ΕΛΑΣ — άπό του 5 Α-
πριλίου 1942 μέχρι τοΰ Σεπτεμβρίου 1944. Ταυτοχρόνως ό
ΕΛΑΣ, τό ΕΑΜ καί ή ΕΠΟ.Ν Ξάνθης έξέδιδον προκηρύξεις
εις τάς όποιας έτονίζετο δτι ό «άδελφός Βουλγαρικός λαός
πολεμά στό πλευρό τοΰ έλευθερωτή κόκκινου στρατού καί
τού συμμάχου στρατού τοΰ ΕΛΑΣ».

I

£ πρωτεργάτης τών σφαγών Φιλώφ. Άλλ’ ένφ έπρόκέιτο νά έγκριθή
, διά βοής οπτικόν ψήφισμα, τήν τελευταίαν στιγμήν Ελαβε τόν λό-
οΥ ό' κ. Σβώλος, δστις λίαν Επιτηδείως, προτάσσων τόν φόβον
' Αντιποίνων, Επέτυχε νά πτοήση Αρκετούς καθηγητάς καί Αλλους
νά παρασύρη μέ Επιχειρήματα «έπισταμένης μελέτης του ζητήμα-
χοζχ* Συγχρόνως συνέταξεν ίδιοχείρως καί Επέτυχε νά έγκριθή ψή-
Γ φίσμα διά τοΰ όποιου διά μέν τήν Εν Μακεδονία καί Θράκη κατά-
Γ στάσιν άπλώς «έφιστδτο ή προσοχή τών άρχών Κατοχής», διά δέ
Κ τ ή ν καθαίρεσιν τοΰ Φιλώφ τό ζήτημα παρεπέμπετο Εκ νέου είς τήν
Γ φιλοσοφικήν Σχολήν, δπως τό συζητήση καί ύποβάλη προτάσεις
«ίν καιρφ τφ δέοντι».

V ■ Άλλα πλήρη εικόνα τοΰ Σβώλου λαμβάνει ό άναγνώστης
ί άπό τά δυο άρθρα τα όποια έδημοσίευσε περί αΰτοΰ εις τήν
Ιφημερίδα «Ελεύθερος Λαός» τήν 19 και 20 Ιανουάριου 1945

■ δ άκαδημαϊκός κ. Σπΰρος Μελας, ιστορικός και δραματικός συγ-
γραφεύς, γνωστότατος είς τούς κύκλους τών διανοουμένων δλης

ι τής Ευρώπης :

«Κάποιο πρωί, δέν είναι πολλές μέρες, τό χωνί διαλάλησε, στή
| Λειβαδιά, γιά πρώτη καί τελευταία φορά, μιά Αλήθεια:

Κ — "Ερχονται τ’ άγγλικά τάνκςΐ

· Καί τότε ό Ετερόκλητος κόσμος, πού γέμιζε τή μικρή πολιτεία,
ρί· είδε τόν. Αλέξανδρο τό Μακεδόνα, ή Σβώλο, πρώην καθηγητή τοΰ
Η συνταγματικού δικαίου στό πανεπιστήμιο τής Αθήνας, πρώην κυ-
«5 βερνήτη τών βουνών, πρώην Αντιπρόεδρο τής κυβερνήσεως τής
£· Εθνικής ένότητος, καί πρώην φοβερό καί τρομερό, νά σκαρφαλώνη,
Ε πανικόβλητος, σέ μιά σούστα καί νά φεύγη στά τέσσερα πρός
Βορρδν. ΟΙ δραπετεύσαντες δμηροι, πού μοΟ Ιστόρησαν αύτή τήν
■ί,,Κωμικοτραγίκή σκηνή, δέν ξέρουν ποΰ πάει. Εμείς οί άλλοι δμως
τό ξέρουμε πολύ καλά: Στόν Αγύριστο. Καί τό ξέρει κι' ό ίδιος.

| "Οσο λίγο μυαλό καί νάχη, Αδύνατο νά φαντάζεται, δτι θά μπο-
ί- Ρ ίσ η νά ξανακυκλοφορήση ποτέ μεταξύ τών άνθρώπων, πού κρε-
κ' °ύργησε τούς συγγενείς τους, πού τούς Εβγαλε τά μάτια καί τούς
|ν *κοψε τή γλώσσα, πού τούς Ανατίναξε τά σπίτια καί τόύς λήστεψε
·. ' Ρογαζιά. Γ ιατί αύτός, Επί κεφαλής τής ήγεσίας τής φρενιασμένης
Επαναστατικής συμμορίας, είναι ό.ήθικός αύτουργός, ό πρώτος καί
. πύριος Εργάτης τών φριχτών Εγκλημάτων, πού Εχουν διαπραχθή.
ι' V Αύτός τά προκάλεσε, μέ τή συστηματική καί Επίμονη Εμπρηστική
ν .) .διδασκαλία του· αύτός, πού μπορούσε ν’ άποσοβήση τό κίνημα καί

■ δέν τδκανε άπό καθαρή δειλία κι* Ελλειψι χαρακτήρα. Κι’ αύτός

τις βαρύτερες εύθύνες.

Τρ Ή Μαύρη Βίβλος τοΟ ΕΑΜ 6^

Ή πολιτική μας Ιστορία δέ γνώρισε ώς τά τώρα πιό κούφιο
καί πιό ύπουλο πρόσωπο. Ό λαός τόν θεωρεί Βούλγαρο καί τόν
Εχει βαφτίσει Σβωλώφ. Αλλά νομίζω πώς ό λαός άδικε! πολύ
τούς Βουλγάρους. Κανένας Βούλγαρος, ούτε ό πιό φανατικός
κομμουνιστής, δέ θά μπορούσε νά διανοηθή ποτέ μιά έπανάστασι,
πού θά κινδύνευε νά διαλύση καί νά καταστρέψη τή Βουλγαρία.
ΟΙ Βούλγαροι κομμουνιστές δέν έργάστηκαν ποτέ γιά τήν άπο-
σύνθεσι τής χώρας τους. Τό άντίστροφο μάλιστα: Μεταχειρίστηκαν
πάντα τόν κομμουνισμόν γιά ν’ άποσυνθέσουν τούς Επικίνδυνους
γείτονές τους. "Οχι! Ό φωστήρας τοϋ συνταγματικού μας .δικαίου
δέν είναι Σβωλώφ.

Είναι Σβώλος, γνήσιος Έλληνας τών χειροτέρων περιόδων
τής Εθνικής παρακμής. Μικρονοικοκυράκος στήν ψυχή, γεμάτος ύ-
πολογισμούς καί μικροπονηρίες, άνθρωπος χωρίς άνάτασι κι’ έν-'
θουσιασμό, μικροαρριβίστας, ύλιστής καί καλοπεραστής, μέ τό σπι-
τάκι του, τά παρ αδάκια του, τή θεσούλα τού καί τις φυλλαδοΰλες
. του. Επιστήμονας μέτριος, πασαλειμμένος μέ τή γνωστή μόρφωσι
τών Ελλήνων πού τά ξέρουν δλα καί δέν ξέρουν τίποτα, θαμπώ-
θηκε τόσο πού τά κατάφερε ν’ άνέβη στήν πανεπιστημιακή Εδρα,
πού τίμησαν οι Σαρίπολοι, καί άπό τήν έπιτυχία πού εΐχε στά σα-
λόνια κάποιων σαφρακιασμένων κυριών, πού φαντάζονται πώς γί-
νονται πολύ σπουδαίες, δταν συζητούν γιά πράγματα πού δέν νοι-
ώθουν, ώστε άρχισε νά πιστεύη δτι ή μεγαλοφυΐα του άδικεΐται
στήν καθηγεσία. Ζήλεψε τις δόξες τού πολιτικού καί μάλιστα τού
μεγάλου— τού άναμορφωτή. Έβαλε στό μυαλό του νά μάς κυβερ-
νήσηΐ

"Αρχισε, γι’ αύτό, νά διπλαρώνη τούς ισχυρούς τής ήμέρρις,
τό Βενιζέλο, πού τό άστρο του μεσουρανούσε τότε, καί τούς διευ-
θυντάς τών Εφημερίδων μεγάλης κυκλοφορίας. Κάθε Εφημερίδα στήν
Ελλάδα Εχει τούς μεγάλους της άνδρες. Υποχρεωτικός, μελιστά-
λαχτος στή σιγανή κουβεντούλα. Επιτήδειος κόλακας, μπόρεσε νά
περάση γρήγορα κι’ αύτός στό παρδαλό πάνθεο τών μεγάλων άν-
δρών ώρισμένου δημοσιογραφικού όργάνου. Δυστυχώς δμως καί
γι’ αύτόν καί γιά μάς, δέν είχε κανένα προσόν, άπ’ αύτά πού άπαι-
τοΰνται, γιά ν’ άναδειχθή κανείς στά κοινοβουλευτικά πολιτεύ-
ματα. Μορφή πού δέν Εμπνέει τίποτα, πού δέν άκτινοβολεϊ κανένα
φώς καί καμμιά θερμότητα, φύσι χωρίς πάθος καί χωρίς όρμή, έιιί
πλέον στερημένη άπό τό χάρισμα τού λόγου, πού παρασύρει τά πλή-
θη, ό Σβώλος είδε, μέ τόν καιρό, πώς ή φιλοδοξία του θάμενε στεί-
ρος πόθος γεροντοκόρης. Τό μόνο μέσο, πού τού άπόμενε, νά κάμη
νά τόν προσέξουν, ή μόνη σανίδα σωτηρίας, ?τανε νά. πλειοδοτή-
ση στόν άριστερισμό καί τού Βενιζέλου καί · τού Παπαναστασίου:
Νά σηκώση τή σημαία μιάς πιό τολμηρής, μιάς .άκόμη πιό.έπανα-

6$

στατι^ηί ιδεολογίας. Κι* άρχισε άκριβώς άπό κεΐ πού δέν Επρεπε :
Άιι ώ τό Πανεπιστήμιο. Αντί νά παραιτηθή, άντί νά κατέβη άπό
τ ήν Εδρα, Εκπαιδευτικός λειτουργός άσυνείδητος, όπονομευτής καί
πνευματικός δυναμιτιστής τοϋ κράτους πού τόν μισθοδοτούσε, με.
χέβαλε τό μάθημά του σέ ταχτικό φροντιστήριο μαρξιστικής προ·

. παγάνδαςί

Άλλ’ άν τό κράτος τών κοινοβουλευτικών έλευθεριών φέρθη-
κε τόσο άνόητα νά τόν άνεχθή, ό τεταρτοαυγουστιανός δικτάτωρ
στάθηκε άκόμα πιό άνόητος πού τόν καταδίωξε : Φόρεσε στή μυζη-
βροειδή φίχλάκρα ένός έξωκείλαντος δασκάλου τό φωτοστέφανο
τοΟ ήρωα. "Αλλο πού δέν ήθελε ό Σβώλος I Άντΐ μιας μικρής με-
ταθεσούλας σέ ήρεμη καί γραφική γωνιά, δπου καλοπερνοϋσε (ήταν
ό μόνος «έξόριστος» ποδκανε μεγάλη φασαρία γιά τό φαΐ) κέρδισε
τή φήμη τοΟ πρωτοπόρου στόν άγώνα γιά τήν άνύψωσι του έ πιπέ-
δου τής ζωής τοΟ λαοΟ. Δημιούργημα κι' αύτός τοΰ Μα νιαδάκη
ί ; άρχισε άπό τότε νά καραδοκή τή στιγμή, πού θάκανε λιανά τόν
ί. τίτλο τοϋ κουκουεδομάρτυρα, πού ή διχτατορία τοΟ κάθισε, μέ τό
ί'. στανιό, στό κεφάλι. Καί ή εύκαιρία δέν άργησε νά παρουσιασθή.
Ό εύρωπαϊκός πόλεμος, τό άπελευθερωτικό μέτωπο, τά καπετα-
, νάτα τοΰ Έλάς. "Οταν ό Σβώλος μυρίσθηκε, δτι ζύγωνε ή κά-
θαρσι τοΰ δράματος τής σκλαβιάς μας, πίστεψε πώς τό ρολόϊ τής
.Ιστορίας σήμαινε πιά τήν ώρα του. ΊΞτρεξε, μαζύ μέ τούς άλλους
ϊζηλωτές του, νά δρέψη τούς καρπούς τών άνύπαρκτων άγώνων
του, τής εύκολοαποκτημένης δημοτικότητας του στήν κομμουνι-
' στική παράταξι. Χυδαίος τυχοδιωκτισμός, ύπολογισμός άνάξιος άν-
, θρώπου τής έπιστήμης. "Ολα τά πούλησε γιά μιά μωρή φιλοδοξία,
ί, γιά λίγη κι' άμφίβολη λάμψι έξουσίας. Ώς καί τή στοιχειώδη άτο-
μική άξιοπρέπεια κι' αύτή τήν τιμή. Λένε, δσοι άκουσαν τή σχετική
;άγγλική έκπομπή, δτι ό Τσώρτσιλ, μιλώντας γι’ αύτόν, άπάνω σέ
Κάποια έπερώτησι, μεταχειρίστηκε μιά λέξι βαρειά — «ντιζόνεστ» —

| κού άκούστηκε πρώτη φορά στή Βουλή τών Κοινοτήτων. Δέν ξέρω
δν είναι άλήθεια. Άλλ’ δπως θά ίδοΰμε, είχε πολλούς λόγους ό
Βρεττανός πρωθυπουργός νά μέταχειρισθή μιά τέτοια λέξι, χωρίς
!νά ψανή διόλου άδικος. ΣΠΥΡΟΣ ΜΕΛΑΣ

Γ «Ό Τσώρτσιλ ό πιό -γερός έγκέφαλος πού ύπάρχει μετοιξύ
*ΑτλαντικοΟ καί ΊνδικοΟ ώκεανοϋ, μιλώντας χθές στή Βουλή τών
ίοινοτήτων γιά τήν κατάστασι στήν Ελλάδα, βρέθηκε σύμφωνος
I* δ, τι άποτελεΐ τήν κεντρική γραμμή στόν άγώνα τής στήλης αύ·
Τής: "Οτι ή εύθύνη γιά τό άπαίσιο Εγκλημα τοΟ κουκουεδικοΟ κι-
νήματος έναντίον τοΰ Εθνους βαρύνει, όλάκερη, τήν ήγεσία, τόν
ίξοχώτατο Σβωλώφ καί τήν παρέα του. Καί περισσότερο αύτόν
!ιπό δλους τούς άλλους.

6 7

Είδαμε χθές, δτι ή εύθύνη του Αρχίζει άπ' αύτή τή διδαχή τού
στούς φοιτητές καί τό τυχοδιωκτικό του σκαρφάλωμα στά βουνά,
•Αποκορυφώθηκε δμως λίγες μέρες πριν άπό τήν άνταρσία. Πιστεύω
πώς εΤνε Αληθινή μιΑ πληροφορία πού μοΟ δόθηκε τις τραγικές
έκεΐνες παραμονές, γιατί Αναφέρθηκε ύστερα, χωρίς τ' δνομα τοΟ
Σβώλου, Από τόν Ιδιο τό Βρεττανό πρωθυπουργό. Ό Τσώρτσιλ μί-
λησε γιΑ κάποιον ύπουργό τής Αριστεράς στήν κυβέρνησι τοΟ μαρ-
τυρικοί} Παπανδρέου, πού θέλησε νΑ παραιτηθή πριν- έκραγή τό
κίνημα, δέν τδκαμε δμως γιατί τόν φοβέρισε ή κομμουνιστική μαφία
δτι ΘΑ τόν έκτελέση. Αύτός ό ύπουργός ήταν ό Σβωλώφ. *

Τό Ιστορικό είναι τοΟτο: Σέ μιΑ συνομιλία μέ έπίσημο πρόσω-
πο, έκεΐνες τις μέρες, ό φωστήρας τοΰ συνταγματικού δικαίου είχε
πή, [^Αηδιασμένος, πώς άρχισε νΑ πείθεται, δτι στό κομμουνιστικό
κόμμα δίνανε κατευθύνσεις άνθρωποι ξένων έθνών, έχθρικών πρός
τήν Ελλάδα Καί δτι αύτός σκέπτεται νΑ φύγη Απ’ τήν κυβέρνησι
καί νΑ ξεσκεπάση, μέ δηλώσεις στόν τύπο, τήν προδοτική στάσι
τών κουκουέδων, ΜιΑ τέτοια άποκάλυψι θ’ Αποσοβούσε πραγμα-
τικά τό κίνημα καί θάσωζε τήν κατάστασι. Ήτανε μιΑ στιγμή πού
μίλησε στή συνείδησι τοΰ Σβώλου ή φωνή τοΰ έθνικοΰ χρέους; Ή-
τανε μιά στιγμή πανικού μπροστά στό βάρος τής εύθύνης πού έπρό-
κειτο νΑ σηκώση στούς ώμους του, μέ τήν έπάνάστασι; Ήταν Απο-
λογισμός, γιατί μυριζότανε πώς τό κίνημα θ’ Αποτύχη καί, μαζί
του, κάθε δική του έλπίδα νΑ ξαναϊδή στά' μάτια του έξουσία;
"Οπως κι’ άν είναι, τό έπίσημο πρόσωπο ποδχε κάμη ό Σβώλος
αύτή τήν όμολογία, τοΰδωσε κάθε ένθάρρυνσι καί τόν παρεκάλεσε
νΑ παραιτηθή δσο μπορούσε πιό γρήγορα, γιΑ νΑ ξεκαθάριζε ή
κατάστασι. Αύτός τότε βεβαίωσε:

— θά τό κάμω αύριο χωρίς άλλο!..;

Πέρασε δμως τό «αύριον», ήλθε καί τό μεθαύριο κι’ ή παραί-
τησι δέν έγινε. Τό έπίσημο πρόσωπο τοΰστειλε κάποιον ύπουργό,
νΑ τού θυμίση τήν ύπόσχεσί του. Μάταια δλα I Ό Σβώλος είχε
Αλλάξει γνώμη. Κρατούσε τήν κατάστασι στά χέριατου, μπορούσε
μέ τήν παραίτησί του, νά σώση τήν Ελλάδα στήν πιό δραματική
στιγμή τής Ιστορίας της. Καί Αρνήθηκε τή μοναδική ύπηρεσία
πού θά μπορούσε νά τής προσφέρη I Αύτό είναι _ τό βαρύ του Α-
μάρτημα καί τό θανάσιμο λάθος του, γιβτί μονάχα μέ τήν παραί*
τησί του θά μπορούσε νά έξαγνισθή γιά δλα τά προηγούμενα με-
γάλα του Αμαρτήματα. Γιατί δέν τδκαμε ; Γιατί ό κομμουνισμός
σάν άλλος Μεφιστοφελής, παρουσιάστηκε σ’ αύτό τόν κωμικοτρα-
γικό Φάουστ τής πολιτικής, πού τοΰ εΐχε πουλήσει τήν ψυχή του
γιά τά κάλλη τής έξουσίας καί Αξίωσε τήν έκπλήρωσι τών δρων τού
συμβολαίου. Ό γερμανομαθής Σβωλώφ δέν έπρεπε νά ξέρη άπό
πρίν, δτι θάφθανε κάποτε ή πικρή αύτή στιγμή τής πληρωμής ;

68

Σ'αύτό τό Μεφιστοφελή καί στό συμβόλαιό του χρωστιέται δλη
ή Αλλοπρόσαλλη κι" έγκληματική πολιτεία τοϋ συνταγματολογικοϋ
μας φωστήρα. ΆτιμωρητεΙ κανείς δέν υπογράφει συμβόλαια μέ πατ
ρέες, πού είναι συνηθισμένες στό σκοτάδι, στή συνωμοτική τακτική
κι ' άλλο δέν βλέπουν μπροστά τους, παρά πώς μέ κάθε μέσο, κάθε
θυσία, κάθε μηχανορραφία, κάθε συκοφαντία, κάθε άπάτη, κάθε
καταχθόνια μηχανή άτιμίας, θά φθασουν τό γρηγορώτερο, τό μονα-
δικό σκοπό τους : Τή σφαγή δλων τών άνθρώπων πού δέν Ιχουν
τήν ίδια γνώμη μ* αύτούς καί τήν έγκατάστασι τής τυραννίας δχι
τών έργαζομένων — τούς βλέπουν κι’ αύτούς σάν άπλδ δργανα —
Αλλά τών Αμαθών καί τών Αποτυχημένων. Κι* έδώ Ακριβώς είναι
τό μυστικό— μυστικό πού ό Σβώλος δέν όμολογεΐ ούτε στόν έαυτό·
του — τής συμπάθειας του στόν κομμουνισμό: “Οτι κι’ αύτός είναι
στήν πραγματικότητα Μνας Αποτυχημένος καί δτι μονάχα μ’ έπα-
νάστασι, πού θά έξώντωνε δλους τούς καλλίτερούς του— καί είναι
μπόλικοι— θά· μπορούσε αύτός, ό στερημένος άπό κάθε προσόν πο-
λίτικου Ανθρώπου, θά μπορούσε νά καθίση στό σβέρκο του έλλη-
νικοΟ λαοΟ.

Σ’ αύτό τό Μεφιστοφελή, τόν ύποβολέα καί κηδεμόνα του
καί στό συμβόλαιο πού όπέγραψε μαζί του χρωστιοΰνται οί παλι-
νωδίες τοδ Σβώλου καί τ’ Αδιάντροπα παζαρέματα στήν Αίγυπτο,
γιά νά μποΟν οί κουκουέδες στήν - κυβέρνησι, τά τηλεγραφήματα
στήν Αγγλική κυβέρνησι γιά τήν πίστι του τάχα καί τήν άφοσίωσί
του, αύτοΟ καί τής παρέας του, στό συμμαχικό άγώνα (πού έπρό-
κειτο σέ λιγάκι νά κτυπήσουν στά νώτα) καί ή δήθεν νομιμοφροσύνη,
του, ένφ ατούς δρόμους μάνιαζαν τά χωνιά κι’ έτοίμαζαν έπανά
στασι, ή στάσι του στό στρατιωτικό ζήτημα, ό λωποδυτικός σφετε-
ρισμός τών οίκονομιών τής φτωχολογιάς καί ή άπονέκρωσι τών
τραπεζών, ή καταστροφή τής πίστεως στό κράτος, ή έξαθλίώσι κι’ ή
προλεταροποίησι τών πάντων πού τεχνούργησε μέ μιά ύπογραφή
δλη ή δπουλη καί δόλια πολιτεία του. Αλλά δέν τιμωρήθηκε γι’
αύτά τά έργα. Τιμωρία δέν είναι ή φυγή μέ τή σούστα. Ή Αληθινή
τιμωρία θά ήταν ή έπιτυχία τής έπαναστάσεως: Μιά Ελλάς Απο-
κλεισμένη άπό θαλάσσης, πειναλέα, χρεωκοπημένη, έδαφικά κομ-
ματιασμένη, πού, σέ δυό μήνες, θά τόν παλούκωνε πρώτον άπ’
δλους— θά τόν παλούκωναν οί ίδιοι οί όπαδοί του— στήν πλατεία
τοϋ Συντάγματος. ΣΠΥΡΟΣ ΜΕΛΑΣ ·

Προκύπτει, δθεν άπό τά αδιάσειστα γεγονότα πού γράφει
ό κ. Σπ. Μελάς, δτι αύτός είναι και δ μεγάλος εγκληματίας τής
Δεκεμβριανής στάσεως και δλης τής κακοδαιμονίας τοϋ Έλ.
Χαοϋ πού προηγήθη τοϋ ολέθρου τοϋ Δεκεμβρίου.

6 9

τ Ας μελετήσωμεν δμως τον μετριώτατον αυτόν καί τυχο-
διώκτην καθηγητήν και εκ τοΰ πλησίον.

"Εχω ύπ’ δψιν μου μίαν διακοίνωσίν του, πού περιέχει
συνθήματα «για τον Ελληνικό λαό».

Πρώτον σύνθημα: «Απελευθέρωση τής Αγροτιάς, α-
γροτική πολιτική». «Άπαλλοτριώνονται αμέσως χωρίς Αποζη-
μίωσι δλα τά τσιφλίκια δημόσια ή δημοτικά, μοναστηριακά, εκ-
κλησιαστικά καί μοιράζονται έϊς τούς άκτήμονας και φτωχούς
άγρότας». Τό σύνθημα αυτό τοΰ μεγάλου νομοθέτου Σβώλου,

• τό αφήνω άσχολίαστον, και ας βγάλη συμπεράσματα μόνος του
δ Έλ. λαός, πού τόσον ύπέφερε από τούς Αγροτοπατέρας αύτοϋ
τοΰ είδους, και έρχομαι είς τό

Δεύτερον σύνθημα: «Έξισοόγεται ή γυναίκα μέ τον
ά'νδρα σ’ δλα τά δικαιώματα, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά».
Τό σύνθημα αύτό δεν μέ Αφήνει δ πειρασμός νά περάση Απαρα-
τήρητον και χωρίς νά θέλω, μά τον διχαλωτόν πόδα τοΰ διαβό-
λου, θά π κράνω τον κύριον καθηγητήν ! !

Ή επιστήμη, ή πείρα, ή σοφία χιλιετηρίδων, λέγει, κύριε
καθηγητά, δτι δ ά'νδρας επλάσθη διά τούς πνευματικούς Αγώ-
νας καί την βιοπάλην και ζή μέ τον εαυτόν του και τόν εγω-
κεντρισμόν του, ή δέ γυναίκα είναι Από τόν Θεόν πλασμένη διά
τήν μητρότητα καί ζή εις σφαίρας αύταπαρνήσεως καί Αλτρούϊ-
σμοΰ.

. "Οπως διαφέρει δ. Ανήρ τής γυναικός κατά τό ύψος, τήν ϊ ·
σχύν και τό νευρικόν σύστημα, κατά τόν αυτόν τρόπον διαφέρε 1
πνευματικώς καί συναισθηματικούς.

Ή γυναίκα βλέπει τό πάν μόνον μέ τά μάτια και τό συναί-
σθημα τής καρδίας και ένδιαφέρεται διά τόν συγκεκριμένον κό-
σμον εντός τοΰ οποίου ζή. «Ή επιστήμη διά τήν επιστήμην» δεν
έχει καμμίαν θέσιν εις τήν ύπόστασιν τής γυναικός.

• Νά, διατί διαφέρει διανοητικώς ή. γυναίκα Από τόν
ά'νδρα καί δχι μόνον ποσοτικώς, Αλλά διαφέρει και ποιοτικώς
καί αί διαφοραί αΰται είναι Απόρροια τών φυσικών Ιδιοτήτων
εκατέρου τούτων, δτι, τουτέστιν, δ Ανήρ ζή μέ τόν εγωκεντρι-
σμόν του καί ή γυναίκα προορίζεται διά τήν μητρότητα.

Καί ή Φυσιολογία έχαρακτήρισε τόν ανδρα, ως δ ν τοΰ

7ο

^ανίου και τήν γυναίκα ως δ ν τ ή ς λεκάνης.

"Υστερα από αυτά, πώς θά εξισώσετε τά δυο φϋλα;

Μέ τήν μέθοδον τοϋ Προκροΰστου, όπως κάμνουν οί δπα-·
8οί σας εμπρός στα μάτια σας, κόπτοντες καρωτίδας και πλήτ-
τοντες έκ των όπισθεν;

"Ας προχωρήσωμεν ολίγον είς τήν έξίσωσιν τών δυο φυλών,
Λ0 ·υ ύπεσχέθη ή ΠΕΕΑ και τήν οποίαν άρπαξαν τά ετοιμόρ-
ροπα θηλυκά ως θεόσδοτον μάννα.

Και θά καλέσωμεν είς συνηγορίαν μας τήν διάσημον Τζίνα
Λομπρόζο, ήτις είς τό περίφημον εργον της, «Ή γυνή εν τή πα-
ρουση κοινωνίφ» — «Εο. ίειηιηε άαηε \ά δοοΐείέ αοείαείΐε» γρά-
φει τά εξής:

«Ή γυναίκα τής σήμερον, ά'ν ύποφέρη, δεν υποφέρει οΰτε
άπό τό βάρος τής άδικίας τοΰ άνδρός, οΰτε από τήν μικράν της
επιρροήν είς τήν πολιτικήν, οΰτε άπό τήν έξάρτησιν τοΰ άν-
δρός, οΰτε άπό τήν άκαμψίαν τών δεσμών τοϋ γάμου.

Τουναντίον υποφέρει, διότι ό μηχανισμός, αί επιδόσεις της
και ή νεωτέρα έξέλιξίς της, τήν άπεμάκρυναν άπό τό σπίτι, τήν
ΰπεχρέωσαν είς μίαν ζωήν δμοίαν προς τήν άνδρικήν, τήν προσα-
νατόλισαν προς άπολαύσεις, άπολαυάς, φιλοδοξίας, αΐτινες δεν έ-
χουν δι’ αυτήν, δσον διά τον ά'νδρα, Ιλξιν, και τής είναι δυσκο-
λώτερον νά τάς πραγματοποίηση, εν ένί λόγφ τήν άπεμάκρυναν
άπό τό φυσικόν κέντρον τής χαράς καί τής δράσεώς της, καί τήν
κατηΰθυναν προς κέντρον ξένον καί διάφορον. Καί νά προσέξη
ή γυναίκα μήπως χάση τό άπό αίώνων ίσχυρόν της δπλον, δη-
λαδή τό γόητρόν της ως γυναικός, δτε θά καταστή
Βυστυχεστάτη καί ά'θυρμα είς τάς χεϊρας τοϋ άνδρός».

Τώρα τί λέγει δ κ. συνταγματολόγος καί οικονομολόγος τής
Ι' κακής ώρας, πού έξηνέμισε τάς οικονομίας τών υπηρετριών;

"Η υπέγραφε τάς προκηρύξεις προς τον λαόν χωρίς νά προ-
σέχη τί περιέχουν, ή δεν έπίστευεν είς αυτά πού εξήγγειλε με-
,γαλοστόμως; Καί έν τή πρώτη περιπτώσει καί εν τή δευτέρφ
θέν είναι έν τάξει.

*Αλλά άς μή χάνωμεν χρόνον μέ τον Σβώλον καί άς έλθω-
μεν είς τά «Έργα καί ήμέρας» τοϋ ΕΑΜ. Διότι πολύ θά μάς

απασχόληση τό αίματηρότατον, τό άνθρωποφάγον, τό δολοφόνον
τρίπτυχον τοΰ ΕΑΜ, τό όποιον άποτελεΐται:

1) Άπό τάς εκτελέσεις, κατά την τριετίαν τής κατοχής

2) Άπό τήν στάσιν τοΰ Δεκεμβρίου καί

3) Άπό τό φρικαλέον δράμα τής όμηρίας.

"Ηδη δε, άνεγείρομεν με επίσημα, αδιάσειστα και Αδιάψευ-
στα στοιχεία, τήν πρώτην πτυχήν, διά νά φρίξη ή ΰφήλιος,

ΜΕΡΟΣ Γ

1. ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΤΟΥ ΕΑΜ

2. ΖΕΡΒΑΣ

3. ΨΑΡΡΟΣ

4. ΔΙΑΛΥΣΙΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΩΝ Ο-
ΜΑΔΩΝ

5. ΕΘΝΙΚΑΙ ΑΝΤΑΡΤΙΚΑΙ ΟΜΑ-
ΔΕΣΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ καί ΘΡΑΚΗΣ

6. ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ

7. ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ— ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΝ

8. ΦΘΙΩΤΙΣ — ΛΑΜΙΑ

9. ΞΗΡΟΜΕΡΟΝ

10. ΜΑΚΡΥΝΕΙΑ— ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΝ

11. ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ — ΤΡΙΚΚΑΛΑ

12. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΕΛΑΣ

13. ΕΡΑΝΟΙ ΤΟΥ ΕΑΜ

και ήμέραι ζοϋ

Ίχ/ςθά πεισθή δ αναγνώστης από τό παρόν κεφάλαιον,
οί έκτελεσθέντες "Ελληνες, πού δεν έδέχθησαν νά πωλήσΌυν
<ήν πίστιν των καί τήν πατρίδα των, ανέρχονται εϊς πολλάς δε-
κάδας χιλιάδων. Κατά τούς μετριωτάτους υπολογισμούς, οί φο-
νευθέντες κατά τά ετη 1943 καί 1944 καί κατά τήν στάσιν
τοϋ Δ)βρίου, από τούς στυγερούς δολοφόνους τοϋ ΕΑΜ, ανέρ-
χονται εις 100.000, δσοι, δηλαδή, δεν έφονεύθησαν από τοϋ 1821
καθ’ δλους τούς απελευθερωτικούς πολέμους μέχρι σήμερον.

Ή δράσις τής τρισάθλιας αυτής σπείρας πού λέγεται ΕΑΜ
είναι απ’ άκρου εϊς άκρον άντιχριστιανική, άντεθνική, άντιοικο-
γενειακή και άντικοινωνική καί τήν στυγερωτάτην αυτής καί
δολοφόνον δράσιν, τήν επότισε μέ ποταμούς ελληνικού αίματος
καί τήν συνύφανε μέ τον εφιάλτην τής φρίκης καί τής ανήκου-
στου τρομοκρατίας καί ώμότητος.

Καί διά νά μή δύνανται πλέον νά ξεφύγουν ποτέ οί άπαίσιοι
Ιαμϊται, από τό δίκτυον τοϋ Έάμ, σατανικώς, έδημιούργησε
τούτο τά Δακτυλίδια τού Αίματος. .

Ιδού τί γράφει Αγγλική έφημερίς:

ΛΟΝΔΙΝΟΝ 7 Ιανουάριου. “Η έφημερίς «Νταίηλυ Μαίηλ» δημο-
σιεύει σήμερον άνταπόκρισιν τοϋ έν ΆΘήναις άπεσταλμένου της,
είς τήν όποίαν άποκαλύπτονται αί μέθοδοι, τάς όποίας χρησιμο-
ποιούν οί «καθοδηγηταί» τοϋ ΕΛΑΣ, οί όποιοι άνήκουν είς τάς τά-
ξεις τΩν πλέον φανατικών μελΩν τοϋ κομμοονιστικοΰ κόμματος ,
Οπό τόν τίτλον «Τά δακτυλίδια τοϋ αϊματος»;

Γ «"Οταν είσέρχωνται νέα μέλη είς τόν στρατόν τοϋ ΕΛΑΣ,
.γράφει ή Αγγλική έφημερίς, ό «καθοδηγητής» τά ύποχρεώνει νά
ίφο νεάσουν τούς άντιπάλους τοϋ κομμοονιστικοΰ κόμματος καί νά
άφαιροϋν άπό τά θύματά των τά δακτυλίδιά των, τά όποια πρέπει
νά φέρουν αύτοί είς τά δάκτυλά των. Τά δακτυλίδια αύτά, οί κομ-
|ιουνισταί τά άποκαλοϋν «δακτυλίδια αίματος». Κατ' αύτόν τόν

75

τρόπον, οΐ κομμουνισταί κατορθώνουν νά συγκρατοΟν είς τάς τά-
ξεις τοΟ ΕΛΑΣ τούς άνυπόπτους νεαρούς Έλληνες. ΟύδεΙς πλέον
τολμδ μετά τό «δακτυλίδιον τοΟ αίματος» ν’ άποχωρήση άπό τόν
ΕΛΑΣ, διότι ύφίσταται τόν έκβιασμόν δτι θ' άποκαλυφθή τό έγκλη-
μά του καί έπομένως θά. ύποστή σκληράν τιμωρίαν άπό τήν Δικαιο-
σύνην τής πατρίδος του».

Καταλήγων ό άνταποκριτής τοΟ «Νταίηλυ Μαίηλ» άποκαλύ-
πτει δτι τήν άνωτέρω πληροφορίαν τήν έλαβα; άπό τούς ίδίους δν-
δρας.τοΟ ΕΛΑΣ τούς όποίούς έπεσκέφθη.

*Άς άπολαύση ό αναγνώστης μίαν διαταγήν των «απελευθε-
ρωτών» τής Στερεός Ελλάδος :

Τά κατασχεθέντα αρχεία τοΰ ήρωΐκοΰ ΕΛΑΣ μάς δίδουν
καθημερινώς και νέα στοιχεία, πείθοντα απολύτως περί τών
αντεθνικών και εγκληματικών προθέσεων τών κομμουνιστών,
οί όποιοι ισχυρίζονται ακόμη άσυστόλως ότι είναι οϊ «απελευ-
θερωτές» τοΰ Ιλληνικοϋ λαοΰ. Κατωτέρω δημοσιεύομεν μίαν
εκπληκτικήν διαταγήν τοΰ ΕΛΑΣ, ή οποία ενθυμίζει τάς μεθό-
δους τοΰ Στρόπ, τοΰ Σιμάνα και τών άλλων Γερμανών κατα-
κτητών, τάς οποίας άσυνειδήτως έφήρμοζεν δ ηρωικός ΕΛΑΣ·
*Ιδού ή διαταγή :

Ε. Λ. Α. Σ.

XIII ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ
ΕΠΙΤΕΛΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ II
ΑΡΙΘ. 999

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ
Απαγορεύεται

1. Ή κυκλοφορία τών πολιτών κατά τήν νύχτα άπό τής 18ης
ώρας μέχρι τής 6ης πρωινής.

2. Ή δνευ άδείας άπομάκρυνσις παντός πολίτου έκ τοΰ τό-
που τής μονίμου κατοικίας του.

3. Ή πρός τάς γραμμάς τών Γ ερμανών ή τοΟ ΕΔΕΣ κίνηση·
Πδς πολίτης κατευθυνόμενος πρός τά έκεϊ θά πυροβολήται ή συλ-
λαμβανόμενος θά δικάζεται έπΐ κατασκοπεία.

4. Ή κατ’ οΐκον φιλοξενία παντός ξένου δνευ έγγράφου ά-
δείας καί χωρίς ν' άναφέρη τοϋτο άμέσως είς τόν πρόεδρον τοΟ
χωρίου. *Η ένέργεια αΟτη καταδικάζεται ώς κατασκοπεία.

5. Ή κατοχή ή άπομάκρυνσις δπλων ή πυρομαχίκών. τιμωρεί-
ται μέ. θάνατον,

. 7 *

6 . Όμοίως ή άπομάκρϋνσις είδών άνηκόντων εϊς τδν ΕΔΕΣ.

7. Ή καθ’ οίονδήποτε τρόπον κλοπή ή βλάβη τών ειδών τοΟ

ελας.

8. ΕΑΝ ΕΛΑΣΙΤΗΣ ΚΤΥΠΗΘΗ ΕΙΣ ΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ
Π ΑΡΑ ΧΩΡΙΚΩΝ, ΩΣ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ ΘΑ ΘΑΝΑΤΩΘΟΥΝ ΠΟΛ-
ΛΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΓΙΝΕ Η
ΠΡΑΞΗ,

Ή παρούσα νά λάβη εϋρεΐαν δημοσιότητα μερίμνη τών μονά-
δων τοΟ μονίμου ΕΛΑΣ και τών πολιτικών όργανώσεων διά τοιχο-
κολλήσεως. ΟΙ πολιτικοί καθοδηγηταί θά έπεξηγήσουν εϊς τά χω-
ρία τήν παροΟσαν- καθώς· καί είς τούς άντάρτας.

Σ. Δ. XIII Μεραρχίας Στερεός 20—1—44.

Δ. ΟΠΟΥΝΤΙΟΣ
Υποστράτηγος
ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΝΗΣ
Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ

Ό πρώτος τών ΰπογραφόντων τήν διαταγήν αυτήν, Δ.
Όπούντιος εΐνε δ Στρατιωτικός Διοικητής τής XIII Μεραρχίας,
στρατηγός Δ. Ματσοΰκας. Δι’ αυτόν μάς δίδει ενδιαφέρουσας
πληροφορίας το ίδιο τό ΕΛΑΣ μέ το κατωτέρω _ Ιπίσημον έγ-
γραφόν του : _

Ε.Λ.Α.Σ.

■ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΛΟΚΡΙΔΑΣ
Γραφείο II. Τμήμα Πολιτικό

Α. Π. 161 ,

Σ.Δ. τή 19— 11-1943

Έμπιστευτικό

Πρός τή Διοίκηση ΕΛΑΣ Στερεός 'Ελλάδος,

Γραφείο II — Τμήμα Πολιτικόν.

ΕΙς άπάντησιν τής ύπ’ άριθ. 773)29.9.43 διαταγής σας, δΓ ής
κοινοποιείται ή ύπ’ άριθ. 83)8— 9— 43 διαταγή τοΟ ΓενικοΟ Στρατη-
γείου, σδς άναφέρομεν τά κάτωθι :

Άπ’ τή περιφέρειά μας ϊφυγαν καί κατετάγησαν στό.άντάρ-
τικο οί έξής Αξιωματικοί ;

2 . . , . . , . , . . . . . . . . . . . . , . .

3. Δημήτριος Ματσοόκας (ύποστράτηγος) έξ Έλατείας. Πρό
τής κατατάξεώς του στίς τάξεις του ΕΛΑΣ καί μετά τήν είσβολή
τών καταχτητών ήσχολεΐτο μέ τήν μαύρη άγορά. Ταχτικά ταξίδια
άπό Έλάτεια μέχρις Αθήνας χωρίς νά φαίνεται έάν ήταν ώργα-
νωμένος σέ καμμιά όργάνωση, ούτε καί μιλοΟσε καθόλου γιά όρ-

77

γανώσεις. Τύρα τελευταίο τοΟ μίλησε κάποιος γαμβρός του, μέλος
τοΟ Κ,Κ. γιά τήν όργάνωση τοΟ ΕΛΑΣ, δέν γνωρίζουμε δμως έάν
τόν Επεισε αύτός ή άλλοι λόγοι γιά νά μπη στόν ΕΛΑΣ.

Περισσότερα στοιχεία γι’ άότόν θά σας στείλουμε μόλις συγ-
κεντρώσουμε.

Τό II Γραφείο ΠαΟλος Ζήκος».

Τό έγγραφον αυτό διεβιβάσθη από τήν στρατιωτικήν μα-
χητικήν δργάνωσιν τοΰ ΕΛΑΣ τής Διοικήσεως Στερεός Ελ-
λάδος, διά τοΰ ύπ’ αρι-θ. 2446)22 — 12 — 43 όμοιου πρός τήν
XIII Μεραρχίαν και υπογράφεται άπό τούς Β. Ζάκκαν καί Κ.
Ξηροτύρην.

Ό Μπαρμπαγιάννης πού υπογράφει μαζί μέ τόν στρατηγό
Ματσοΰκαν τήν διαταγήν τοΰ ΕΛΑΣ είναι ό γνωστός κομμου-
νιστής Θεόδωρος Εύθυμιάδης, γουνεργάτης κάτοικος Καστο-
ριάς. Ούτος ήτο εξόριστος είς “Ακροναυπλίαν, άπηλευθερώθη
δέ τόν Ιούνιον τοΰ 1941 μαζί μέ 26 άλλους κομμουνιστάς (με-
ταξύ των οποίων ήτο καί δ τέως βουλευτής τοΰ ΚΚΕ Άνδρέας
Τζίμας) άπό ενα Γερμανόν αξιωματικόν καί ενα υπάλληλον
τής Βουλγαρικής Πρεσβείας/ οί όποιοι μετέβησαν διά τόν σκο-
πόν αυτόν είς τό Ναύπλιον.

Ό κ. Εύστρ. Γ. Κουλουμβάκης, βουλευτής, έξοχος νομο-
μαθής, δεινός ρήτωρ καί πατριώτης αγνότατος καί φλογερός,
ενθυμίζων τόν παροιμιώδη πατριωτισμόν τοΰ ρήτορος τών άρ-
χαίων “Αθηνών Δημοσθένους, διά νά άρη κάθε δικαιολογίαν
τοΰ ΕΑΜ, δτι ήρχισε δήθεν νά φονεύη μετά τήν σύστασιν τών
Ταγμάτων “Ασφαλείας, άπηύθυνεν επιστολήν πρός τόν τότε
Πρωθυπουργόν κ. Παπανδρέου εν ή αναφέρει δτι τόν “Ιούλιον,
Αύγουστον καί 8)βριον τοΰ 1 943, προ τής συστάσεως τών Ταγ-
μάτων, έδολοφονήθησαν άπό τούς Έαμίτας οϊ κάτωθι :

1) Σαχλής Δημ. εφεδρος άνθ)γός, 2) Τόμπρος Χαρίλαος,
3) Κόνιαρης “Ιωάννης δολοφονηθέντες είς τό. δάσος τοΰ Ταϋγέ-
του κατόπιν βασανιστηρίων, 4) Παναγάκος Γεώργιος, 5) Δαρ-
βέρης Π., 6) Δαρβέρης “Ιωάν., 7) Σκάλκος “Αθ., 8) Σκάλκος
Γεώργ., 9) Σκάλκος Πέτρος, 10) Μαργιόλης Πέτρος, 11) καί 12)
“Αδελφοί Άναγνωστόπουλοι εκ Σκούρας, 13) Καρατζάς, 14)
Κοκκώνης Σ , 15) Παπαδάκος Π., 16) Παπαδάκος Ε·, 17) Τσέ-

78

ϊύΒχαζ Γ·> 18) Κουμανάκος Βασ., 19) Παναγουλάκος Πάναγ.,
20) Μ^εζετακος Ν.,κ., 21) Κακαλέτρης "Αρ., 22) "Αρβανίτης
©εοδόσιος λοχαγός, εντιμότατος καί φιλησυχώτατος Σπαρτιάτης,
δολοφονηθείς ανύποπτος ε'ξωθι τής οικίας του καί πυροβοληθείς δ-
ΛΙ σθεν είς την κεφαλήν, διότι δεν έδέχθη να εγγραφή είς τδ
ΕΑΜ, 28) Καργάκος Γεόίργ., 24) Αγγέλου Κων., 25) Γερμα-
νικός Νικ. ετών 70 ! 1 26) Σκαλτσούνης Π., 27) Σκαλτσούνης
•Ιω., 28) Εΐς μοναχός, 29) Καλογεράκος, 30) Μοναχός "Αββα-
κούμ Γούσης, 31) Πλαγάκης Γεώρ. 32) Στεφάνής Στυλ., 33)
Γαλανής. Νικ., 34) Σγουρίτσας Δημοσθένης. Πολλούς άλλους
δυνάμεθα νά άναφέρωμεν, δολοφονηθέντας κατόπιν φρικτών
βασανιστηρίων, μόνον καί μόνον διότι δεν ήθέλησαν νά έγγρα-
φοϋν ΕΑΜΙΤΑΙ» !!

Οί κακούργοι έαμϊται πλήττοντες αυτό τοϋτοτό
Κράτος, τό όποιον ήγωνίζετο είς στιγμάς τής ύπάρξεώς του
τραγικάς, νά περισώση δ, τι ήδύνατο καί άπό τόν κατακτητήν αλ-
λά προ παντός άπό τούς εσωτερικούς ύπονομευτάς, την 7ην "Α-
πριλίου 1944 κατέσφαξαν είς τόν Μαραθώνα 6 χωροφύλακας.

Συνεχίζοντες δέ, οί αυτοί δολοφόνοι Ιλασΐται, τήν έπίθεσιν
κατά τοϋ Κράτους, τήν Ι6ην "Απριλίου 1944 «νετίναξαν τήν γέ-
φυραν παρά τό Δερβένι καί συνέλαβον 42 αστυφύλακας μόλις ε-
ξελθόντας τής σχολής καί μεταβαίνοντας είςένίσχυσιν τής φρου-
ράς Πατρών καί Κερκύρας καί τούς εφόνευσαν κατά τόν πλέον
άγριον καί φρικτόν τρόπον.

"Εξ αφορμής τοϋ έγκλήματος τούτου ό τότε υπουργός τών
Εσωτερικών Α. Ταβουλάρης τήν 27ην "Απριλίου 1944 Ι'ξέδω-
κε τήν κάτωθι ήμερησίαν διαταγήν:

. «Αξιωματικοί, Άνθυπαστυνόμοι. Άρχιφύλακες, Ύπαρχιφύ-
λακες, καί "Αστυφύλακες .

ΣΤΗΤΕ ΕΝ ΠΡΟΣΟΧΗ

Σάς καλώ είς άπόδοσιν φόρου τιμής καί τέλεσιν ίεροΰ μνη-
μοσύνου. υπέρ τών έν Δερβενίφ αγρίως δολοφονηθέντων τεσσα-
ράκοντα δύο άστυφυλάκων μετά τών αξιωματικών των.

"Ελληνόπουλα, μόλις Ιξελθόντα τής σχολής καί προοριζόμε-
να διά τήν ένίσχυσιν τών αστυνομιών Πατρών καί Κερκύρας,
νεόβγαλτα στή ζωή καί στο καθήκον, άνευ συμπαθειών καί άν-

79

τιπαθέιών, συνελήψθησαν κατόπιν άνατινάξεως σιδηροδρομικής
γέφυρας καί έστερήθησαν άγρίως τής ζωής των άπότούς εστε-
ρημένους ηθικής, τιμής καί Ελληνικής συνειδήσεως αϊσχίστους
Ιγκληματίας.

Καί δταν οί απαίσιοι δολοφόνοι τής ωραίας Ελληνικής νεό-
τητος θά συναντηθούν μέ τούς άλλοτε στρατηγούς τού Ελληνι-
κού στρατού, ήδη αρχηγούς των, Σαρηγιάννην, Γρηγοριάδην,
Μπακιρτζήν, Σαράφην, Μάντακαν καί άλλους φιλοδοξούντας τήν
ήγεσίαν τοιούτων οπαδών, θά δεχθούν ασφαλώς τά’συγχαρητήριά
των καί τά χέρια τών πρώην στρατηγών θά σφίξουν τά ματωμέ-
να χέρια τών δολοφόνων.

Όποια κατάπτωσις, όποιον αίσχος !

Αξιωματικοί, βαθμοφόροι καί υπάλληλοι τής Αστυνομίας
Πόλεων. Τό μνημόσυνον τών σφαγιασθέντων θά' όλοκληρωθή
μόνον εάν δρκισθήτε επί τού ιερού τάφου των τήν άμείλικτον
τιμωρίαν τών απαίσιων δολοφόιων των.

■ - ΣΤΩΜΕΝ ΕΝ ΠΡΟΣΟΧΗ

Αί'ψυχαί τών δολοφονηθέντων αναμένουν νά εκτελέσητε τό
καθήκον σας. Καί τό καθήκον αύτό πάντων ήμών είναι ή άμεί-
λικτος δίωξις καί τιμωρία τών άπάισίων συμμοριτών, τών διά
τών άτιμων κακουργημάτων των στιγματιζόντων τήν ώραίαν
Ελληνικήν Πατρίδα.

Ό ύπουργός τών Εσωτερικών Α. ΤΑΒΟΥΛΑΡΗΣ

Τιμώσα ή Ελληνική Πατρίς τήν μνήμην τών Ιερών 48 θυ-
μάτων, Ιτέλεσεν εϊς τον Μητροπολιτικόν ναόν Αθηνών τήν 18ην
Μαϊου 1944 πάνδημον μνημόσυνον, εϊς τό όποιον- εκτός τών I-
πισήμων, παρευρέθησαν χιλιάδες πολιτών, οΐτινες ■ παρεκ άλε-
σαν τον Θεόν νά μάς λύτρωση άπό τον εσωτερικόν έφιάλτην
τών δήθεν υπερασπιστών μας έλασιτών.

Άπό τήν κάτωθι άνακοίνωσιν τού Υπουργείου τών Ε-
σωτερικών υπό τόν τίτλον «Έργα τού ΕΑΜ», δημοσιευθεΐσαν
εϊς τό «Ελεύθερον Βήμα» τήν 29)4)1944, μανθάνει τό Πανελ-
λήνιον κατά ποιον τρόπον πρωτάκουστον διά τήν Ελλάδα, άπό
καταβολής κόσμου, έξετελέσθησαν εϊς τό Κρανίδιον Ιξ (6) έντιμοι
Έλληνες καί καλοί πολΐται.

«ΟΙ άσυνείδητοι έγκληματίαι, οί άπαίσιοι δολοφόγ·ι οίτι-

δ«

"Ενα άπό τά Απειράριθμα έγκλήματα του Έαμοκομμουνισμοΰ. Ό-
λόκληρός οικογένεια άπό πέντε μέλη έξωντώθη. Τήν Απαρτίζουν ό
τραυματίας τοΰ Αλβανικού μετώπου, Πρόδρομος Νοταρίδης, ή σύ-
ζυγός του Ραχήλ, ή κόρη του Κατερίνα, έτών 22, ή κόρη του Ζηνο-
βία, έτών 19 καί ό υίός του Δημήτριος, έξετελέσθησαν καί οί 5.—
Κάτω Αριστερά: 1) Βασίλειος Κομδσος, πτυχιοϋχος Νομικής
η Σχολής καί τής Άνωτάτης Γεωπονικής σχολής, πολεμιστής τοΰ Άλ-
Κ βανικοΰ μετώπου, 2) Λάμπρος Ήλ. Φασουλδς, Αξιωματικός τοΰ

νες διά μεθόδων πρωτοφανούς αγριότητάς προσπαθούν νά
επιβάλουν την έπαίσχυντον τρομοκρατίαν των επί τοϋ Ελ-
ληνικού λαού, διέπραξαν προχθές εϊς τήν Έρμιονίδα και
νέον έγκλημα ανήκουστου βαρβαρότητος εϊς βάρος ευσυ-
νείδητων οργάνων τού Κράτους και τίμιων Ελλήνων.

ΕΙς τήν πλατείαν τού Κρανιδίου, δπου διαταχθέντες εϊχον συγ-
κέντρωσή οι κάτοικοι τού χωρίου, προσεκομίσθησαν, συλ-
ληφθέντες προ ήμερων υπό των απαίσιων αυτών * δολοφό-
νων, οί:

1) Πολύβιος Λεκός, δήμαρχος Σπετσών, 2) Γεώργιος Διαμαντό-
πουλος άρχιτέκτων, 3) Κόχελας ιατρός Ιν Σπέτσαις 4) Πα-
ναγιώτης Φιλίππου, οικονομικός έφορος Σπετσών καί Έρ-
μιονίδος, 5) Παναγιιότης Κορδώνης, κτηματίας εκ Κρανι-
δίου, καί 6) 'Ιεροδιάκονος τής Μονής 'Αγίων Αναργύρων
Πουλής Στέφανος.

Οί ατυχείς αυτοί "Ελληνες, όδηγηθέντες εϊς τήν πλατείαν, ετο-
ποθετήθησαν προ μιας μακράς τραπέζης, Ιπί τής οποίας έ-
κειντο τρεις μάχαιραι, έκλήθησαν δέ υπό τού παρισταμένου
δημίου των, ενός εκ τών δολοφόνοι, δστις έφερεν ερυθρών
προσωπίδα καί ερυθρών χλαμύδα, νά εκλέξουν έκαστος τήν
μάχαιραν διά τής δποίας θά έφονεύετο. Ώς ήτο φυσικόν, τά
άτυχή θύματα τών άπανθρώπων καννιβάλων ήτο αδύνατον
νά υπακούσουν εϊς τήν ύπόδειξιν τών δολοφόνων. Καί τότε
υπό τά δμματα τών παρισταμένων διεδραματίσθη ή πλέον
άνατριχιαστική καί άπαισία σκηνή, τήν οποίαν δύναται νά
συλλάβη άνθροόπινος νοΰς, μία σκηνή δχι μόνον φρικώδης
καί ξένη προς τά ελληνικά ήθη, άλλά καί ξένη προς οίον-
δήποτε αίσθημα στοιχειώδους άνθροοπισμοΰ.

Ο παριστάμενος δήμιος, άνευ ούδενός δισταγμού, άρπάσας τήν
μάχαιραν εξετέλεσεν άμέσοις τά θύματά του τό έν κατόπιν
τού άλλου, δι’ αποκοπής τών σφαγητίδων φλεβών. Καί τά
έξ θύματα έσφάδαζον έπί τού εδάφους άρκετάς ώρας λόγφ
τής βραδείας αίμορραγίας, έκπνεύσαντα τελικώς άπό έξάν-
τλησιν. Μετά ταΰτα δέ, άφού άπέκοψαν τάς κεφαλάς, έξώ-
ρυξαν διά τής Ιδίας μαχαίρας τούς χρυσούς όδόντας τών θυ-
μάτων, άπαγορεύσαντες συγχρόνως εϊς τούς κατοίκους νά

6 . Ή Μαύρη. Βίβλος τοΟ ΕΑΜ 8 1

ενταφιάσουν τά ακέφαλα πλέον πτώματα.

Ποιος φρικώδης θάνατος! Ποία Αναλγησία! Πόση θηριωδίαί Κα-
τάρα εις τούς δολοφόνους! Κατάρα και Ανάθεμα είς τά δί-
ποδα θηρία, πού μολύνουν με τάς άτιμους αύτάς πράξεις
των τό έδαφος τής Πατρίδος μας.

Καί δμως τέσσαρες καθηγηταί τού Πανεπιστημίου καί πέντε
"Ελληνες στρατηγοί συνεργάζονται μέ τά ανθρωπόμορφα
αύτά θηρία.

“Ελληνες πατριώται ! Άνανήψατε! “Αφυπνισθήτε ! Ένωθήτε
διά νά σιοσωμεν τήν Ελλάδα.

Αί όρδαί τών τεράτων αύτών πρέπει νό. εξοντωθούν. Τά Αθώα
θύματα ζη'τοϋν έκδίκησιν. Θάνατος είς τούς Αγρίους καν-
νιβάλους, πού μάς διήρεσαν - διά νά έξοντώσουν τήν φυ-
λήν μας.

(ΕΚ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ)

Είς τον «Τηλέγραφον» τών Πατρών, έφημερίδα σοβαράν
καί έχουσαν πολύ καί Ικλεκτόν Αναγνωστικόν κοινόν, έδημοσι-
εύθη ή κάτωθι φρικιαστική περιγραφή τής Ανηκούστου καί
στυγεράς σφαγής τών Τριπυτάμων, τήν όποιαν Ανεδημοσίευσαν
τά «Αθηναϊκά Νέα» τήν 3ην Μαΐου 1944, ύπό τον τίτλον:
«Τό νέον έγκλημα τών Ατάκτων».

«“Ο, τι άπό ήμερών έθεωρεΐτο άσύλληπτον καί άπό τήν πλέον
ύψιπετή φαντασίαν, άπεκαλύφθη χθές ώς άνατριχιαστική καί συγ-
κλονίζοοσα κάθε ψυχήν πραγματικότης. Τό φονικόν όραμα τό ό-
ποιον τήν χαραυγήν τής 5ης Απριλίου διεδραματίσθη παρά τήν σι-
δηροδρομικήν γραμμήν όλίγον έξωθι τοΰ Δερβενίου, παρά τό 165ον
χιλιόμετρον, έπεσφραγίσθη τήν παρελθοΰσαν Τρίτην μέ τό άθώον
αίμα 75 περίπου άτόμων, σφαγιασθέντων μέ τόν πλέον θηριώδη
τρόπον είς μίαν δασώδη περιοχήν τής έπαρχίας Καλαβρύτων. Ό
νομάρχης Άχαΐας κ. Μπακογιάννης έπιστρέψας χθές μετά τήν έπι-
τόπιον. διαπίστωσιν του άπαισίου τούτου έγκλήματος καί καλέσας
τούς δημοσιογράφους, προέβη είς καταπληκτικήν άφήγησιν τοΟ
δράματος, τό όποιον κρατεί έν δικαιολογημένη άγανακτήσει τήν
κοινωνίαν μας. Τήν παρελθοΰσαν Τετάρτην ό κ. Νομάρχης έξήλθε
τής πόλεώς μας μέ κατεύθυνσιν πρός τά Καλάβρυτα, δπου φθάσας
περί τάς μεσημβρινός ώρας, συνηντήθη μετά τοΰ στρατιωτικού δι-
οικητοΰ, παρά τοΰ όποίου έπληροφορήθη δτι τήν προηγουμένην εις
τινα τοποθεσίαν παρά τήν περιοχήν Τριποτάμων, έλαβε χώραν ή

.82

θηριώδης σκηνή τής δολοφονίας ύπό τών Ανταρτών τών συλληφθέν
τ ο)ν ύπ’ αυτών πρό ΙΟημέρου Αστυνομικών όργΑνων, καθώς κα
χινω ν Αλλων προσώπων, μεταξύ τών όποίων συμπεριελαμβΑνοντι
καί 4 γυναίκες, σύζυγοι Ελλήνων Αξιωματικών. Ό κ. Γ ερμανόι
διοικητής προσέθεσε δτι μεταξύ τών θυμΑτων ΘΑ Εδει νΑ συγκα
ταλεχθοϋν καί 7 Γ ερμανοί στρατιωτικοί. “Αμα τη πληροψορίφ ταύη
6 κ. ΝομΑρχης έξεδήλωσε τήν Απόφασίν του δπως κατευθυνθή είς
τδν τόπον του έγκλήματος, είς τδν Ακριβή προσδιορισμόν τοΟ ό
ιιοίου προέβη μετ’ όλίγον ό ύπασπιστής τοΟ Γερμανού ΔιοικηΥοΟ
κροσκομίσας λεπτομερή τοπογραφικόν χΑρτην. Τήν πρωίαν τής
Πέμπτης ό κ. ΝομΑρχης, συνοδευόμενος ύπό ΓερμανοΟ Αξιωματι·
κοΟ, Ιφθασε μετΑ τής Ακολουθίας του είς τΑ Τριπόταμα, δπου συ·
νηντήθη μετΑ τοΟ έκεΐ εύρισκομένου Από ήμερών μετΑ δυνΑμεως
εύζώνων στρατιωτικού διοικητοΰ Πατρών, συνταγματΑρχου κ.Κουρ-
* ΚουλΑκου, δστις έν τω μεταξύ είχε πληροφορηθή τΑ τής έκτελέ-
σεως. Είς τΑ Τριπόταμα εύρίσκοντο έπίσης ό Αστυνομικός Καρ-
κούλιας, τής δυνΑμεως Πατρών, δστις είχε κατορθώσει νΑ δραπε-
τεύση μετΑ 4 Αλλων συναδέλφων του, διαλαθών τής προσοχής
τών Ανταρτών, καί ό Αστυνομικός Παπαδδς, διασωθείς ώς έκ θαύ-
ματος κατΑ τήν στιγμήν τής έκτελέσεως τών τραγικών ΘυμΑτων
τής Λνταρτικής θηριωδίας. ΟΙ δύο ώς Ανω Αστυνομικοί, συνοδεύ-
I οντες τόν κ. ΝομΑρχην, τόν κ. ΚουρκουλΑκον καί τήν συνοδείαν
των, ώδήγησαν αύτούς είς μίαν δασώδη περιοχήν παρΑ τό χωρίον
ίΚοντοβάζαινα, 3 περίπου τέταρτα τής ώρας Απέχουσαν έξ αύτής
καί φέρουσαν τήν έπωνυμίαν ΣουλινΑρι. Είς τό σημεΐον τούτο,
ι ΚατΑ τΑς σχετικΑς πληροφορίας, ΘΑ έδει νΑ εύρίσκοντο τΑ πτώ-
ματα τών Ατυχών όργΑνων τής τΑξεως μετΑ τών λοιπών έκτελε-
Οθέντων. Δείκτης . τοΟ σημείου τούτου ήτο τό έκκλησΑκι "Αγιος
Πέτρος, ϋπερθεν τοΟ χωρίου ΛεγοΟνι. Είς τήν τοποθεσίαν αύτήν
Αφίκοντο μετΑ δίωρον κοπιώδη πεζοπορίαν μέσω δυσβΑτων Ατρα-
πών καί μετΑ πολλΑς ταλαιπωρίας. _

Ε Προπορευομένου πΑντοτε τοΟ διασωθέντος Αστυνομικοί), ό κ.
Ιομ Αρχής καί οί συνοδεύοντες αύτόν Αξιωματικοί κατηυθύνθησαν
•ίς τό σημεΐον δπου είχε διαδραματισθή ή τραγική σκηνή τής έκτε-
ΐίσεως. ΦΘΑνοντες έκεΐ εύρέθησαν πρό μακαβρίου είκόνος, ή όποία
ρύλληπτος καί είς αύτήν τήν φαντασίαν, έπροκΑλεσεν είς δλους
ρίκην καί Αποτροπιασμόν. Αντί πτωμΑτων, μία άμορφος μάζα
Βηνθρακωμένων σαρκών καί κοκκΑλων συνέθετε τήν Αποτροπαίαν
Κόνα τής Λνηκούστου τραγωδίας. Δέος καί συντριβή. Ό κ. Νο-
Αρχης πρό του Απιστεύτου τούτου θεΑματος κλονίζεται καί συγ-
^ατεϊται ύπό τίνος προσδραμόντος Αξιωματικοί). ΟΙ όφθαλμοί του
νραίνονται καί ή ψυχή του συγκλονίζεται Από τήν φρίκην που
ροκαλεϊ ή ΛφΑνταστος Ικτασις τοΟ δρΑματος. Παραπαίοντες Α-

πέρχονται μετ’ όλίγον πλημμυρισμένοι άπό τό ψυχικόν άλγος πού
έπροκάλεσεν ή άπαισία είκών τοΟ φρικώδους τούτου θεάματος.
"Οπως διεπιστώθη, δηλαδή, οί άντάρται, άφοΰ έξετέλεσαν τά θύ-
ματά των, Εθεσαν άκολούθως πΟρ είς τά πτώματα διά νά έξαλεί -
ψουν, δπως ένόμιζον, παν ίχνος τής βδελυράς των πράξεως.

Ό κ. Νομάρχης, άφηγεΐται άκολούθως τήν άγανάκτησιν τών
κατοίκων τών διαφόρων χωρίων, τήν προκληθεΐσαν έκ τοΟ έγκλήμα-
τος καί τόν άποτροπιασμόν τών άνδρών τών εύζωνικών σωμάτων,
πολλοί τών όποιων έν οΤς καί κληθέντες έπ' έσχάτων Εφεδροι, πα-
ρουσιασθέντες Ενώπιον αύτοΟ έξεδήλωσαν τήν άπόφασίντων, δπως
συμβάλουν δι’ δλων των τών δυνάμεων είς τήν προσπάθειαν τής ά-
πολυτρώσεως τών πληθυσμών τής ύπαίθρου έκ τοΰ κομμουνιστικού
άγους.

Μετά τήν συγκέντρωσιν διαφόρων πληροφοριών έπΐ τοΟ άνο-
σιουργήματος τούτου τών άνταρτών καί διαφόρων σχετικών μέ
τήν κομμουνιστικήν δρδσιν στοιχείων, ό κ. Νομάρχης μετά τής ά-
κολουθίας του κατηυθύνθη είς Καλάβρυτα, δπου καί παρέμεινεν
έν έπαφή μετά τοΟ Γερμανού στρατιωτικού ΔιοικητοΟ καί τοΟ Δι-
οικητοΟ τών Ταγμάτων κ. Κουρκουλάκου, συνεργαζόμενος έπί του
Προγράμματος τών Ενεργειών διά τήν έξόντωσιν τών κομμουνιστι-
κών συμμοριών.

Τήν έσπέραν τής Κυριακής, Επανερχόμενος είς Πάτρας, έπιβαί-
νων τοΰ αύτοκινήτου του, όλίγου δεϊν Επιπτε θϋμα κομμουνι-
στικής ένέδρας στηθείσης καθ’ όδόν. Ένώ δηλαδή έξήρχετο τής Χα-
λανδρίτσης μέ κατεύθυνσιν τάς Πάτρας, ύπέστη δολοφονικήν έπίθε-
σιν ύπό όμάδος άνταρτών, οϊτινες καιροφυλακτοϋντες είς Εν ση-
μεϊον τής δημοσίας όδοϋ, ήρχισαν πυροβολοΰντες κατά τοΰ αύτο-
κινήτου, πρός τόν σκοπόν δπως προξενήσουν είς αύτό βλάβην καί
άναγκάσουν τόν όδηγόν νά σταματήση. Μία όμοβροντία Επληξε
τήν «ρεζέρβαν» τοΰ αύτοκινήτου του ε!ς τό όπισθεν μέρος τούτου
εύρισκομένην, τήν όποιαν καί κατέστρεψεν άνευ άλλου άπευκταίου.

Ψύχραιμος καί δεξιός ό όδηγός . τοΟ Νομαρχιακού αύτοκινή-
του Άλεξανδρόπουλος, άνέπτυξεν δλην τήν δυνατήν ταχύτητα
τοΟ όχήμάτος καί άπεμακρύνθη άστραπιαίως, διευκολυνόμενος
πρός τοΰτο έκ τοΰ γεγονότος, δτι ή όδός τήν όποίαν ήκολούθει
ήνοίγετο έμπροσθέν του είς εύθεΐαν γραμμήν έπί μακράς άποστά-
σεως, ΟΟτω έματαιώθη τό σχέδιον τής δολοφονικής έπιθέσεως
κατά τοΰ κ. Νομάρχου, χάρις είς τήν έπικρατήσασαν ψυχραιμίαν»

. Τήν 4ην Μαΐου 1944, τό Ύπουργεΐον Εσωτερικών έδημοσίευ
σεν είς τό «Έλευθ. Βήμα» είς τήν θέσιν τοΰ κυρίο
άρθρου τήν κάτωθι άνακοίνωσιν:

8 4

Έλληνες πατριώται,

Η Πρέπει νΑ γνωρίζετε δτι τό Ε.Α.Μ. καί τούς δολοφόνους πού
έξώπλισε τούς έφτιάσαμε έμεΐς. Βιομήχανοι, έμποροι καί πολλοί εΰ-
κόροι πατριώται, είναι έκεΐνοι πού ένίσχυσαν τό Ε. Α. Μ. μέχρι

-σήμερα·

ί, Ή Κυβέρνησις έχει είς χεϊρας της δχι μόνον στοιχεία περί
<χύτοΟ, Αλλά καί Αποδείξεις καί καταλόγους πολλών έξ έκείνων
πού χρημοτοδοτοϋσαν τό Ε.Α.Μ.

Β Έλληνες 1

Ι' Τώρα Ασφαλώς ΘΑ ξυπνήσατε καί ΘΑ καταλάβατε πώς οί
Αρχηγοί του Ε.Α.Μ. μετεχειρίσθησαν τΑ χρήματΑ σας καί τήν ή-
'θικήν σας ένίσχυσιν.

κ .Έπνιξαν καί πνίγουν τήν ΈλλΑδα μας στό αίμα.

Κ . Έλληνες! πρέπει νΑ ξυπνήσετε όλοι σας πλέον καί νΑ έννοή-
| σητε τό κακό πού κΑναμε στόν τόπον μας ύποστηρίζοντες τΑς έκ-
νόμους αύτΑς όργανώσεις.

Ι',! Κανείς λαός δέν μπορεί νΑ ύποκύψη καί νΑ αίματοκυλίεται
έάν δέν τό θέλη.

Η; Στό χέρι μας είναι νΑ σταματήσουμε τό Αγριο αιματοκύλισμα
καί ν’ Αποφύγωμε τήν ύποδούλωσι στούς τρομοκρΑτες καί ατούς
Ρναρχικούς πού κατέστρεψαν τήν πατρίδα μας. "Οπου σταθήτε καί
} δπου βρεθήτε χτυπάτε κατακέφαλα τΑ φείδια πού λέγονται ΕΑΜ,
'ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, τίς Αναρχικές όργανώσεις πού δήθεν πσλεμοΰν γιΑ
νΑ μάς έλευθερώσουν.

Κ ' Ωραία έλευθερία μάς έξ ασφάλισαν! Έπνιξαν τήν ΈλλΑδα
οπό αίμα. Κοντεύουν νΑ μήν Αφήσσυν Έλληνα στήν ύπαιθρο.

Κ Κατάρα καί θάνατος είς τούς δολοφόνους τών Αδελφών μας.
| Κατάρα καί θάνατος είς τούς Αναρχικούς πού δέν σέβονται
τίς έκκλησίες μας, τίς γυναίκες μας, τΑ σπίτια μας, τ’ Αδέλφια μας.
I Είναι αίσχος καί έντροπή διά τήν ΈλλΑδα καί γιΑ μάς νΑ
ζοΰν μεταξύ μας τέτοια τέρατα, οί δολοφόνοι τοΰ Δερβενίου, τοΟ
Κρανιδίου, τών ΜολΑων, τοΰ ΨαροΟ.,.

ι Έλληνες, ξυπνάτε νΑ σώσουμε τήν ΈλλΑδα καί τόν έαυτόν

μας...

(ΕΚ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ)

I Τό ΰπουργεΐον τών Εσωτερικών τήν 9 — 5 — 44 Ιδημοσίευ
|βεν είς τό «Έλεΰθ. Βήμα» τήν κάτωθι άνακοίνωσιν υπό τόν
.τίτλον: «*Έργα και ήμέραι τοϋ·Ε.Α.Μ.».

ί 1; «Ό κατάλογος τών σφαγών, τών έμπρησμών καί τών Αλλων
!0πιοτροπα1ων καί στυγερών έγκλημάτων τΑ όποια διαπράττονται

85

ύπό τών περιβεβλημένων τήν λεοντήν τοΟ πατριωτισμοί) όργανώ-
σεων εΐνε μακρύς καί άτελεύτητος. Πας Έλλην μή δεχόμενος νά
άπεμπολήση τά Ιερά καί τά δσια τής φυλής μας, νά μιάνη τάς τι-
μίας Έλληνικάς παραδόσεις καί νά μσλύνη τό άγνόν Ελληνικόν
όνομα, σφάζεται καί δολοφονείται κατά τόν πλέον άγριον τρόπον.

Δέν πρόκειται περί κενών λέξεων οΟτε ήχηρών φράσεων. Δυ-
στυχώς ή πραγματικότης εΐνε άρκετά εύγλωττος δσον καί άδιά-
ψευστος έν τή στυγνότητί της. Καί Ιδού αϋτη:

1) ΕΙς τό Πλύνοβον τής Καλαμπάκας έσφάγησαν κατά τόν
πλέον άγριον τρόπον ύπό κομμουνιστικών συμμοριών ό έπαρχος
Παπαχρήστος Γεώργιος, ό Γυμνασιάρχης Ταρλάκης Θεοφάνης, ό
διευθυντής τοΟ Μονοπωλίου Παπαβασιλείου Στέφανος, ό βιβλιο-
πώλης Θεόδωρος Βάης καί ό έμπορος Θεόδωρος Κατσέλας. Ό
Λαός τής Καλαμπάκας 'έξαναστάς έκ τών άγρίων τούτων σφαγών
ώργάνωσεν ήδη τήν άμυνάν του καί φρουρεί τόν έαυτόν του θέσας.
τέρμα είς τά έγκλήματα τών κακούργων τούδων.

2) Είς τόν Πυργετόν τών Τρικκάλων όμάς κομμουνιστών συνέ-
λαβε τόν Νικόλαον Στυνίτην καί άφοϋ τόν ώδήγησεν είς τό χωρίον
Κρανιά, τόν έσφαξε, όποκόψασα τάς χεΐρας καί τούς πόδας τοΟ θύ-
ματος διότι όδτος άντέδρα είς τήν κομμουνιστικήν προπαγάνδαν.

3) Παρά τήν σιδηροδρομικήν γραμμήν Καλαβρύτων έξετελέ-
σθη ύπό άνταρτών ό Κωνσταντίνος Κυριακόπουλος, κάτοικος
Πλατάνου.

4) Ό δημοδιδάσκαλος Αντώνιος Πετρόπουλος τοΟ χωρίου
Σουλάρι τής Μεγαλουπόλεως έδολοφονήθη μή δεχθείς νά ένσωμα-
τωθήείς τάς άνταρτικάς συμμορίας του Ε.Α.Μ.»,

5) Ό Πρόεδρος τής Κοινότητος Προφήτης Ήλίας τής Εδέσσης
έδολοφονήθη μετά τής συζύγου του καί τοΟ υίοΰ του διότι δέν έ-
δέχθη νά άσπασθή τά άντεθνικά κηρύγματα τών άνταρτών!

6) ΟΙ κάτοικοι τοΟ χωρίου Κωστάκια τής περιφερείας "Αρτης
Νικόλαος Παπαζώης, Βασίλειος Παπασωτηρίου καί Γεώργιος Πρέ-
κας, έδολοφονήθησαν'καί κατόπιν έκρεουργήθησαν διότι άντέδρων
είς τό έργον τών κομμουνιστών τής περιφερείας.

7) Συμμορία έκ τών λεγομένων άνταρτών είσελθοΟσα είς τό
χωρίον Φιλώτα .τής περιφερείας Πτολεμαΐδος άφοΰ έκαυσε τό άρ-
χεΐον τής Κοινότητος κατέσφαξε 12 κατοίκους.

8) Είς τό χωρίον Κινέσιον τής περιφερείας Καρδίτσης κομμου-
νισταί άντάρται έσφαξαν τόν ύπομοίραρχον Βιλαέτην Δημήτριον,
ένωμοτάρχην Μάργαρην Κωνσταντίνον καί τόν χωροφύλακα Σι-
χλάκην Σπυρίδωνα διότι παρήμπόδιζον αύτούς είς τό έργον των.

Ό κατάλογος τών έγκλημάτων' δέν τελειώνει έδώ. ΆκολουθοΟν
χιλιάδες όνομάτων. Εΐνε δλοι έκεΐνοι οί όποιοι έχοντες συναίσθησιν
τής καταγωγής των δέν ήθέλησαν νά ύποκύψουν είς τά φθοροποιά

■ 96 . '

I κα { 4θνοκτόνα κηρύγματα τοΟ «Ε.Α.Μ.» καί ήθέλησαν νά μείνουν
I '£λλη νε ί· Καί $ΐά το0το έσφάγησαν.

(ΕΚ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ)

Τήν 16ην ίδιου μηνός καί έτους τό αυτό ύπουργεΐον καί
βΐς τήν αυτήν εφημερίδα, έδημοσίευσε τον κάτωθι Απολογισμόν
τοΰ αίματος:

«Τά όργανα των Σωμάτων Ασφαλείας (Άστυνρμίας καί
Χωροφυλακής) και οί άνήκοντες είς τά Εύζωνικά Τάγματα υ-
πήρξαν καί είνε ή άσπίς ή προφυλάττουσα όλόκληρον χόν Ελ-
ληνικόν λαόν, τήν Ελληνικήν Κοινωνίαν από τους φόνους καί
τάς δολοφονίας τών Ελλήνων, από τήν αρπαγήν καί τήν λεη-
ί λασίαν τών περιουσιών των υπό τών στυγερών δολοφόνων καί
δλων εκείνων οί όποιοι συμφέρον έχουν νά έςασθεν ήσουν τήν
Ελληνικήν φυλήν μέχρι τοιούτου σημείου ώστε νά μή είνε
πλέον έμπόδιον είς τούς σκοπούς καί τά σχέδιά των καί ή έξόν-
ί τωσίς της νά είνε ευχερής.

Μ, Εναντίον τών προασπιστών τούτων τοΰ Ελληνικού Λαοϋ
δ Κομμουνισμός βάλλει μέ ιδιαιτέραν μανίαν, διότι αυτοί άπο-
Ιι τελούν τό πρόσκομμα τό όποιον συναντούν είς τό στυγερόν

Ι Ιργον των. Διά τούτο αί άπώλειαι τών οργάνων τής τάξεως είνε
μεγάλαι. Ιδού ό πίναξ τών άπωλειών τούτων, καταρτιστείς έπί
τη βάσει τών έπισήμων στοιχείων τά όποια κατέχει τό Ύπουρ-
γεϊον τών Εσωτερικών :

Αξιωματικοί φονευθέντες 5.

Ένωμοτάρχαι καί ύπενωμοτάρχαι φονευθέντες 7.
Χωροφύλακες φονευθέντες 36.

, Τά άπαχθέντα ό'ργανα τής χωροφυλακής τών όποιων ή τύχη
[ Αγνοείται υπερβαίνουν τά 500.

Οί δολοφονηθέντες άξια>ματικοί καί όπλϊται τών Εύζωνι-
κών Ταγμάτων Ανέρχονται είς:

Αξιωματικούς 4.

Ύπαξιωματικούς 14.

»·· Δεκανείς καί εύζώνους 92.

Οί εύρόντες τήν αυτήν τύχην συνάδελφοί των τής Άστυ-
ι: νομίας πόλεων Ανέρχονται είς :

8 7

“Αξιωματικούς 3.

Άρχιφύλακας 4.

“Αστυφύλακας 48.

Ούτω τό σύνολον των δολοφονηθέντων αξιωματικών, ύπα-
ξιωματικών και άνδρών τής Χωροφυλακής, “Αστυνομίας Πό-
λεων καί Εύζωνικών Ταγμάτων ανέρχεται είς 213, μετά δέ των
έξαφανισθέντων <δν ή τύχη δεν είνε διάφορος, φθάνει τούς 813
Ιντός πέντε μηνών.

Οί πίνακες οΰτοι περιέχουν τούς δολοφονηθέντας άπό τήν
Ιην Δεκεμβρίου 1943 μέχρι τής 1ης Μαΐου 1944, δηλαδή εντός
των πέντε τελευταίων μηνών.

Αί δνομαστικαί καταστάσεις τών θυμάτων τούτων ώς καί
δ τόπος καί ήμερομηνία καθ’ ήν εδολοφονήθησαν θά δοθούν
εντός τών ήμερών είς τήν δημοσιότητα.

(ΕΚ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ)

Τό αυτό Ύπουργεΐον καί είς τήν αύτήν εφημερίδα έν
κυρίφ άρθρφ τήν 17 — 5 — 44 εδημοσίευσε τήν κάτωθι ανακοί-
νωσήν «Διά τούς εύπιστους»;

«Τήν 12ην “Απριλίου είς Βίνιανη τής Ευρυτανίας, δ "Αγι-
ος Κοζάνης ώρκισε τήν εύρυνθεΐσαν, ύπό Πρόεδρον Σβώλον,
«Πανελλήνιον Επιτροπήν “Εθνικής Άπελευθερώσεως» (ΠΕΕΑ).
Παλαιά μέλη; κομμουνισταί καί αρχηγοί τής «Ε.Α.Μ.» Σιάντος
Γαβριηλίδης, Μπακιρτζής, Μάντακας κάί Ήλίας Τσιριμώκος.
Νέα μέλη; δ καθηγητής Σβώλος Πρόεδρος καί οί καθηγηταί
“Αγγελόπουλος, Κόκκαλης καί “Ασκούτσης — Χατζήμπεης πρώην
βουλευταί.

Πέντε ήμέρες άργότερα, τήν 17ην “Απριλίου, Δευτέραν τού
Πάσχα, δ "Αρης Βελουχιώτης (Κλάρας) με χιλίους Έαμίτας, έ-
πετέθη κατά ετέρου μικροτέρου άνταρτικοΰ σώματος ύπό τον
συνταγματάρχην Ψαρρόν, άρνούμενον νά ένταχθή είς τήν
«ΕΑΜ» μεταξύ Εύπαλίου καί χωρίου Κλήματος, άνατολικώς τών
έκβολών τού Μόρνου, είς σύνορα Δωρίδος καί Ναυπακτίας. Προ-
αισθανθείς τήν έπίθεσιν είς τών άξιωματικών τού Ψαρροϋ, δ
Καπετσώνης, καί μή θέλων νά ύποταχθή είς τούς κομμουνιστάς,
ούτε αυτός ούτε οί άνδρες του, διεπεραιώθη μέ 150 ά'νδρας διά

I ^οναστηρακίου είς Πελοπόννησον καί εκεΐθεν είς Πάτρας. Ή
ίδελφοκτόνος μάχη “Αρη— Ψαρροΰ διήρκεσε 2 ήμέρας, 1 7ην
καί 18ην Απριλίου. Έφονεύθησαν εκατέρωθεν ολίγοι, εν οίς
και Ο Ψ«ρρός. Μετά τον φόνον τοϋ Αρχηγού, οί άπομείναντες
200—250 άνδρες τού Ψαρροϋ, πλήν μεμονωμένων διαφυγόν-
των, ήχμαλωτίσθησαν υπό τοϋ "Αρη καί τών Εαμιτών, οΐτινες
τούς Εσφαξαν δλους. ΈπΙ ήμέρας άνεύρισκον είς τά πέριξ οί χω-
ρικοί τούς σφαγμένους συγγενείς των. Αυτός είναι δ Απελευθε-
ρωτικός άγων τής «Ε.Α.Μ.»

Και τώρα αγκαλιασμένοι οί κ.κ. καθηγηταί μαζί μέ τούς
σφαγείς τοϋ Ψαρροϋ εΰρίσκονται είς τον Λίβανον, οπού προ-
βάλλοντες ως άθλα τάς άνάνδρους δολοφονίας τριών ή τεσσάρων
μεμονωμένων Γερμανών καί τή συμπράξει μέ άλλοφΰλους κομ-
μουνιστής διαπραγματεύονται μέ τήν Αγγλίαν ως ίσοι προς
ίσους, ΰπό τήν πανηγυρικήν πρόφασιν «συγκροτήσεως Κυβερνή-
σεως Πανελληνίου Ένώσεως», τήν δριστικήν παράδοσιν δλοκλή-
ρου τής Ελλάδος είς τούς κ. κ. Κλάραν και Συντροφιά, βδελυ-
ρούς πράκτορας τής Μόσχας.

(ΕΚΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ)

ΣΗΜ. — ΑΙ άνω πληροψοριαι είναι έξηκριβωμέναι παρ’ άρμο-
δίων προσώπων μεταβάντων είς Εϋπάλιον καί Κλήμα τήν έπομένην
τής μάχης καί σφαγής καί έξακριβωσάντων τά γίγονότα άπό πλη-
Θύν μαρτυριών χωρικών τρομοκρατημένων.

, Τήν 27ην Μαΐου 1944 τό Ύπουργεϊον τών Εσωτερικών Ε-
δημοσίευσε τήν κάτωθι άνακοίνωσιν εϊς τό «Ελεύθερον Βήμα*
καί είς τήν θέσιν τοϋ κυρίου άρθρου, ΰπό τον τίτλον «"Ιδού τά
νέα έργα τοϋ ΕΑΜ»:

«Οί δήθεν «Πατριώται» πού δέν διστάζουν νά παραδίδουν
Ελληνικά Εδάφη είς ξένους «συντρόφους*, οί αιμοσταγείς τύ-
ραννοι τής υπαίθρου, τών πόλεων και τών χωρίων, πού μετέ-
βαλαν τά ιερά τών οίκων τοϋ Θεού είς σταύλους και καταφύγια
τών ληστών και τών Ερωμένων των, οί απερίγραπτοι «Έαμίτες*
τής ποιότητος γνωστών καί μή Εξαιρετέων άλητών τοϋ τύπου
Βελουχιώτη και Σίας, έχουν λάβει φαίνεται τήν άπόφασιν νά Ε-

δ 9

ξοντώσουν δπωσδήποτβ και μέ κάθε άτιμον μέσον πάντα “Έλ-
ληνα άντιτιθέμενον· εϊς τό αληθινά δολοφονικόν και αντεθνικόν
έργον των.

Έκ τών ελατηρίων αυτών έλαυνόμενα τα μίσθαρνα δργα-
να τών εχθρών τής πολύπαθους μας πατρίδος, επετέθησαν την
25ην λήγοντος μηνός ένταϋθα και έξωθι τοΰ εργοστασίου «“Α-
τλας* παρά τήν όδόν Λιοσίων, Ιναντίον τεσσάρων δργάνων τής
τάξεως, τά όποια έξήρχοντο άμέριμνα έκ μιας φιλικής των οι-
κίας.

Οί αστυνομικοί, έν άμΰνη ευρισκόμενοι, έφόνευσαν κατά
τήν έπακολουθησασαν, συνεπείς τής έξ ένέδρας επιθέσεως τών
Έαμιτών, συμπλοκήν, τρεις έξ αυτών. Έκ τών χωροφυλάκων
έφονεΰθη βληθείς διά σφαιρών εις τό στήθος, ό Δημήτριος Κυ-
ριάκου Τσεσμελής.

Επίσης κατά την ιδίαν ήμέρανκαί ώραν όμάς έαμιτών έ-
νεδρεΰουσα παρά τήν διασταυρωσιν τών οδών Κίμωνος καί Βα-
σιλικών, έπετέθησαν έναντίον όμάδος χωροφυλάκων, οΐτινες
εϊχον ταχθή εϊς τήν περιφροέρησιν τής τάξεως καί τής ήσυχίας
τών πολιτών τής περιφερείας αυτής. Κατά τήν έπακολουθήσα-
σαν συμπλοκήν έτραυματίσθη έλαφρώς εϊς τον αριστερόν βρα-
χίονα δ υιός τοΰ τραπεζιτικού υπαλλήλου Λοβέρδου. ΕΙς αναρ-
χικός, δστις έφερε μεθ’ έαυτοΰ αυτόματον δπλον, έτραυματίσθη
μάλλον σοβαρώς.

Επάγγελμα καί εργον τών δυσωνύμων έαμιτών είνε ή έ-
νέδρα. Ποτέ όί άνθρωποι αυτοί, που βάλλουν πάντοτε έξ άπο-
στάσεως καί έκ τοΰ άσφαλοΰς, δεν έχουν τό θάρρος καί τήν δΰ-
ναμιν νά αντιμετωπίσουν κατά πρόσωπον τούς έντεταλμένους
τήν φροΰρησιν τής τάξεως. Καί διά τοΰτο δεν πρέπει νά παρα-
ξενεύεται κανείς δταν τοΰ άναγγέλλωνται γεγονότα ώς αυτό:
"Οτι δηλαδή τήν 23)5)44 καί περί ώραν 22αν άνευρέθη νεκρός
εϊς τήν διασταύριϋσιν τών δδών Άκροπόλεω; καί Πριγκηπίσσης
Φρειδερίκης τοΰ συνοικισμού Δουργουτίου δ χωροφύλαξ Γεώρ-
γιος Δημητρίου Θεοδωρόπουλος φέρων πολλαπλά τραύματα διά
πυροβόλου δπλου. Καί αυτός, δπως καί τόσοι ά'λλοι, έφονεύθη
έξ ένέδρας υπό κομμουνιστών.

“Αλλά δεν είναι μόνον τά όργανα τής τάξεως πού πληρώ-

γουν μέ *ήν ζωήν τοιν τά αιματηρά και κακούργα σχέδια των
Ιαμβων. Οί Ιθνικισταί, ή πλειο ψηφία τού Ελληνικού λαού, πού
μέ Αξιοπρέπειαν και καρτερικότητα παρακολουθεί το Έλληνι-
χδν δράμα» πληρώνει και αύτή τόν φόρον τού αίματος είς τούς
αίμοβόρους κομμουνιστάς. Προχθές ένας δυστυχής, αγνώστου
γαυτότητος, εΰρε τόν θάνατον είς τήν θέσιν Τουρκοβούνια, φο-
νευθείς, ώς έξηκριβώθη, από όργανα τού ΕΑΜ.

Νομίζομεν ότι δεν χρειάζονται σχόλια. Ό Ελληνικός λαός,
ό όποιος εν τή μεγίστη αυτού πλειοψηφίφ διαπνέεται από υγιείς
άρχάς, καταδικάζει καί στιγματίζει μέ τά μελανώτερα χρώματά
τά άνθρωπόμορφα τέρατα, τούς δήθεν «Πατριώτας», οιτινες,
υπό τήν απειλήν τού άπελευθερωτικοΰ (!!!) άγώνος απεργάζον-
ται τήν άπαθλίωσιν τής Πατρίδος καί τήν Ιξόντωσιν τού Ελ-
ληνισμού.

(ΕΚ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ)

Τήν 3ην Ιουνίου Ι944ε1ςτά «Αθηναϊκά Νέα» έδημοσι-
ευθη ή κάτωθι άνακοίνωσις τού “Υπουργείου των Εσωτερικών,
■δπό τόν τίτλον : «Τά αποτρόπαια εγκλήματα τού ΕΑΜ πού
κατασπιλώνουν τήν “Ιστορίαν τής “Ελλάδος συνεχίζονται. Τρεις
Αξιωματικοί έδολοφονήθησαν και έσυλήθησαν».

Έλληνές τινες πολιτικοί, παρουσιαζόμενοι ώς δήθεν έκ-
πρόσωποι Ιστορικών κομμάτων τής Χώρας, άποβλέποντες είς
μόνην τήν έξυπηρέτησιν τής κούφου ματαιοδοξίας των, έδωσαν
πρό ήμερών τάς χεΐρας είς Λίβανον, είς τούς αϊμοσταγεϊς δο-
λοφόνους τόΰ ΕΑΜ καί τούς εκπροσώπους τού Κομμουνιστικού
κόμματος, τούς ύπονομευτάς, δηλαδή, τού “Ελληνικού Έθνους
και τής “Ελληνικής Κοινωνίας. Μεταξύ τών πολιτικών αυτών,
οιτινες Ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν δήθεν τόν “Ελληνικόν
Λαόν — καί οιτινες πράγματι ούδέν έκπροσωπούν, αφού εκ φό-
βου ή έκ συμφέροντος αύτοκαταδικασθέντες εϊς πλήρη άφάνειαν
άπό μακροτάτου χρόνου, έγκατέλειψαν τόν λαόν είς τήν δυστυ-
χίαν του χάριν τών εχθρών τής Χώρας καί τού Λαού, τών άνα ·
γραψάντων είς τό πρόγραμμά των τήν παραχώρησιν ή τήν αύ~
τόνόμησιν τμημάτων όλων τής “Ελληνικής Πατρίδος — συνήφθη
συμβόλαιον αίματηράς Αλληλεγγύης, τό όποιον θ’ άποτελέση αΐ-

ώνιον στίγμα διά τήν πολιτικήν Ιστορίαν τής Ελλάδος. Τόσα
αποτρόπαια εγκλήματα διαπραχθέντα και διαπραττόμενα είς
βάρος τοΰ Έθνους, τόσον αίμα άθώων πολιτών, τό όποιον ε-
χύθη και χύνεται δολοφονικώς, έλησμονήθησαν πρό τής ατομι-
κής ή τής κομματικής Ιδιοτέλειας, καί οι δήμιοι των πραγματι-
κών Ελλήνων συμπαρεκάθησαν ομότιμοι μετά τών παρ' αξίαν
διεκδικούντων τον τίτλον τών φυσικών ήγετών καί προστατών
τοΰ τιμίου Ελληνικού λαοϋ. Καί αί συνέπειαι τής οϊκτράς αυ-
τής Ιλαροτραγωδίας, ήτις έπαίχθη είς τον Λίβανον είς βάρος τοΰ
"Εθνους, δεν έβράδυναν νά εκδηλωθούν.

Ευθύς από τής επομένης τής συνάψεως τής άνηκούστου αυ-
τής συμμαχίας ήρχισεν έντατική πλέον καθ’ δλην τήν Χώραν ή
δολοφονική δράσις τών ΚΚΕ— ΕΑΜ — ΕΛΑΣ — ΟΠΛΑ, καθ’
ήμέραν δέ πίπτουν θύματα άτίμο>ν ένεδρών τών μισθάρνων ορ-
γάνων τών κακούργων αυτών οργανώσεων τίμιοι "Ελληνες πο-
λίται καί πιστά καί γενναία όργανα τής άσφαλείας καί τής
τάξεως.

Οΰτω, έκτος άλλων τήν 29ην Μαΐου ε. έ'. περί ώραν 19ην
έν Άθήναις τρεις "Ελληνες αξιωματικοί, πιστοί είς τά εθνικά
Ιδεώδη, έντιμοι καί άφωσιωμένοι φρουροί τής ζωής καί τής ήσυ-
χίας τών πολιτών, ό άντισυνταγματάρχης τοΰ Πεζικοΰ Άμβρά-
ζης Ευθύμιος, ό μοίραρχος Ξιούτης Άχιλλεύς καί ό άνθυπασπι-
στής τής Χωροφυλακής Κΐτσος Παναγιώτης, άπήχθησαν κατό-
πιν αΐματηράς συμπλοκής είς τά Κουπόνια υπό οργάνων τοΰ
Ε.Α.Μ. καί κομμουνιστών καί μεταφερθέντες είς τήν δεξαμενήν
τής Καισαριανής έξετελέσθησαν διά πυροβολισμών έξ επαφής
κατά τό σύστημα τής Γκεπεοΰ καί έπειτα εσυλήθησαν ληστρι-
κώς, διαρπαγέντων καί αυτών τών ενδυμάτων κα ί υποδημάτων
των. Εις δ* άθώος καί ανύποπτος νεαρός Έλλην, ό δεκαπεντα-
ετής Ιωάννης Νικολάου Καμπάνης, διερχόμενος τυχαίο>ς έκεϊθεν
έπεσε θΰμα τών δολοφονικών σφαιρών, τραυματισθείς βαρέως.

Άλλ’ άν αχαρακτήριστοι "Ελληνες αμνηστεύουν ' ελαφρά τή
συνειδήσει τοιαΰτα φρικαλέα έγκλήματα, χάριν . τής ατομικής
ματαιοδοξίας των, οί υπεύθυνοι Κυβερνήται τής Χώρας δεν
εΐνε διατεθειμένοι νά ορρωδήσουν πρό τών μισθάρνων δολοφό-
νων, Παραδειγματικοί κυρώσεις θά πατάξουν τό έγκλημα καί ό

πέλεκυς της δικαιοσύνης θά επιπέση βαρύς εναντίον των Ιγκλη-
ματιών. 'Ολόκληρος ό Ελληνικός Λαός άποδοκιμάζων με βδε-
λυγμίαν τόσον τούς δράστας τών αποτρόπαιων αυτών εγκλημά-
των, άτινα κατασπιλώνουν τήν Ελληνικήν Ιστορίαν, δσον και
τούς ηθικούς αυτουργούς των, μετέχει όλοψύχως τοϋ άγώνος αύ-
τοΰ τής καθάρσεως. Διότι τό άγος αύτό, τό όποιον ατιμάζει τήν
Ελληνικήν γην και αμαυρώνει τον ώραϊον Ελληνικόν ουρανόν,
ζητεί κάθαρσίν. Οι κακοποιοί θά παταχθούν άμειλίκτως καί ή
Ιγκληματική δράσις των θά έκλειψη άπαξ διά παντός.

(ΕΚ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ)

Τήν 16ην Ιουλίου 1944 τό 'Υπουργεΐον τών Εσωτερικών
Ιδημοσίευσεν εϊς τό «Ελεύθερον Βήμα» τήν κάτωθι άνακοί-
νωσιν, καί είς τήν θέσιν τοϋ κυρίου άρθρου, μέ τον τίτλον: «Τά
νέα έργα τοϋ ΕΑΜ»:

Τό τίμιον αίμα τών γνησίων Ελλήνων, τών πιστών είς
τάς έθνικάς παραδόσεις καί τά Ελληνικά Ιδανικά, εξακολουθεί
νά ποτίζη τήν Ελληνικήν γήν, χυνόμενον υπό άνανδρων καί
στυγερών δολοφόνων πού σκορπίζουν τήν έρύθράν των τρομο-
κρατίαν μέ τήν άνόητον δσον ■ καί ανοσίαν έλπίδα, δτι θά δυνη-
θοϋν νά καταπτοήσουν τον Ελληνικόν λαόν καί τούς εντεταλ-
μένους φρουρούς τής ζωής καί τής ασφαλείας του, διά νά δυνη-
θοΰν νά έπιβάλουν τό καθεστώς τής αιμοσταγούς των βίας καί
νά πραγματοποιήσουν είς βάρος τής έθνικής όλότητος τούς κα-
ταχθονίους καί Ιδιοτελεΐς των σκοπούς, καί νά εφαρμόσουν ούτω
τό πρόγραμμα τών έχθρών τής Ελλάδος, τών όποιων εΐνε μί-
σθαρνα δργανα.

Ούτω νέα σειρά φρικωδών δολοφονιών προσετέθη κατά τάς
τελευταίας ήμέρας είς τό άτελεύτητον κομβολόγιον τών άπαι-
σίων εγκλημάτων, διά τών όποιων οί συμμορϊται τοϋ ΕΑΜ καί
τοϋ ΚΚΕ συγγράφουν τήν ίστορίαν τοϋ δήθεν άπελευθερω-
τικοΰ των άγώνος.

Περί ώραν 7. ΒΟ' μ. μ. τής 11ης Ιουλίου δ λοχαγός Ιωάν-
νης Λαγογιάννης άνήρχετο προς τό σχολεϊον Βενιζέλου τής *Άνω
Καισαριανής, συνοδευόμενος υπό τοϋ φίλου του Λώλου, καί
συνομιλών μετ’ αύτοΰ φιλικώς. Είς τήν διασταύρωσιν τών όδών

93

Βασιλέως Κωνσταντίνου και Λυδίας καί καθ’ ήν στιγμήν έβά-
διζον εις τό μέσον τής λεωφόρου, Ιβλήθη δολοφονικούς έκ των
δπισθεν υπό άνανδρων κομμουνιστών διά πυροβόλου δπλου, σχε-
δόν έξ έπαφής και εξέπνευσεν εντός δλίγουν στιγμών, ένφ οί δο-
λοφόνοι του έτρέποντο είς φυγήν. Οί δολοφόνοι ουτοι ήσαν μεί-
ρακες, κατά τήν βεβαίωσιν αύτοπτών μαρτύρων διωξάντων αυ-
τούς άλλα μή δυνηθέντων νά τούς προφθάσουν.

Έξ άλλου τήν 12ην Ιουλίου διεπράχθη ύπό των Ιδίων ά-
ναρχικών στοιχείων, άλλο φρικαλέον έγκλημα, τό όποιον κρατεί
είσέτι έν συγκινήσει τήν συνοικίαν τής Γούβας. Τήν 2.10 μετά
μεσονύκτιον τής ώς άνω ήμερομηνίας κομμουνισταί ώπλισιιένοι
διά περιστρόφων καί οπλοπολυβόλων, μετέβησαν κατ’ άρχάς είς
τήν έπί τής όδοϋ Φιλολάου οίκίαν τοΰ άνθυπασπιστοϋ (Ευέλπι-
δος) Άντ. Περράκη, συνέλαβον αυτόν καί τον δεκαπενταετή ά-
δελφόν του Εμμανουήλ μαθητήν τοΰ Γυμνασίου, είσήλθον άκο-
λούθως διά τής βίας είς τήν επί τής όδοϋ Φιλολάου 141 οίκίαν
τοΰ Ιδετοΰς Στυλιανού Φελονέζη καί άφοϋ συνέλαβον καί αυ-
τόν ωδήγησαν καί τούς τρεις είς τήν άπέναντι ύπ’ άριθ. 147
οίκίαν τής ίδιας όδοϋ, ένθα καί τούς έφόνευσαν, άφοϋ τούς ύ-
πέβαλον είς φρικώδη βασανιστήρια.

Προ τοιούτων φρικωδών έγκλημάτων, τά όποια διά πρώτην
φοράν διαπράττονται ύπό τον Ελληνικόν ουρανόν, ώχριοϋν καί
αύταί αί στυγεραί ωμότητες τοΰ Μεσαίωνος. Αλλά οί μυσαρσί
έγκληματίαι δύνανται νά είναι βέβαιοι, ότι θ’ άντιμετωπίσουν
τήν έκρηξιν τής δργής καί τής άγανακτήσεως ολοκλήρου τοΰ
Ελληνικού λαοΰ, καί δτι τό αιματηρόν αύτό άγος δεν θά μείνη
άνευ των άμέσως έπιβεβλημένων σκληρών κυρώσεων.

(ΕΚ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ)

Είς τον «Νεολόγον» Πατρών, άρχαίαν καί σοβαρωτάτην
έφημερίδα, έδημοσιεύθη ή κάτωθι περιγραφή τον Σ)βριον 1945,
άλλά άφορφ εκτελεσθέντας από Έλασίτας τόν Ιούνιον
καί τόν Ιούλιον τοΰ 194 4, μέ τόν τίτλο: «Τά
βάραθρα Δεχουνίου». '

«Φρικιαστικαί λεπτομέρειαι μεταδίδονται έξ άξιοπίστων πηγών

9 4

έπί τών άνακαλυφθέντων ιτρό τίνος βαράθρων τών έλασιτών είς
Τ1 χ ν περιφέρειαν τοΟ Δεχουνίου (Ψωφίδος), χαρακτηρίζουσα έπαρ-
κ βς διά μίαν είσέτι φοράν τήν έγκληματικήν δρ&σιν τών «άπελευθε-
ρωτών» κατά τήν διάρκειαν τής κατοχής.

Οδτω, συμφώνως πρός τάς μεταδοθείσας πληροφορίας, έξετα-
στική έπιτροπή μεταβάσα είς Δεχούνιον, προέβη είς διαπίστωσιν
τών καταγγελθέντων ύπό τών χωρικών τής περιοχής, καταρτίσασα
καί σχετικήν έκθεσιν, ήτις ύπεβλήθη άρμοδίως, Διά τής έκθέσεως
τούτης διαπιστοΟται ή ΰπαρξις τεσσάρων βαράθρων, εύρισκομένων
είς διάφορα σημεία τοΟ χωρίου, έντός τών δποίων ύπάρχουν ’δεκά
8ες πτωμάτων έθνικοφρόνων πολιτών, έκτελεσθέντων ύπό τών έλα
σιτών, κατά τήν χρονικήν περίοδον άπδ Ίου ν ί ο υ μέχρι τέλους
Ίο.υλΙ ο υ 1944. Άλλ' Ιδού πώς έκτίθενται τά γεγονότα:

Τό πρώτον βάραθρον άνεκαλύφθη είς τήν θέσιν «Στρογγυλό
χωράφι» έπΐ τοΟ δρους Αφροδίσιον καί είς ύψος 1.200 μέτρων. Μέ-
λη τής έπιτροπής κατελθόντα διά σχοινίου, εύρέθησαν πρό φρικιά·
στικοϋ θεάματος άποσυντεθειμένων πτωμάτων, σκελετών καί κρα-
νίων, άνηκόντων προφανώς είς 9 άτομα, μεταξύ τών όποιων καί τά
πτώματα τριών γυναικών. ’£κ τών τελευταίων τούτων άνεγνωρίσθη
ύπό «αρατυχόντων κατά τήν άνέλκυσίν των χωρικών ή Μαρία σύζυ-
γος Γ. Άγγελακοπούλου, τής όποιας ή τύχη ήγνοεΐτο άπό έτους.
Ό έκ Δεχουνίου 17ετής χωρικός θ. Γεωργακόπουλος, παρουσια-
σθείς είς τήν επιτροπήν, κατέθεσεν δτι παρέστη μάρτυς τών έκτελέ-
σεων τών άνωτέρω, οί όποιοι, ώς είχε τότε πληροφορηθή, προήρ-
χοντο έκ στρατοπέδου τινός τής Κορινθίας. Κατά τάς άφηγήσεις
του, οΐ.έκτελεσθέντες, μετεφέρθησαν είς τόν τόπον τοΟ μαρτυρίου
_ των τήν νύκτα .τής 21ης Ιουλίου 1944 καί άφοΟ άπεγυμνώθησαν, έ-
Βζετελέσθησαν διά πλήγματος σίδηρου όργάνου κατά τής κεφαλής
των. ΠροτοΟ τά πτώματα ρίφθούν είς τό κενόν, περιήρχοντο είς τήν
ΙΚαιοδοσίαν έτέρου έκτελεστοΟ, ό όποιος άπέκοπτε τάς καρωτίδας,..

> Δεύτερον βάραθρον άνεκαλύφθη είς τήν θέσιν «Απιδιά» είς
Οψος 1000 μ. περί τά 15 χιλιόμετρα βορειότερον τοϋ προηγουμένου.
Ι’Εκ τής έρεύνης του ήλθον είς φώς περί τά 60 πτώματα έκτελε-
Ίέντων, έξ ών 4 γυναίκες. Πολλά έκ τούτων ήσαν ένταφιασμένα
Ινω άλλα διετηροΰντα είς καλήν σχετικώς κατάστασιν λόγφ τοΟ
ρχους τό όποιον έπεκράτει έντός τοΟ βαράθρου έκ τών στα-
ρκτιτών.

ι' Ό ποιμήν Κωνστ. Τοούνης, παρουσιασθείς εις τάς άρχάς, ά-
Κνέψερεν δτι τήν νύκτα τής 9ης Ιουλίου 1944, γενόμενος άντιληπτός
[6πό τών έλασιτών, οΐτινες έφερον μεθ* έαυτών τούς άνωτέρω έκτε-
Β^εσθέντας, έξηναγκάσθη ύπ’ αύτών νά ύποδείξη όπήν κατάλληλον

■ διά τούς έγκληματικούς σκοπούς των. "Οταν τοΟτο έγένετο, ό ποι-

■ μήν ύπεχρεώθη νά παραμείνη εις τόν τόπον τής έκτελέσεως, κατα-

95

Οτάς οδτω Ακούσιος μάρτυς τής τραγωδίας. ΟΙ έλασίται άφου άπε.
γύμνωσαν τά θύματά των, παρέδωσαν ταΟτα είς τούς δημίους των.
Εις έξ αύτών κατέφερε θανατηφόρον κτύπημα εις τδν αύχένα καί
έτερος άπέκοπτε τάς καρωτίδας των. Έπί τη θέα τών πρώτων έκ-
τελέσεων, εις έκ τών κρατουμένων, άποσπασθείς αίφνιδίως τών χει-
ρών τοΟ δημίου του, άπεπειράθη νά δραπετεύση. ΟΙ έλασίται δμως
κατώρθωσαν νά τδν συλλάβουν καί τόν έπαναφέρουν είς τδν τόπον
τοΰ μαρτυρίου του. Υπήρξε τόσον λυσσαλέα ή όργή του έκ τοΰ
διαβήματος τοΟ άτυχούς τούτου θύματος, ώστε ό στυγερός έγκλη-
ματίας Δ. Καπερωνης ή καπετάν Ατρόμητος, έπέπεσενέναντίον του
καί διά τής ξιφολόγχης τοΟ έξώρυξε τόν δεξιόν όφθαλμόν. (Σ. Σ.
Ό Καπερώνης συλληφθείς ήδη πρό έβδομάδος, ώμολόγησε τινά
τών έγκλημάτων του). Ό έκ Κάτω Άχαΐας Ιατρός Κανελλόπουλος
πρό τοΟ θεάματος, παρεκάλεσε νά έκτελεσθή διά τυφεκισμοί), έπι-
καλεσθείς τόν οίκτον τών έλασιτών. Έλαβε δμως τήν άπάντησιν;
«Τό τομάρι σου δέν άξίζει για μιά σφαίρα».

Έτερος αύτόπτης μάρτυς, ό χωρικός θ. Μητρόπουλος, δστις
μετά τοΟ όμοχωρίου του Κ. Καλύβα έπεδόθη μετά τήν έκτέλεσίν
καί τήν άποχώρησιν τών έλασιτών είς τήν ταφήν τών θυμάτων
' των, κατέθεσεν δτι ή θηριωδία τών δημίων μέ έπί κεφαλής τόν δια-
βόητον στρατοπεδάρχην Σιγουνίου Δ. Άργυρόπουλόν, ύπήρξεν
δνευ προηγουμένου. ΟΙ έκτελεσθέντες, δπαντες Έθνικόφρονες, με-
τεφέρθησαν έκ τοΰ στρατοπέδου Σουδενών ύπό αύστηράν έπιτή-
ρησιν μέχρι τοΰ τόπου τής έκτελέσεως. Καθ’ όδδν ύπέστησαν άνή-
κουστα μαρτύρια, δύο δέ βραδυποροΰντες έξετελέσθησαν διά μα·
χαιρών, ένφ άλλοι έδάρησαν άνηλεώς.· Μεταξύ αύτών τρεις ύπέ-
στησαν τό μαρτύριον τής άποσπάσεως τών όνύχων των. Δύο
άλλων άπέκοψαν τά δάκτυλα άμφοτέρων τών χειρών. Κατά τήν
έκτέλεσίν των άφηρέθησαν τά ένδύματα καί γυμνοί έκρημνίζο.ντο
είς τό βάραθρον έν μέσω τών γόων καί τών έκκλήσεων έκείνων
οΐτινες άπέμενον, άναμένοντες τήν σειράν των άπό τάς χειρας τών
δημίων.

Ή έπιτροπή τέλος έφερεν είς φώς τρία πτώματα έντός όπής
είς τήν θέσιν «Ροτσύκια» καί έτερα τρία άνατολικώτερόν αύτής. Έξ
αύτών έν άνεγνωρίσθη δτι άνήκεν είς τόν έκ Συρμπανίου Καλα-
βρύτων Γρ. Καϊάφαν. Άναφέρεται σχετικώς δτι μεταξύ τών όδηγη-
θέντων ε!ς τάς θέσεις αΰτάς πρός έκτέλεσίν, συγκατελέγετο καί ό
έκ Πατρών 28ετής Σταυρόπουλος, ήδη έθνοφύλαξ, . δστις όλίγον
πρό τής έκτελέσεως, κατώρθωσε νά δραπετεύση.

ΟΙ κάτοικοι τών γύρω χωρίων συνέρρευσαν.ήδη άθρόως εις
τήν περιοχήν τών άνακαλυφθέντων βαράθρων, προθυμοποιούμενοι
είς τήν κατάθεσιν στοιχείων καί τήν ταφήν τών άνελκυσθέντων
πτωμάτων. Μεταξύ τοότων Ιφθασαν καί πολλοί χωρικοί, τών

96

>. Η συζυγός του Ιωάννα
τρία Γ υμνασίου καί Βούλα φοιτήτρια τής Ιατρικής. Κάτω: Εις τό
ιμέσον 8 να άπό τά πολλά ορφανά πού άφησε τό κίνημα του Δεκεμ-
βρίου. Δεξιά καί άριστερά, τά δύο μοναδικά παιδιά τοΰ ίατροΰ θά-
νου Στ. Μαντέλου. Ό Νίκος, τελειόφοιτος τής Ιατρικής, 'ό όποιος
Βίροσέφερεν έθελοντικήν ύπηρεοίαν είς τόν στρατόν κατά τόν πόλε-
μον καί ό Σταύρος, 18 έτών, άθλητής καί μέλος τής Εθνικής άντι-
στάσεως.

ίιτοίων προσφιλή μέλη τών ο Ικογενειών των συγκαταλέγονται
μ·ταξύ τΟν θυμάτων τής κομμουνιστικής θηριωδίας».

.Την 9ην Αύγουστου 1944 τό 'Υπουργεΐον των Έσωτερι-
κων έδημοσίευσεν έν κυρίψ άρθρω τοΰ «Ελευθέρου Βήματος»
τήν κάτωθι άνακοίνωσιν, μέ τον τίτλον «Συνεχίζεται ή συστη-
ματική έξόντωσις τοΰ Ελληνικού λαού υπό των όργάνων τής

Μόσχας :

«Τά μίσθαρνα όργανα των ασπόνδων έχθρών τής Ελλά-
δος έξακολουθούν τό άνόσιον εργον τής συστηματικής έξοντώ-
1 σεως τοΰ Ελληνικού λαού, θυσιάζοντα καθ* εκάστην Ιβδομάδα
δεκάδας καί εκατοντάδας τιμίων καί ανύποπτων Ελλήνων είς
τον αιμοδιψή Μολώχ τού άδυσωπήτου μίσους των εναντίον τής
Ελληνικής φυλής. Είς τήν άτελεύτητον αλληλουχίαν των αίμα-
ΐί τηρών όργίων των, προσετέθη προ ήμερων νέον άποτρόπαιον
έγκλημα ύπερβαϊνον είς φρικιαστικότητα πάντα τά προη-
γούμενα.

|( Τήν νύκτα τής 5ης προς τήν 6ην Αύγούστου έγκληματικά
• καί άσυνείδητα όργανα τού κομμουνισμού άνετίναξαν παρά τό
ι 132ον χιλιόμετρον, μεταξύ Λεβαδείας καί Θηβών, τήν κατερ-
ίχομένην έκ Θεσσαλονίκης τακτικήν Ελληνικήν αμαξοστοιχίαν ,

, ύπερπλήρη άθώών επιβατών, ταξειδευόντων δι* ϊδιωτικάς υπο-
θέσεις των. Έκ των συντριμμάτων τής άτιμου καί άνάνδρου
ταύτης καταστροφής καί έν μέσφ άπεριγράπτων σκηνών αλλο-
φροσύνης καί φρίκης άνεσύρθησαν δέκα πέντε (15) νεκροί καί
Εξήκοντα (60) τραυματίαι σχεδόν πάντες πτωχοί "Ελληνες σιδη-
ροδρομικοί υπάλληλοι καί έργάται τών ΣΕΚ., μέ σοβαρά τραύ-
ματα, έκτος τών έλαφρότερον τραυματισθέντων. Δέκα πέντε
άθώαι Ελληνικοί οίκογένειαι έχασαν τούς προστάτας των καί
Ιβυθίσθησαν είς τό πένθος, ένφ δεκάδες άλλων άθώων Ελλήνων
Λμώζουν είς τήν κλίνην τοΰ μαρτυρίου των, κινδυνεύοντες νά
Ικρωτηριασθούν ή νά εύρουν καί ούτοι τον θάνατον έν μέσφ
(Ρρικωδών άλγηδόνων. Προ τοιούτου πρωτοφανούς καί άπαισίου
Εγκλήματος, προ τής τοιαύτης άν ίνδρόυ δμαδικής σφαγής άνυ-
Ιϊόπτων έπιβατών μιας τακτικής αμαξοστοιχίας, έξυπηρετούσης

Ή Μαύρη Βίβλος τοβ ίΑΜ 97

τάς στοιχειώδεις άνάγκάςτοΰ Ελληνικού λαού, πάσα Ελληνική
ψυχή συνέχεται από φρίκην καί αποτροπιασμόν καί καταράται
τους ειδεχθείς κακούργους, άξιοΰσα τήν ταχεϊαν κάθαρσιν τοϋ
αιματηρού αυτού άγους, τό όποιον στιγματίζει άνεπανορθώτως
τό "Εθνος καί μολύνει τήν ίεράν Ελληνικήν Γην.

Αλλά τό φοβερόν αυτό έγκλημά των δεν είναι ή μόνη κα-
κούργος έκδήλωσις των άναρχικών στοιχείων κατά τάς τελευ-
ταίας ή μέρας. Εκατοντάδες γνησίων Ελλήνων, πιστών · είς τάς
τιμίας έθνικάς παραδόσεις, υπήρξαν τά αθώα θύματα άνάν-
δρων δολοφονικών σφαιρών. Οΰτω μόνον §ν Άθήναις πεντή-
κοντα (50) άθώοι πολϊται έδολοφονήθησαν ή έσφαγιάσθησαν
κατά τον άγριώτερον τρόπον έντός μιας καί μόνης έβίομάδος,
άπό 1 — 7 Αύγούστου, ετεροι δέ έκατόν τριάκοντα είς (131)
κατά τον παρελθόντα μήνα Ιούλιον καί άπό 1ης Ιανουάριου
μέχρι 1ης Ιουνίου είχον δολοφονηθή έν όλφ εκατόν πεντήκοντα
(150) Ή πρόοδος αύτη τής αίματηράς κομμουνιστικής δράσεως
είναι ή φυσική καί μοιραία συνέπεια τής άποχαλινώσεως τών
άναρχικών στοιχείων κατόπιν τής εγκληματικής Ιπιπολαιότητος
τήν όποιαν επέδειξαν μερικοί εκ τών Ελλήνων διανοουμένων
δήθεν πατριωτών.

. "Αλλ" δ κυριώτερος στόχος, ως φυσικόν, τοϋ φονικού μί-
σους τών κομμουνιστών καί τών Έαμιτών, είναι οί τίμιοι "Ελ-
ληνες άξιωματικοί καί τά όργανα τής Ασφαλείας, τά όποια με
παραδειγματικήν αυτοθυσίαν άνέλαβον τήν τελεσφόρον προστα-
σίαν τοϋ Ελληνικού λαοϋ άπό τάς δρδάς τών άνάν-
δρων σφαγιαστών του. "Ιδού δ λεπτομερής κατάλογος τών τι-
μίων τούτων "Ελλήνων κατά τάς τελευταίας δλίγας έβδομάδαςί

Συνταγματάρχης Χωροφυλακής Σιδεράτος Ευθύμιος, δολο-
φονηθείς εϊς Παγκράτι, "Αντισυνταγματάρχης Πυροβολικού
Κασίμης Σωτήριος, δολοφονηθείς έπίσης είς Παγκράτι, Ταγμα-
τάρχης Πεζικού Μαυρομμάτης Σταμάτιος, Ταγματάρχης Δια-
χειρίσεως Καπράλος "Ιωάννης; "Αξιωματικός Διακάκης Γεώργ.,
"Αξιωματικός "Αεροπορίας Λέων Κων)νος, Άνθυπολοχαγός Κον-
τονίκας “Ανδρέας, δολοφονηθέντες είς Καισαριανήν, Άνθυπο-
λοχαγός“ Μαυρουδής Σπυρίδων, δολοφονηθείς είς Τζιτζιφιές,
"Ενωμοτάρχης Κοτσυφάκης Στυλιανός καί "Υπενωμοτάρχης Κο-

9 8

ίλης Κωνσταντίνος, δολοφονηθέντες είς Νέαν Σμύρνην, Ύπαρ-
Ηρ?λαξ Αστυνομίας Πόλεων Μουστάκας Γεώργιος και Άστυ-
Ρλαξ Κασιμάτης “Ανδρέας, δολοψονηθέντες είς Καλλιθέαν,
•Χωροφυλακές Κοτσίρής Ιωάννης καί Γυφτοδήμος Δημήτριος
8 1ς τήν οδόν Βουλής, Χωροφυλακές Φόης Γεώργιος και Ρεμοΰν-
I 8ος Κωνσταντίνος είς τήν δδόν Άριστείδου, Χωροφυλαξ Γκλα-
βάνης “Ιωάννης είς Καλλιθέαν, Χωροφυλαξ Μιχαηλίδης Κων-
σταντίνος είς Πειραιά, Ευζωνος Κατσαΐτης Κλεομένης είς'Καλ-
' λίθέαν, Ευζωνος Χατζηαθανασίου Ματθαίος είς τήν περιφέ-
ρειαν τοΰ Δ' “Αστυνομικού Τμήματος, Ευζωνος Ζέρβας Δημή-
τριος είς τό Πυριτιδοποιεΐον, Ευζωνος Μαύρος “Αλέξανδρος είς
τήν Καλλιθέαν, Τέως Δήμαρχος Νέας “Ιωνίας στρατηγός Βέσης
Εί Νικόλαος είς Χαροκόπου, “Αξιωματικός τής Ειδικής “Ασφαλείας
ΗΙίντέλος Κωνσταντίνος είς Νέαν Σμύρνην, Χωροφύλαξ Μπο-
ρίτσης Κυριάκος είς τήν οδόν “Αχιλλέως, Χωροφύλαξ Παπαγιαν-
νόπουλος Νικόλαος είς τήν οδόν Κίμωνος καί Ευζωνος Νομικός
^ “Ιωάννης είς τήν περιφέρειαν τοΰ 9ου “Αστυνομικού Τμήματος.
Μ Αίωνία ή μνήμη των τιμίων Ελλήνων αξιωματικών και
δπλιτών πού έθυσίασαν τήν ζωήν των είς τον βωμόν τών Έλλη-
I νικών ϊδανικών, άγωνιζόμενοι μέ αύταπάρνησιν, ανιδιοτέλειαν
καί εύγενή ηρωισμόν, έναντίον τών. ασπόνδων εχθρών τής φυ-
λής τών βυσσοδομούντων τήν πλήρη καταστροφήν της. Καί αίω-
νία κατάρα είς τούς αιμοσταγείς δολοφόνους, είς τρύς άπεχθεΐς
άκούργους, επί τής κεφαλής τών δποίων θά ύψωθή άδυσώπη-
$0ς δ πέλεκυς τής δικαιοσύνης καί θά έκσπάση ως καθαρτήριος
ύελλα ή πάνδημος άγανάκτησις καί οργή τοΰ “Ελληνικού λαού
Λ παρ’ δλας τάς άξιώσεις τών ειδεχθών κακούργων τού
ΚΕ— ΕΑΜ— ΕΛΑΣ— ΟΠΛΑ καί τών άλλων καταπτύστών
είς κακουργίας καί είς βασανιστήρια κατά έντιμων τέκνων τής
«Ελληνικής Πατρίδος, περί διαλύσεως τών Ταγμάτων “Ασφα-
Ι|είας, ΐνα, ούτω, δυνηθώσι νά φέρωσιν άνευ φόβου κολασμού
Μς πέρας τό εθνοκτόνον των εργον, τά Τάγματα “Ασφαλείας
Κά ένισχύωνται καθ’ ήμέραν έφ’ δσον θά εξακολουθούν αΐ άτι-
Ιίαι τών μαφιών, καί θά συντρίβωσιν άνευ οίκτου τάς βρω-
Κέράς κεφαλάς τών απαίσιων προδοτών ών ή μαύρη ψυχή
ν*Ιναι ψυχή Ιοβόλων δφεων.

(ΕΚ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ)

99

Ύπό τοϋ έξοχου πατριώτου κ. Κουλουμβάκη την 19ην
Νοεμβρίου 1944 άπηυθύνθη ανοικτή επιστολή προς τον τότε
πρωθυπουργόν κ. Παπανδρέου, δημοσιευθεΐσα είς τήν Εφημε-
ρίδα «Μεγάλη Ελλάς» καί έχουσα ώς εξής:

Κύριε Πρωθυπουργέ,

"Εχετε διευθυντήν τής προσωπικής ασφαλείας σας τον Α-
στυνόμον κ. Ν. Χαρλαύτην, έκ Γκούρας τής Κορινθίας. Ή
οίκογένεια Χαρλαΰτη έδωκεν εις τήν Πατρίδα, κατά τον *Αλβα-
νικόν πόλεμον, τά έξής θύματα : ένα λοχαγόν, ένα άνθυπολο-
χαγόν, δυο λοχίας, θανόντας, έπί πλέον δέ 8 τραυματίας, τό
δλον δώδεκα (12). Έδολοφόνησαν δέ οί ΕΛΑΣΙΤΑΙ τόν πατέ-
ρα τοϋ διευθυντοϋ τής προσωπικής ασφαλείας σας Αλέξανδρον,
τόν καλλίτερον νοικοκυρην τοϋ χωρίου των, όμοίως δέ έδολοφό-
νησαν και τούς δυο αδελφούς τοϋ Αστυνόμου σας Ίωάννην καί
Άργύριον. Έδολοφόνησαν έπίσης τούς 1) Π. Χαρλαύτην, Ιερέα,
2) Δ. Π. Χαρλαύτην, 3) Γ. Π. Χαρλαύτην, 4) Άχιλ. Π. Χαρ-
λαύτην, μαθητήν Γυμνασίου, 5) Εύθύμ. Π. Χαρλαύτην, έπίσης
μαθητήν. Δέν νομίζετε, κ. Πρωθυπουργέ, δτι εΐνε πολύ σκληρόν
έκ μέρους σας νά καταναγκάζετε τόν διευθυντήν τής ασφαλείας
σας ν’ άντικρύζη ώς “Υπουργούς σας καθ’ ήμέραν τούς αρχηγούς
και άρα άρχιδολοφόνους τοϋ πατρός του, τών δύο άδελφών του
καί πέντε άλλων συγγενών του ;

Έάν θέλέτε, κ. Πρόεδρε, δύναμαι νά σάς ύποβάλο) δνομα-
στικόν κατάλογον χιλιάδων, τουλάχιστον τεσσάρων, (4000) δολο-
φονηθέντων έν Κορινθίφ. Τόν αυτόν κατάλογον, ή καί πληρέ-
στερον, δύναται νά ύποβάλη καί δ Σεβασμιώτατος Μητροπολί-
της Κορινθίας. Χονδρικώς σάς αναφέρω, δτι έδολοφονήθησαν εις
Κορινθίαν 13 Ιερείς, 9 Ιατροί, 2 φαρμακοποιοί, 9 καθηγηταί καί
διδάσκαλοι, 8 δικαστικοί καί δικηγόροι, 9 άξιωματικοί, 4 δημό
σιοι υπάλληλοι, 47 έμποροι 72 γυναίκες, 12 μαθηταί Γυμνασίου
26 νήπια! Οίκογένειαι πολλάκις δλόκληροι. Καί έχω είς τήν ύμε
τέραν διάθεσιν καταλόγους κατά δνοματεπώνυμον. Έάν τοιοΰ
τοι πολΐται καί τόσοι τόν άριθμόν ήσαν έν Κορινθίφ προδότσ
δέν νομίζετε δτι έχει άτιμασθή τό Έθνος μας; Έάν δέ δέν ήσα
προδόται, καί άναμφιβόλως δέν ήσαν, δέν παραδέχεσθε, δτι άτι

I , 0 (;όμε·θα καί σείς και Ιγώ και δλοι μας ανεχόμενοι τήν ΑΤΙ-
ΜθΝ καί τρις ΑΤΙΜΟΝ τοιχοκόλλησιν καί κραυγήν «ΖΗΤΩ
Ο ΝΙΚΗΤΗΣ ΕΛΑΣ;».

Άναγνο όσατε τώρα καί τό * έξης σημείωμα, δπερ μοϋ έδόθη
ύπό Αξιοπρεπέστατου καί διακεκριμένου πολίτου καί έπιστήμο-
νος, λίαν γνωρίμου σας :

«Ό Δήμαρχος τής ήρωϊκής νήσου Σπετσών Πολύβιος Λε-
κός, έτών 65, ό Ιατρός Εύάγγ. Κόχελας, δ διακεκριμένος άρχι-
ΐέκτων μηχανικός τών Αθηνών Γ. Διαμαντόπουλος, τυχαίως
εΰρεθείς είς Σπέτσας, δ Νικόλαος Κατραμάδος ετών 70, καί δ
υίός τοϋ Αειμνήστου πρώην “Υπουργού τών Ναυτικών “Ιωάννου
Λεωνίδα, Γεώργιος, έσφάγησαν Αγρίως εϊς τήν Αντίπεραν τών
Σπετσών Πελοποννησιακήν Ακτήν, Απαχθέντες έκ τής νήσου
δπό τοϋ Αρχηγού τού ΕΛΑΣ Τάση Κακαβούτη, Βουλγάρου
κομιτατζή, παλαιού μέλους τού Κομμουνιστικού κόμματος, δστις
έχει έξελληνίσει τό βουλγαρικόν έπώνυμόν του Κακούβωφ είς
^Κακαβούτη ν καί ήτο υπάλληλος τού “Υπουργείου Γεωργίας (!!)
ΰπηρεσίας ΚΥΔΕΣ. “Ο Κακούβωφ είχε συλλάβει καί είχεν έκτε-
λέσει είς Σπέτσας δύο Γερμανούς στρατιώτας καί δ πληθυσμός
*ής νήσου, φοβηθείς τήν πραγματοποίησιν τής Γερμανικής
ί Απειλής περί αντιποίνων διά τυφεκισμού Αθώων 100 καί πυρ-
,·, πολήσεως τής πόλεως, εξέλεξε τούς Ανωτέρω 5 Σπετσιώτας, επι-
λέκτους, ώς Επιτροπήν, διά νά έξηγήσουν είς τούς Γερμανούς,

. δτι ή σφαγή τών δύο Γερμανών ήτο εργον ξένων προς τήν νή-
Βον προσώπων. Διά τήν εκλογήν των Απλώς έκείνην έσφάγη-
«ατά τον πλέον φρικτόν τρόπον, αφού δηλαδή προηγουμέ-
νως ΰπέστησαν φρικώδη βασανιστήρια».

Τά σχόλια περιττεύουν, καί έχω είς τήν διάθεσίν σας τό
μείωμα, καί θά σάς Ανακοινώσω καί τον γράψαντα.

ΈδημοσιεόΘη είς τήν σοβαρωτάτην καί έθνικωτάτην εφημερίδα
ί&ν Αθηνών τό «Εμπρός» ή κάτωθι έμπεριστατωμένη καί άπολύτως
ηθής άνταπόκρισις, είς τήν όποίαν φαίνεται κατακάθαρα πώς
Ι^οζετο διά νά μάς άπελεοθερώση ό ή ρ ω ϊ κ ό ς Ε. Λ .Α .Σ., μέ
όν τίτλον «Ένα βάραθρον μέ 7.000 πτώματα»:

ΙΟΙ

«ΚΑΛΥΒΙΑ. (Τδιαιτ. άνταπόκρισις). Κοντά στο Μονα-
στήρι τοΰ 'Αγ. Γεωργίου των Καλυβιών Φενεοΰ, είναι τό με-
γάλο βάραθρο πού οί χωριανοί μας το θεωρούσαν άπύθμενον.
Τό βάραθρον αυτό δ ήρωϊκός ΕΛΑΣ τό εχρησιμοποίησε γιά
δμαδικό τάφο χιλιάδων Ελλήνων έθνικιστών, τούς οποίους ή
Έαμοκομμουνιστική συμμορία χωρίς λόγον έξετέλεσε. "Οταν οΐ
χωρικοί τών γειτονικών χωριών άπηλλάγησαν από τήν τρομο-
κρατίαν τού ΕΛΑΣ, κατέβηκαν εϊς τό βάραθρο καί εύρέθησαν
προ τοΰ άνατριχιαστικον καί φρικαλέου θεάματος πτωμάτων τά
οποία υπολογίζονται από 5 μέχρις 7.000.Σχεδόν δλαι αί εκτελέ-
σεις στο βάραθρο εκείνο έγιναν μέχρι τοΰ τέλους Ιουλίου
1944, ήτοι πολύ προ τής στάσεως τοΰ Δεκεμ-
βρίου καί ακόμη προ τής Συμφωνίας τοΰ Λι-
βάνου.

Τά άτυχή θύματα τής Έαμοκομμουνιστικής θηριωδίας ώ-
δηγοΰντο στο μέρος Ικεϊνο δεμένα, εϊς πλείστας δέ περιπτώσεις
άνευ ούδεμιάς έστω καί υποτυπώδους άνακρίσεως. Έκεΐ εληστεΰ-
οντο, άφαιρουμένων δλων τών ενδυμάτων καί υποδημάτων των
καί παντός τιμαλφοΰς των, μεθ’ δ έξετελοΰντο κατά τον άγριώ-
τερον καί άπανθρωπότερον τρόπον, έναντι τών δποίων ώχριοΰν
τά βασανιστήρια τών στρατοπέδων συγκεντρώσεως τής χιτλιρι ·
κής τρομοκρατίας εν Γερμανίφ. "Οπως ήσαν δεμένα τά άτυχή
θύματα Ικτυπώντο στο κεφάλι μέ τό «σκορδοστοΰμπι ή κλάμ-
πανο τοΰ δεσπότη» δπως έλεγαν τό βαρΰδι τής καμπάνας τού
μοναστηριού καί μετά τοΰτο ή πεθαμένους ή ζωντανούς τούς έ-
βαζαν καί τούς έσπρωχναν προς τό βάραθρον. Κατά τάς ήμέρας
τών εκτελέσεων καί υστέρα απ’ αύτάς, επί πολλές ώρες, πολλάκις
δέ καί έπί ήμέρας ήκοΰοντο εκ τοΰ βάθους τοΰ βαράθρου αί οϊ-
μωγαί τών μή καιρίως πληγέντων θυμάτων τών «έλευθερωτών
μας». Τήν τύχην αυτήν ύπέστησαν καί γυναίκες καί παιδάκια
άθώα.

Προτείνουμε νά καταβληθή πάσα δυνατή ενέργεια ώστε
δταν άνασυρθοΰν τά πτώματα εκ τοΰ βαράθρου νά παρίστ ατα 1
καί διεθνής επιτροπή νά διαπίστωση καί τόν τρόπον τής έκτε-
λέσεως καί τό μέγεθος τής συμφοράς πού επέβαλε στόν' τόπο
μας ή άγριότης τής «λαϊκής δημοκρατίας*, ούτως ώστε νά παύ*

υουν οί φαρισαϊσμοί των κομμουνιστών τοΰ Ε ΑΜ, οί όποιοι μή
^νάμενοι νά δικαιολογήσουν τά εγκλήματα τής Δεκεμβριανής
Βίσεως, τώρα τελευταία προσποιούνται δτι τά καταδικάζουν,
ώσάν πριν από τό Δεκέμβριο και καθ’ δλην τήν διάρκειαν τής
δράσεώς των νά μή είχαν κάμει τά ειδεχθέστερα εγκλήματα,
μπροστά στά όποια ή ιστορία τοΰ άνθρώπου θά σταθή μέ δέος.

Πιθανώς, νά μή εύνοή τάς καταγγελίας αύτάς τό πνεΰμα
•ίής Βάρκιζας, εν δνόματι τοΰ οποίου «οί έλευθερωταί μας» οί) ρε-
λιάζουν, επειδή τάχα στόν τόπο μας άσκεϊται τρομοκρατία άπό

ί μας πού κλαϊμε τούς προσφιλείς μας, και τά ούρλιάσματά τους
αύτά τά μετέφεραν και έξω τής Ελλάδος».

Ρ ν ' ΕΙς τήν εφημερίδα τοΰ Αγρίνιου «ΑΙτωλοακαρνανικήν
Δράσιν» έδημοσιεύθη τον Σ)βριον τοΰ 1945 άνταπόκρισις Ινυ-
|| πόγραφος έκ Σινίστης, άναφερομένη είς εκτελέσεις τάς όποιας
Ιδιέπραξεν ό... ήρώϊκός ΕΛΑΣ τον Αύ'γουστον τοΰ 1944, με τόν
τίτλον «Φώς εις τά έαμικά εγκλήματα εις τήν ορεινήν Ναυπα-
. κτίαν»:

ί ΣΙΝΙΣΤΑ. Μέσα άπό τάς φυλακάς Μεσολογγίου είδε τό φώς
μία διαμαρτυρία γιά τήν άπόλυσιν διαφόρων έγκληματιών ύπογρα-
φομένη καί άπο έναν όνόματι *Απ. Λελούδαν, μεγάλον έγκλημα-
τΐαν. Έκ τής άφορμής τούτης άναγκαζόμεθα, ήμεΐς πού ύπεφέραμε
τήν τυραννίαν του, νά φέρωμεν είς τήν δημοσιότητα τά έγκλήματα
Βού πατρωνάρισε αύτός στήν όρεινή Ναυπακτία, ή όποία βουτή-
Ιχτηκε στό πένθος καί τήν συμφορά, συνεπικουρούμενος άπό τόν
[ καθηγητή Παντελή Ρόκο, άπεσταλμένο τής περιφερειακής ΚΚΕ
I *|Αγρινίου.

I; ] θά άπαριθμήσουμε σήμερον τά έγκλήματα κατά τής ζωής,

I έπιφυλασσόμενοι βραδύτερον διά τάς διαρπαγάς καί δηώσεις.

I | 1) Ό Ίωάν. Κϊτσος άπό τήν Άβώρανη φεόγων τήν δίωζιν

τών Γερμανών ήλθε στό.Λιβαδάκι. Έκεΐ τόν συνέλαβε ή όργά-
νώσις τοϋΈΑΜ ώς άντιδραστικόν καί τόν έξετέλεσε τήν ΙΟην
| Αύγούστου 1944 είς Χόμορη καί μετά τόν φόνον, τοΰ διήρπασαν
ΐ καί τίς προίκες τών δύο άδελφών του.

ι 2) Ό Ιατρός Τσουγκράνης, ό Σακελλάρης καί ό Ραφτής άπό
[ τήν Περίστα συνελήφθησαν συνεπείς σκευωρίας τοΰ Άνδρ. Χατζή,
ι μέλους τοΰ Επιτελείου ΕΑΜ Ναυπακτίας καί άφοΰ έπί έβδομάδα

ίό3

περιβφέροντο άπό στρατοπέδου είς στρατόπεδον, παρεδόθησαν είς
τόν άξιωματικόν τής πολιτοφυλακής Άθ. Πατσικούρην καί τδν έξ
Αγρίνιου Άκύλαν Παπαϊωάννου, οΐ όποιοι τούς έξετέλεσαν είς
θέσιν Χάνι Λιόλ ου.

3) Ό Ν. Ζουργιός άπό τόν “Άγ. Δημήτριον συλληφθείς άναι-
τίως έξετελέσθη κατά φρικώδη τρόπον είς τήν θέσιν Χάνι Λιόλιου.

4) Ό Ν. Ζησιμόπουλος έκ Κλεπάς έξετελέσθη κατά τόν ίδιον
τρόπον καί είς τήν αύτήν θέσιν μέ τόν άνωτέρω.

5) Ό “Ιωάν. Ρήγας, αύτοκινήτιστής, παλαιόν μέλος τοΟ ΚΚΕ
φεύγω ν έν έτει 1943 τήν δίωξιν τών Γερμανών έξ Αθηνών, έφθασε
στήν γενέτειράν του “Αράχωβα καί έπειδή διεμαρτυρήθη διά τάς
άσχημίας πού έβλεπε διαπραττομένας είς βάρος τοΟ Λαοΰ καί
πρό παντός τήν κλοπήν τών τροφίμων τοΰ ’Ερυθροϋ Σταυροϋ, συ-
νελήφθη μαζί μέ τόν άγροφύλακα Γ Παπακώσταν καί έξετελέοθη
άπό τούς Δ. Νικολέτον πολιτοφύλακα καί Σπ. Ζησιμόπουλον φρού-
ραρχον Κλεπάς διά λίθων μέσα είς ένα άσβεστοκάμινο είς θέσιν
Ξηρόμερο τής Σινίστης.

6) Ή Αγγελική Χασάνη άπό τήν Βοϊτσά μή ύποκύψασα είς
άνηθίκους προτάσεις τών έκεϊ συναγωνιστών, συνελήφθη ώς άντί-
δρασις καί άπεστάλη είς τήν Ε.Π. Κλεπάς. Έκεΐ ό ήρωας άξιωμα-
τικός τής Ε.Π. Άπ. Λελούδας άφοϋ σαδιστικά τήν έβίασε, διέταξε
τήν έκτέλεσίν της τήν όποίαν ένήργησαν οί Κ. Τσαρπαλιάς καί
Σπ. Ζησιμόπουλος, άφοϋ πρότερον ό Τσαρπαλιάς τής εΐχεν έτοιμά-
σει τόν τάφον.

Ή δυσφορία καί ό τρόμος τών κατοίκων ήσαν έκδηλοι ’ είς
δλην τήν περιφέρειαν, πράγμα πού ήνάγκασε τόν περιφερειακόν
Παντελήν Ρόκον νά τηλεφωνήση καί νά δώση όδηγίας είς τά τμή-
ματα τής δικαιοδοσίας του δπως φροντίσουν ώστε αί έκτελέσεις
νά μήν γίνωνται άντιληπταί είς τό κοινόν καί νά χάνωνται τά Ιχνη
τών· συλλαμβανομένων.

“Ύστερα άπό δλα αύτά βγαίνουν μέ θράσος καί ζητούν
άμνηστείαν οί διάφοροι κοινοί έγκληματίαι Λελούδηδες. Κάθε
τίμιος Έλλην έχει καθήκον νά παραδώση είς τήν δημοσιότητα τά
στυγερά έγκλήματα τής κακούργου καί άνάρχικής σπείρας διά νά
μάθη ό κόσμος δλος τήν ψυχικήν καί άνθρωπιστικήν κατωτερότητα
τών δντων αύτών πού θέλουν νά λέγωνται άπελευθ'ερωταίΙΠ καί
Έθνοσωτήρες».

“Επίσης είς τήν αύτήν έφημερίδα καί είς τήν πρώτην σελίδα
έδημοσιεύθησαν τά κάτωθι άπό μετανοήσαντα κομμουνιστήν καί
άφορώντα τά έγκλήματα τοΰ Ζελιχόβου άτινα διεπράχθησαν άπό
τήν τρισαθλίαν μαφίαν ΕΑΜ — ΕΛΑΣ τόν “Ιούνιον τοΟ 1944 μέ τόν
τίτλον «ΌμιλοΟν οί ύπεύθυνοι τυΰ ΕΑΜ»:

Ι®4

ί «Είς τήν εφημερίδα μας άπεστάλη ή κατωτέρω έπιστολή
ίΐινοήσαντος κομμουνιστοΰ 6 όποιος περιγράφει τά σαδιστικά
βήματα πού έγιναν εϊς τό Ζελί/οβο και ή όποια αξίζει τήν
οσιότητα χάριν τής ιστορία; των απελευθερωτών.

Κύριε Διευθυντά,

|ι Για τά εγκλήματα τοΰ Ζελιχόβου, τά όποια ή «Φωνή τοϋ
άοΰ» χαρακτηρίζει ως σκευωρίαν, αναγκάζομαι νά φέρω είς
ίήν δημοσιότητα τά εξής :

| “Υπηρέτησα εϊς τήν κομμουνιστικήν όργάνωσιν Λυκοχω-
ίου ώς φρούραρχος από τοϋ 1943 μέχρι τής 17 — 9 — 44. Έν-
§ολχ) τής περιφερειακής τοϋ ΚΚΕ συνελάμβανα πάντα χωρικόν
ρραζόμενον κατά τοΰ ΕΑΜ κα'ι τή υποδείξει τοΰ II Γραφείου
βοστασίας Λαϊκής ασφαλείας) τούς έστελνα εϊς τά διάφορα
ρατόπεδα.

Τον Ιούνιον 1944 έφεραν έξ Αγρίνιου έναν δνόματι Μη-
»ν τόν όποιον έξετέλεσαν, των Δ. Λαμπρακόπουλου καί Λ.
£ρπέτα άποκοψάντων τήν κεφαλήν του είς θέσιν Κούμαρο
ιυ τον μετέφερον διά τοΰ ήμιόνου τοΰ Έπάρχου Δ. Παπα-
τήρη. Τήν ιδίαν έποχήν έξετέλεσαν ένδεκα Δοκιμιώτας εϊς
ιν Φτερούλα. Έπι κεφαλής τοΰ έκτελεστικοΰ αποσπάσματος
ήτο δ Δημ. Βύσσος. Τήν αυτήν περίπου εποχήν έξετελέσθη ό
λητής Σπ. Δομουζόπουλος διά μαχαίρας υπό τοΰ I. Κ. Πα-
πετήρη, I. Κτεναβοΰ κτλ. Επίσης μία γυναίκα δνόματι Κα-
μέλλα εϊς θέσιν Λυκότρυπα τόν Αύγουστον 1 944 ό Θ. Τσού

Τά φρικιαστικά εγκλήματα έγένοντο υπό τοΰ ΕΛΑΣ έν-
Ιολή τής ΚΟΑ. Συγκεκριμένους αϊ άποφάσεις έξεδόθησαν ύπό
1 Π. Άρελάκη, X. Παπαπάνου ή Καυκιά, Κ. Καζαντζή, Γ.
αβογυιοΰ, Δήμου Κρανιά, Κ. Χατζηγεωργίου, *Αθ. Κακογιάν·*
η, Β. Γραμματάκη τής ΠΕΚΟΑ, ΊωνάΜιανή, Θ. Κολιοδήμου,
ρ. Μοναστηριώτη, Δ. Βυσσίου ή Μανιάκη ώς αντιπροσώπου
ής ΠΕΚΟΑ Τριχωνίδος, I. Καρρά καί Άρίστου άγνώστου έ-
ώνύμου, Γ. Παπαθανασοπούλου αντιπροσώπου τής Μεραρχίας.

105

ΕΙς τό άνταρτοδικεΐον πού κατεδίκασε τόν Δομουζόπουλον
καί τήν Καραμέλλαν εις θάνατον έλαβον μέρος δ Δ. Λουκόπου-
λος, Γ. Χαβέλλας, Δ. Τσΐτος και Ν. Παπανικολάου.

“Ολα .αυτά τα γνωρίζω λόγφ τοΰ αξιώματος το οποίον
κατειχον.

Αί αποφάσεις εκτελέσεως ελαμβάνοντο εις τάς οικίας Λ.
Άναστασοπούλου, Τριανταφυλλη καί Καψάλη είς Ζελίχοβον.

Σημειωτέον δτι ήτο ακόμη τόση ή τρομοκρατία είς Ζελί-
χοβον, ώστε κανείς δεν τολμούσε νά καταμαρτυρήση και μόνον
τώρα δπου εγκατεστάθη σταθμός Χωρ)κής είς Ζελίχοβον ανέκτη-
σαν οϊ χωρικοί τό θάρρος των νά Αποκηρύξουν τό ΚΚΕ δπως
πράττω εγώ σήμερον αίσχυνόμενος διά τήν συνεργασίαν μου μέ
τούς δολοφόνους».

Είςτόν «Νεολόγον» Πατρών έδημοσιεύθη ή κάτωθι Ιξ Α-
θηνών άντα.τόκρισις άνάγουσα τούς έκτελεσθέντας έν Μεσσηνία
μόνον πρό τοΰ Δεκεμβρίου καί κατά τήν διάρκειαν αύτοΰ, είς
7.500 !!

«ΑΘΗΝΑΙ. Κατά τηλεγραφικάς πληροφορίας έκ Καλαμών,
εκ των μέχρι τοϋδε συγκεντρωθέντων στοιχείων είς τάς όρμοδί-
ας είσαγγελικάς άρχάς, δ αριθμός" των έκτελεσθέντων κατά'τήν
διάρκειαν τής στάσεως καί πρό αύτής πολιτών εις τήν περιοχήν
Μεσσηνίας Αναβιβάζεται είς 7.500.

Ύπό τών Ιατροδικαστικών συνεργείων υπό τούς κ.κ. Ψιμά-
ραν, Ιναψάσκην καί Κωνσταντέλον έξετάφησαν 743 πτιόματα είς
Μελιγαλά καί περί τά 800 είς Καλάμας καί τάς γύρω περιοχάς.

Μέγας Αριθμός πτωμάτων- έκτελεσθέντων υπάρχει είς τήν
περιοχήν τής Μάνης έντός βαράθρου, γνώστου ως «Τρύπα τοΰ
ληστάρχου», δπου υπολογίζεται δτι έχουν ριφθή περί τά 1.500
πτώματα. Ό συλληφθείς διαβόητος κομμουνιστής καπετάνιος
ΪΑστραπόγιαννος εξεταζόμενος σχετικώς, ώμολόγησεν, δτι έχει Ι-
δίαν Αντίληψιν διά 25 πτώματα Γ ερμανών καί 45 Ελλήνων, τά
όποια έρρίφθησαν είς τό βάραθρον.

, - Κατά πληροφορίας έξ άλλου τών κατοίκων τής περιφερεί-

ας, είς τήν θέσιν «Καταβόθρα» έρρίφθησαν υπό τών έλασιτών
' %α χα την στάσιν περί τά 500 πτώματα έκτελεσθέντων».

I Είς τάς Αθηναϊκός εφημερίδας άνεγράφη ή κάτωθι φρι-
Εμχστική εΐδησις :

■τ .«Κατ' άσφαλεΐς έξ Ιτέας πληροφορίας, συνελήφθη έκεΐ ύπό
1 ιφν όργάνων τής χωροφυλακής, ό έκ τών μελών τής ΟΠΛΑ Φωκί-
' 8ος Γ. Γ αβριήλωφ.

Κ . Οδτος έξετέλεσε μεταξύ άλλων καί τόν είρηνοδίκην Ιτέας
ί'ΐίεζούλαν Π. μέ μοναδικόν σκοπόν νά τοΰ άφαιρέση τήν ένδυμα-
! σίαν του».

Β Είς τόν «Νεολόγον» Πατρών έδημοσιεύθη ή κάτωθι έπίσημος
; πληροφορία τής Διοικήσεως Χωροφυλακής Άγρινίου, ύπό τόν τί-
ι τλον «Τά έγκλήματα τοΟ ΕΛΑΣ είς τήν Στερεάν»:

«Κατ’ αναφοράν τής Διοικήσεως Χωροφυλακής Άγρινίου,
ίύπεβλήθη τό πόρισμα τής αυτοψίας, ήτις έγένετο είς τόν τόπον
; των διαπραχθέντων εγκλημάτων τοΰ ΕΛΑΣ παρά τήν θέσιν Ζε-
■μχοβον του Άγρινίου.

1ΐ Ουτω διεπιστώθη πλήρως ή ύπαρξις υπολειμμάτων ανθρω-
πίνων. οστών, έκ τών οποίων είνε άδΰνατος ή έξακρίβωσις τής
1 αυτότητος τών θυμάτων. Έν τή εκθέσει άναφέρεται, δτι είς
( Ζελίχοβον, δπου ήτο ή έδρα τοΰ στρατηγείου Στερεός τοΰ
ΕΛΑΣ, είχον γίνει άθρόαι εκτελέσεις έθνικοφρόνων πολιτών,

ί μεταφερθέντων έξ άλλων μερών. Τά πτώματα, μετά τάς έκτε-
λέσεις, παρέμενον άταφα, πολλά δέ έξ αυτών παρεσΰροντο ύπό
I τών ύδάτων ή κατεσπαράσσοντο ύπό τών ορνέων.

Ρ ; Κατά τούς γενομένους ύπολογισμούς, ρί έκτελεσθέντες δέον
νά ύπολογίζωνται είς 100 περίπου.

I Επίσης ύπό τής αυτής άρχής άνΟφέρεται, δτι καί διά τά
[ έγκλήματα άτινά διεπράχθησαν είς τό χωρίον “Αγιος Βλάσιος
[! ύπεβλήθη σχετική έκθεσις τής γενόμένης αυτοψίας. Είς τά πέρίξ
| τοΰ χωρίου τούτου εύρέθησαν άρκεταί δεκάδες σκελετών έκτελε-
» σθέντων ύπό τοΰ ΕΛΑΣ έθνικοφρόνων, πολλά πτώματα τών δ-
ϊ ποίων είχον ριφθή έίς τόν Αχελώον. Τά πτώματά ύπολογίζονται
I είς 150,

"Απαντες οί ένοχοι των άνωτέρω έγκλημάτων έχουν ήδη
περιέλθει είς χεΐρας τής Δικαιοσύνης.

ΕΙς τό «Εμπρός» των Αθηνών έδημοσιεΰθε υπό τον τί-
τλον «Νέον βάραθρον» την 3)10)45 ή κάτωθι εϊδησις» :

«Κατά τηλεγράφημα πρός τό ύπουργεϊον Εσωτερικών, κατό-
πιν αΐτήσεως τής Σοφίας Καζάνη, κατοίκου Αίγιου, τής όποιας ό
πατήρ έξετελέσθη ύπό τών Έλασιτών κατά τόν Ιούλιον 1944, έγέ-
νετο έρευνα έκ τής όποιας έξηκριβώθη δτι εις δίωρον άπόστασιν
άπό τοΟ χωρίου Δεχοΰνι καί έπί ένός δρους εύρίσκεται βάραθρον
πλήρες πτωμάτων άνδρών καί γυναικών έκτελεσθέντων παρά τών
έλασιτών. Κατά τούς μετριωτέρρυς ΰπολογισμούς, ό άριθμός τών
πτωμάτων άνέρχεται εις 70».

Επίσης είς την Ιδίαν εφημερίδα μέ τόν τίτλον «"Ενα μνη-
μόσυνον τών θυμάτων τοϋ ΕΑΜ — ΕΛΑΣ είς τήν Άμάρυνθον»
Ιδημοσιεΰθησαν τά κάτωθι :

«Προχθές Κυριακήν εις τό χωρίον Άμάρυνθος τής Εύβοιας
έγένετο μνημόσυνον τών 80 θυμάτων τά όποια έθυσιάσθησαν ύπό
τών άνταρτών τοΰ ΕΛΑΣ. Μεταξύ τών θυμάτων ήσαν γέροντες ώς
ό Σ. Μϊχος, ήλικίας 95 έτών καί πολλοί οι όποιοι είχον άδελφούς
ή συγγενείς ύπηρετοϋντας εις τήν Μέσην Ανατολήν, ώς ό Ιατρός
Β. Γ. Ζαφειριού, ό όποιος έσφάγη άπό τόν άντάρτην Ιατρόν Ν.
Νικολακόπρυλον.

Είς τό μνημοσυνον παρέστησαν έκπρόσωποι τών όργανώσεων
τής περιφέρειας ό στρατηγός Εύαγγελόπουλος, οί πολιτευταί Α
καί θ. Κακαράς, πλήθος κόσμου καί πολλαί συγγενείς τών θυμά-
των άπό τάς Αθήνας.

Κατά τό Ιστορικόν, τό χωρίον αύτό άφοδ έπί 18 ώρας ήμύνθη
έναντίον 4.000 άνταρτών, ύπέκυψε τέλος εις τούς δημίους του καί
έσφαγιάσθη, 32 δέ σπίτια του άνετινάχθησαν ή έπυρπολήθησαν».

Είς τό «Έθνος» τών Αθηνών έδημοσιεύθη ή κάτωθι άποκα-
λυπτική Ικθεσις, μέ τόν τίτλον : «Μιά χαράδρα θανάτου εις τόν
Χελμόν. Άθρόαι έκτελέσεις άθώων χωρικών. Τ Αθλοι Έλασιτών
τοΟ Καπετάν Γ ραβιά».

«Έκ τών διεξαγόμενων άνακρίσεων υπό τοϋ αρμοδίου ά-
νακριτοΰ τής Στρατιωτικής Διοικήσεως, προέκυψεν δτι δ τρο-

108

χ ρότης τής περιοχής ^Αργολιδοκορινθίας κοπετάν Γραβιάς,
ί ΐ0 ^ έκ Νεμέας Άθαν. Φρούσιος. Οΰτος μετά τού Ιπικτηνιά-
<ρου Γεωργ. Μιχαλοπούλοΰ, τοϋ Νικ. Μαρούση καί τοϋ Ίωάν.
ϊΐαππά) άπετέλουν την διοικούσαν έπιτροπήν τής τρομοκρατικής
. ίμάδος τής περιοχής έκείνης, ή δποία διέπραξε τούς φόνους, τάς
Εκτελέσεις και τάς φρικαλεότητας, πού ήρήμωσαν όλόκληρον τήν
περιοχήν τής Άργολιδοκορινθίας.

Ό Ιπικτηνίατρος Μιχαλόπουλος ήτο τό μεγαλύτερον κομ-
Ηρννιστικόν στέλεχος τής περιφερείας "Αργους, έκλεγείς και βου-
ϊ λευτής τής περίφημου ΠΕΕΑ, αυτός δέ έδιδε καί τάς διαταγάς
1 συλλήψεων καί ενέκρινε μαζί μέ τον καπετάν Γραβιάν τάς δο-
λοφονίας τών έθνικιστών.

| Τό τΐ διηγούνται δΓ αυτούς οϊ μάρτυρες είνε απίστευτου.
» Αί ώμότητές των υπήρξαν άνευ προγουμένου.
ί „·, Έξ δλων δμως αυτών ή φριχτότερα καί άνατριχιαστικωτέρα

είνε ή περίπτιοσις, τήν οποίαν διηγείται «5 εξ "Αργους Βασ.

: Δωρής.

Ι§· Ούτος, συλληφθείς είς Κεφαλόβρυσον "Αργους τήν* 8ην
! Ιουλίου 1 944 μαζί μέ τούς άδελφούς του Σωτήριον καί Νικό-
λαον, τον γαμβρόν του Γεώργιον Διαμαντήν καί 16 άλλους,
[■καταγόμενους έκ Νεμέας καί "Ακράτας, μεταξύ τών οποίων πε-
! ριελαμβάνετο μία γυναίκα, δνόματι Ευσταθίου, έκ Νεμέας, καί
δ σφυροβόλος Βαλκανιονίκης Ιατρός Πετρόπουλος, ώδηγήθη είς
τό στρατοπέδου Αγίου Γεωργίου Χελμού. Εκεί δ στρατοπεδάρχης
τούς άνέγνωσε διαταγήν φέρουσαν τάς ΰπογραφάς τού καπετάν
' Γραβιά, τού έπικτηνιάτρου Γ. Μιχαλοπούλου, τού Νικ. Μαρού-
ση καί τού Ίωάν. Παπά, διά τής δποίας έγνωστοποιεΐτο είς τήν
ί δ^οίκησιν τού στρατοπέδου δτι κατηγορούντο ως αντιδραστικοί
1 καί δτι έπρεπε νά έκτελεσθοΰν. Ό στρατοπεδάρχης τούς ύπέβα-
λεν είς τυπικήν άνάκρισιν καί κατόπιν διέταξε καί τούς έ-
1 κλεισαν είς τό μοναστήρι τού Αγίου Γεωργίου, δπου εύρίσκοντο
καί άλλοι κρατούμενοι. Είς τάς 3 μετά τό μεσονύκτιον έξύπνη-
οαν τούς 20 αυτούς καθώς καί τήν γυναίκα καί τούς κατέβα-
; σαν είς τό υπόγειον τού μοναστηριού. *Από έκεΐ έπειτα έκάλουν
ρνομαστικώς έναν — έναν καί μόλις άνήρχοντο επάνω τούς έδε-
ναν δπισθάγκωνα. Ένφ Ιγίνετο αύτό, ένας άγροφύλαξ, άπό τά

109

Καλύβια τής Στυμφαλίας, έστέκετο όρθιος είς τήν είσοδόν κρα-
τών προτεταμένον αυτόματον. ’Αφοΰ τούς έδεσαν όλους τούς ύ-
πεχρέωααν να προχωρήσουν προς τό βουνό, λέγοντες είς αυτούς
δτι θά τούς επήγαίναν είς τήν ταξιαρχίαν των δι’ άνάκρισιν καί
κατόπιν θά τούς άπέλυον. Οί συνοδοί των ήσαν 7 τον άριθμον,
έκ τών δποίων οί δύο έφερον αυτόματα, οί δέ λοιποί πιστόλια καί
έξ αυτών οί δύο τεράστια μαχαίρια. Έ.τρόχώρουν προς τά έλα-
τα τοΰ Χελμού. Καθ’ οδόν δ μάρτυς, δ δποϊος ήτο δ 18θς είς
τήν σειράν, κατώρθωσε νά λυθή. "Οταν τούς έκαμαν στάσιν, αυ-
τός εκρύπτετο, διότι έφοβεϊτο δτι θά τούς έξετέλουν με ριπήν
πολυβόλου. Είς τήν τρίτην στάσιν τον άντελήφθησαν δτι είχε
λυθή καί τον εδεσαν πάλιν. Είς τήν τετάρτην στάσιν έβαλαν τήν
συνοδείαν νά καθίση είς ένα βουναλάκι, τό δποϊον ήτο πυκνο-
φυτευμένον άπό τό ,πίσω μέρος από έλατα, ώστε οί άποτελοΰν-
τες ταύτην νά μή βλέπουν τίποτε εξ δσων έμελλον νά διαδραμα-
τισθοΰν.

Αφού έτακτοποιήθη ή συνοδεία κατά τον τρόπον, πού
τούς ύπέδειξαν οί συνοδοί των, οί δύο εξ αυτών, πού έφεραν τά
μαχαίρια, παρέλαβον καί ένα αυτόματον καί κατέβηκαν προς τήν '
χαράδραν, ή δποία ήτο ακριβώς κάτω άπό τό βουναλάκι. Οί υ-
πόλοιποι πέντε έλαβαν θέσεις τριγύρω άπό τήν συνοδείαν με
προτεταμένα τά δπλα το>ν. Τό μέρος ήτο άγριον καί ή φρίκη
τοΰ θανάτου έπλανάτο παντού. Σμήνη άπό κοράκια έπέτων ε-
πάνω άπ^ τήν χαράδραν καί δλόκληρος δ τόπος ήτο γεμάτος άπό
μύγες πτωμάτων. "Ηρχισαν όλοι νά φοβούνται καί ένας εξ αυ-
τών ήρώτησεν ένα φρουρόν: «Γιατί, βρε παιδιά, θά μάς σκοτώ-
σετε; Τί κάναμε;» Εκείνος δέ τού άπήντησε: «Μή φοβάσθε τί-
ποτε, παιδιά. Έδώ είναι κοντζάμου καταυλισμός κι’ δλόκληρη
ταξιαρχία. Μόνον θά σάς άνακρίνουν καί άναλόγως θά δικα-
σθήτε με φυλάκισι».

. Έν τφ μεταξύ δύο εκ τών πέντε φρουρών έπήραν δύο άπό
τούς κρατουμένους καί τούς κατέβασαν ξίς τήν χαράδραν. "Ε-
πειτα άπό δλίγον έπέστρεψαν καί επήραν άλλους δύο καί ούτω
καθ’ έξής. Έπήραν 14, μεταξύ τών δποίων καί ,τήν γυναίκα
καί μετ’ δλίγον θά ήρχετο καί ή σειρά τοΰ μάρτυρος. Αυτός έν
τφ μεταξύ προσεπάθει νά λυθή καί τό είχε μισοκαταφέρει. Σε

ΙΙΟ

■ λίγο είχε κατορθώσει νά λυ&ή έντελώς καί κρύβοντας τα χέρια
I χον κάτω από ένα μακρύ άμπέχωνο τής αεροπορίας, πού Ιψό-
I ρβι, είπεν είς τον αδελφόν του Σωτήριον, δτι έλύθη και θά έ-
1 φ ε υγε, καί δτι άν ήμποροΰσε και αυτός, άς έλύετο και νά τόν
ί Ακολουθήσει. Εκείνος δμως τοϋ άπήντησεν δτι δεν ήμποροΰσε*
διότι τον είχαν σφικτά δεμένον. _

Ό γαμβρός του, ό όποιος εκάθητο πίσω απ’ Λυτόν, ιόν συ-
[ γεβούλευσε νά μήν έπιχειρήση νά φυγή, διότι θά ήταν χειρό-
τερα, άλλ’ εκείνος είχε πάρει την άπόφασίν του και τοϋ άπήν-
!ί τησεν: «Έγώ θά προσπαθήσω κι 5 αν μέ σκοτώσουν, μέ σκότω-
' σαν. Προτιμότερη ή σφαίρα άπό τό μαχαίρι».

1 Έπειτα άπό ολίγον, ήλθε κα'ι ή σειρά αύτοϋ και τοϋ άδελ-
I φοϋ του Σωτήρη. Τούς έπλησίασεν δ ένας συνοδός, ένφ δ άλλος
έμενεν ακουμπισμένος πιο πέρα, επάνω σ’ ενα έλατο, μέ τό πι-
[ στόλι είς τό χέρι. "Οταν Ιπλησίασαν προς τον τελευταϊον, τόσον
I αύτός, δσον και δ άλλος, τούς έβαλαν τά πιστόλια των είς τούς
I κροτάφους καί είς διαμαρτυρίαν των τούς έκτϋπησαν μ’ ένα ά-
I, γριόξυλον είς τήν πλάτην, τούς ύβρισαν τά θεία και τούς είπαν
ί' νά προχωρήσουν.

Κατεβαίνοντας προς τήν χαράδραν, δπου είχεν άνοιχθή ένα

ί κρόχειρον μονοπάτι, είδον καθώς επροχώρουν τούς δύο δημίους
καπνίζοντας μέ τά μαχαίρια είς τά χέρια των. Ό ένας εξ αυτών
έλέγετο Θΰμιος και κατήγετο άπό τό Κριεκοΰκι, ήτο δέ ξανθός
καί κοντός, ήλικίας 28 έτών περίπου. "Οταν οί δύο δήμιοι τούς
I είδαν, έγέλασαν. Παραπλεήρως των ήσαν δύο κεφάλια άνθρώ-
πινα, γεμάτα αίματα καί πιό πέρα άλλα.

'Ο αδελφός τοϋ μάρτυρος, δ όποιος προηγείτο δεμένος δ-

Ι ίϊίσθάγκωνα, μόλις άντίκρυσε τό θέαμα των κομμένων κεφαλιών
«αρέλυσε καί άρχισε νά τρικλίζη, ψελλίζοντας άναρθρους λέξεις.
"Ενας δμως εκ τών συνοδών τον έσυρε προς τούς δημίους. Τήν
I Ιδίαν ώραν δ μάρτυς, μή γνιορίζων τι κάμνει, ήρώτησε τον δεύ-
I τερον εκ τών συνοδών του, τί έκαναν καί τούς σκοτώνουν, έκεΐ-
[ νος δέ βλασφημών τά θεία τοϋ είπε: «τράβα μπρός, κέρατά...»
ί Αυτοστιγμεί, δ μάρτυς τοϋ τράβηξε μίαν αίφνιδίαν γροθιάν είς
τό πρόσωπον καί έξαλλος τό έβαλεν είς τά πόδια. Ήτο μεγάλη
ή κατωφέρεια, γεμάτη άπό έλατα καί σχεδόν έρρίφθη είς τό
I κενόν.

III

Φεύγω ν, ήκουσεν όπισθεν του ενα μούγκρισμα — τήν τελευ-
ταίον φωνήν τοΰ σφαζομένου αδελφού του — και ταυτοχρόνους
πιστολιές καί ριπάς πολυβόλου. Κάποιος μάλιστα ήκούσθη νά
λέγη: «Μάς εφυγεν αυτός. "Αστόν, ένας λιγώτερος! .»

Κατά τήν πτώσιν του εις τό βάθος τής χαράδρας έσπασε
τό άριστεοόν του χέρι, άλλ’ αυτό δεν τον ήμπόδισε νά διαιωθή
και μετά έπταήμερον νυκτερινήν κατά τό πλεϊστον πορείαν 2-
φθασεν εϊς "Αργος».

Είς τήν άπογευματινήν εφημερίδα τών * Αθηνών «"Εθνος»
έδημοσιεύθησαν τήν 14-2-45, τά κάτωθι επίσημα «περί τής χα-
ράδρας τοϋ θανάτου» εις τον Φενεόν :

«Αί νέαι πληροφορίαι πού έρχονται καθημερινώς είς φώς,
σχετικώς μέ τά άφάνταστα βασανιστήρια και κακουργήματα
πού έγιναν άπό τον ΕΛΑΣ, είς τό βάραθρον τοΰ Φενεοΰ, κρα-
τούν εν άναστατώσει τούς κατοίκους δλοκλήρου τοϋ νομού.

Κατόπιν εξονυχιστικής έρεύνης μεταξύ τών κατοίκοον τών
γύρω χωρίων καί τινων διαφυγόντων τήν έκτέλεσιν άπό τάς χεΐ-
ρας τών άπανθρώπων Ικτελεστών, συνελέγησαν αί κάτωθι απο-
λύτως έξηκριβωμέναι πληροφορίαι:

Τά περισσότερα εγκλήματα καί αί δμαδικαί εκτελέσεις είς
τό βάραθρον τοΰ Φενεοϋ έγιναν άπό τοΰ Μαρτίου μέχρι τοΰ Ι-
ουλίου τοΰ 1944. Κατ’ άρχάς τον Μάρτιον τοΰ 1944, είχεν έγκα-
τασταθή είς τήν Μονήν 'Αγίου Γεωργίου, άπέχουσαν 6 χιλιόμε-
τρα άπό τοΰ βαράθρου Φενεοΰ, ενα άπό τά πολλά στρατόπεδα
αιχμαλώτων τοΰ ΕΛΑΣ. Πρώτος στρατοπεδάρχης, ώς άφηγοΰν-
ται οί κάτοικοι τών γύρω χωρίων, ήτο δ καπετάν Χανιώτης καί
κατόπιν δ άξιωματικός τοΰ ΕΛΑΣ Κωνστ. Γληνός ή καπετάν
Σερμπέτης καί δ καπετάν Σϊμος, αίμοβόροι κακούργοι καί οί
δύο. Πρώτοι κρατούμενοι πού έφθασαν εκεί ήσαν τριάκοντα Ο-
μηροι άπό διάφορα μέρη τής Πελοποννήσου. *Ως φυλακήν έχρη-
σιμοποιοΰσαν τήν Μονήν, φρουρουμένην καταλλήλως. Έφυλακί-
σθησαν έννοεΐται δλοι οί μοναχοί καί δ ήγούμενος.

Οί έπιζήσαντες εξ δλων τών μοναχών τής Μονής κατόπιν
χιλίων περιπετειών άφηγοΰνται τήν τραγικήν ζωήν τοΰ στρατο-
πέδου. Είναι ούτοι οί μοναχοί Άβέρκιος Σκιρρόπουλος καί Λε-
όντιος Σιάντος (δέν εχει καμμιά συγγένεια μέ τον ύπαρχηγό τοΰ

1X2

ΚΚΕ), τον όποιον έκούρεψαν μάλιστα και τον ύπεχρέωναν νά
χορευχι «τσιφτετέλι» υπό τούς γέλωτας των συναγωνιστών.

Ούτοι. Αφηγούνται δτι έκτων πρώτων έκτελεσθέντων ήσάν
οϊ Παπαγεωργίου Νικ. έκ Νεμέας, Τόμπρος Ήλ. Αξιωματικός,
ψελούλιας Κωνστ., Οίκονόμου Παν., Τομαράς Β. Ιατρός, Σω-
τηρόπουλος I, δικηγόρος, Ίωάν. Παπαδόπουλος έμπορος καί
άλλοι πολλοί. "Από τάς πρώτας ήμέρας ήρχισε νά αύξάνη ή κί-
νησις τον φοβερού στρατοπέδου. Έγέμιζεν ή φυλακή. Οί όδη-
γούμενοι ύστερα από εξαντλητικήν πορείαν, εκαλούντο δήθεν
δι’ άνάκρισιν. Έκεΐ έδέροντο μέχρις Αναισθησίας. ' Υπέφεραν τα
πάνδεινα Από τάς κακοποιήσεις και τήν πείναν. "Οταν εΐχεν αύ-
ξηθή Αρκετά ό Αριθμός των κρατουμένων, ήρχισεν ή σφαγή τών
αιχμαλώτων Από τού τέλους "Απριλίου 1944. Ώς καταλληλοτέ-
ρας ωραςδι’ εκτελέσεις είχον έκλέξειτάς μεταμεσονυκτίους, πρός
τό ξημέρωμα. Έκεΐ πού έκοιμούντο κατάκοποι Από τήν Αδυνα-
μίαν καί τό ξύλο οί Ατυχείς κρατούμενοι, οΐ έλασϊται τούς έκα-
λούσαν δήθεν δτι θά τούς μετέφεραν είς άλλο στρατόπεδο ν.
Τούς έδεναν τά χέρια πισθάγκωνα με σύρμα και τούς μετέφεραν
εις τον τόπον τής Ικτελέσεως. "Εν τφ μεταξύ τούς Αφαιρούσαν
δ, τι είχαν και δέν είχαν, ρούχα, παπούτσια,, τιμαλφή. 'Ο τρόπος
^τής Ικτελέσεως δέν ήταν πάντοτε ό ίδιος. Άναλόγως τών περι-
στάσεων τούς έξετέλουν μέ πυροβόλα δπλα ή μέ μαχαίρια. "Α-
φού έτελείωναν τό μακάβριον έργον των, μέ κτηνώδη Αδιαφο-
ρίαν, τούς έρριπταν είς τάς περί τήν Μονήν χαράδρας. Δέν εί-
χαν Ακόμη Ανακαλύψει τό μεγάλο βάςαθρον, τό όποιον θά ήμ-
■πορούσε νά χωρέση χιλιάδας πτοψάτων.

"Από τό ίδιο βράδυ δμως τής Ανακαλύψεως αυτού τού βα-
ράθρου, αί έκτελέσεις έγίνοντο είς αυτό. Τό θυσιαστήριον τών
Ατυχών θυμάτων εύρίσκεται Ακριβώς πλησίον τού χο)ρίου Καλύ-
βια, Απέχον 8-9 χιλιόμετρα, επί τού ό'ρους Δαροδυμάνα, είς τήν
οροσειράν τών Άρδανίων όρέων. "Εχει δύο στόμια, συνεχόμενα
μέ μικράν λωρίδα. Τό βάθος του δέν έχει Ακόμη καθορισθή. Ή
έπιφάνειά του καλύπτεται Από 600 πτοηιατα, κάτωθι δέ Ασφα-
λώς θά υπάρχουν περισσότερα, υπολογιζόμενα περί τάς 3.000.
Τά περισσότερα πτώματα εύρίσκονται εν Αποσυνθέσει. "Ενα
■πλήθος κόσμου, Ιδίως μαυροφορεμένες γυναίκες έκ τών γύρο) χω-

8. Ή Μαύρη Βίβλος τοΟ ΕΑΜ 1 1 3

ρίων, οδεύουν κλαίουσαι διά την άναγνώριριν των έξαφανισθέν-
των οίκείονν τών. Ή άναγνώρισις θά εΐνε δυνατή μόνον άπό ώ-
ρισμένα ένδύματα πού διατηρούνται. "Ολα τά πτώματα φέρουν
πολλά τραύματα και διαφόρους κακιόσεις. Εις τό στόμιον τού
βαράθρου ή Ιατροδικαστική υπηρεσία έχει τοποθετήσει ειδικόν
Ικρίωμα, Ικεϊθεν δέ μέ δίκτυ άνασύρονται τά πτώματα διά σχοι-
νιού πού γυρίζει γύρω άπό μύλο, δπως είς τά πηγάδια.

Άπεδείχθη, ότι ή εκτέλεσις έκάστου θύματος προ τού στο-
μίου τού βαράθρου, τό όποιον καλύπτεται μέ έλατα, έγίνετο χω-
ριστά. Οί έκτελεστα'ι έκτυποϋσαν τό θύμα όπισθεν τής κεφαλής
μέ τον σιδηρούν κωδωνοκρούστην τής Μονής, βάρους 3 δκάδων,
και ό θάνατος έπήρχετο άκαριαίως. Παρά τούτο έπηκολούθει
και σφαγή. Κατόπιν έσπρωχναν τό θύμα προς τό στόμιον και
τό έρριπτον έντός τού βαράθρου. Είς 13.000 άναβιβάζουν τούς
έξαφανισθέντας άπό τήν περιοχήν τής Άργολιδοκορινθίας. Έρ-
ρίφθησαν έκεΐ μαρτυρήσαντες δ ίερεύς Χαρλαύτης μετά τών 3
υίών του, δ άδελφός αυτού Ίω. Χαρλαύτης μέ τά δύο παιδιά
του, οί μοναχοί Καλλίστριος, Παρθένιος, Αρσένιος, δ ήγούμε-
νος Δανιήλ 7 δ ετών, άλλοι ύπέργηροι ιερομόναχοι καί άλλοι ά-
μέτρητοι "Ελληνες.

"Αλλαι πληροφορίαι φέρουν, δτι έκεΐ πλησίον έξετελέσθη-
σαν καί οί 42 άστυφύλακες πού συνελήφθησαν είς τό Δερβένι,
καί άλλοι πολλοί έντιμοι καί έργατικοί πολϊται πού τό άμάρ-
τημά των ήτο δτι δέν άνήκαν είς τον «Έθνοσωτήρα» καί «άπε-
λευθερωτικόν» ΕΛΑΣ. Οί κάτοικοι τής περιοχής έχουν αυτήν
τήν άξίωσιν: Ό πέλεκυς τής δικαιοσύνης πρέπει νά πέση άμιί-
λικτος είς τούς φοβερούς εγκληματίας. "Αλλως οί συγγενείς τών
άναγνωριζομένων πτωμάτων δηλούν, δτι θά προβούν είς άντε-
κδικήσεις».

Είς τό «Εμπρός» τής 9ης καί 10ης Ιουνίου 1945, έδημο-
σιεύθη ή κάτωθι άποκαλυπτική άνταπόκρισις τού άπεσταλμένου
συντάκτου της κ. Αγγέλου Μεταξά μέ τον τίτλον: «Είς τήν
«Τρούπα» τού Φενεοΰ δπου έξετελέσθησαν χιλιάδες άθώων. πο-
- λιτών. — Άνατριχι αστικοί άποκαλύψεις διά τούς τρόπους θ'ανα-
τώσεως τών θυμάτων τής ελασίτικης θηριωδίας».

«Αί έργασίαι τής άνελκύσεως τών πτωμάτων άπότήν«Τρού-

.114

«οϊν» τον Κοκκοβουνίου, δπως τήν άποκαλοϋν, συνεχίζονται υπό
χ ον είδικοΰ συνεργείου τής ιατροδικαστικής υπηρεσίας υπό τάς
ι άμεσους διαταγάς τοϋ ίατροδικαστοϋ κ. Φατούρου άλλα υπό
δυσχερείς συνθήκας γίνεται ή άνέλκυσις των πτωμάτων, μέχρι
δέ τής Ισπέρας τής χ-θές είχον έξαχθή 200 περίπου πτώματα.

. Ή «Τρούπα» αυτή εύρίσκεται εις τήν βραχώδη κορυφήν
; τοΰ Κοκκοβουνίου και έχει στόμιον μήκους 2 1)2 μέτρων και
| πλάτους 1)2. Είναι εις τήν πραγματικότητα ένα σπήλαιο ν με
I Κατακόρυφον βάθος 43 μέτρων, δίαπλατύνεται δέ είς τόν βυθόν
τού. Έντφ μεταξύ διαχωρίζεται εϊς δύο κύρια μέρη, από ένα
βράχον μέ δλισθηράν κατωφέρειαν.

Ε ' · Τό πρώτον μέρος έχει βάθος μόλις 6 μέτρων. Ή δπή κα-
ί λύπτεται υπό βραχώδους θόλου πλήρους σταλακτιτών.

Είς τήν «Τρούπαν» αυτήν έρρίπτοντο οΐ σφαγιαζόμενοι έ-
| θνικισταί των περιοχών Φενεοϋ, Στυμφαλίας, Τρικκάλων, Νε-
μέας καί Άκράτας, οί όποιοι συνελαμβάνοντο υπό τής ΟΠΛΑ
καί ένεκλείοντο είς τό άρχαιότατον μοναστήρι τοϋ Αγίου Γεωρ-
γίου Καλυβιών.

I Ή ΟΠΛΑ είχε καταλάβει τό Μοναστήρι άπό τίς 10 τοϋ
ι Μάρτη 1943. Οί συλλαμβανόμενοι — πού έφθασαν εις άριθμόν
I ύπερβαίνοντα τάς 7 χιλιάδας — δέν έκρατοΰντο εκεί επί πολύ.
Μετά δύο ή τριών ήιιερών κράτησιν έκαλοϋντο νά έτοιμασθοϋν
δι* άλλο στρατόπεδον. Καί ώδηγοΰντο είς διαφόρους ρεμματιές
’δπου εσφάζοντο. Τέτοια σφαγεία είς δλην τήν περιοχήν είναι
. πάρα πολλά. Δέν υπάρχει ρεμματιά, δέν υπάρχει μέρος τής δλης
περιοχής, δπου νά μήν έχει κάποιος σφαγή άπό τήν ΟΠΛΑ τοϋ
"Ματωμένου Μοναστηριοϋ τοϋ Αγίου Γεωργίου. Καί απ’ έξω α-
κόμα άπό τό Μοναστήρι σφαγιάστηκαν άνθρωποι. Ή «Τρούπα»
ι'άνακαλύφθηκε άπό κάποιον Οίκονομόπουλο. Καί άπό τής 1ης
|*Ιουνίου 1944 έτέθη είς τήν διάθεσιν τής ΟΠΛΑ. Είς τήν άρ-
χήν οί υπό έκτέλεσιν έδένοντο ένας — ένας μέ τά χέρια πίσω, ή
"δύο — δύο μέ ταγαρόσχοινα, καλώδια ή σχοινί άπό άλεξίπτωτο καί
-τούς Ιδηλοΰτο δτι Ιπρόκειτο νά μεταφερθοϋν είς τό 8ον στρα-
τόπεδο V άνδρες, γέροντες καί νέοι, γυναίκες — κορίτσια, παντρε-
μένες καί γρηές — μέ παιδιά στήν άγκαλιά καί στο χέρι άνέβαι-
-ναν τόν άνηφορικό δρόμο προς Κοκκοβοϋνι. Σ’ ένα πλάτωμα

τού βουνού, λίγα μέτρα από τήν άθέατη «Τρούπα», τούς έλεγαν
δτι έφθασαν είς τό δον στρατοπέδου. Και από εκεί έπρεπε νά ο-
δηγηθούν είς «τό 6ον άνακριτικόν γραφεϊον» προς άνακρισιν.

Τό περίφημον αυτό άνακριτικόν γραφεϊον δεν ήτο τίποτε
ά'λλο παρά ή «Τρούπα», δ τόπος δηλαδή τής έκτελέσεως. Τρεις
άνθρωποι τούς παρελάμβανον εκεί. Ό ένας κρατούσε στο χέρι
του ένα μαχαίρι, δ άλλος τό γλωσσίδι άπό τήν καμπάνα τοΰ
"Αγίου Γεωργίου και δ τρίτος μέ τό δπλο στα χέρια έδιδε δια-
ταγάς. Είςτό στόμιον τής «Τρούπας» δύο πέτρες σχημάτιζαν ένα
είδος γωνίας και επ’ αυτής είχε τοποθέτησή ένα μεγάλο δοκάρι.
Οί «μελλοθάνατοι» ΰπεχρεοΰντο νά γδυθούν και νά ξυποληθούν.
Μόλις έγίνετο αύτό τούς άνήγγελλαν δτι θά τούς έσφαζαν. “Αν
κανείς επιχειρούσε νά ξεφύγη ή ν’ άντισταθή, έτρωγε μιά στο
κεφάλι μέ τό γλωσσίδι και έπεφτε κάτω αναίσθητος. "Οπωσδή-
ποτε δ δήμιος πού κρατούσε τό μαχαίρι, τοΰ τοποθετούσε τό κε-
φάλι στο δοκάρι και αμέσως μέ μιά σπρωξιά, τον πετούσε στο
βάθος τής «Τρούπας» δπου έν τφ μεταξύ τό αίμόφυρτο σώμα
του κατεκομματιάζετο άπό τις άλλεπάλληλες προσκρούσεις προς
τό δάπεδο καί τις άλλες προεξοχές τού άνωμάλου τοιχώματος τής
«Τρούπας».

Διά νά δοθή μιά άπλή εΐκών τής καταστάσεως πρέπει νά
λεχθή Ιδώ δτι οί εκτελούμενοι ήσαν οί «τά πρώτα φέροντες» είς
τά διάφορα χωριά. Οί γιατροί, οί δικηγόροι, οί φαρμακοποιοί, οί
παπάδες και οί καλλίτεροι νοικοκυραΐοι. Μαζί μ" αυτούς οί γυ-
ναίκες και τά παιδιά τους.

Τά πτώματα πού έξήχθησαν πρώτα-πρώτα είναι Ικεΐνα
τά δποϊα εσφάγησαν τήν 18ην Ιουλίου 1944. Ήτο ή ήμέρα κα-
τά τήν όποιαν οί Γερμανοί είχαν άναλάβει τήν εκκαθάρισιν τής
περιοχής άπό τούς άντάρτες καί αυτοί σπεύδοντες νά μή δόίσουν
μάχην μέ τούς κατακτητάς, παρέλαβον δλους τούς κρατου|&νους
καί έν σπουδή τούς ωδήγησαν είς τήν «Τρούπαν» δπου καί τούς
έξετέλεσαν χωρίς-νά προφθάσουν νά τούς γδύσουν. Τούς έβγα-
λαν μόνο τά παπούτσια τους. “Ετσι τά πρώτα έξαχθέντα πτώ-
ματα είς κατάστασιν «μουμιοποιήσεως» ή «σαπωνοποιήσεως»,
-κατά τήν σχετικήν Ιατροδικαστικήν έκφρασιν, έφερον τάένδύμα-
τά των, έτσι δέ καί κυρίως δι* αυτών κατωρθώθη ν’ άναγνωρι-

ί ,^οΰν άπό τούς συγγενείς των. Οί πρώτοι άναγνωρισθέντες κατά
αε ι 0 άν έξαγωγής είναι οί εξής :

Χαρλαύτης Άλ. Άργύριος, 34 έτών από την Γκούρα Φε-
νεοΰ. Κακκαβάς Σωτήριος 56 έτών γεωργός έκ Φενεοϋ. Παπα-
Λάνου Ελένη, έτών 39, άπό τήν Νεμέα. Δάρης Κων)νος 57 έ-
ϊών άπό τοϋ Γκούρα και τό παιδί του Παναγιώτης 23 έτών,
φοιτητής Νομικής. Λαδάς Νικόλαος, φαρμακοποιός, έτών 41,
άπό τήν Γκούρα. Μάγκλαρης Καλλίστρατος, ίεροδιάκονος τής
Μονής Αγίου Γεωργίου, έτών 46. Καπέλλο; Δημήτριος, έτών 42
δημοδιδάσκαλος. Χρυσαΐδος Ιωάννης, έτών 44, άπό τήν Νεμέ-
αν. Τσεκρίκης Παναγιώτης, έτών 54, Κοντρούβελης Χρήστος
τοΰ Νικολάου έτών 45 έκ Σιβίστας. Άντωνόπουλος Βλάσιος, έ-
τών 38 έκ Μωσιάς. Καράμπελας Παναγιοίτης, έτών 46 καφεπώ-
λης έκ Μωσιάς. Γεώργιος Γαλάνης έτών 39 έκ Μεσινοΰ. Σταμα-
τόπουλος Ήλίας έτών 15 άπό Φουλά. Παπαγεωργίου Παναγιώ-
της" άπό Γκούρα. Ψαχουλιάς Δημήτριος. Τσούλης I. Γεωργίου
Βασίλειος τοϋ Γεωρ. Παπαγεωργόπουλος Γεώργιος έκ Καλυβι-
ών. Παπαχριστοπούλου Χαρίκλεια μετά τών δύο παιδιών της
Ίωάννου 5 και Αργυρίου 7 έτών. Ίερεύς Χαρλαύτης, έτών 70
άπό Γκούρα. Σουρέλης Αλέξανδρος, δημόσιος είσπράκτωρ άπό
Καλύβια. Καπέλλος Γρηγόριος, δικηγόρος. Σχοινοχωρίου Π. Γε-
ωργία, 42 έτών άπό Νεμέαν. Παπαθανασίου Γεωργία τοϋ Π·
Άνέστης Πάνος τοϋ Άντ. Γαλάνης Παντελής άπό Ζευγολατιό.
Μαλαχίας Αναστάσιος άπό Μεσσινό. Παπαγεωργάκης Γειόργι-
ος έμπορος έτών 42. Χαρλαύτης Αλέξανδρος γεωργός. Γκιόκας
Κων)νος παντοπώλης άπό Γκιόζα. Γκοΰμος Γεώργιος έτών 45 έκ
Παραλίας Άκράτας. Σταθόπουλος Νικόλαος έτών 60 έκ Νεμέ-
ας. Κουτσομϊχος Αριστείδης, πρόεδρος κοινότητος Μεσσινοϋ.
Ασπασία Κολοβού, έτών 18 άπό Καλύβια. “Ιερομόναχος Αρσέ-
νιος ^Ιητρόπουλος έτών 64 τής Μονής 'Αγίου Γεωργίου. Ελένη
Παναγιώτου Τσερέκη έτών 58. Δημήτριος "Ιωάννου Άντωνό-
πουλος, έτών 48 άπό Μωσιά και Λιάκος Γεώργιος τοΰ Χρ. έ-
τών 35 έκ Σικοΰ.

Σημειωτέον δτι μεταξύ τών πτωμάτων εύρεθη και έ'γα άνή-
κον είς βρέφος, τό όποιον, κατά τούς ίατροδικαστά,ς δεν ήτο ήλι-
κίας μεγαλειχέρας τών δύο μηνών.

Είς τόν τόπον όπου Ικτίθενται τά πτώματα έχουν συγκέν-
τρωσή εκατοντάδες χωρικών άπό δλα τά μέρη τής Πελοπόννη-
σου. "Ολοι καί κυρίως αί γυναίκες πενθηφορούν. Άπό πρωίας
μέχρι τής δύσεως τού ήλιου καταγίνονται είς τήν αγωνιώδη εξεύ-
ρεσιν τών πτωμάτων. Προσπαθούν νά αναγνωρίσουν τούς Ιδι-
κούς των και άπό τήν πλέον άσήμαντον λεπτομέρειαν. Μά μό-
λις γίνη ή άναγνώρισις, δλοι, συγγενείς και συγχωριανοί, εκ-
σπούν είς κοπετούς, θρήνους και μοιρολόγια. Τά μοιρολόγια
τους είναι πράγματι σπαρακτικά. Και δεν θά ήτσ ύπερβολή εάν
έλεγα ότι ή δλη περιοχή αντηχεί άπό ένα άδιάκοπο μοιρολόγι.
Τό μοιρολόγι, πού είναι ένα παράπονο γιά τον «άδικο θάνατο»
και μιά κατάρα. Μιά κατάρα κατά τών δολοφόνων καί — θά τό
πιστέψετε; — κατά τών πολιτικών ήγετών, πού τούς γίνονται συ-
νήγοροι. Και τό άναφέρω αυτό - έδώ, γιατί ομόφωνη καί έπιτα-
κτική ήταν ή εντολή πού πήρα άπό τούς πονεμένους καί πενθη-
φοροΐντας αυτούς χωρικούς, νά μεταφέρφ τήν κατάρα τους αυ-
τή άπό τών στηλών τής εφημερίδος.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕΤΑΞΑΣ

Είς τούς Γαργαλιάνους οί Έαμοκομμουνισταί κατά τήν
διάρκειαν τού 1944 κατέσφαξαν πλέον τών έξακοσίων έθνικο-
φρόνων πολιτών.

*0 Δήμος Γ αργαλιάνων έδημοσίευσεν είς τάς έφημερίδας
τον Σεπτέμβριον τού 1945 τήν κάτωθι άγγελίαν:

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΟΥΣ

Ό Δήμος Γ αργαλιάνων τελεί τήν 23ην Σ)βρίου 1945 μνημό-
ρυνον ύπέρ άναπαύσεως τής ψυχής τών ύπερεξακοσίων Θυμάτων
τής κομμουνιστικής Θηριωδίας έθνικοφρόνων κατοίκων τής πόλεως.

ναται νά κρίνη μέχρι βάθους τούς αντεθνικούς και άντιπατριω-
τικούς σκοπούς τοΰ ΕΑΜ.

1. Στίς 28 Δεκεμβρίου 1942 στή Μεγαλόχαρη ό Βελουχιώτης
προσπαθεί νά άφοπλίση τό στρατηγεϊον τοΰ ΕΔΕΣ. Ή άπόπειρά
του άπέτυχε.

2. Τήν 17 Ιανουάριου τοΰ 1943 ό Ζέρβας μάχεται μέ τούς
Ιταλούς είς Σκουληκαριάν "Αρτης. Πλησίον έκεϊ εύρίσκοντο όμά-
δες τοΰ ΕΛΑΣ ύπό τόν καπετάν Έρμήν. Ό Ζέρβας τούς ζήτησε
ένίσχυσιν. Μποροΰσαν νά φθάσουν σέ δυό ώρες. Έφθασαν μετά
4 ήμέρες δταν οΐ Ιταλοί είχον πλέον κανονικώς ύκοχωρήσει...

3. Τόν ίδιο μήνα είς τήν Θεσσαλίαν τό ΕΑΜ άφοπλίζει τόν
Κωστόπουλο.

4. Τόν Μάρτιο ό ΕΛΑΣ δέν ρίχνει τουφεκιά κατά τών κοιτα-

κτητών. Αλλά έχει πάντοτε έστραμμένα. τά δπλα του κατά, παντός
πού θέλει νά πολεμήση. *

5. Στό Ρωμανό τής Σκουληκαριας γίνεται άπόπειρά άφοπλι-
σμοΰ τοΰ ΕΔΕΣ. "Απέτυχε.

6. "Επέτυχεν δμως λίγες ήμέρες άργότερα ό άφοπλισμός του
ΕΔΕΣ Πόρτας Θεσσαλίας.

7. Περί τό τέλος Μαρτίου τό . ΕΔΕΣ ήτο άπησχολημένον μέ
έπιχειρήσεις κατά τών "Ιταλών. "Η θέσις του ήτο κρίσιμος. Τήν κρί-
σιμη αύτή στιγμή— πού θά είχαν δικαίωμα νά άπαιτήσουν άπό
κάθε Έλληνα ένίσχυσι— τούς ήλθε τό τελεσίγραφον τοΰ ΕΑΜ
Πίνδου νά παραδοθοϋν. Έτσι ό Ζέρβας ύποχρεώθηκε νά άποσύρη
δυνάμεις άπό τάς μάχας κατά τών "Ιταλών καί νά σταλούν πρός
άμυναν κατά τοΰ ΕΑΜ.

8. "Ακριβώς τάς ήμέρας έκείνας άνηγγέλθη ή διάλυσις τών
όμάδων Ψαρροΰ είς Φθιώτιδα.

9. Τόν "Απρίλιον ιέγένοντο συνεχείς άπόπειραι τοΰ ΕΑΜ νά
διαλύση τις "Εθνικές όμάδες Ξηρομέρου, δπου ύπό τήν άρχηγίαν
τοΰ ταγματάρχου Κ. Καραμπέκιου έμάχοντο συνεχώς μέ τούς
"Ιταλούς.

10. Παραλλήλως έγένετο άπόπειρά διαλύσεως καί τών όμά-
δων Βάλτου. Τό ΕΑΜ κατώρθωσε μέ δόλο νά είσέλθη είς τόν Βάλ-
τον, άλλά τό άρχηγεΐον έσωσε τήν κατάστασιν. Τό ΕΑΜ εύρέθη
κυκλωμένο άπό παντοΰ καί πρό τοΰ. κινδύνου συντριβής έζήτησε
συγγνώμην -καί τήν άδειαν νά άποχωρήση.

11. Τήν 7 Μαΐου τοΰ 1943 στό Κεφαλόβρυσο άφωπλίσθησαν
διά δόλου. ύπό τοΰ ΕΑΜ αί όμάδες ΕΔΕΣ Τριχωνίδος καί πολλοί
άνδρες των εΰρον τραγικόν θάνατον σφαγιασθέντες.

12. Στίς 20 Μαΐου τό ΕΑΜ συνεκεντρώθη είς Τοπόλιανα ’Α*

1 20 ”

| «βράντίων καί έπετέθη κατά τών Εθνικών όμάδων. Ή έπέμβασις
I τ ής Συμμαχικής Αποστολής είς ούδέν ώφέλησε.

1 ' 13. Τήν 20—25 Μαΐου αΐ όμάδες Τριχωνίδος ΕΔΕΣ ϋπό τόν

Γχίαπαϊωάννου, ύφίστανται νέαν έπίθεσιν καί άφ οπλίζονται διά δευ-
τέραν φοράν, ένω ήσαν έτοιμες νά άντιμετωπίσουν ιταλικήν έπί-
θεσιν.

| 14. Τόν Ιούλιον τοΟ 1943 τό Συμμαχικόν Στρατηγεΐον Μ. Ά-

, νατολής, διέταξε σαμποτάζ έπί τής όδοϋ "Αγρίνιου— Ίωαννίνων—
Μετσόβου. Τό ΕΑΜ ήρνήθη καί δέν έλαβε μέρος.

!, 15. Τόν Σεπτέμβριον τοΟ Ιδιου έτους διετάχθησαν ύπό τών

■' Συμμάχων έν συνδυασμό μέ τάς έπιχειρήσεις πού έκαναν* είς τήν
Ιταλίαν νά γίνουν σαμποτάζ καί είς τήν Ελλάδα έπί τής όδοϋ Α-
γρίνιου— Ίωαννίνων. Είς τά σαμποτάζ θά έλάμβανον μέρος καί δυ-
νάμεις τοΰ ΕΛΑΣ. Τά τμήματα δμως τοΟ ΕΛΑΣ δέν ένεφανίσθησαν
πουθενά. Ίδια δέ κατά τά σαμποτάζ τοΰ άεροδρομίου τής Παρα-
μυθίας, είς τό όποιον εύρίσκοντο 400 άεροπλάνα τοΰ "Αξονος. ΟΙ
έαμΐτες, παρά τήν όπόσχεσιν τήν ρητήν πού έδωσαν δτι θά έστελ-
ναν 1000 άνδρες, δέν έστειλαν οδτε ένα.

16. Στις 9 "Οκτωβρίου, τό ΕΑΜ έπιτίθεται έν συνδυασμό μέ
τούς Γερμανούς κατά τοΟ Ζέρβοτ. Ή σύγκρουσις είναι σκληρή καί
διαρκεΐ. έπί 4 μήνες.

17. Τόν Φεβρουάριον τοΰ 1944 κατέπαυσαν αί έχθροπράξίαι
μεταξύ ΕΑΜ— ΕΔΕΣ καί ύπεγράφη είς τήν Πλάκαν τών Τζουμέρ-
κων σύμφωνον συνεργασίας μεταξύ ΕΑΜ — ΕΔΕΣ καί ΕΚΚΑ παρου-
σία τοΰ "Αγγλου συνταγματάρχου Κρίς καί "Αμερικανού άντιπρο-
σώπου. "Αλλά καί τό σύμφωνον αύτό δέν τό έτήρησαν. "Αλλεπάλ-
ληλοι ύπήρξαν αί έναντίον του Ζέρβα επιθέσεις των.

Ό ΕΛΑΣ άναφέρει καί είς τούς... Σέρβους τόν άγώνά του
κατά τοΰ Ζέρβα μέ τό κάτωθι έγγραφον:

I «... Τόν Γενάρη ένεργήσαμε γενική έπίθεσι κατά τών προδοτι-
κών δυνάμεων του Ζέρβα μέ άποτέλεσμα τήν άτακτο φυγή των!
θά σάς κρατούμε ένήμερους πορείας έσωτερικών μας. 15—3—44,
Γενικόν Στρατηγεΐον ΕΛΑΣ»

Ή δράσΐ5 τοΟ ΕΑΜ κατά τήν Κατοχήν

Τό κατωτέρω σημείωμα, όφειλόμενον είς άγανιστήν τοΰ άν„
ταρτικοΰ κινήματος, μολονότι άτελές, δίδει σαφή έντύπωσιν τών
δήθεν έθνικών άγώνων είς τούς όποιους έπεδόθησαν τό ΕΑΜ καί ό
φτροιτός τοΰ ΕΛΑΣ:

12 1

«Τό πρώτο δεκαήμερο τοΰ Όκτωβρίου 1942 έρρίφθη στήν
Γκιώνα από άεροπλάνον αγγλική αποστολή υπό τον ταξίαρχο
"Εντυ, δ όποιος έχων εντολήν νά συνεννόησή μέ άνδρας, ξεκί-
νησε διά τον Γοργοπόταμο.

Στο δρόμο είχε κακό συναπάντημα: Τον Βελουχιώτη. Τού
ζήτησε δ Ζέρβας συνεργασία στήν έπιχείρησι. Ό Βελουχιώτης
ζήτησε άδεια άπό τό ΕΑΜ Λαμίας, άλλ' αυτό δεν τοΰ έπέτρεψε.
Καί ή επιχείρησις άνεβλήθη.

Επειδή δμως υπήρχε άνάγκη ταχείας ένεργείας, ή έπιχεί-
ρησις ώρίσθη διά τάς 2δ Νοεμβρίου καί δ "Αρης τήν τελευταία
στιγμή δέχεται νά βοηθήση. Ό Ζέρβας έκαμε τήν έπίθεσι κατά
τής Γέφυρας καί δ "Αρης βοήθησε ή καλύτερα προσέφερε πολύ
κακές υπηρεσίες... Τέλος πάντων ή έπιχείρησις έπέτυχε καί ή
Γέφυρα ξεθεμελιώθηκε καί έτσι ή Ελλάς άλλην μίαν φοράν προ-
σέφερε σημαντικός υπηρεσίας εις τον συμμαχικόν αγώνα στήν
Αφρική.

Αλλά τό κατόρθωμα τοΰ Ζέρβα, «ούκ έφ καθεύδειν» τούς
έαμίτας. Καί εις τήν επιστροφή του εϊς τήν θέσιν Μαύρο Λι-
θάρι οί έλασΐτεςτοΰ έστησαν καρτέρι καί ώς «συγχαρητήρια»
διά τήν έπιτυχία του, τού έρριξαν μερικές δολοφονικές σφαίρες,
πού αστόχησαν δμως...

Καί άπό τότε αρχίζει μία διαρκής άπασχόλησις τοΰ ΕΛΑΣ
μέ τάς δμάδας τοΰ Ζέρβα.

θάρρος

-Λ'ημοσιεύομεν τήν διαταγήν τής Ιξοντώσεως τοΰ Συν-
ταγματάρχου Ψαρροΰ, φέρουσαν τήν υπογραφήν τοΰ Σιάντου
(Γέρου), Ιπειδή ή καταστροφή τοΰ Ψαρροΰ και ή δι ίλυσις τής
ΕΚΚΑ ήτο ζήτημα ζωής καί θανάτου διά τον δολοφόνον

ί ΕΛΑΣ.

Κ;. “Ιδού τό Ιστορικόν έγγραφον:

I 14)4)44 ΕΠΕΙΓΟΝ
■- “Αγαπητέ Κώστα)

■ Για τον Ψαρρό, τά είπαμε πολλές φορές καί δέν ξέρω για-
τί ζητάτε νά σάς δώσουμε διαταγή διαλΰσεως. *Άν δέν δεχθή
τους δρους μας.... τότε είμαστε υποχρεωμένοι νά ξεκαθαρί-
σουμε τήν κατάστασι δυναμικά καί κερά υ-
νοβόλ α, χοιρίς χρονοτριβές. Σ' αυτό τό σημείο έφι-
στώ Ιδιαίτερα τήν προσοχή σας γιά νά πάρετε τά άναγκαΐα
Στρατιωτικά μέτρα γιά τήν περίπτωση αυτή καί νά διατάξετε
δηλ. νά λύσετε τά χέρια τοΰ Ρίζου και ξεκαθαρίση τήν κατά-
σταση μόλις δ Ψαρρός άπορρίψει τούς δρους μας ή ενα εξ αυ-
τών... Επίσης νά σταλήκα'ιαύτόπούσάς στέλ-
νουμε γιά τον Τίτο. ΓΕΡΟΣ

Ή διαταγή έκτελεΐται

ί Μετ' δλίγας ήμέρας ή διαταγή τοΰ «ξεκαθαρίσματος» εχέι
Ικτελεσθή. Παραθέτομεν τήν σχετικήν άναφοράν.
ί «28)4)44. “Απ. 348)1340. Δεσποτόπουλον

Πέμπτη Ταξιαρχία άνέφερε στόπ. Νύκτα 16ης πρός 17ην
; διά αιφνιδιαστικής έπιθέσεως διελύθη ό)42 ΕΚΚΑ καί έξεκα-
θαρίσθη περιοχή,

κ. δ. ΠαπασταμΜτιάδης*

125 -

έδνικιστικαι ομάδες διαλύονται

Ιδού τΐ εγραφεν ή Αθηναϊκή έφημερίς «Ελληνικόν Αίμα» διά
τήν διάλυσιν τών έθνικιστικών όμάδων ύπό τών προδοτών τοΟ
ΕΛΑΣ :

«Γ» ΕΑΜ υποτίθεται δτι συνεκροτήθη διά νά πολεμήση
τον καταχτητήν. ΔΓ αυτόν ώργάνωσε καί τον ΕΛΑΣ. Τί εκα*-
νε λοιπόν, εναντίον τών Γερμανών; Όμολογοϋμεν δτι δεν γνω-
ρίζομεν. Γνωρίζομεν δμως τΐ δεν έκανε εναντίον τών Γερμα-
νών και τι εκανε εναντίον τών Ελλήνων.

Ένθυμούμεθα λοιπόν, δτι δταν τον Όκτώβριον τοΰ 1944
οί Γερμανοί, άθλιοι και καταπτοημένοι έφευγαν άπό τήν Ελλά-
δα, αί δυνάμεις τοΰ ήρωϊκοϋ ΕΛΑΣ, κατήρχοντο εσπευσμένο);
προς Αθήνας. Κάθε τόσο διεσταυροΰντο μέ τάς Γερμανικά;
φάλαγγας, αλλά μάχην δεν έδιδαν. "Αφηναν τούς Γερμανούς νά
φεύγουν άνενόχλητοι και αυτοί έσπευδαν νά καταλάβουν τήν
πρωτεύουσαν. Μερικοί δυστυχείς "Αγγλοι κατεδίωκαν τούς φεύ-
γοντας Γερμανούς, συνηντώντο μέ τούς ερχομένους έλασίτας,
τούς έζητοΰσαν βοήθειαν, αλλά οί έλασϊται τούς έλεγαν, δτι ου-
δόλως ένδιεφέροντο διά τήν τύχην τών φευγόντων Γερμανών.
Αυτά άφηγήθησαν "Αγγλοι στρατιώται αύτόπται μάρτυρες τής
ύποθέσεως προς τούς εδώ απεσταλμένους τών Βρετανικών Συν-
δικάτων. Τά ίδια έδημοσιεύθησαν εν Άγγλίφ μέ τήν υπογρα-
φήν τοΰ κ. Σιτρίν καί άλλων "Αγγλων έργατικών καί έξεδόθη-
σαν ακόμη καί είς είδικόν τεύχος. "Ας φροντίση νά τό προμηθιυ-
θή τό ΕΑΜ.

Διατί δέν έξετελέσθη ύπό τού ΕΛΑΣ ή διαταγή τοΰ Στρα-
τηγείου Μέσης Ανατολής .όπως απελευθέρωση τούς "Αγγλους
αίχμαλιότους οί όποιοι συνελήφθησαν είς Δωδεκάνησον καί με-
τέφεροντο ύπό άσθενεστάτην συνοδείαν προς Θεσσαλονίκην;

134 -

^οη ήρνήθη καίτοι ύποσχεθείς νά συμπράξη είς την έπι-
ε ' (? η 0 ΐν τής άνατινάξεως τής γέφυρας Άσωποΰ* τήν όποιαν, τε-
ς ι έξετέλεσαν μόνοι τους τρεις “Αγγλοι αξιωματικοί;

Άλλ’ ας εινε, εάν δ ήρωϊκός ΕΛΑΣ υπήρξε κάπως αδρα-
νής έναντι των Γερμανοϊταλών, εξηγόρασε τήν αδράνειαν του
Κτήν, δναπτυξας έξαιρετικήν δραστηριότητα έναντι των Ελ-
λήνων. Έτσι εντός έξ και μόνον μηνών τοϋ 1943, πλήν των
δυο έπιθέσεων κατά τοΰ Ζερβά καί τής διαλύσεως τοΰ Ψ&ρροϋ,
• 9 η καί διέλυσε τάς εξής εθνικιστικός άνταρτικάς δμάδας :
Κ· Τήν δμάδα Πάρνωνος υπό τον ταγματάρχην Μαρινάκον,
τόν όποιον και έξετέλεσε.

! Τήν υπό τούς Πανουτσόπουλον καί Στεργιόπουλον όμάδα
Ζήριας, τής όποιας καί έφόνευσεν δλους τούς άξιωματικούς
πλήν τοϋ Πανουτσοπούλου.

Τήν όμάδα Ερυμάνθου, τής όποιας έξετελέσθη καί ό άν-
πολοχαγός Σκαρτσίλας.

5, ... Τάς δμάδας Τριφυλ ίας ύπό τούς Καραχάλιον καί Στρα-

ηγην, καθό)ς καί τάς δμάδας Κοκκώνη καί Θεοχαροπούλου. Ό
ευταϊος μάλιστα αυτός ύπέστη μαρτυρικόν θάνατον είς χεΐ-
τών Απελεύθερο) των, οί οποίοι τοΰ έκοψαν ρίνα καί αυτιά
1 <αί ήμιθανή τον έσυραν έπί ώρας άνά τούς δρόμους.

Ι Τήν όμάδα «Μωρηά» παρά τήν Καμάρα Αίγιου.

Ρ Τήν δμάδα Βρεττάκου.

ί Τήν όμάδα Λακωνίας ύπό τούς Βαρβιτσιώτην καί Κυρια-
πόγκωναν.

^ Τήν δμάδα Νεμέας ύπό τον Προκοπίου.

Τήν όμάδα Ναυπακτίας, ύπό τον Παπαγιάννην.

Τήν δμάδα Ταϋγέίου ύπό τον συνταγματάρχην Γιαννακό-

Τάς εθνικιστικός Μακεδονικός ομάδας Πιερίων, Βερμίου,
ιδικής καί Κιλκίς.

Επίσης, έν τή προσπαθείς του δπως μάς άπελευθερώση, ό
ωϊκώτατος καί πατριωτικώτατος ΕΛΑΣ, διέλυσε, πάλιν κατά
43, το είς τον Πάρνωνα άποσταλέν ύπό τοΰ Στρατηγείου
Ανατολής συνεργεϊον Φόκ. Επίσης, έξώντωσε τήν ύπό τόν
ργείτην Βρετανικήν στρατιωτικήν Αποστολήν ως καί τήν ύπό

τον Πίνη τοιαύτην, φονευθέντων μάλιστα και δύο Αξιωματικών.

Ή σύλληψις, Ιπίσης, τών “Αγγλων Απεσταλμένων Αξιωμα-
τικών Χάρριγκτων καί Φραίηζερ καθώς κα'ι δ φόνος τοΰ Νεο-
ζηλανδοΰ ύπολοχαγοΰ Χάμποτ, είνε γεγονότα Ανάξια μεγαλυ-
τέρας προσοχής; ..

Είλικρινώς λυπούμεθα, διότι δεν έχομεν πλήρη κατάλογον
δλης τής δράσεως τήν όποιαν δ ΕΛΑΣ Ανέπτυξε κατά τά τέσσα-
ρα έτη τής δράσεώς του εις βάρος Ελλήνων και “Αγγλων. Έκ
προχείρων, μόνον, στοιχείων τά όποια διαθέτομεν, Αντλοϋμεν τάς
όλίγας αύτάς πε ριπτο>σεις, χαρακτηριστικός τής δράσεως τοΰ
λαμπρού ΕΑΜ, ή δποία είνε «καθαρή σάν τδ κρύσταλλο» δπως
μάς επληροφόρει ή προχθεσινή «Ελεύθερη Ελλάδα»!

Διά μέσου τοΰ αυτού λοιπόν διαφανούς κρυστάλλου, έρευ-
νώντες τό παρελθόν, ένθυμούμεθα και κάτι άλλο: Είς τάς 14
Αΰγούστου 1943, είς τήν Θεσσαλονίκην, οί Γερμανοί Ανεκάλυ-
ψαν δμάδα πληροφοριών Αποτελουμένην Από "Ελληνας Αξιωμα-
τικούς καί ή δποία διαθέτουσα Ασύρματον μετέδιδεν είς τό
Στρατηγεϊον Μέσης Ανατολής πληροφορίας στρατιοηικής φύ-
σεως. Μερικοί έκ τών Αξιωματικών αυτών συνελήφθησαν, ένφ
άλλοι κατοόρθωσαν νά διαφύγουν. Καί εως εδώ μέν, τά πράγμα-
τα δεν παρουσιάζουν τίποτε τό εξαιρετικόν. Εξαιρετικόν είνε
τό γεγονός δτι τό δργανον τού ΕΑΜ Θεσσαλονίκης, ή «Λαϊκή
Φωνή», τήν Ιδίαν ήμέραν καί όλίγας ώρας πριν αύτη πραγματο-
ποιηθεί, Ανήγγειλε τήν υπό τών Γ ερμανών Ανακάλυψιν καί σύλ-
ληψιν τής δμάδός. Τό όποιον σημαίνει δτι τό ΕΑΜ τουλάχιστον
έγνώριζε τί έπρόκειτο νά συμβή.

Θά τελειώσουμε μέ ένα Απόσπασμα Από έπίσημο Βουλγαρι-
κό έγγραφο. Πρόκειται περί μιας διαταγής έκδοθείσης Από τό Β'
Γραφεϊον τής είς Μοναστήριον έδρευούσης Βουλγαρικής Μεραρ-
χίας καί ή δποία Απεστάλη υπό ήμερομηνίαν 12-5-43 προς τήν
είς Καστορίαν έδρεύουσαν Βουλγαρικήν μονάδα. Λέγει λοιπόν
μεταξύ άλλων ή διαταγή:

«...Έντελλόμεθα δπως έντείνετε μέχρι μεγίστου δυνατού δ-
ρίου τήν Αποτελεσματικήν δίωξιν τών έν τή περιφερείς σας δρών-
των Ελλήνων ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ...». Έθνικιστών λοιπόν μόνον. ;
“Οχι βέβαια έαμικών. Διότι οί έαμικοί είναι... καθαροί σάν τό .
κρύσταλλο, πού λέει καί ή «Ελεύθερη Ελλάδα».

δ 71 ι έδνικαι άνζαρζικαι ομάδες
έ Μακεδονίας και Θράκης

(θ Ιναι απολύτως γνωστόν εϊς μικρούς καί μεγάλους, δτι τό
! ΕΑΜ, είναι τό ίδιον και άπαράλλακτον ΚΚΕ με άλλην μάσκαν
I διά νά έξαπατήση εύκολώτερον τον Ελληνικόν λαόν καί τον
«αραδώση σφικτοδεμένον μέ βαρείας άλύσσεις εϊς τον κόκκινον
! βρυκόλακα. Διά την έπιτυχίαν δέ τοΰ σκοπού του αύτον, συ-
! νειργάσδη στενώτατα μέ τούς «αδελφούς» Βουλγάρους και μα-
ζύ κατέστρωνον τά σχέδια έξοντώσεως τού ϊδνικόφρονος στοιχείου
' Μακεδονίας και Θράκης. ΕΑΜ και Βούλγαροι μαζύ έσφαζον, έλε-
ί ηλάτουν και έκαιον, μαζύ εφωτογραφίζοντο μεδ’εκάστην σφαγήν
Ελλήνων και κοινά ειχον τά φρουραρχεία των. Και εϊς τά πο-
λύποδη αυτά τμήματα τού Κράτους μας δεν δά έμενεν. ίχνος
Έλληνος, άν δεν άντέδρρα αυτή αυτή ή Ελληνική ψυχή.

| Έσχηματίσδησαν έδνικά άνταρτικά σώματα υπό τον ΰπέ-
; ροχον πατριώτην Αντώνιον Φωστερίδην ή Άντών Τσαούς, και
άπετέλεσαν τό «άντίπαλον δέος» κατά τοΰ ΕΑΜ και ΕΛΑΣ.

Τά σώματα ταΰτα, είς τά όποια κατετάγησαν και επίλεκτοι
έπιστήμονες και τά όποια Ιξεπροσιοπησαν τήν άδάνατον καί ά-
ίουλωτον Ελληνικήν ψυχήν, έσωσαν τήν Ελληνικότητα τής Μα-
κεδονίας καί Θράκης καί έπρόλαβαν σφαγάς δεκάδων χιλιάδων
τιμίών Ελλήνων πατριωτών.

| Τιμή καί δόξα είς τούς έδνικούς άντάρτας Μακεδονίας καί
.Θράκης καί άναλλοίωτος ευγνωμοσύνη προς αυτούς έκ μέρους δ-
ι λων τών Ελλήνων.

Τά όνόματά των, γνωστά ή άγνωστα, έπίσημα ή αφανή, ή
ί, Ελληνική Ιστορία καί ή έδνική ευγνωμοσύνη δά τοποδετήση
εϊς τό Έδνικόν Πάνδεον, παράλληλα προς τά ονόματα τοΰ Με-
<λδ, καί τών άλλων ήρώιον τοΰ Μακεδονικού Άγώνος 1905.

137

Τά μαρτυρικά ^Κα^άδρνζα

Φϊναι γνωστόν είς δλον τον κόσμον δη Καλάβρυτα δεν υπάρ-
χουν. Οί κάτοικοί του έσφάγησαν άπό τούς Γερμανούς καί
ή φωτιά μετέβαλεν εϊς στάχτη καί καπνόν δλας ανεξαιρέ-
τως τάς οίκοδομάς. Οί Γερμανοί διέπραξαν δλην αυτήν την
•θηριωδίαν καί θά ήναι αίΐονίως κατάπτυστοι ένώπιον τής
Ιστορίας.

Αλλά την ευθύνην τής καταστροφής την φέρει άκεραίαν καί
χωρίς κανένα έλαφρυντικόν τό ΕΑΜ, δπως θά πεισθή κά-
θε άνθρωπος, διαβάζοντας την «ερευνάν τής Πελοποννή
σου» παρά τοΰ Ακαδημαϊκοί κ. Σ. Μελά καί δημοσιευθεΐ-
σαν είς τήν ήμερησίαν εφημερίδα «Εμπρός» τήν 18ην, τήν
20ήν καί τήν 23ην Μαρτίου 1945.

Φαίνεται ολοκάθαρα καί χωρίς τήν έλαχίστην αμφιβολίαν, δτι
τά Καλάβρυτα, τήν ώραίαν καί ανθούσαν πόλιν, τά κατέ-
στρεψεν όλοτελώς, άλλά έσκεμμένως καί μέ πλήρη συνείδη-
σιν, τό ΕΑΜ, διά γερμανικής χειρός.

«Ό έπίσκοπος Καλαβρύτων και Αίγιαλείας Θεόκλητος Παναγιω-
τόπουλος, ένας ιεράρχης πουπαιξε ρόλο στήν άπελευθέρωσι
τής Πάτρας, μάς μιλεϊ στο γραφείο του. Μεγάλη μόρφωσι,
δραστηριότης, ευστροφία διπλωματική, άντίληψις δξύτάτη
καί ύφος πράο, νηφάλιο, γλυκύτης χριστιανική. Μάς ιστο-
ρεί πώς δλος δ κόσμος δέχτηκε στήν άρχή τό ΕΑΜ μ’ ά-
πόλυτο ενθουσιασμό, πώς έγκολπώθηκε τήν απελευθερωτι-
κή του σημαία καί πώς επειτα είδε, μέ κατάπληξι, τή φοβε-
ρή στροφή του προς τον άγώνα τών τάξεων. Επάνω στή
σειρά τής δμιλίας μοϋ κάνει, χωρίς νά θέλη, εννοείται — δ
σκοπός ήτανε νά μοϋ ίστορήση τά δραματικά περιστατικά
τού καιροί τής κατοχής — μιά σημαντική άποκάλυψι. Ή ά-
παίσια τραγωδία τών Ρωγών, τής Κερπινής, τής Ζαχλωρόΐς,

128

^ταγματάρχης Ψαρρό<

τού Μεγάλου Σπηλαίου καί τό αποκορύφωμά της, ή άγρίά
σφαγή τών Καλαβρύτων, θά μπορούσε να άποσοβηθή άν τό
ήθελαν οί αντάρτες ! Αλλά δεν τό ήθέλησαν. "Ας άφήσου-
με δμως τον Ιεράρχη νάμάς ίστορήση δ ϊδιος τά πράγματα;

—Κατά τά μέσα "Οκτωβρίου 1943 μιά δμά; άπό 100 Γερμα-
νούς έπεχείρησε ν’ άνεβή στά Καλάβρυτα. Οί αντάρτες τό
είχαν πληροφορηθή και τούς έστησαν ένέδρα κοντά στο χω-
ριό Ρωγοί. "Ανοιξαν τουφέκι. Σκοτώθηκαν άπό τούς Γερ-
μανούς δΰο ή τρεις. Κι’ Ιτραυματίσθησαν δύο, πού οί άν-
τάρται τούς .παρέλαβαν μαζί μέ δγδόντα αίχμαλοηους. Οί
. υπόλοιποι κατέβηκαν στο Αίγιο. Ό Γερμανός στρατιωτικός
διοικητής, μ’ έκάλεσε μετά τό γεγονός αυτό, καί μέ παρεκά-
λεσε νά μεσολαβήσω ν’ αποδοθούν οί αιχμάλωτοι. Μοϋ προ-
σέθεσε, δτι άν οί άντάρται τούς άποδόίσουν, οί Γερμανοί θά
διηυκόλυναν τον επισιτισμό τής Αίγιαλείας καί τών Καλα-
βρύτων, αί δποΐαι τότε ύπέφεραν πολύ άπό έλλειψι τροφί-
μων. «Έάν δεν τούς άποδώσουν — έτόνισε σ’ έντονο ύφος
. — θά βομβαρδίσω τό Αίγιο, θά καταστρέψφ χωριά, θά
συλλάβω πολίτας, θά κάνω άντίποινα I» Άναμετρήσας τάς
συνέπειας, έκάλεσα τούς προκρίτους τού Αίγιου, τούς άνε-
κοίνωσα τάς άπειλάς τού Γερμανού διοικητοΰ καί άπεφασί-
σαμε νά σταλή μία επιτροπή στο αρχηγείο τών ανταρτών,
νά περιγράψη τήν κατάστασι καί νά πείση τούς άρχηγούς,
για ν’ άποσοβηθοΰν αιματηροί άντεκδικήσεις τών Γερμα-
νών έναντίον τού πληθυσμού, ν’ άποδώσουν τούς αιχμαλώ-
τους. Οί άρχηγοί τών άνταρτών άπήντησαν στην επιτροπή:
«Εμείς καί τά Σώματά μας άποτελοΰμε μέρος τής Στρα-
τιάς τής Μέσης Ανατολής. Ν’ άποδώσουμε τούς αιχμαλώ-
τους δέν μπορούμε. Δεχόμαστε δμως νά τούς άνταλλάξουμε
μέ Ισαρίθμους “Ελληνας !» Διεβιβάσαμε τήν άπάντησιν αυ-
τήν στούς Γερμανούς, οί δποίοι μάς είπαν άμέσως : «Έ-
. μεΐς ούτε αιχμαλώτους έχουμε στά χέρια μας, ούτε δμήρους.
Κρατούμε στάς φυλακάς μονάχα κομμουνιστάς. "Αν θέλουν
οί άντάρται ν’άνταλλάξουμε μ’ αυτούς, τό δεχόμαστε ευχα-
ρίστως !» Οί άντάρται δταν ή επιτροπή τούς πήγε τήν ά-
πάντησι αύτή, ^δυσανασχέτησαν. Δέν ήθελαν νά φανούν, δτι

Η Μαύρη Βίβλος τοΟΕΑΜ 129

ενδιαφέρονται νά ελευθερώσουν κομμουνιστές. Έφοβοϋντσ
νά εκτεθούν. Και ή συζήτησις εχρόνιζε...»

"Ας άφήσουμε μιά στιγμή τήν άφήγησι τοϋ Θεοκλήτου γιά.νά
έξετάσουμε τή στάσι των ανταρτών. Γιατί Ιδυσκολεύοντο
τόσο πολύ νά εκτεθούν, δτι ανταλλάσσουν τούς αίχμαλο)-
τους μέ κομμουνιστές, άφοϋ τό ΕΛΑΣ δεν ήτο τίποτε άλ-
λο παρά ή ένοπλος δύναμις, ό στρατός τοϋ ΚΚΕ ; Διότι ά-
πλούστατα, δεν ήθελαν ν’ άποκαλυφθή στον Ελληνικό λαό
αυτή ή άλήθεια. "Ηθελαν νά εξακολουθούν νά τόν γελούν^
δτι τό ΕΛΑΣ είναι στρατός άπελευθερωτικός, γιά νά προ-
σελκύσουν — δπως καί τό κατώρθωσαν — κόσμο άπλοϊκό πού
Ικινεϊτο προς τά βουνά μέ τήν άφελή πίστι, δτι πέει νά πο-
λεμήση γιά τά εθνικέ του Ιδεώδη. Καί γιά νά συντηρήσουν
τήν άπέτη αύτή ζητούσαν νά κάμουν συνεργούς καί τούς
κατακτητές, νά τούς εκβιάσουν νά ελευθερώσουν κομμουνι-
στές, χωρίς νά ποϋν δτι είναι κομμουνισταί κι* Ιπέμειναν
στο παζάρεμα αύτό κι* έχρόνιζαν καί δέν έδίστασαν — γιά νά
συντηρήσουν 'τήν απάτη αύτή ξαναλέω — νά προκαλέσουν
τά φοβερά άντίποινα τών Γερμανών :

— Ό στρατιωτικός διοικητής — εξακολουθεί ό επίσκοπος Θεόκλη-
τος — εκνευρισμένος άπ’ τάς άνευ τέλους συζητήσεις, διέτα-
ξε τρεις φάλαγγας νά βαδίσουν κατά τών Καλαβρύτων :
Μίαν από τό Αΐγιον, μίαν άπό τήν Τρίπολιν καί μίαν άπό
τάς Πάτρας. Ή ϊσχυροτέρα ήτο αύτή, πού έξεκίνησεν άπό
τό Αΐγιον. "Ο, τι συνήντα εις τήν θυελλώδη πορείαν της,
έμψυχον ή άψυχον, τό κατέστρεψε. Βαδίζουσα μ* αύτό τό
πρόγραμμα, νά μήν άφήση τίποτε δρθιο, έφθασε στούς
Ρωγούς.

»01 Καλαβρυτινοί, συνεχίζει δ Μητροπολίτης Θεόκλητος, πού
δέν εγνώριζαν τίποτε, άπ’ δσα είχαν διαδραματισθή είς
τούς Ρωγούς, τήν Κερπινή, τήν Ζαχλωροΰ καί τό Μέγα Σπή-
λαιο, δέν έφυγαν άπό τά Καλάβρυτα, δταν είδαν ν’ άνε-
βαίνη προς Ικεΐ τή φάλαγγα τώνΓερμανών. Δέν είχαν, άλ-
λωστε, τίποτε νά τούς βαρύνη καί δέν έφαντάζοντο ποτέ τήν
άγρίαν θύελλαν, ή δποία θά έξέσπαζεν Ιναντίον των!»

Ό Θεόκλητος λησμόνησε, στο σημείο αύτό τής άφηγήσεως, μιά 4

··· Α *>· ίΐ **'·$*« ΐ Λ-; ·ϋ.·.α: ;

' βημανηκή λεπτομέρεια, πού Ιξακρίβωσα κατόπιν από αύ-
φεντικώτατη πηγή. Κατά την συμπλοκήν των Γερμανών
μ£ τούς Αντάρτες, πού έγινεν Αφορμή όλου τού φοβερού
δράματος τής περιοχής, οί Γερμανοί είχαν τρεις βαρεία
τραυματισμένους, οί οποίοι, επειδή δέν κατώρθωνσ.ν νά διά-
κομισθοΰν, έμειναν στα Καλάβρυτα. Οί Καλαβρυτινοί, όχι
τόσον από φόβο των αντεκδικήσεων, δσον από αίσθημα
Ανθρωπισμού προς άτομα σοβαρώς πληγο)μένα, πού δεν ή-
βαν είς θέσιν ν’ αμυνθούν, δεν τούς κακομεταχειρίστηκαν,
Αλλ’ απεναντίας τούς περιέθαλψαν. Κατά δυστυχίαν δμως,
Ινας' γιατρός των Καλαβρύτων, Παυλόπουλος δνόματι , κομ-
μουνιστής, δεν συμμερίστηκε καθόλου αυτή τήν άνθρωπινή
και συνετή πράξι. Έσκεμμένως, γιά νά προκαλέση Αντίποι-
να κατά τών Καλαβρυτινών, πού δεν τον χώνευαν γιά τά
φρονήματα του, έσυρεν έξω τούς τρεις αυτούς Γερμανούς
τραυματίας, τούς έσκότωσεν ίδιοχείρως καί τούς έρριξε σ’
ένα πηγάδι. Οί Καλαβρυτινοί, τρομαγμένοι γι’ αυτή τήν
πράξι, τούς άνέσυραν από τό πηγάδι και τούς έθαψαν.
|*Οταν έφθασεν ό Γερμανικός στρατός στά Καλάβρυτα, ό γεν-
I ναΐος αυτός κομμουνιστής Παυλόπουλος, πού ήξερε νά σκο-
ϊ τώνη βαρειά τραυματισμένους ανθρώπους, τό είχε στρίψει
[■ Αφίνοντας τούς Καλαβρυτινούς νά Ιξηγηθοΰν δπως μπό-
ι · ρούσαν μέ τούς Γερμανούς. Ό διοικητής έζήτησε αμέσως
! νά μάθη πού είναι οί τραυματίαι. Οί Καλαβρυτινοί τού εΐ-
I παν δλη τήν Αλήθεια. Τού φανέρωσαν δτι δ κομμουνιστής
Παυλόπουλος τούς είχε θανατοίσει. Καί δτι αυτοί τούς έ-
Κ βγαλαν Από τό πηγάδι καί τούς έθαψαν σάν Ανθρώπους.
I *0 Γερμανός διοικητής έγινεν έξω φρενών. Ύπήρχεν δμως
ί. καιρός Ακόμη νά σωθούν τά Καλάβρυτα, άν οί κομμουνι-
[ σταί Αντάρται δεν έσφαζαν τούς αίχμαλώτούς, πού είχαν
I στ Α χέρια τους. Άλλ’ αυτοί, μόλις έμαθαν δτι Ανεβαίνουν
| οί Γερμανοί, Αμέσως τράβηξαν, σέρνοντας τούς αίχμαλώτούς
ί πίσω τους, στδ Χελμό, στά Μαζέϊκα. Εκεί κοντά στή θέσι
Γ Μάζι, είναι βαθύ βάραθρο, δπου τούς έρριξαν, Αφού τούς
I ' σκότωσαν δλους, Ακριβώς γιά νά προκαλέσουν τίς Αντεκδι-

( ϊ; κήσεις.Ό Γερμανός διοικητής τής φάλαγγος, Ανήσυχος γιά

Ι 3 Ι

την τΰχη τους, έκαμέ ανακρίσεις, τον πληροφόρησαν γι«
τήν κατεύθυνσι πού είχαν πάρει οί άντάρται. Τότε Ισχυρά
δύναμις έξώρμησε προς τά Μαζέϊκα.

— Έκεΐ, εξακολουθεί δ Θεόκλητος, οί Γερμανοί έπληροφορή-
θησαν τά πάντα. Έπήγαν εϊς τό Μάζι, κατέβηκαν στό βά-
θος τοΰ μεγάλου κρημνού, βρήκαν τά πτώματα τών αίχμα-
λώτων καί τάστειλαν στήν Τρίπολι νά ταφούν. Σκότωσαν
καμμιά δεκαριά Μαζιώτες, έκαψαν τδ μεγαλείτερο μέρος
τών Μαζεΐκων καί τοΰ Πλανητέρου, έκαψαν καί τό Μάζι
καί γύρισαν στά Καλάβρυτα, εξαγριωμένοι καί άμίλητοι.
Ήταν 13 Δεκεμβρίου τοΰ 1943, ήμέρα, ή οποία θά μένη
γραμμένη στίς πιό πένθιμες, στίς πιο μαρτυρικές δχι μόνο
στην περίοδο τής τετραετούς σκλαβιάς μας, αλλά καί δλης
τής Ιστορίας μας. Καί ήταν ή ώρα έξη, τό πρωί, δταν οί
Γερμανοί διέταξαν τά μέν γυναικόπαιδα νά συναχθούν στό
σχολείο, οί δέ άνδρες, άπό δεκατεσσάρων ετών κι* επάνω,
νά συγκεντρωθούν εΐς μίαν θέσιν πού βρίσκεται πίσω άπό
τό νεκροταφείο. Ό καθένας μπορεί νά φαντασθή τις σπα-
ρακτικές σκηνές τοΰ αποχωρισμού γυναικών, μητέρων, ά-
δελφών άπό τούς δικούς των, γιατί δλοι κατάλαβαν άμέ-
σως τί έσήμαινεν ή διαταγή αυτή τών Γερμανών. Μάταια
αί γυναίκες έπεφταν στά πόδια τών άξιωματικών καί τών
στρατιωτών, μέ κλάματα κι* άναφυλλητά, νά λυπηθούν ά-
θώους άνθρώπους. Τις κατέβασαν στό σχολείο καί οί γόοι
των δονούσαν τον πρωινόν άέρα ωσάν τούς θρήνους τερα-
στίου χορού γυναικών άρχαίας τραγωδίας

Τόν ίδιο καιρό — έξακολουθεϊ δ Θεόκλητος— άνέβαζαν τούς άν-
δρες είς τόν όπίσω τοΰ νεκροταφείου τόπον τοΰ μαρτυρίου.
Τούς παρέταξαν δλους σ’ ένα ζυγό. Άπετέλεσαν έπιβλητική
γραμμή, γιατί ήσαν έίΐτακόσιοι πενήντα. Αντίκρυ των είχαν
τοποθετημένα τά πολυβόλα, πού άρχισαν σχεδόν άμέσως τό
άπαίσιο έργο τους. "Οταν κανείς δέν έμεινεν δρθιος, οί Γερ-
μανοί άπεχώρησαν. Έν τούτοις άπό τούς έπτακοσίους πε-

η νήντα πού έπεσαν, δέν ήσαν νεκροί παρά μόνον οί 126 . Οί
| άλλοι είχαν μόνον τραυματισθή ή και δεν είχαν πληγωθή
Κ' καθόλου. Και θά εσώζοντο, πολύ πιθανόν, άν από άνυπο-
| " μονησίαν, δέν έσηκώνοντο πριν οί Γερμανοί αποχωρήσουν.
I Τούς άντελήφθησαν καί έπέστρεψαν. ΚΓ Ιπί τέσσαρας συ-
Ε νεχεϊς ώρας αντηχούσαν οί απαίσιοι κρότοι των χαριστικών
I. βολών. Τό αίμα έσχημάτισε λίμνας. Άπό τά οστά καί τά
I κρανία τών μαρτύρων αυτών θά κτισθή τό ιερόν, δπου θά

[ Κ Ιερουργοϋμεν διά τήν άπελευθέρωσίν μας! Έν τφ μεταξύ
' αί γυναίκες καί τά παιδιά, πού ήκουαν τούς πυροβολισμούς,
ί Ισπάραζαν καί τούς λίθους μέ τούς θρήνους των. Έπρό-
ί σμεναν καί αύταί, κλεισμένοι είς τό σχολεϊον, τό τέλος των
» διότι έλέγετο δτι οί Γερμανοί θά τάς έκαιγαν μαζί μέ τό
κτίριον. Ό Ιπί κεφαλής τών φρουρών αξιωματικός, δμως,
τάς Ιλυπήθη, δπως λέγεται, καί τάς ελευθέρωσε. Τάς επε-
ρίμενεν, δμως, κάτι άλλο, άπεΐρως δραματικόν. Οί Γ ερμα-
νοί τάς έφωδίασαν μέ σκάπάνας καί πτύα, τάς ώδήγησαν
; στο φρικώδες θέαμα τών σκοτωμένων ίδικών τους καί τάς
Η ύπεχρέωσαν, γυναίκας καί κορίτσια, νά σκάψουν τούς λάκ-
Β; κους των. "Ολην τήν ήμέραν έγίνετο ή ταφή καί τάς πρω-
ί τας ώρας τής νυκτός ύπό τό φώς τών πελωρίων φλογών,
Ε άπό τήν καιομένην πόλιν, στήν όποιαν είχαν βάλει φωτιά.
I Τήν άφησαν βυθισμένην είς τό 'πένθος, τό αίμα καί τήν
V Ιρήμωσιν καί κατέβηκαν, καίοντες καί λεηλατοΰντες τά χω-
1 ρία, γιά νά φθάσουν προ τού Αίγιου. Ή πόλις διέτρεξε τον
Β έσχατον κίνδυνον. Έγκαιρους, δμως, είχε σταλή επιτροπή
Β. είς τον Άνώτατον Στρατιωτικόν Διοικητήν Πατρών, ή δ-
Κ ποία κατώρθωσε ν* άποσοβήση τήν καταστροφή*,
ίάΐ συνεχίζοντας ό κ. Σπΰρος Μελάς, γράφει διά τον άφα-
■' νισμόν τών Ρωγών, τού ωραίου χωρίου τών Καλαβρύτων :
Όταν οί Γερμανοί, άνεβαίνονιας άπό τό Αίγιο στά Καλά-
I βρυτα — ίστορεϊ πάντα δ Θεόκλητος — έφθασαν στούς Ρω-
I. γούς, δ πληθυσμός, φοβισμένος, φρόντισε νά τούς περιποι-
I ηθή, μέ τήν ελπίδα νά τούς μαλακώση. Καί τούς έφάνη,
Γ γιά μιά στιγμή, δτι τό επέτυχαν. Τήν ήμέρα δέν έδειξαν
Γ 1 τίποτα. Αλλά σάν νύκτωσε καλά, οί άρρενες κάτοικοι,

πλήν των μικρών παιδιών, είδοποιήθησαν νά μαζευτούν ο-
λοι στήν εκκλησία, δπου έπρόκειτο, λέει, νά τούς μιλήση δ
αρχηγός τής Γερμανικής φάλαγγος.

Οί Ρωγίτες συνάχτηκαν στη μικρή πλατεία τοΰ χωριού, μέ τον
ιερέα τους, τον αλησμόνητο Παπαχρήστο Καν<λλόπουλο, γέ-
ροντα εβδομήντα έτών, ευσεβέστατο, βαθείας πίστεως άν-
θρωπο. Μ* αυτόν επικεφαλής, πενηνταεπτά άνδρες δλων
τών ηλικιών, τράβηξαν στήν εκκλησία. Έκεΐ, από ΐό 'ύφος
τών Γερμανών, κατάλαβε δ Παπαχρήστος, δτι δεν είχαν νά
έλπίζουν τίποτα. Στάθηκε στή μέση τών χωριανών και
τούς είπε αύτά τά λόγια :

— Παιδιά, τό τέλος μας έφτασε ! Γονατιστέ νά σάς διαβάσω τή
συχωρετκή ευχή, γιατί σύντομα, τώρα θά μάς παραλάβη δ
Χριστός.

"Ολοι γονάτισαν. Ό σεπτός και μαρτυρικός λευΐτης, άφού διά-
βασε τήν ευχή, έστράφη προς τούς Γερμανούς, γιά νά τούς
πή, μέ ύφος ήρεμο καί αυστηρό :

— Σείς εΐσαστε οί άνθρωποι τής νέας τάξεως τών πραγμάτων;
Εϊσαστε χειρότεροι κι’ άπό τούς θύννους !

Ό διοικητής διέταξε νά τον βγάλουν μ’άλλους δύο στο προαύλιο
τής εκκλησίας. Έκεΐ, μέσα στο σκοτάδι, τούς περίμενε τό
πολυβόλο τού εκτελεστικού αποσπάσματος. Τούς έρριξε κά-
τω μέ μιά δμοβροντία.' Οί άλλοι, μέσα στήν έκκλησία, άκου-
γαν τούς κρότους καί συσπειρώθηκαν περιμένοντας τή σει-
ρά τους. Τρεις — τρεις άρχισαν νά τούς βγάζουν σέ λίγο οί
Γερμανοί καί νά τούς εκτελούν στο προαύλιο. Πενηνταε-
πτά έστρωσαν κάτω καί τό αιμα πλημμύρισε κι* έβαψε μιά
μεγάλη έκτασι. Έπειτα ρίξανε βενζίνα στήν έκκλησία καί
στά σπίτια· φλόγες θεόρατες σηκιόθηκαν. Καί σέ λιγάκι τό
χωριό καιγότανε, άπαίσιο πυροτέχνημα βαρβαρότητας καί
κακουργίας. Στούς Ρωγούς δέν άπόμειναν παρά χήρες γυ-
ναίκες κι* ορφανά, πού επλανώντο μέ θρήνους στ* άποκαΐ-
δια καί τά χαλάσματα τών σπιτιών τους.

¥ *

Μετά τό άνόσιο έργο της ή φάλαγγα τών Γερμανών προχώρη®

134

στην Κερπινή, τό ευθύς έπειτα χωριό, προς τή διεύθυνση
τοΰ Μεγάλου Σπηλαίου. Κάλεσαν, δπως στους Ρωγούς, τούς
Κερπινιώτες, στήν εκκλησία. Οί Κερπινιώτες, δμως, δεν πή-
γαν, αλλά κύτταξαν πώς θά γλυτώσουν. Οί Γ ερμανοί αναγ-
κάσθηκαν νά τούς κυνηγήσουν. "Οποιον έπιαναν τον τοΰ-
φέκιζαν. Δεν μπόρεσαν νά συλλάβουν και νά έκτελέσουν
παρά σαράντα. "Εβαλαν φωτιά και σέ πενήντα σπίτια. "Ε-
να μέρος, από τή φάλαγγα, τον ίδιο καιρό είχε πάρει τήν
κοιλάδα τοΰ Βουραϊκοΰ γιά τό Μέγα Σπήλαιο. "Εφθασαν
νύκτα στή Ζαχλο)ροϋ, πού είναι άκριβώς άντίκρυ. Περιεκύ-
κλωσαν τό χωριό καί πρόσταζαν τούς Ζαχλωρίτες νά συγ-
κεντρωθούν στήν πλατεία. Είχαν, ,δμως, άφήσει τήν πλευ-
ρά προς τό ποτάμι αφρούρητη, γιατί δεν εφάντάζοντο σέ τι
μπορεί νά σπρώξη τούς άνθρώπους ή άπόγνωσις. Οί Ζα-
χλωρίτες, δταν μυρίστηκαν, ότι προς τό ποτάμι δεν φυλάε*-
κανείς, γλύστρησαν, προστατευόμενοι από τήν νύχτα, προς
τήν όχθη. Και τότε, μέσα στο σκοτάδι, διεδραματίσθησαν
σκηνές δραματικές. "Ανδρες έ'ζαλλοι έπεφταν στο νερό, αγ-
καλιά μέ τις γυναίκες τους και γυναίκες μέ τά παιδιά τους
νά παλαίσουν σκληρά μέ τό ρεύμα, μέ τήν άμυδρή έλπίδα
νά σωθούν. Ό Θεός έκαμε τό θαύμα του καί γλύτωσαν οί
περισσότεροι. Οί Γεριιανοί δ.έν μπόρεσαν νά συλλάβουν πα-
ρά είκοσιπέντε. Τούς τουφέκισαν δλους. Κι* έ'βαλαν φωτιά
σέ τριανταπέντε σπίτια: "Επειτα τράβηζαν προς τό Μέγα
Σπήλαιο. Οί καλόγεροι είχαν ΐδή τις φωτιές στή Ζαχλωρού
καί ήσαν περίτρομοι. Βγήκαν νά προϋπαντήσουν τή φάλαγ-
γα, περιποιήθηκαν δσο μπορούσαν τούς ανδρες καί τούς α-
ξιωματικούς καί τούς βάλανε στο ξενοδοχείο ν’ άναπαυθοΰν·
Είχανε περάσει πολλές ώρες άπό τήν ά'φιξί τους καί δεν είχαν
ί.. δώσει σημεία ζωής καί οί καλόγεροι πίστεψαν δτι τήν εΐ-
χαν γλυτώσει, δταν στίς τρεις τό άπόγευμα δ διοικητής
ι έστειλε εναν ύπαξιωματικό μέ λίγους άνδρες στο μοναστήρι,
νά μαζέψη δλους τούς καλόγερους καί τό προσωπικό τοΰ
μοναστηριού καί νά τούς άνεβάση σέ μιά θέσι, πού λέγεται
Κισσωτή. Στά κελλιά, ήσαν δυό-τρεϊς καλόγεροι άρρωστοι»
μέ πυρετό. Παρεκάλεσαν νά τούς άφήσουν αυτούς:

135

— Έχουμε διαταγή νά ρθήτε δλοι! τούς Απάντησαν.

Τούς σήκωσαν κι" αυτούς από τό κρεββάτι. "Οκτώ καλόγεροι
καί όκτώ τοΰ προσωπικού μπήκαν στη μέση των (οπλισμέ-
νων Γερμανών. Τούς Ακολούθησε κι" ένα παιδάκι δέκα
χρόνων, ενα δρφανό, πού είχε στήν προστασία του ο σεβα-
στός προηγούμενος Γαβριήλ Κόσσυφας. Ή Κισσωτή εΐνε
υψηλή τοποθεσία είς τά χείλη βαράθρου, πού κρέμεται
Απότομα προς τό μέρος τοΰ Βουραϊκοΰ. “Οταν έφθασαν
έκεϊ και είδε τό παιδί τά πολυβόλα στημένα γιά τήν εκτέ-
λέσι, μπήκε μπροστά Από τον προηγούμενο κι* Αρχισε νά
φωνάζη, κλαίγοντας

— Μή σκοτώσετε τον παππού μου!... Εγώ τον θέλω τον παπ-
πού μου!...

Ό έπί κεφαλής Αξιωματικός προσπάθησε ν’ Απομακρύνη τον
μικρό. Αυτός δμως είχε Αγκαλιάσει τον γέροντα καί φώ-
ναζε σπαρακτικά:

— "Όχι, δέ θά σκοτώσετε τον παππού μου!...

Ό Αξιωματικός έβγαλε τότε τό περίστροφό του, τράβηξε βίαια
τό παιδί καί τδ'ρριξε κάτω μέ μιά πιστολιά. Έπειτα έστη-
σαν τούς δεκαέξ καί τρύς έξετέλεσαν μέ σταυρωτά πυρά
τών πολυβόλων. Είχαν δεχθή τόσες ριπές πού σχεδόν είχαν
γίνει πολτός. “Επειτα τούς έρριξαν στο βάραθρο. Καί μό-
λις νύχτωσε ξεκίνησαν γιά τά Καλάβρυτα.

"Αλλά θά συνεχίσω τήν Αφήγησι τοΰ Θεοκλήτου, μέ τήν
τραγφδία τών Καλαβρύτων».

βνρνζανία ~ ΖΚαρωενήβιον

συμμορία τού ΕΑΜ, ή δποία άπετελέσθη από λύ-
κους πειναλέους, και ή δποία υπήρξε περισσότερον ποικίλη τού
•/αμαιλέοντος, περισσότερον πολύμορφος τού Πρωτέως και πε-
ρισσότερον πολύτροπος τού διαβόλου, άνεκάλυψε τήν δυστυχι-
σμένην Ευρυτανίαν, και τό αμοιρον Καρπενήσιον, και άπεφάσι-
σεν έσκεμμένως καί μέ πλήρη συνείδησιν, τήν παντελή κατα-
στροφήν των.

Λέγω, άνεκάλυψε, διότι οΰδε'ις ποτέ ένδιεφέρθη διά τα
συμφέροντα των Εΰρυτάνων καί οΰδε'ις ποτέ τούς ενθυμείται
ή τούς προσέχει παρά μόνον κατά τήν περίοδον των εκλογών.
Καί, εάν ήκμασε προ τής καταστροφής της καί τής άπαθλιώ-
σεώς της καί προώδευσε καί εξεπολιτίσθη, δσον Όυδέν άλλο
τμήμα τής Ελλάδος, καί άνήγειρε μέγαρα καί εδημιουργησεν
ευμάρειαν καί έξέθρεψε διαπρεπείς άξιωματικούς καί επιστή-
μονας καί έ'δωκεν άνωτάτους υπαλλήλους είς τό Κράτος, τήν
Εκκλησίαν καί τήν Κοινωνίαν, τούτο δφείλεται καί μόνον εις
τά τέκνα της, τά αγνά καί τά τίμια.

Ή έξεπατρίσθησαν εις δλας τάς ηπείρους τής γής, καί-
εογασθέντα μετά ζήλου καί πάθους, έπανήλθον εύπορα, ή, πα-
Θαμείναντα είς τό πατρφον έδαφος, δι’ οικονομίας, ίδρώτος καί
Τρήσεως, Ιδημιουργησαν οίκογενείας, εγκαλλωπίσματα τού κοι-

νωνικού συνόλου. Αλλά τό ΕΑΜ ώμοσε τήν καταστροφήν των
και έκαμε Άρχηγεΐον του τό Καρπενήσιον καί πρωτεύουσάν
του καί φέουδόν του, δλόκληρον τήν Ευρυτανίαν.

Διά νά άποπλανά δέ τον λαόν, ή καί διά νά τον είρωνεΰε-
Ται > διέδιδεν, δτι τό Καρπενήσι είναι έλευθέ-
^ α Ελλάς, ένφ δ Γερμανός έκαμνε περίπατον είς αυτό,
* αν ήθελεν, δ δέ ήρωϊκός ΕΛΑΣ έφευγε προτροπάδην προς τον
νΐμον Άγραίων, ά'μα τή εκκινήσει των Γερμανών έκ Λαμίας..,

137

Παρά τάς φαντασιοκοπίας τοΰ ΕΑΜ και τάς διακηρύξεις
του προς τούς ραγιάδες Καρπενησιοίτας, δτι «Γ ερμανος δεν μπο-
ρεί νά πλησιάση στο Καρπενήσι», φάλαγγες Γερμανικοί ήλθον τον
Νοέμβριον τοΰ 1943 καί έλεηλάτησαν καί έκαψαν την αγοράν
καί 17 οίκίας καί κατόπιν Ανενόχλητοι έπέστρεψαν είς Λαμίαν
αφ’ ού είπον είς τούς προύχοντας τοΰ Καρπενησιού νά μή ξα-
ναπλησιάσουν άντάρται, διότι τότε δεν θά άφήσουν λίθον Ιπί
λίθου. Μόλις άπεμακρύνθησαν μερικά χιλιόμετρα οί Γερμανοί,
νά καί ένσκήπτει ό ήρωϊκός ΕΛΑΣ στο Καρπενήσι πάλιν φλύα-
ρων «για έλεύθερη Ελλάδα».

Σπεύδουν αμέσως οί προύχοντες με δλον τόν κοσμά-
κ η καί γυναικούλες τοΰ λαοϋ καί τούς Ικετεύουν
νά απομακρυνθούν έστω καί 3 ώρας μακράν τοΰ Καρπενησιού»
τούς βεβαιοϋν δέ δτι θά τούς αποστέλλουν καθ’ έκάστην τρόφιμα,
ζώα καί δ, τι άλλο θέλουν, δέχονται δμως είς άπάντησιν των ι-
κεσιών των, τήν κυνικήν όμολογίαν δτι: «’Ε μ ε ϊ ς σ κ ο π ό έ-
χουμε νά σάς κάψωμε, γιάνά έλθετε κοντά μας. Κάη-
κε καί δ Μωρίας τό 21, αλλά ξανάγινε »

Τόν Α'ύγουστον τοΰ 1944 άνέβη πάλιν δ Γερμανός στο
Καρπενήσι καί δεν άφήκε λίθον επί λίθου, καθώς καί εις δλα
τά χωριά τής Ποταμιάς, εις τά δποϊα έσφυζεν ή ζωή καί ή ευ-
μάρεια. Είναι δέ «Ποταμιά» τά Τέμπη τής Ευρυτανίας, πού
Αρχίζει Από τό Καρπενήσι καί τελειώνει εις τό Μεγάλο Χωριό.
Θαύμα ώραιότητος, θαύμα τοποθεσιών, αί δποϊαι προκαλοϋν .·,
νοσταλγίαν τού Παραδείσου. Κοιλάς διαρρεομένη Από τόν Χά-
ραδρον (Καρπενησιώτικον) καί διανθιζομένη εκατέρωθεν μέ
πλούσια καί βαθύσκια χωριά, έ'χοντα ως κατοικίας μέγαρα,
καί εν συνόλφ παρουσιάζοντα δ'ψιν δνειρώδη.

Καί Αφού τό ΕΑΜ καί ΕΛΑΣ κατέκαυσε τό Καρπενήσι,
τήν «Ποταμιά» καί δλόκληρον τήν Ευρυτανίαν, είς έμπαιγμόν
παντός Ανθρωπίνου αισθήματος, έκλεψαν καί τάς 8.000 χρυσάς
λίρας πού εστάλήσαν διά τούς πυροπαθείς. Ιδού τί έδημοσιεύ- .
θη είς τό «Εμπρός» τήν ΙΟην Ιουνίου 1945 μέ τόν τίτλον
«Έμποροι τού έθνικοϋ Αγώνος» : “/

«Αί Ανακοινώσεις τοΰ Αμερικανού Ιατρού κ. Μογιάρς Ανα-.^
σύρουν μίαν Ακόμη πτυχήν Από τήν σκοτεινήν δράσιν τών σπο- ■"·

. ι.3δ

■ί άϋά

Ββινων άνθρωπων, οί οποίοι εσφετερίσθησαν τούς τί τλους τής
Κ^στάσεως τού έλληνικοϋ λαοϋ εναντίον των καταχτητών.
Ι·Οκτώ χιλιάδες χρυσοί λίραι πού εδόθησαν διά τήν στέγασιν των
ΐΛυροπαθών τοΰ Καρπενησιού, διωχετεΰθησαν είς τά
| φυλάκια των ανθρώπων πού ένεφανίζοντο ως «έλευθερωταί»·
[ χύ πράγμα δεν εκπλήσσει κανένα. Έπ'ι δυο ολόκληρα έτη ή
ύπαιθρος έστέναξεν, ήρημώθη καί εληστεΰθη συστηματικώς άπό
I τ άς εγκληματικός αύτάς οργανώσεις, αί δποιαι έχουν δλην τήν
ί εύθύνην τής ηθικής αυτουργίας δι’ δσα δεινά ΰπέστη ή’Έλλάς
άπό τούς κατακτητάς.

ϊ: Ό “Αμερικανός ιατρός έρχεται νά πιστοποίηση με τήν κα-

|ταγγελίαν του, δτι υπήρξαν συγχρόνως έμποροι τοΰ εθνικού
Ι· άγώνος, έκμεταλλευθέντες και τά χρήματα ακόμη πού εδόθησαν
δι* ίερούς εθνικούς σκοπούς άπό μέρους των ξένων. Πριν λα-
φυραγωγήσουν τάς “Αθήνας κατά τήν διάρκειαν τής στάσεως,
μεταφέροντες μέχρι των βορείων συνόρο)ν τούς καρπούς τής λη-
I στείας των, εσύλησαν και χρήματα ιερά, πού εδόθησαν άπό
* τούς ξένους διά νά μετριάσουν τήν ελληνικήν δυστυχίαν.

139

Φδιώζις ~ ΰϊαμία

Λαμία, ή ωραία νύμφη ΐοϋ Μαλιακοΰ κόλπου, ή πό-
λις των άνθέων, τής αρχοντιάς και τής νοικοκυρωσυνης, ήτο
πεπρωμένον νά ΐδη εγκλήματα στυγερά, φρικαλέα καί Αποτρό-
παια, διά τά όποια φρίττει ό νους κάθε Ανθρώπου, μή πεπω-
ρωμένου και καννιβάλου. Και εγκλήματα, ύπερβαίνοντα είς κα-
κουργίαν και τήν τολμηροτέραν φαντασίαν, μέ δράστας πάντοτε
τους κατηγορουμένους έαμίτας και τον ή ρ ω ϊ κ ό ν Έ λ ά ς !!!

Πριν ΐδη ή Λαμία τά εγκλήματα, βαθύτατα είχεν Ατυχήσει,
διότι είς αυτήν έγεννήθη ό κόκκινος Αττίλας, δ διαβόητος "Α-
ρης, ό τρομοκράτης τής υπαίθρου όλης τής Στερεός καί όλης τής
Πελοπόννησου, τοΰ οποίου τό οίκτρότατον καί έπαίσχυντον τέ-
λος ήτο Αντάξιον καθ’ όλα τοΰ βρωμερού, διεφθαρμένου καί αι-
μοσταγούς παρελθόντος του.

Εντός τής Λαμίας συνέλαβον δΓ Απάτης τον Απόστρατον
Αντισυνταγματάρχην Κων. Λάμπου, άνθρωπον ά'κακον καί προ-
καλοϋντα μόνον φαιδρότητα μέ τάς συζητήσεις του, καί τον έ-
τεμάχισαν έντός υπογείου τής πόλεως.

Είς τόν Μώλον τής Λαμίας καί εντός τής οίκίας του έν πλή-
ρει μεσημβρίφ συνέλαβον τόν Νομάρχην Φθιώτιδος Αείμνηστον
Στέφ. Κάλφαν, μεταβάντα έκεϊ διά νά μοιράση έπιδόματα, τόν
ώδήγησαν εις Καρπενήσιον, τόν εφυλάκισαν, καί βραδύτερο ν,
μέ τήν έξόρμησιν των Γερμανών, τόν έξετέλεσαν παρά τήν
Κουφάλαν — Άγραίων.

Έντός τής Λαμίας καί έντός τής οικίας του έν πλήρει
μεσημβρίρ, έφόνευσαν κατά τραγικώτατον τρόπον τόν Δή-
μαρχον Λαμιέων Αείμνηστον “Ιω. Κοντομήτρον, έγκαταλείψαν-
τα σύζυγον έγκυον καί τέκνον. Ό Ίω. Κοντομήτρος ήτο δημο-
φιλέστατος, Ικανός επιστήμων καί δραστηριώτατος καί πολύ θά
ώφέλει τήν έπαρχίαν Φθιώτιδος καί ίόίφ τήν Λαμίαν, Αλλ’ έπει-

140

5 ή δεν προσεχώρει είς το ΕΑΜ, έθεωρήθη φασίστας καί κατέ-
•/.ρεουργήθη εντός τοΰ δωματίου του.

Εντός τής Λαμίας και εις τό γραφεϊον του έφονεύθη με
ειροβομβίδα ό άνθυπομοίραρχος Γκίκας, έπειδή ήτο έθνικόφρων.

Εντός τής Λαμίας και τοΰ γραφείου του, έξωθι τής Νο-
μαρχίας και έν πλήρει μεσημβρία, έφονεύθη από δύο έπονίτας δ
ταγματάρχης τοΰ ΕΔΕΣ Ίω. Βλαχάκης, έπειδή ήρνήθη νά άκο-
λουθήση τα δύο έκφυλα μειράκια, τά όποια ήξίωσαν νά έξέλθη
τής πόλεως και συνάντηση κάποιον άπλυτον καί φΰειραλέον κα-
πετάνιον.

Περί τοΰ έκδορέως Μήτρου θά άναγνώσητε είς τό κεφάλαι-
ον «Δεκεμβριανά Λαμίας».

Τήν 27-9-45 είσήλθον είς τήν κωμόπολιν 'Υπάτην περί
τούς 200 έαμίτας, άφώπλισαν τήν χωροφυλακήν και άπήγαγον
τούς άνδρας αυτής είς τό όρη μαζί μέ τον υποστράτηγον ε. ά.
Ραπτοδήμον, αγρονόμον Υπάτης, καί μοίραρχον Κόσσιφαν.

Παρά τήν Λαμίαν είς άπόστασιν δύο ωρών άνατολικώς, εύ-
ρίσκεται τό χωρίον Λοιμογάρδι, είς τό όποιον εγίνοντο αί έκτε-
λέσεις των έθνικιστών.

Έπϊ δεκαετηρίδας ολοκλήρους θά αντηχούν οι ρεμματιές
τοΰ χωρίου από τούς θρήνους καί τούς κοπετούς των θυμάτων,
ή δέ ήχώ θά τούς φέρη προς τήν 'Ιστορίαν, ως ανάθεμα, άράν
καί κατάραν κατά τών δολοφόνων καί πουλημένων.

Πρέπει νά προστεθή, ότι δ έλασίτης Γεωργίου εξετέλεσεν
ει , τό Λοιμογάρδι δύο άδελφάς του, ένα άδελφόν του καί τον πα-
τερα του, επειδή δήθεν συνεπάθουν τούς Γερμανούς.

Βραδύτερον δέ τό έκτρο)μα αυτό τοΰ "Αδου, έκαμε διασκέ-
δασε ν πολυδάπανον μετ’ ά'λλων καθαρμάτων, έπειδή έξηφάνισε
τι ϊ ν οίκογένειάν του! Ποτέ είς τήν ζωήν τών άγριων λαών δέν
α Υνωσα τοιαύτην άνατριχιαστικήν πώρωσιν!!

Είς τό Λοιμογάρδι έσύρθησαν ίατροί, δικηγόροι, άξιωματι-
* οί > έμποροι, έπιστήμονες καί ένεκλείσθησαν είς υπόγειον μπου-
β°ύμι, π ρής Ικτέλεσιν, άλλά τήν. τελευταίαν στιγμήν τούς έσωσε
^οια συμφωνία τοΰ ΕΑΜ μετ’ άλλων δυνάμεο)ν άντιστά-
,°εως;

Είς Παλαιοκερασιάν Στυλίδος έφόνευσαν τόν γεωπόνον

Μπαλωμένον έφ. λοχαγόν, άγωνισθέντα ήρωϊκοοτατα μέ τό πό-
λυβόλον είς τήν Τρεμπεσίναν τής “Αλβανίας, επειδή ήτο αντίθετος
εϊς τά σχέδια τοϋ ΕΑΜ.

Είς τήν Πελασγίαν έξετέλεσαν τον γεωπόνον και έφεδρον
λοχαγόν Παπαπαναγιώτου επειδή συνέστησεν είς τούς άντάρτας
νά απομακρυνθούν από τήν κο>μόπολιν, διά νά μή τήν κάψουν
οί Γ ερμανοί, καθώς και τον άνθυπασπιστήν Χωροφυλακής Πα-
ασκευάκην. Διαταγήν διά τήν έκτέλεσίν του έδωκεν δ τελωνο-
σταθμάρχης Τυροβολάς, δστις ύπήρξεν δ δήμιος τής περιφερείας,

Συνέλαβον άνευ ούδεμιδς αίτιας, μόνον διότι ήτο σφόδρα
έθνικόφρων, τόν εφημέριον Ήρακλείας, χωρίου εγγύτατα τής
Λαμίας, Παπακοίσταν Παπαστεργίου, τόν έσυρον σιδηροδέσμιον
μίαν ώραν έξωθι τοϋ χωρίου, καί τόν έξετέλεσαν, άπορφανίσαν-
τες πολυμελή οικογένειαν, εκτός των ά'λλων και μέ 4 άγάμους
θυγατέρας.

I ’βααρχία 33ονίεσης και Έηρομέρον

3)\.α τό τμήμα τής περιφερείας πού λέγεται Βόνιτσα, δεν
ίώρθωσα νά συλλέξω έξηκριβωμένας πληροφορίας.

Συνέλεξα όμως μερικάς διά τά' εγκλήματα πού διέπραξε τό
(οδιψές ΕΑΜ είς τά χωριά τοϋ Ξηρομέρου, έκ των κατοίκων
$ όποιου έφόνευσε περί τούς 1000 κατ’ “Ιούλιον και Αύγου-
στον τοϋ 1944, και των οποίων τά πτώματα άνευρίσκονται
τώρα είς τά διάφορα βάραθρα. Τάς κατωτέρω δέ φρικιαστικάς

Ε ™*-ϊθφορίας τάς συνέλεξα ο,πο αύτόπτας μάρτυρας τών κακουρ-
τοΰ ΕΛΑΣ, οΐτινες έσώθησαν ως εκ θαύματος και διη-
ται τά μαρτύρια τών άτυχων θυμάτων, τών όποιων τό μό-
έγκλημα ύπήρξεν, ότι έμειναν .πιστοί είς τάς παραδόσεις
^"Ελληνες, καί δεν ύπέκυψαν είς τον αιμοδιψή καί αιμοσταγή
’οβεσπιέρον.

| Μοϋ έλεγε λοιπόν δ Πρόεδρος τής Κοινότητος Μπαμπίνη,
ρ ώργ. Ηγούμενος, ότι ό συλλαμβανόμενος δήθεν άντιδραστι-
■* ώδηγεϊτο ένώπιον τοϋ Ροβεσπιέρου είς τό χωρίον Κωνω-
(ίνα, δστις είχε δεξιά καί αριστερά του άνά 4 έλασίτας, έφω-
[μένους μέ συρμάτινα μαστίγια, τελειώνοντα είς αιχμήν κλπ
καί μετά προχείρους τινάς έρωτήσεις άπέπεμπε τον κατηγορού-
!νογ, δτε τον παρελάμβανον οί Έλασΐται καί τον έδερον μέχρι
ινάτου ενώπιον του ή τοϋ ένεπήγνυον τά σύρματα είς τά
■νύχια, καί τοιουτοτρόπως ήμιθανεϊς τούς έρριπτον έίς τό κρα-
^ϊητήριον, όπόθεν ώδηγοϋντο είς τά βάραθρα.

Τούς άδελφβύς Παππαίους άπό τή Βούστρη, ήμιθανεϊς καί
μή δυναμένους νά συνέλθουν έκ τής μακράς λιποθυμίας, τούς
^Ιφόρτωσαν Ιπί ζώων καί τούς έρριψαν είς τό βάραθρον.

Ό ίδιος Γ. “Ηγούμενος διηγείται, ότι ώδήγησαν δύο κρα-
τουμένους ένώπιον τοϋ Ροβεσπιέρου καθ’ ήν ώραν έτρωγε, καί
μόλις έδιάβασε τό έγγραφον τής Ε. Π. πού τοϋ έδωκεν ό είς έκ

των τριών συνοδών ανταρτών, διέκοψε τό γεϋμά του, έσηκώθη,
έλαβε τεραστίαν μάχαιραν, και μέ τρεις μαχαιριές εξάπλωσε νε-
κρόν τον ένα εκ τών δύο ενώπιον του όδηγηθέντων.

Ό Παπαστάμος από τή Μπαμπίνη, αδελφός τοϋ ϊατροΰ
Παπαστάμου εν Άθήναις, άπέθανε μαρτυρικόν θάνατον.

Ό Πρόεδρος Σχολ. Εφορείας Κουσές τοϋ Σχολείου Μπαμ-
πίνη μοϋ έ'λεγεν, δτι ώς τιμωρίαν συνήθη είχε τό ΕΑΜ να δια-
περ$ τό πέλμα τοϋ κατηγορουμένου μέ βελόναν αίχμηράν, ώστε
αυτή νά έξέχη από τό αντίθετον μέρος.

Ό δ)λος Τασούλης μέ έβεβαίωνε μεθ’ δρκου, δτι είδεν Ιδί-
οις δμμασι γδαρμένον άνθρωπον κατά μίαν παλάμην κάτωθι τής
δεξιάς μασχάλης, καθ’ δσον ό ίδιος έκδαρείς τοϋ επέδειξε τό τραϋ-
μα του άφ 5 ου έσώθη ώς εκ θαύματος.

Εις τά κάτωθι χωρία τοϋ Ξηρομέρου έφονεύθησαν άπό τοϋ
Ιουλίου μέχρι τοϋ Αύγούστου 1944 υπό τών ελασιτών:

Είς ΣκουρτοϋΊ, Πρόδρομον 7, Γόυριώτισσα 9, Χρυσοβί-
τσα 7, Άγράμπελο 4, Βασιλόπουλο 11. Καραϊσκάκη 8, Μαχαι-
ρά 7, Βλυζανά 3, Μαχαλά 8, Μπαμπίνη 1, Κωνωπίνα 1, Κεμ-
ποτή 2, Κατούνα 3δ, Τρύφου 6.

Οι αριθμοί αυτοί είναι πρόχειροι. Είς τά χωρία τοϋ Ξηρο-
μέρου εξετελέσθησαν κατά τό 1943 καί 1944 περί τούς χιλίους
( 1 000) έθνικόφρονες.

Διεπράχθησαν εγκλήματα είς τό Ξηρόμερον άπό τό αιμοχα-
ρές ΕΑΜ, τά όποια εις φρικαλεότητα, στυγερότητα καί απο-
τροπιασμόν υπερβαίνουν κάθε άνθρωπίνην φαντασίαν.

'Ως ελάχιστον παράδειγμα άναφέρω τά μαρτύρια τοϋ ίατροΰ
Χρ. Πάγγιου, καταγομένου άπό τό χωρίον "Οχθια τοϋ Αγρίνιου
καί ύποστάντος φρικο)δέστατον θάνατον είς τό χωρίον Γ ιαννό-
πουλον τοϋ Βάλτου. Συνελήφθη άπό Έαμίτας καί ώδηγήθη §-
νώπιον τών δημίίον του" έδάρη μέχρις άναισθησίας, καί κατόπιν
μέ δξυτάτην μάχαιραν τοΰήνοιξαν πληγάς (τον έχάραξαν, κατά
την γλώσσαν τοϋ λαού) καί δέσμιον τον επέταξαν είς τό μπου-
δροΰμι. .

Είς τάς πληγάς του έγεννήθησαν σκώληκες καί δέν ήδύνα-
το ού'τε νά τούς τινάξη καν. Μετά πολλάς ήμέρας, δ δυστυχής
πατέρας του άνεκάλυψε τό μπουδροϋμι, άλλ’ 'ό σκοπός δέν τοϋ

144

ΐίΐέτοεψε νά ΐδη τον βασανιζόμενον υιόν του. Έν τη άπελπισίςί
ίου δ πατέρας έφώναςε: «Τί κάνεις, Χρίστο, παιδάκι μου;» Και
ι ήκούσθη από τό μπουδροϋμι, η καλλίτερον άπό τον κρυερόν τά-
φον: «Πεθαίνω, πατέρα - φέρε μου λίγο νερό!»

Άλλ’ δ ήρωϊκός.... σκοπός κακήν κακώς έδιωξε τον πατέρα
μέτήν υβριν: «Φύγε φασίστα γιατί σ’ έφαγα!»

Γυρισεν δ πατέρας στο χωριό του ’Όχθια καί εντός δυο ή-
’ μερών άπέθανε άπό απερίγραπτο ν λύπην, άφήσας δυο θυγατέρας
ι άπροστατεΰτους καί δρφανάς.

Τοΰ θνήσκοντος Ιατρού, δυο ήμέρας πρίν ξεψυχήση, τοϋ
■' έβγαλαν τά μάτια μέ ξιφολόγχην.

I ’ Τό Ξηρόμερον γέμει βαράθρων εις τά δποΐα έρρίφθησαν δε*
V κάδες τιμίων Ελλήνων, ά'λλοι ζωντανοί καί άλλοι νεκροί.

Άπό τό βάραθρον τής Λιγουστης παρά τό χωρίον Σκουρτοΰ
|. άνεσυρθησαν 10 νεκροί, μεταξύ τών δποίων καί δ συνταγμα-
1 τάρχης Μπακογιώργος’ υπάρχουν άκόμη περί τούς 20 νεκροί οί'-
• τινες δεν άνεσυρθησαν.

Άπό τό βάραθρον, πλησίον τοϋ χωρίου Πρόδρομος, άνε-
συρθησαν 10 καί υπάρχουν άκόμη περί τρύς 10.

Άπό τό βάραθρον «’Άκωλη» τοϋ χωρίου Μπαμπίνη,
I άνεσυρθησαν 8, καί υπάρχουν πλεϊστοι άκόμη.

Έφόνευσαν τον δημοδιδάσκαλον Μαχαλά Β. Σκαρλΐγκον,

| έθνικόφρονα καί έξαιρετικόν πατριώτην.

Έφόνευσαν δμοίως οι Έλασΐται, τούς δημοδιδασκάλους
ί Παπαδημητρίου— Χρυσοβίτσης καί Μπαλαγεώργαν — Κατοΰνης,
διότι άντέδρων είς τά προδοτικά σχέδιά των.

1 Τον έξ Άετοϋ Ιερέα Παπαναστάσην Κελεπουρην, εΰλο-
; γήσαντα τά δπλα τοΰ κ. Παπαγεωργίου, ύπαρχηγοΰ τοϋ ΕΔΕΣ,
ι' τον έρριψαν ζωντανόν είς καιομένην άσβεστοκάμινον μεταξύ
[ τών χωρίων Κομποτήςκαί Κατούνης, καί άπετεφρώθη.

( Άπό τάς έρευνας μου διά τάς συλλήψεις καί Ικτελέσεις
Βηρομέρου, συνήγαγον ταϋτα:

Όμαδικαί συλλήψεις είς την περιφέρειαν ταύτην έγιναν την
[ 8ην καί 9η ν Ιουλίου 1944 άπό δργανα τής Ε. Π. ήτις είχε
τήν έδραν της έν Κομποτή.

Οί συλληφθέντες ένεκλείσθησαν είς μπουδροϋμι- τής Κομπο-
10. Ή Μαύρη Βίβλος τοΟΕΑΜ Χ 45

της έπί 48 ώρας, χωρίς νά τούς δώσουν ούτε νερό. Κατόπιν
τούς παρουσίασαν εϊς τον άνθρωποφάγον Ροβεσπιέρον,
δστις διέταξε γενικήν ερευνάν αυτών. Μετά τήν άφαίρεσιν πάν-
των τών αντικειμένων των, άκόμη καί τών ρούχων των, πλήν
τών εσωρρούχων, τούς παρέδωσεν ό Ροβεσπιέρος είς τούς βασα-
νιστάς, οΐτινες τούς ύπέβαλον εις φρικτά μαρτύρια, εξ ών πολ-
λοί άπέθανον.

Τήν ΙΟην Ιουλίου ακριβώς μεσημβρίαν άπαντες οί έπιζή-
σαντες γυμνοί, ξυπόλητοι, πεινασμένοι καί διψασμένοι, ήμιθα-
νεϊς, άλλα καί δεμένοι σφιχτά μέ καλώδια, ώδηγήθησαν ε!ς το
χωρίον Γιαννόπουλον τοΰ Βάλτου, είς τό όποιον έφθασαν μετά
3 ήμέρας. Μόλις πέρασαν από τήν Λεπενοΰ, ενός κρατουμένου
τοΰ ήρπασαν τά ματογυάλια καί επειδή δεν έβλεπε νά περιπα-
τήση, τον έξετέλεσαν αμέσως.

Κάθε κρατούμενον μή δυνάμενον νά βαδίση τον Ιφόνευον
αμέσως.

Πάντως έφθασαν εϊς τό Γιαννόπουλον 500 συλληφθέντες,
οΐτινες αμέσως έχωρίσθησαν είς δύο μέρη, έλαφροποινίτας (κατ
αυτών δεν έγραφον βαρείας κατηγορίας αΐ δργανώσεις τοΰ χω"
ρίου) καί βαρυποινίτας.

Τούς έλαφροποινίτας τούς ένέκλεισαν είς τό εκκλησάκι τοΰ
χωρίου Γιαννόπουλον «'Αγία Παρασκευή», τούς δέ βαρυποινίτας
τούς έφρούρησαν έν ύπαίθρψ. Είς τούτους κατά τάς πρώταςή-
μέρας ούδεμίαν τροφήν έδιδον, ώστε τούς ήνάγκασαν νά τρώγουν
ρίζας καί φλοιούς δένδρων, έδέροντο δέ άνηλεώς καθ’ έκάστην.
Βραδύτερον τοΐς έχορήγησαν 30 δράμια ψωμί ήμερησίως.

Τήν 6ην Αύγούστου, δλοι δεμένοι σφιχτά, άνεχώρησαν άπό
τό Γιαννόπουλον καί οί μέν έλαφροποινΐται κατηυθύνθησαν
προς Καρπενήσιον, οί δέ βαρυποινΐται πρός τό «Σακαρέτσι», χω-
ρίον τοΰ Βάλτου. Έκ τών βαρυποινιτών αυτών άνερχομένων είς
250, ούδείς Ιπανήλθεν, ούτε έμαθέ τις περί τής τύχης των, παρά
τάς άπεγνωσμένας προσπάθειας καί έρεύνας τών οϊκείων των.
Προφανώς απαντες έρρίφθησαν είς βάραθρα ζωντανοί.

Οί βαδίσαντες πρός Καρπενήσιον μόλις εφθασαν έκεϊ, διότι
άνηγγέλθη ή έπίθεσις τών Γερμανών, ώδηγήθησαν εις τό χω-
ρίον Στένωμα, έκεϊθεν είς Μοναστήριον Κουφάλας καί έκεϊθεν

«Αγιον Δημήτριον. Είς "Αγιον Δημήτριον έμειναν 3 ήμεράς'

Ι^ονίες καθ’ εκάστην μόνον 25 δράμια ψωμί και δλίγον χυ-
Μ ν άπό άλευρα μπομπότας.

Τήν 4ην ήμέραν άνεχώρησαν διά Μάραθον μετ’ άλλων κρα-
γμένων έκ Καρπενησιού, τήν νύκτα δέ αυτήν έξετέλεσαν τον
Νομάρχην Φθιώτιδος και τέως Ευρυτανίας Στέφανον Κάλφαν
ίιαι τον ταγματάρχην τοΰ Πυροβολικού Κιούσην Αργύρων.

Έκ Μαράθου κατηυθύνθησαν προς τό χωρίον "Αγραφα
Η^ου έμειναν άρκετάς ήμέρας. Έξ Άγράφων έπανήλθον είς Κου-
Κί/τ ν. δπόθεν (ή δίαιτα έσυνεχίζετο : δλίγος χυλός καί 25 δράμ.
-ψωμί) ήρχωαν να άφήνουν ελευθέρους καί μετά τινας ήμέρας
άφησαν πάντας, πλήν23, οΐτινες ώδηγήθησαν είς Αγίαν Τριά-
δα τής Ευρυτανίας καί έκεϊθεν είς τό χωρίον Παλαιόκαστρον —
^ιώτιδος, ΐνα δικασθοϋν καί τυφεκισθοΰν. Κατά θείαν όμως
_Κονομίαν, υπέγράφη τό σύμφωνον τοΰ Λιβάνου καί τοιουτο-
τρόπως άφέθησαν ελεύθεροι τήν 27ην Σεπτεμβρίου 1944.
ί Διηγούνται άνθρωποι απολύτους σοβαροί, αξιόπιστοι καί
Ιραλήθεις, παρακολουθήσαντες έρεύνας είς τά βάραθρα, καί έ-
^ωγήν έκεϊθεν πτο)μάτο>ν, έν άρίστη <αταστάσει, δτι τούς έρ-
Ιττον ζωντανούς εντός των βαράθρων, ΐνα «ποθάνωσι φρικώ-
8η θάνατον, άφοϋ προηγουμένως τούς έδενον ως έξης: Τούς ύ-
Κρέωνον να λάβωσι στάσιν, τήν όποιαν λαμβάνει . ό άνθρωπος
αν κάθεται είς χαμηλόν καθισματάκι (κοινώς σκαμνί). "Εδενον
τότε μέ καλώδιον τάς χεΐρας των (παρά τον καρπόν) έπί των μη-
>ν των καί κατόπιν, έκ των σχοινιών των μηρών έδενον καί
ις πόδας τοον παρά τον αστράγαλον καί τοιουτοτρόπως κουβα-
ασμένούς τούς έσπρωχνον προς τό χαϊνον βάραθρον.

Φίλε άναγνώστα, σκέψου βαθειά, αντικειμενικά καί απλώς
ρωπιστικά τι θά πή ΕΑΜ.

Διατύπωσε τό συμπέρασμά σου, καί μέ θάρρος καί πίστιν
λάλει αυτό είς τάς έπερχομένας γενεάς, ΐνα φρίττουν τούλά-
ον διά 1000 έτη άκούουσαι τήν λέξιν ΕΑΜ.

Διά τον γράφοντα τήν «Μαύρην Βίβλον»,
ΑΜ θά πή λέπρα, πανώλης καί χολέρα. Ή Ελληνική φυλή
ρέπει νά άκούη ΕΑΜ καί νά καταλαμβάνετα από παγερόν
Ιον καί νά περιλούεται μέ κρυερόν ίδρώτα. Ή Ελληνική
λή δταν άκούη ΕΑΜ οφείλει νά έκτινάσσεται είς ύψος πολ-
δν μέτρων, ωσάν νά έξεκενώθη έπ’ αυτής τεραστία ήλεκτρική
«στοιχία· διότι ποτέ άλλοτε κατά τήν τρισχιλιετή σταδιοδρομίαν
6ς δέν έσείσθη μέχρι τών έγκάτων της, καί δεν έξέτεινε τον
(Τράχηλόν της προς καρατόμησιν, παρά μόνον κατά τήν περίοδον
Τής στυγεράς έαμυκρατίας.

147

Θΐίακρννείά ~ έΜεσο^όρριον

ωραία Μάκρυνε ία τής Αιτωλοακαρνανίας, έφάμι/,.
λος είς ωραιότητας μέ τό Πήλιον, μέ πολιτισμένους κατοίκους,
και οικοδομάς άπαντώσας μόνον είς μεγαλουπόλεις, μέ χωρία '
καί κωμοπόλεις ένθα έσφυζεν δ καλώς Εννοούμενος πολιτισμός,
έπυρπολήθη κατά τδ πλεΐστον και μετεβλήθη είς σωρόν μαύρων
Ιρειπίων, διότι είχε τήν χειριστήν τύχην νά προστατεύεται,
παρά τήν θέλησίν της, άπό τόν ή ρ ω ϊ κ ό ν ΕΛΑΣ.

"Αλλά καί αίμα έδωκεν άρκετόν και τίμιον είς τούς κανι-
βάλλους τοΰ ΕΛΜ — ΕΛΑΣ.

Τήν 7ην Μαΐου 1943, συνελήφθη Ιν τφ Γυμνασίφ τοΰ
Θερμού μετά τμήματος άνδρών του, δι’ απάτης, δ Αριστοτέλη; '
Τσιτσέλης, υιός £ημ)λου καί οπαδός τοΰ ΕΔΕΣ, έκ Γ αβαλοϋς δί ;
καταγόμενος.

Αμέσως τοΰ έπέρασαν τάς χειροπέδας, τόν ώδήγησαν είς '
τό κάτω πάτωμα, δπου δ αρχηγός τοΰ ΕΛΑΣ καπετάν Κα- ■
πλάνης τόν Ιπυροβόλησεν είς τήν καρδίαν, τά δέ παλληκάρια :
του Δράκος καί Κώστας τόν κατέσφαξαν ως άρνίον. Αμέσως ;
τόν Ισκΰλευσαν, τόν έσυραν άπό τούς πόδας καί τόν έρριψαν'
είς τόν εκεί διερχόμενον κοινοτικόν αύλακα... Οί ά'νδρες' τον _
Τσιτσέλη ώδηγήθησαν είς Χρυσοβίτσαν-Ξηρομέρου, ύπέστησαν
φρικώδη μαρτύρια Ιπί 4 ήμέρας καί κατόπιν άφέθησαν έλεύθε-
ροι μέ τήν ρητήν εντολήν νά διαγραφοΰν άπό τό ΕΔΕΣ καί νά.
υπηρετήσουν είς τόν ή ρ ω ϊ κ ό ν ΕΛΑΣ.

Τόν Φεβρουάριον τοΰ 1944 είς τό χωρίον Μεσάριστα έξετέ-
λεσε τό ΕΑΜ 8 έθνικόφρονας πολίτας, έπί ήμέρας δέ πολλάς δεν,;
έπέτρεψεν είς τούς κατοίκους νά Ενταφιάσουν τά πτώματα-

Τόν Αύγουστον τοΰ 1944 17ην τοΰ μηνός συνέλαβε νό
ΕΑΜ τούς έθνικιστάς Άθ. Σφήκαν Ετών 35 καί Λόυκάν Πα-
παναστασίου ετών 21 καί όρφανόν, Εκ Δαφνιά καταγομένονςι
μέ τήν πρόφασιν, δτι είχον χειροβομβίδας διά νά κτυπήσονν

ήροηκόν ΕΛΑΣ και τούς υπέβαλαν είς φρικώδη μαρτύρια
•ρ.τειϊ» τούς ωδήγησαν εϊς τήν θέσιν «Κοτσοπούλες» τοϋ χω-
ρίου Γραμματικού, τούς έδεσαν ώστε νά εφάπτονται αΐ ώμο-
Λ,άται των, (βλέποντες προς άντίθετον διεύθυνσιν) και τούς
Ιροιψαν ζώντας έντός τεράστιας πυρκαΐάς δπου άπετεφρώθη-

σαν·.··

Τήν 13ην Αύγουστου τοϋ 1944 συνέλαβον τον έθνικιστήν
^αταδόπουλον έκ Ζευγαρακίου έτών 45 καί πατέρα 4 άνηλί -

1 κω ν τέκνων, μέ τήν πρόφασιν δτι δήθεν έζήτησεν δπλον από
ΧΟ ν; Γερμανούς διά νά κτυπήση τον ήρωϊκόν ΕΛΑΣ, και τόν
ωδήγησαν είς τήν α&λήν τής 'Ι. Μονής Κατερινοϋς σι-
δηοοδέσμιον.

Έκεΐ διά βοής, οί έπονϊται και έπονίτισσαι τόν κατεδίκα-
οαν είς θάνατον, καί ήρχισαν νά τόν λιθοβολούν. Ημιθανής δ
άτιιχής κατέφυγεν είς τό ιερόν τοϋ Ναού, ΐνα ξεψυχήση έκεΐ·
ΡΑλλ’ ώρμησαν αΐ έπονίτισσαι και τόν έσυραν έξω, ΐνα συνεχί-
ζουν τόν λιθοβολισμόν. Άλλ’ δ Διοικητής τής Ε. Π. τής περι-
φέρειας Γαβαλοϋς Άν. Βενέτης, ύπάλληλος τόΰ Πρωτοδικείου
Μεσολογγίου, τόν έξετέλεσε διά τοϋ περιστρόφου του θέσας
τέρμα εις τά μαρτύριά του. Τό πτώμα έσπάραζεν ακόμη και ή
συναγωνίστρια Ντοϋλα Τσιτσέλη, σπουδάστρια Παιδαγ. Ακαδη-
μίας Πατρών, διέταξε τάς έπονίτισσας καί έστησαν πέριξ τσΰ
«φαδάζοντος καθαρόαιμου "Ελληνος, χορόν τόν δποϊον αυτή
ίσυρε πρώτη....

Τήν 20 ήν Αύγούστου 1944 συνελήφθησαν έκ διαφόρων
Χωρίων τής Μακρυνείας 38 έθνικόφρονες πολΐται, μεταξύ των
Ρ π °ίων καί δ ίερεύς Ματαράγκας Δημ. Παπακωνσταντίνου έ-
(®ν 70. 7

Οΰτοι ώδηγήθησαν εις Λομποτινά — Ναυπακτίας, ύπεβλή-
I »ησαν είς άνήκουστα μαρτύρια έπ'ι ήμέρας καί κατόπιν έγινεν ή
{ «ιιλογή τωνι "Ενδεκα έξ αυτών έσφάγησαν κατά τόν άγριώτε-
® 0ν τρόπον, έν οίς και δ ίερεύς Παπακωνσταντίνου. Κατόπιν
1 ωκΰλευσαν, τοϋΐερέως άφήρεσαν τά χρυσά δόντια μέ τα-
/1 '* και τούς έγκατέλειψαν άτάφους. Τούς άλλους, βασανισθέν-
ι ς ε ·Ά ήμέρας, κατά Νερώνειον τρόπον, τούς έσωσε τό σύμφω-
[ ° ν τ °ϋ Λιβάνου.

Έχει είς Λομποτινάν έσφάγησαν και έξ άλλων περιφερειών
πλέον των 160 έθνικοφρόνων πολιτών. Ό δέ διοικητής τοϋ στρα-
τοπέδου καπετάν Εκδικητής (έπώνυμον Μιχαλάκης, έκ Πατρών)
κυνικώτατα εδιδε τήν έξήγησιν, δτι προτιμά τον θάνατον τών
προδοτών και αντιδραστικών διά σφαγής, επειδή αί σφαϊραι θά
χρειασθοϋν προσεχώς είς τά πεζοδρόμια τών Αθηνών διά τήν....
Λαοκρατίαν.

"Εξωθι τής Ματαράγκας καί είς μέρος άπόκρυφον ευρέθη-
θησαν μετά πολλάς ήμέρας 8 άπηγχονισμένοι διά καλωδίου, άλλ’
άγνώστου ταΰτότητος. Προφανώς μετεφέρθησαν Ικ μακρυνοϋ
τόπου.

Είς "Ανω Μακρυνοϋ συνελήφθη άπό τό ΕΑΜ ό έθνικό-
φρων Άθ. Δ. Γ ιαννέλος, καί ΰπέστη φρικτά μαρτυρία· δν τού-
των είναι, δτι εσχιζον τό δέρμα του μέ όξυτάτην μάχαιραν (τον
Ιχαράκωνον) καί εντός τής πληγής ερριπτον ζεστόν ελατόν. Λέ-
γεται δτι, διαταγήν προς τούτο ε'δωκεν ό επιθεωρητής Δημοτι-
κών Σχολείων Μεσολογγίου X. Γεωργόπουλος (καπετάν Κα-
ψάλης).

Άμυδράν ιδέαν τών ν φρικωδών έγκ/.ημάτων σχηματίζει δ
αναγνώστης καί άπό τήν κάτο)θι έπιστολήν δημοσιευθεΐσαν είς
τήν «Δράσιν» τοϋ Αγρίνιου:

1

ϋ

“Αγαπητή μου, «Δράσις»,

Δόσε μου καί έμένα λίγο άπό τόν πολύτιμο χώρο σου γιά νά
άψη/ηθώ τό τΐ Επαθα καί είδα δταν Επεσα στά νύχια αύτών τών
κακούργων τοΟ ΕΛ ΑΣ, τά όποια άποτελοΰν τήν άπάντησίν μου είς
τά παράπονα τών «συναγωνιστών» γιατί βαράω.

Στά καλά καθούμενα πέρυσι, μόλις άποθέρισα, κόπιασαν στό
σπήτι μου οι αιώνιοι κράχτες καί μέ τήν γνωστήν έκείνην άτιμο ν
πρόφασιν «Πάμε Γιάννη μιά στιγμούλα άπάνω στόν Καπετάνιο γιά
μιά άνακρισοΰλα» μέ άπήγαγον. Μέ πήγαν ύστερα κάπου σέ μιά
χαμοκέλα καί μέ άπομόνωσαν χωρίς, δχι ψαΐ καί ψωμί, άλλά ούτε
νερό. Ακολούθως μέ ώδήγησαν στήν Κομποτή καί μέ Εκλεισαν σέ
Ενα μουχλιασμένο ύπόγειο κατάλληλο μόνο γιά γουρούνια. Έκεΐ
Ερχεται σέ λίγο ό άπαίσιος κακούργος Ροβιεσπιέρος, ό όποιος μοδ
λέγει τρίζοντας τά δόντια : «Γ κόλια θά πεθάνης μανιάτικα άν δέν
μάς παραδώσης τά 5 δπλα καί τις όκτώ χειροβομβίδες πού. Εχεις
κρυμμένα». Είς άρνησίν μου καί διαμαρτυρίαν μου δτι δέν Εχω
τίποτα άπ’ αύτά, μέ μούρλανε στό ξύλο. Μετά τρεις δέ ήμέρας μέ

■' |·1
; ν-ί

·|Η

(βγαλσν άπό τό ύπόγειο καί μέ Εστειλαν στά διάφορα στρατό ·
κεδα Μπαμπαλιοϋ καί Γιαννοπούλου Ενα μήνα μέ 25 δράμια ψωμί
, 6 ρησίως καί τίποτε άλλο, ΰστερα μέ Εβγαλαν καλά καί σώνει μέ
'ίφτιασαν δέ φούρναρη, μιά μέρα δμως γιά κακή μου τύχη τό ψωμί
χάϊκε στό φούρνο, τό κάψιμο έθεωρήθη ύπό τών άπελευθερωτών
^,ς γενόμενο Επίτηδες καί έχαρακτηρίσθη ώς σαμποτάζ, μέ άρπά-
ζουν τότε μέ βάζουν στό φάλαγγα καί μέ βάραγαν μέ τήν ψυχήν
, των οί βασανιστές Δημ. Χειμάρας ή Καπετάν Λεβέντης καί Βασιλ·
Σγούρας.

Γ Μετά ταΰτα μέ' όδηγοΰν στό Κεράσοβο του Καρπενησιού, μοΟ
^αρακώνουν τά πέλματα τών ποδιών μου μέ ξυράφι καί μέ καυτη-
ριάζουν μέ λάδι καφτό. Άφοΰ μέ βασάνισαν άρκετά στά στρατό-
; πεδα συγκεντρώσεως τοΟ Καρπενησίου, μου δίνουν Ενα φάϊροπ στό
Παληόκαστρο τής Λαμίας. Σέ τοϋτο τό στρατόπεδο βλέπω τό χάρο
I μέ τά μάτια μου. Μπροστά στά μάτια μου καί δλων τών κρατού-
ν μένων φέρνουν οί τύραννοι μιά κοπέλλα κρατούμενη έξ Αθηνών,
άρχίζουν νά τήν βρίζουν καί νά τήν προπηλακίζουν. Ενας δέ τήν
'άποκαλεϊ πουτάνα. Ή ποπέλλα πολύ ήθική, κλαίει καί διαμαρτύρε-
σαι λέγοντας στόν ύβριστήν της δτι ή άδελφή του είναι πουτάνα.
Αμέσως τότε τό άνθρωπόμορφο αύτό κτήνος βγάζει τό μαχαίρι του
!. καί κόβει μέ σαδισμό πρωτοφανή τόν άριστερό μαστό τής άμοιρης
|κοπέλλας, ή όποια πέφτει χαμαί σφαδάζουσα καί σέ μισή ώρα ξε-
ψυχάει. Νά γιατί βαράω καί θά βαράω....

Μετά τ:μής
Γιάννης Γκόλιας

I Είς τά σύνορα Μακρυνείας και Μεσολογγίου εύρίσκεται τό
χωρίον Συβίστα, οπερ εχρησίμευσεν ως στρατόπεδον έθνικοφρό-
>ων πολιτών. Εις τό στρατόπεδο ν αυτό έφονεΰΟησαν πλεϊστοι
άγνοί "Ελληνες, μεταξύ των οποίων και δ έθνικόφρων Μυζη-
βρόπουλος έκ Γαλατά —Μεσολογγίου.

I) Τούτον τόν άτυχή ολίγα λεπτά τής ώρας πριν τόν έκτελέ-
σουν, τόν ήρώτησαν διά τήν τελευταίαν του θέλησιν, τούς πα-
ρεκάλεσε δε θερμότατα νά τού λύσουν τά χέρια, «γιά νά
κάμη τόν Σταυρόν του» 1 τού άπήντησαν δέ: «δέν σοΰ
χρειάζεται Σταυρός» καί έξεκένωσαν έπάνω του τό πιστόλιον
ί Είς τό στρατόπεδον αύτό έξετελέσθη καί δ Παντελής Γ.
Μπαμπιώτης, υίός εύσεβοΰς ίερέως καί έναρέτου μητρός, ετών
19, έθνικόφρων, καί θερμός πατριώτης.

Τον έφόνευσαν τον Ιούλιον 1944 επειδή εΰρον επ’ αίιτοϋ
φύλλον πορείας διά τον στρατόν τοΰ Ζερβά.

Τ ρίκκαλα — Καλαμπάκα

Οχ Έλασϊται άναιτίως, και μόνον διότι ήτο καθαρόαιμος
Έλλην καί Χριστιανός "Ορθόδοξος, ά'ριστον δέ στέλεχος τής
εθνικόφρονος παρατάξεως, έξετέλεσαν τον έν άποστρατείμ μοί-
ραρχον Νικόλ. Καραγιάννην, κάτοικον Τρικκάλων, καθώς καί
τόν ά'ριστον και έμπνευσμένον δημοδιδάσκαλον Νεοχωρίου —
Φαρκαδόνος αείμνηστον Άναστ. Τζαμτζήν.

Έν Καλαμπάκρ, ώς φασίστας δήθεν, Ιξετέλεσαν τόν Έ-
παρχον Παπαχρήστου και τόν Γυμνασιάρχην Τσολάκην.

Έν Καλαμπάκα ωσαύτως έφόνευσαν τόν άριστον Ιατρόν
καί αλτρουιστήν Βασίλ. Παπασωτηρίου, άφήσαντες ορφανά 5
παιδάκια κάτω τών 12 έτών, καί αδελφόν τοΰ εθνικόφρονος καί
θερμουργοΰ καθηγητοϋ Ίω. Παπασωτηρίου. Καί ώς αφορμήν
έλαβον τήν άντίδρασίν του κατά τοΰ.... Αγώνα....

15 *. .

1

'ίΚ Ήικαιοβύνη
ζον & . £/1. 3Υί. — &. 5\. <£■.

ΖΚαζαδίκαι και έκζ ενέσεις

μάθη δ άναγνώστης πώς άπέδιδον δικαιοσύνην οί
Έαμΐται, οί κοπτόμενοι δήθεν υπέρ τής Λαοκρατίας, κατά τήν
εποχήν τής Κατοχής.

Μεταφέρομεν ταϋτα από τήν εφημερίδα «Εμπρός»:

«ΕΙς τήν Δικαιοσύνην παρεδόθη υπό των άστυνομικών αρ-
χών τό κατασχεθέν ύπ’ αυτών άρχεϊον τής 13ης Μεραρχίας τοΰ
ΕΛΑΣ καί ολοκλήρου τής Στερεός Ελλάδος, εις τό όποιον ά-
ναφέρονται τα «κατορθώματα» τών έλασιτών κατά τό διάστη-
μα τής Κατοχής. ’Από τό άρχεϊον, δπως θά άντιληφθοΰν και
οί άναγνώσται, προκύπτει, δτι συνελαμβάνοντο άτομα μέ τήν
κατηγορίαν οτ<· άνήκον εις τά Ές Ές ή εις άλλην εγκληματι-
κήν γερμανικήν όργάνοοσιν καΐ 'εξετελοΰντο άνευ δίκης, ένφ τό
μόνον έγκλημά των ήτο δτι άνήκον είς εθνικιστικάς Όργανώ-
σεις. Διά τής τακτικής του αυτής δ ΕΛΑΣ, ως άναφέρουν οί
ενεργοϋντες τάς άνακρίσεις, έσκόπει νά έξοντώση δλα τά έθνι-
κιστικά στοιχεία διά νά έχη ουτω τό πεδίον τής δράσεώς του
ελεύθερον.

“Ενα άπό τά θύματα τοΰ ΕΛΑΣ ήτο ή Ήώ Γεωργιάδου
1 > ετών εξ Αθηνών, ή δποία συνελήφθη μέ τρεις άλλους φι-
λήσυχους πολίτας είς τήν Άταλάντην τήν 12ην Σεπτεμβρίου
^43 και άφοΰ υπεβλήθη είς φρικιόδη βασανιστήρια, ΰπεχρεώθη
να δμολογήση δτι άνήκεν είς τήν Γκεστάπο.

Τον τρύπσν μέ τόν όποιον έξητάζοντο οί συλλαμβανόμενοι
ν · αι τό πώς έχαλκεΰοντο αί είς βάρος των κατηγορίαι, τά έκθέ-
τ ει αυτή αυτή ή άνακριτική Επιτροπή τοΰ ΕΛΑΣ. Ιδού τί λέ-
Υει ή άνακριτική Επιτροπή είς τό σημείωμά της: ;

«Ή Ήώ^Γ ε ω ρ γ ι ά δ ο υ Ιτών 1 9, φοιτήτρια τοΰ Πολύ-.

153 .

τεχνείου, γεννήθηκε στη Σάμο. Εϊνε ορφανή μητρός και μένει
μαζί μέ τά δυό της άλλα αδέλφια, τον Μανώλη ετών 18 μαθητή
τής τέως Σχολής Δοκίμοον Ναυτικοί και τον Χριστόφορο έτών
15 μαθητή στο σπίτι τής γιαγιάς της Στέλλας Βλάχου στήν οδόν
Πτολεμαΐδος 46 στα Κάτω Πετράλωνα, γιατί δ πατέρας της
μένει στή Σάμο ως αγρονόμος. Στο Πανεπιστήμιο πού πήγαινε
νά συναντά τίς παληές τηςσυμμαθητριες, ώργανώθηκε στο ΕΑΜ
και συνδέθηκε μέ τό Παράρτημα Κάτω Πετράλωνα, δπου τήν
παρέπεμψαν στήν ΕΟΧΑ. Στή δουλειά τής ΕΟΧΑ δούλεψε πε-
ρίπου ένα μήνα, εξέφρασε δέ τήν επιθυμίαν νά τήν στείλουν καί
' νοσοκόμα στους άντάρτες, έπειδή δμως δεν έξεπληροϋτο ή έπι-
θυμία της αυτή έφυγε άπό τήν ΕΟΧΑ. Προ τριών μηνών δ γεί-
τονας της άνθ)γός Καπετανάκης τήν προσηλύτισε στήν δργά-
νο>ση X. Ή Γεωργιάδου προ μηνός ήλθε στήν Αταλάντη μέ τή
θεία της πραγματικά γιά νά πάρουν τά πράγματα τοΰ καθηγη-
τοΰ θείου της πού εϊνε στήν Αθήνα καί δεν μπορούσε αυτός νά
ταξιδεύση μήπως συλληφθή άπ’ τούς Ιταλούς. Μόλις συνήντή-
σε τούς παληούς της συμμαθητάς Νινΐκον Ήλίαν καί Ντίβαν
Κωνσταντίνον (γιατί μιά τάξη τού γυμνασίου τήν έβγαλε στήν
Αταλάντη) γιά νά μή θεωρηθή δτι εϊνε καθυστερημένη καί α-
νοργάνωτη, τούς είπεν δτι ανήκει στήν δργάνωση X.

Τήν παραπάνω άφήγησή της έπληροφορήθη ή κατασκο-
πεία τής περιφερειακής Επιτροπής Λοκρίδος καί έν συνεργασία
μέ τό Τάγμα τής Λοκρίδος τήν συνέλαβον καί τήν ώδήγησαν
στήν Μενδενίτσα. Έκεΐ ή άνακριτική Επιτροπή κατέστρωσε
ένα προ>τότυπον σχέδιον άνακαλύψεως καί διαπιστώσεως τής
κατασκοπείας. Έξαπέλυσεν άρκετούς άντάρτες, οί δποΐοι παρι-
στάνοντας τούς Έδεσίτας, τήν ώδήγησαν σ’ ένα σπίτι καί έκεΐ
τής άπηύθυναν διαφόρους έρωτήσεις, τήν προΰκάλουν είς άπαν-
τήσεις καί μετά τήν διάλυσιν τής συγκεντρώσεως πού ύποχρεω-
τικά αυτή πήρε μέρος, τήν άφήκαν έλεύθερη καί συνέταξαν
μαρτυρικάς καταθέσεις μέ φανταστικόν περιεχόμενον ως δήθεν
λ'εχθέν παρ’ αυτής ως καθοδηγητρίας καί έντολοδόχου τής δρ-
γανώσεως X. .

Μετά πάροδον 3 ήμερων κατά τό διάστημα πού έμενε έλευ-
θέρα, τήν φώναξαν τρεις άντάρτες καί τήν έβαλαν καθ’ ύπαγό-

ρευσιν νά γράψη μίαν έπιστολήν άπευθυνομένην προς τον Κα-
ίίετανάκη καί στον αδελφό της τον Μανώλη. Παρά τη διαμαρ-
τυρία της, αΰτο'ι Ιπέμειναν και υπαγόρευαν, πρό δέ τής ψυχο-
λογικής βίας πού ήσκουν, έγραψε ο, τι τής είπαν. Κατόπιν τήν
ώδήγησαν στό σχολείο καί εκεί άρχισαν νά τής παίρνουν κατά-
θεση. Έκεΐ τής άπηύθυναν διάφορες ερωτήσεις, δτι ή δργάνω-
σις ΕΔΕΣ συνεννοείται μέ τήν Γκεσταπό, επειδή δέ αυτή δεν
μπορούσε νά βεβαίωση πράγματα ανύπαρκτα, άρχισαν και τήν
[ίκτυπούσαν, οπότε άναγκάστησε νά άπαντά καταφατικώς. “Οπως
δέ δμολογεϊ ή ιδία, δταν είπε δτι έπήρε 150.000 δραχμές άπό
τήν Γκεσταπό διά τής όργανώσεως τής X, έπέμεναν δτι αυτά
πού καταθέτει ήσαν λίγα, αναγκάστηκε νά πή δτι έπήρε 600.000
δραχμάς, δπότε ίκανοποιηΟεΐσα ή άνακριτική Επιτροπή δέν
ίΐπέμενε περισσότερο.

Γ Κατά τον αυτόν τρόπον έδόθη επιστολή και στή θεία της
Ήλιοπούλου γιά νά τήν στείλη στήν Αθήνα ό Λοκρός, ής τό
περιεχόμενον δέν έγνώριζε γιατί ήτο κλειστή καί δταν άπεμα-
κρύνθη τής κατέσχον τήν επιστολήν και τήν έκτύπησαν.

Έκ των ανωτέρω συνάγεται τούτο μόνον, δτι υπάρχει έν
Άθήναίς δργάνωσις X, εϊς τήν δποίαν άνήκει ή Γ εωργιάδου, ή
δποία δμως δέν εινε εϊς θέσιν νά μάς καθορίση εάν αυτή ΰπο-
καθι,στά τό ΕΔΕΣ έν Άθήναίς ή εΐνε ανεξάρτητος ή εινε γρα-
φεΐον κοινόν δλων των οργανώσεων τού άντικομμουνιστικού
μπλοκ.

Γιά τήν Άνακριτικήν Επιτροπήν: Υπογραφή»

Καίτοι, ως προκύπτει και έκ τού σημειώματος τής άνακρι-
τικής Επιτροπής, ούδέν έπιβαρυντικόν στοιχεΐον εϊς βάρος τής
Γεωργιάδου υπήρχε, διετάχθη ή έκτέλεσίς της, ή δποία και
έπραγματοποιήθη τήν 28)1)44. Εϊς τό έκτελεστικόν άπόσπασμα
έλαβε μέρος καί εις Ρώσσος στρατιώτης δνόματι Βλαδίμηρος.

Ή έκθεσις έκτελέσεοος τού έπι κεφαλής τού άποσπάσματος
άρχιφΰλακος Ρήγα, ή δποία άνευρέθη εϊς τό άρχεΐον τής Με-
ραρχίας, έχει έπι λέξει ως εξής: «Έκθεσις έκτελέσεως. Έν Δο-
. μνίτση σήμερον τήν 28ην Ιανουάριου 1944 ήμέραν Κυριακήν
και ώραν 3 μ. μ, δ υπογεγραμμένος άρχιφύλαξ Ρήγας (*Αθ,

*55

Τζαβίδα;) κατόπιν προφορικής εντολής XIII Μεραρχίας κατήρ-
τισα εκτελεστικόν απόσπασμα άποτελούμενον έκ των συναγωνι-
στών: 1) Κώστα, 2) Βλαδίμηρου ( Ρώσσος ), 3) Βαρέλη Νικο-
λάου καί 4) Δανιήλ Αθανάσιον και προέβην εις την έκτέλεσιν
των: 1) Δημητρίου Βαρκούτα, 2) Ήοϋς Γεωργιάδου, 3) Σταύρου
Ήρακλέους και 4) Κών)τίνου Μελέτη. Ό έπι κεφαλής τοϋ
αποσπάσματος άρχιφΰλαξ Ρήγας».

"Αλλο θΰμα τών Έλασιτών ήτο μία νέα δνόματι Σταμα-
τοπούλου, ή δποία συνελήφθη τήν 1)8)43 μέ την κατηγορίαν
οτι άνήκεν είς τήν Γκεσταπό, ένφ είς τήν πραγματικότητα ήτο
μέλος τοϋ ΕΔΕΣ. Διά τήν σΰλληψίν της διεμαρτυρήθησαν είς
τήν Διοίκησιν τοϋ ΕΛΑΣ οί κάτοικοι τής περιφερείας χωρίς
δμως αποτέλεσμα. Τήν Ιποχήν έκείνην δ στρατός τοϋ ΕΔΕΣ
και ή δργάνωσις άπέκτα οπαδούς και επομένως έπρεπε νά κτυ-
πηθή άπό τήν παράταξιν τοϋ ΕΛΑΣ διά παντός μέσου. Διά
τοΰτο οί έπί κεφαλής τοϋ συνελάμβανον πάντα μή άνή-

κοντα εις αυτόν καί με κάθ^^ομοκράτικόν μέσον τον έξηνάγ-
καζον νά δμολογήση, ότι είχε λάβει μέρος είς προδοτικός πράξεις
και τον Ιξετέλουν. Αυτό συνέβη καί με τήν Σταματοπούλου, ή
όποια έξετελέσθη χωρίς νά είσαχθή έστω είς δίκην καί ένοόπιον
τοϋ άνταρτοδικείου.

Έπί τής ύποθέσεως Σταματοπούλου δ μοίραρχος Κων-
σταντίνος Παπαναστασίου, δ όποιος τότε ήτο μέλος τής άνα-
κριτικής Επιτροπής τοϋ ΕΛΑΣ Καρπενησιού δταν συνελήφθη
υπό οργάνων τής Γ ενικής Ασφαλείας, κατέθεσε σχετικώς τά
Ιξής :

«Σχετικώς μέ τήν ΰπόθεσιν τής Σταματοπούλου, ή δποία
συνελήφθη υπό τμημάτων τοϋ ΕΛΑΣ τό θέρος τοϋ 1943, γνω-
ρίζω δτι αϋτη συνελήφθη είς τήν Λοκρίδα, έκακοποιήθη καί είς
τό τέλος έξετελέσθη άνευ δίκης».

Μέ άναλόγους άσυστάτους κατηγορίας έξετελέσθησαν άπό
ύπολοχαγόν τοϋ ΕΛΑΣ καί τό άπόσπασμά του πολλοί κά-
τοικοι τής περιφερείας Μώλου μεταξύ τών όποιων καί οί Πεπό-
νας, Πιλάλης, Παπαδόπουλος καί Παπ'αγεωργίου, είναι δέ χα-
ρακτηριστική τής εγκληματικότητος τών έλασιτών μία άναφορά

<ου ϊφημερίου τής Βίνιανής *Αργ. Βούρδα, είς την οποίαν άνά-
φέρεται σωρεία εγκληματικών πράξεων.

"Ας μάθη ακόμη τό Πανελλήνιον, καθώς και οί έν Αμε-
ρική "Ελληνες, πώς έγίνοντο οί έρανοι τοϋ ΕΑΜ είς χρήμα και

• είς είδος. Τα άναγράφομεν από τό «Εμπρός». — «Ο ί έρανοι

|ί ·ϊον ΕΑΜ».

«Τό ΕΑΜ Ιλήστευε τον κόσμον διά τής μεθόδου τών έρά-
I νων.... Φαινομενικά οί έρανοι αυτοί ήσαν προαιρετικοί. Είς την
Ι πραγματικότητα δμως οί «έρανοι» αυτοί δεν ήσαν τίποτε άλλο

• άπό μιά φοβερή καί έκβιαστική συγχρόνως φορολογία φίλων καί
[μ Αντιπάλων. Είς τα Ιργσστάσια οί Ιργάται είτε ανήκαν είς τό
: ! ΕΑΜ είτε δχι ώφειλον νά διαθέτουν ένα ήμερομΓσθιο άπό τά
■ Ιπτα τής έβδομάδος υπέρ τής «Εθνικής Αλληλεγγύης». Τό ίδιο
- καί οί υπάλληλοι ιδιωτικοί ή δημόσιοι.

ί ’■·. Κάθε τέλος τοϋ μηνός ώφειλαν νά δώσουν 10 ο)ο άπό τόν
(ΐ' μισθόν τους στην ίδια δργάνωσι, ή οποία είχε καταρτίσει κανο-
| νικούς φορολογικούς πίνακας μέ τά όνόματα δλων τών εργαζο-
μένων, τάς άποδοχάς των καί τάς «φορολογικός» ύποχρειόσεις

των.

Διά τούς ελευθέρους έπαγγελματίας ή «Εθνική Άλληλεγ-
,* γύη» είχε κατ' αποκοπήν ορίσει τό ποσόν τής εισφοράς. Ιδιαί-
τερος κατάλογος περιελάμβανε τούς καταστηματάρχας, άπό τούς

1 , όποιους ήξιοΰτο ή καταβολή υπέρογκων ποσών*έπί άπειλή έκτε-
λέσεως υπό τής ΟΠΛΑ είς περίπτωσιν μη συμμορφώσεως.

Είνε γνωστά τά όνόματα τών Ικτελεσθέντων άπό τήν
ΟΠΛΑ καταστηματαρχών, οί όποιοι δεν έδέχθησαν νά ύποκύ-
• ψουν είς τόν έκβιασμόν τοϋ ΕΑΜ.

Καί διά νά καλύπτεται ό εκβιασμός διά κάθε ενα έκτελού-
κ μενρν, ή έαμική προπαγάνδα είχε έτοιμη τήν «ρετσινιά» :

Η — Ήταν Γκεσταπίτης.

Σέ έκατομμύρια καί δισεκατομμύρια πρέπει νά ύπολογι-
■σθοϋν τά ποσά πού υπό τήν άπειλήν τής ΟΠΛΑ καί υπό τό
ΐ· -πρόσχημα τών προαιρετικών έράνων, είσέπραξε τό ΚΚΕ άπό
ί τούς κατοίκους μόνον τής πρωτευούσης.

• Ή κατωτέρω άνακοίνωσις είνε μιά άπό τις πολλές πού
.'· -έδημοσιεύοντο άπό τήν «Επιτροπή Πόλης — Κομμουνιστικής

“Οργάνωσης “Αθήνας» διά διάφορα έντυπα που μυστικά η φα
νερά κυκλοφορούσαν διά νά παραπλανούν τούς αφελείς.

— 900 εκατομμύρια άπέδωκε δ έρανος «Εθνικής Απελευ-
θέρωσης» στην Αθήνα. "

— 150 — 170 χιλιάδες Αθηναίοι έδωκαν μαζί μέ τύ χιλιά-
ρικό τους, ψήφο εμπιστοσύνης στήν πολιτική τού ΚΚΕ.

— “Αποστόμωσαν μέ τή χειρονομία τους αυτή, τούς εχθρούς
τού Κόμματος, άπό τούς Γερμανούς καί τούς Ράλληδες μέχρι τις
ποικιλώνυμες «εθνικές» οργανώσεις.

— Άνάδειξαν τό ΚΚΕ τό πιο μαζικό, τό πιο άγαπητό, τό
πιο λαϊκό Κόμμα μέσα στήν “Αθήνα.

"Ομως, παράλληλα, οί χιλιάδες αυτοί δπαδοί καί φίλοι πού
ψήφισαν υπέρ τής πολιτικής τού Κόμματος, δημιουργούν στήν
Κομματική “Οργάνωση τής “Αθήνας τήν υποχρέωση νά εκα-
τονταπλασιάσει τις δυνάμεις της γιά νά εξυπηρετήσει, νά καθο-
δηγήσει νικηφόρα τό λαό ενάντια στήν πείνα, ενάντια στήν
τρομοκρατία, ενάντια στούς έθνοπροδότες, για τό διώξιμο τού
κα'ταχτητή, γιά τή λαοκρατία.

— Ζήτω δ ήρωϊκός αθηναϊκός λαός αιμοδότης, υπερασπι-
στής καί στήριγμα τού ΚΚΕ.

— Ζήτω τό ΚΚΕ δργανωτής καί καθοδηγητής τού “Αθη-
ναϊκού λαού γιά τή λευτεριά, γιά τή λαϊκή κυριαρχία.

“Επιτροπή Πόλης

Κομμουνιστικής “Οργάνωσης “Αθήνας*

Ποικιλώνυμοι ήσαν αί δργανώσεις πού είχαν άναλάβει τήν
ένέργειαν εράνων εϊς είδος.

—Διά τόν άγωνιστήν τής πόλης.

—Διά τόν αντάρτη τού βουνού.

— Διά τούς φυλακισμένους.

Κι“ έπρεπε έν δνόματί των νά είσφέρουν δλόι οί άλλοι.
Κάθε μήνα. "Αλλοι ύπεχρεούντο νά δίνουν στολές, άλλοι μάλ-
λινα είδη, άλλοι υφάσματα καί ο, τι τέλος έχρειάζετο διά τόν....
«άγώνα τής άπελευθέρωσης». Άπεγυμνοΰντο τά σπίτια άπό
κουβέρτες καί άπεψιλοΰντο τά καταστήματα, άνάλογα μέ τά

ε ΐδη πού πο)λούσαν, άπ* δ, τι καλύτερον καί άκριβώτερον είχαν.
| — "Ολα διά τόν.... άγώνΛ.

Και δταν ή «εισφορά» δεν εκρίνετο Ικανοποιητική, διηρπά-
ζοντο άπό τούς Ιαμίτας καταστήματα μέ τό πρόσχημα δτι ·θά
βιένεμον τά είδη «στον λαόν πού πεινούσε».

, "Ετσι και ή «δουλειά» έγίνετο και δ ανύποπτος και πει νο-
ημένος κοσμάκης πίστευε, ώς δτου άπεκαλύφθη ή άπάτη, πώς
ιό ΕΑΜ φρόντιζε γι’ αυτόν, συγκινημένο άπό τήν δυστυχία του.

ϊ59

’έάναχώρηΘίς ζών ο /' ερμανών

Άπελευ8έρωσΐ5 ττΊ5 Έλλάδοχ
άπό τήν τυραννίαν του Ε. Α. Μ.

£ν μέσφ βαρυτάτου πένθους, τό όποιον έσκόρπισε τό
προδοτικόν ΕΑΜ καθ’ άπασαν την Ελλάδα, Ιν μέσφ θρήνοιν,
γόων και δδυρμών δλων τών Ελλήνων διά τάς δεκάδας χιλιά-
δων θυμάτων πού έξετέλεσε τό έγχειρίδιον τοϋ δολοφόνου
ΕΛΑΣ και πού έσάπιζαν άταφα είς τάς χαράδρας, τα βάραθρα
και τά ρείθρα τών διαφόρων χωρίων, εν μέσφ ακόμη τοϋ φόβου,
διότι θά έφευγον οί Γερμανοί καί θά είσήλαυνον εις τάς πόλεις
οί άνθρωποφάγοι Έλασΐται, διά νά κατασφάξουν πάντας τούς
φασίστας, τούτέστι πάντας τούς Έλληνας, ως μας παρήγγει-
λαν, άνεχώρησεν ό Γερμανός ατάραχος καί ήσυχος.

Τό ΕΑΜ είχε δώσει συστατικά γράμματα προς τάς όργανώ-
σεις τής Ελλάδος, Βουλγαρίας, Σερβίας καί Αλβανίας, να πε-
ράσουν τά Γ ερμανικά στρατεύματα εντελώς ανενόχλητα, διότι
είς αντάλλαγμα είχε λάβει χιλιάδας οπλών, άτινα θά έχρησιμο-
ποίει είς τά πεζοδρόμια τών Αθηνών.

Έκ Λαμίας έφυγαν οί Γερμανοί τήν 19ην “Οκτωβρίου
1944 πρωί καί ώραν 4.30', άφοΰ. τά τελευταία τμήματά των
έψησαν καί έπιον τό τσάϊ των είς τήν κεντρικήν πλατείαν τής
Ελευθερίας, δύο δέ χιλιόμετρα δυτικώς τής Λαμίας ήσαν συνη-
θροισμένοι χιλιάδες Έλασιτών, οΐτινες είσήλασαν είς τήν πόλιν
μόλις άπεμακρύνθησαν ολίγα χιλιόμετρα οί Γερμανοί.

Διατί δεν τούς ήνώχλησαν ούτε είς τήν Ταράτσαν, ούτε
είς τήν Καμηλόβρυσην, ούτε είς τάς επικαιρώτάτας θέσεις «Πα*
ληοκούλιας» καί «Κονιαρόβρυσης», ούτε πέραν τοϋ Δομοκοΰ ; ;
Με τήν αυτήν ήσυχίαν έφυγον οί Γερμανοί εξ δλης τής Ελλά-
δος καί τών Αθηνών ακόμη έντελώς ανενόχλητοι. Έχομεν δθεν
τό φρικτόν γεγονός, δτι άνεχώρησαν μέν οί Γερμανοί έξ Έλλά'

) άπό τούς άπαισίους έκτελεστάς, Πέτρος Τζογανάκης καί Ιωάννης Κουκούτσης οί ό-
3ΐ έξετέλεσαν δλους δσων τά πτώματα εύρέθησαν εις τό σφαγείον τών διΰλιστηρίων
τής ΟΟλεν, δπου και τό πτώμα τής πρωταγωνίστριας τοΰ ΒασιλικοΟ θεάτρου
"Ελένης Παπαδάκη

3ος, άλλ* ή Ελλάς δεν ήλευθερώθη* τουναντίον στενάζει υπό
Χ ο ΕΑΜ καί φρικιά ΰπό τόν στρατόν τού ΕΛΑΣ.

Είς τό σημείον αυτό τής τραγικής καμπής τής μακραίωνος
Ιστορίας μας, εϊχεν άναφανή δ ήγέτης Γ. Παπανδρέου.

Και άφοΰ άνέστησε τόν στρατόν τής Μέσης Ανατολής από
ΐήν άποσύνθεσιν και καταισχύνην είς τάς οποίας τόν εβυθισε
ΐό ΕΑΜ, άφοΰ έδημιούργησε τήν ά'φύαοτον δόξαν τοϋ Ρίμινι,
ίσαξίαν κατά πάντα τοϋ μεγαλείου τοϋ “Αλβανικού μεγαλουρ-
-π'ιματος, άφοΰ επανέφερε τήν Ελλάδα είς τήν ύπόληψιν καί
ΐήν τιμήν των Συμμάχων μας, μάς έχάρισε, δόξα τφ Θεφ, καί
τήν πραγματικήν ελευθερίαν, συντρίψας τόν ζυγόν τής Έαμικής
τυραννίας, έχων συνεργάτας δλους τούς τεμιμημένους “Ελληνας
τής Μέσης “Ανατολής, πολιτικούς καί στρατιωτικούς. Πριν
ε'λθη ή Εθνική Κυβέρνησις είς “Αθήνας τήν 18ην “Οκτωβρίου
1 944, είχε προαποστείλει τρεις υπουργούς: τόν Ζεϋγον-κομμον-
νιστήν καί τούς Έλληνας Μανουηλίδην καί Τσάτσον.

Κατά τήν μεσοβασιλείαν αυτήν ήδύνατο δ Ζεύγος νά κάμη
ίδικήν του Κυβέρνησιν, διότι τό ΕΑΜ έκράτει άπ“ άκρου είς
άκρον τής Ελλάδος. Καί τήν Κυβέρνησιν τοϋ ΕΑΜ θά άνε-
γνώριζον οί Σύμμαχοι, ή δέ εθνική Κυβέρνησις Παπανδρέου θά
εύρίσκετο πρό τετελεσμένου γεγονότος καί προ Κράτους
Έαμικοϋ.

“Αλλ’ δ κ. Παπανδρέου, είς τήν κλασικήν του πλέον φρά-
σ <·ν, ήν άπηύθυνε προς τούς Κομμουνιστάς υποψηφίους υπουρ-
γούς είς τόν Λίβανον, « δ π ω ς πιστεύετε, πιστεύ-
ομε ν », έδωσε νόημα καί περιεχόμενον, έδωσε σάρκα κα
δστά.

Με δδηγίας του προς τούς Μανουηλίδην καί Θεμ. Τσάτσον
I καί οΐτινες τάς έχείρίσθησαν μέ μαεστρίαν καί σύνεσιν καί
I περίτεχνον διπλωματικότητα, άφώπλισαν τόν Ζεΰγον, ώστε νά
^ τ ολμήση τό πραξικόπημα, παρά τήν ενδιάθετον έπιθυμίαν
I *°υ καί τήν φυσικήν του ροπήν προς τυχοδιωκτισμούς, τήν
ι οποίαν πάντοτε έχει άκοίμητον δ άθλιος δημοδιδάσκαλος Ταλα-
|Υόνης κα1 ^ δη Ζεΰγος

“Έφθασεν ήδη 18—10 — 4ίγεΙς “Αθήνας ή Κυβέρνησις Πα-
| η ανδρέ ου καί ή Ελλάς έχει σωθή. Δόξα τφ Θεφ.

1 1 ' Ή Μούρη Βίβλος τοΟ ΕΑΜ 1 6 1

ΜΕΡΟΣ Δ

4. ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ

2, ΤΑ ΒΑΡΑΘΡΑ ΤΗΣ ΦΡΙΚΗΣ

3. ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ Β. ΕΛΛΑΔΟΣ

Ο αιματηρός Δεκέμβριος

'Τ'ά άνεγείρωμεν ήδη την δευτέραν πτυχήν από τό αιμο-
σταγές τρίπτυχον τοΰ ΕΑΜ, διά νά προσέξουν οί "Ελληνες τά
Ιγκλήματα, τάς θηριωδία.;, τά κακουργήματα τής Δεκεμβριανής
στάσεως, ήτις αν Ιπετύγχανεν, ήδη ή Ελλάς θά ήτο τρισάθλιον
προλεταριάτον, και δλοι μας θά έστενάζομεν, αν μάς δφηνον εν
τή ζωή, υπό ζυγόν, ούτινος την φρίκην δεν δύναται νά περι-
γράψη άνθρωπος.

Διότι ή Δεκεμβριανή στάσις δεν είναι επανάστασις κοινω-
νική ή πολιτική, άλλ’ είναι μία λαιλαπώδης έξόρμησις διεφθαρ-
μένης καί άπάτριδος μειοψηφίας προς κατάληψιν τής άρχής καί
ύποδούλωσιν τοΰ λαοΰ, τον ?έ δρόμον της ή προδοτική αυτή μει-
οψηφία τον γεμίζει με Ιγκλήματα, μέ ατιμίας, μέ βαρβαρότη-
τας, μέ κακουργήματα φρικαλέα καί στυγερά, μέ. βασανιστήρια,
μέ πυρπολήσεις οικιών, μέ ανατινάξεις τετραγώνων, μέ λεηλα-
σίας καί πάσης φΰσεως χυδαιότητας.

Καί οΐ αρχηγοί αυτής τής στάσεως είναι ηλίθιοι, διότι
υπήρξαν υπηρέται ενός μηδενισμού, δστις έβλαψε τήν Πατρίδα,
αυτούς δμως τούς έθαψε ζωντανούς. "Αλλως θά προελάμβανον
τάς χιλιάδας τών νεκρών καί τραυματιών, θά προελάμβανον τό
πένθος καί τήν δδύνην, τά οποία Ιξήπλωσαν καθ’ άπασαν τήν
Ελλάδα αί όρδαί τών Έλασιτών, τών όποίων άπό άρχήγοί, έγι-
ναν πανάθλιοι ούραγοί.

Θά ά π ο δ ε ι χ θ ή διά μίαν φοράν άκόμη άπό 'δσα θά
έκτεθοϋν, δτι τό ΕΑΜ* είναι συμμορία δολοφόνων τής Ελλά-
δος καί τοΰ πληθυσμού της. Είναι ά'θροισμα άπατρίδων καί
ανελευθέρων άνθρόίπων πού βασίζουν τήν ύπαρξίν των εις τήν
τ Οομοκρατίαν, τό ψεύδος καί τό έγκλημα. Καί διά νά πεισθήτε
πε θί τούτου άπολύτως, παραθέτω τήν I π ι σ.τ ο λ ή ν έλασίτού
υγ )μοσιευθεΐσαν είς τήν καθημερινήν εφημερίδα τών Αθηνών
1 Ανεξαρτησία» τήν 16ην Ίανουαρίου 1940 μέ τον τίτλον : «*Α-
νοικτή επιστολή ενός Έλασίτού, αρχηγοί καίθύματα»:

«Θέλω νά δημοσίευσές αυτά πού σου γράφω, γιατί δεν μπο-
ρώ με κανένα άλλο τρόπο νά έκφράσω τόν πόνο μου καί νά ξε-
σπάσω την άγανάχτησή μου γιά τό κατάντημα πού φθάσαμε καί
μείς και δ τόπος έξ αϊτίας αυτών δλων τών αρχηγών τοϋ ΕΑΜ
και τοϋ ΚΚΕ πού είναι ένα κα'ι τά δύο και πού άφοϋ μάς πα-
ρεπλάνησαν και μάς έκαναν νά πάρωιιε τά δπλα και νά σκοτώ-
σουμε "Ελληνες, "Ελληνες Ιμεϊς, στο τέλος μάς έγκατέλειψαν, έ-
φυγαν χο>ρίς κδν νά μάς ειδοποιήσουν. Και τώρα μαθαίνω άπό
τήν έφημερίδα σας, δτι υπέγραψαν καί άνακωχή. Τήν ώρα αύτή )
πίστεψε με κύριε Διευθυντά, δοκιμάζω ντροπή για τό εαυτό μου
και μίσος έναντίον 8λο>ν αύτών πού μάς έσυραν σε κάθε ατιμία
και μάς έσπρωξαν και σ* εγκλήματα κατά άθώων ανθρώπων,
πού μάς έσπρωξαν νά γκρεμίζουμε τήν Αθήνα, νά κτυπάμε τούς
"Αγγλους πού ήλθαν μέ δπλα και τρόφιμα νά μάς ελευθερώσουν
και νά πεθάνουμε άπό τήν πείνα, νά κάνουμε εκβιασμούς, νά
διαλύουμε σπίτια και νά γινόμαστε ενα μ* δλους τούς βαρυποι-
νίτες, πού βγάλαμε εμείς άπό τή φυλακή καί τούς κάναμε «κα-
πετάνιους». Σείς, κύριε Διευθυντά, δεν ξεύρετε άπό δλα εκείνα
πού έγιναν στον τόπο αυτό, παρά μό· ο δσα είδατε. "Επρεπε νά
ξέρετε μέ ποιό τρόπο Ιπήραν αυτοί οί άρχηγοί δπλα άπό τούς Ι-
ταλούς καί Γερμανούς, προδίδοντες Έλληνας πού ήσαν καί συ-
ναγωνιστές τους. Έπρεπε νά ξέρετε πώς πήγαιναν καί ερχόντου-
σαν οί Βούλγαροι καί τά λέγανε ήμέρες καί νύχτες, καί κάτι
άγριοι άνθρωποι άπό τή Σερβία, πού ήσαν καί εκείνοι τοϋ Σερ-
βικοϋ καί Βουλγαρικού ΕΑΜ. "Επρεπε νά ξέρετε πώς ντύνανε
δικούς τους Ρώσσους άξιωματικούς καί μάς λέγανε δτι ήλθανε
γιά τή συνεννόηση (!) καί τήν βοήθεια πού θά μάς στέλνανε στή
Θεσσαλονίκη καί στή Θεσσαλία. Έπρεπε ν’ άκούσετε τί μάς λέ-
γανε — άχ αυτοί οί καθοδηγητές — γιά τά τρόφιμα. "Οτι οϊ κομ-
μουνιστές άπό τήν Αμερική τά στέλνουν, γι’ αυτό έχουν καί
ρούσσικα γράμματα άπ’έξω. Έπρεπε ν’ άκούσετε τό «μάθημα».
Πώς οί μυστικοί άρχηγοί πήγαν στήν Τεχεράνη καί είδαν Ιδιαι-
τέρως τό Ροϋζβελτ. Πώς δ εδώ πρεσβευτής τής Αμερικής τούς
είπε δτι οί Άμερικάνοι, άν χτυπούσαν οί "Αγγλοι, θά χτυπού-
σαν αυτοί τούς "Αγγλους έδώ, γι’ αυτό καί έπερίμεναν κρυμμένοι
στο Μεγάλο Πεύκο. Καί τί δέν μάς είπαν!

ραν στο λαιμό τους και μάς κάψανε. Έλασίτης, θά είναι στους
αιώνες ένας χαμένος άνθρωπος. Καί έτσι σοΰ υπογράφω.

ΕΛΑΣΙΤΗΣ»

Τήν 3ην Δεκεμβρίου 1944 έξερράγη τό κίνημα με τό ένο-
πλον συλλαλητήριον τό οποίον διωργάνωσαν, παρά τήν διατα-
γήν τής Κυβερνήσεως Παπανδρέου, καί έπίστευσαν δτι θά κα-
ταλάβουν τάς *Αθήνας, διότι δλόκληρον τήν λοιπήν Ελλάδα τήν
εΐχον κατακτήσει, χωρίς νά ύπολογίσουν τόν Ελληνικόν στρα-
τόν, έστω καί άσΰντακτον ακόμη, τάς Βρεττανικάς δυνάμεις,
τόν Ιλευθερωτήν Σκόμπυ, καί προ παντός τήν Χωροφυλακήν,
.ήτις είς τοϋ Μακρυγιάννη συνέτριψε τήν κεφαλήν τοΰ Δεκεμ-
βριανού βρυκόλακος.

"Αλλά ας μή μακρηγορώ διά ζητήματα γνωστά είς ολον τό
Πανελλήνιον, καί είς τήν Ευρώπην άκόμη, καί άρκοΰμαι είς τό
νά παραθέσω ωμά τά γεγονότα, άπό επισήμους καί αδιάψευ-
στους πηγάς.

Ή «Ελλάς* τών Αθηνών, ήμερησία πρωινή εφημερίς,
έγραψε τήν 8ην Ίανουαρίου 1945 τά εξής μέ τόν τίτλον:

«Σκόρπισαν τήν συμφοράν καί τόν όλεθρόν. 500 πτώματα
ξεσκέπασε ή βροχή στά Τουρκοβοΰνια. Νέοι σκοτισμένοι μέ τσε-
κούρια καί μέ σκόρπια μυαλά. Άπηλπισμένες κραυγές τών θυ-
μάτων ήκούοντο τήν νύκτα είς δλόκληρον τήν συνοικίαν. Τι
βλέπουν καθημερινώς οί ξένοι άνταποκριταί».

«Έσυνεχίσαμεν καί χθές τήν έπίσκεψίν μας ανάμεσα άπό
τά χαλάσματα καί τά έρείπια, οίκιών καί καταστημάτων. Έπι-
πλα, σκεύη πολύτιμα, έμπορεύματα καί παντός είδους άντικεί-
μενα είναι κατεσπαρμένα στους δρόμους Ό πτωχός κοσμάκης
μέ τήν οδύνην καί τόν σπαραγμόν ζωγραφισμένο στό πρόσωπο,
προσπαθεί άπό τά κατερειπωμένα σπίτια νά βρή ένα κοεββάτι,
μιά κατσαρόλα ή μιά κουβέρτα νά σκεπάση τά τουρτουρίζοντα
άπό τό κρύο παιδιά του. Στήν άπόγνωσι καί τήν καταστροφή
αυτή τοΰ λαοΰ μιά μόνον άκτίνα παρηγοριάς υπάρχει : δτι τό
κομμουνιστικόν- τέρας δέν υπάρχει, πλέον. Έλειψε αυτός τουλά-
χιστον δ εφιάλτης πού μαλακώνει τις πονεμένες άπό τή φρικτή
τραγωδία καρδιές καί διιόχνει άπό τό νοΰ τή συμφορά. Σπεύ-

δουν τότε οί δυστυχείς καί πολυπάθει; κάτοικοι, αγκαλιάζουν
με δάκρυα χαράς τούς "Αγγλους άπελευθερωτάς, τούς ευχαρι-
στούν και τούς άσπάζονται. Θά σάς δώσωμεν και σήμερον έν συ-
νεχείς νέον κατάλογον καταστροφών και δηώσεων οίκιών και
καταστημάτων. Τά καταστήματα μεταξωτών «Χρυσαλλίδος» Α-
γίου Μάρκου διηρπάγησαν και καχεστράφησαν.

Ή γωνία Εύριπίδου και Αίολου άνετινάχθη καί το απέ-
ναντι γωνιαϊον μέγαρον ύπέστη μεγάλα; ζημία;. Είς τήν δδόν
Άθηνάς καί Εύριπίδου έχουν καταστροφή περί τά δέκα
καταστήματα καί μεταξύ τών πολλών το Πολυϊατρεΐον «Ζωο-
δόχος Πηγή» καί τό έμπορορραφεϊον Σακιώτη. Τό κτίριον τού
Βαρβακείου έπυρπολήθη δλόκληρον. Τό Ιπί τής δδοϋ Άθηνάς
μέγα ξενοδοχεϊον «Όλυμπιάς* ύπέστη τεράστιας ζημίας καί κα-
τέστη άκατοίκητον. Μεγάλος ζημίας καί καταστροφάς ύπέστη
καί τό Δημαρχιακόν Μέγαρον καί Ιδίως ή άνατολική γωνία ένθα
τό γραφεϊον τού κ. Δημάρχου, τό όποιον έπυρπολήθη καί άπετε-
φρώθησαν έργα μεγίστη; Ιστορικής αξίας. Τό επί τής δδοϋ "Ιω-
νος παραπλεύρους τού θεάτρου Μαρίκας Κοτοπούλη ξενοδοχεϊον
«Κοσμοπολίτ» είναι τελείως άκατοίκητον άπό τάς φλόγας καί
τάς καταστροφάς.

Είς τήν δδόν Θεμιστοκλέους σταματώμεν είς τήν γωνιαίαν
πολυκατοικίαν Θεμιστοκλέους 27 καί Κλεισόβης, ή οποία είναι
Αγνώριστος από τάς καταστροφάς.

Έπί τής δδοϋ Θεμιστοκλέους 33 έχουν άνατιναχθή τά σπί-
τια καί δλα τά πέριξ καταστήματα, ως καί ή γωνιαία κατοικία
-όλωνο; καί Θεμιστοκλέους. Ή μεγάλη πολυκατοικία Σόλωνος
καί Έμμ. Μπενάκη, τήν Ιδίαν τύχην ύπέστη μέ τάς δλλας.

Είς τήν δδόν Κωλέττη τό μέγαρον τής Τηλεφωνικής Έται-
ρία; είνε τελείως κατεστραμμένον, δπως ερειπωμένα είναι δλα
τ ά γύρω πτωχικά σπιτάκια. Παντού δ δλεθρο; καί ή συμφορά.

Φωτιά καί τσεκούρι πρόσταζαν ο'ί αιμοσταγείς ήγέται τού
π ροδοτικοΰ Κομμουνιστικού Κόμματος καί ένφ αυτοί ήσαν προ-
Φυλαγμένοι, Ιξαπέλυον τούς μανιακούς δπαδού; των νά σκορ-
πίζουν τήν καταστροφή στον πολυετή μόχθο τού φτωχού ύπαλ-
Α ήλου καί έργάτη. '

Ή πλατεία Έξαρχείων έπανέκτησε τήν ζωηρότητά τηςι

169

έκτος άπό την καταστροφήν τοΰ κινηματογράφου «Βόξ» ή άλλη
περιφέρεια δεν εχει σημαντικά; καταστροφάς. Ή μεγάλη πολυ-
κατοικία *Αντωνοπούλου εΐνε τελείως ανέπαφος. Καταστροφάς
άνεπανορθώτους ύπέστη ή έπί τής όδοΰ Άραχώβης 39 πολυκα-
τοικία, Άραχώβης 26 οίκία, 'Ιπποκράτους και Άραχώβης μεγά-
λο ακίνητον και δλαι ανεξαιρέτως αί γωνίαι Άραχόίβης— Μαυ-
ρομιχάλη — 'Ιπποκράτους, καθώς και τά μαγαζάκια τοΰ κοσμά-
κη. Δρόμος ό όποιος έπέρασε πραγματικά διά πυρός και σιδήρου ;
είναι ή οδός Μαυρομιχάλη. "Όλοι αί πολυκατοικίας οίκίαι καί >
καταστήματα των καθέτων οδών, άπό Καλλιδρομίου μέχρι τοΰ ]
Χημι ίου τοΰ Πανεπιστημίου, έχουν τελείως έρειπωθ ή καί είναι ]
τελείως άκατοίκητοι. Παντοΰ συμφορά καί όλεθρός. Μιά φράσι |
θά μείνη γιά τούς άπογόνους: Κομμουνισταί πέρασαν.

Είς τήν συνοικίαν Γκυζη, ή οποία ως γνωστόν ήτο πραγμα- 1
τική σφηκοφωλιά των έαμοκομμουνιστών, αί προκληθεϊσαι ζη- '
μίαι εκ τών έπιχειρήσεων εΐνε σχετικώς μικραί. Αί καταστροφαί !
είς τήν περιφέρειαν αυτήν αρχίζουν άπό τήν πλατείαν Γκυζη
καί πέραν. Περίπου 10 οίκίαι έχουν έρειπωθ ή, συμπεριλαμβανο- ι
'μένης καί τής γωνιαίας διωρόφου κατοικίας τής Αθανασίας ·
Γιαννοπουλου. Τήν οικίαν τής Γιαννοπούλου άνετίναξαν διά δυ- ■
ναμίτιδος είς τον αέρα οί ελασΐτες διότι τά παιδιά της ήσαν μέ-
λη τοΰ ΕΔΕΣ.

Ή Γιαννοπουλου είχε κατορθώσει νά διαφυγή προ τής
κηρύξεως τής έπαναστάσεως. Δέον νά σημειωθή ότι πρό τής ά-'!
νατινάξεώς της ή οίκία έλεηλατήθη άπό τούς Κουκουέδες. Άνέρ- )
χόμενοι τήν πλατείαν δεξιά καίάριστερά επί τής όδοΰ Παναγιώ-
ταρά, εύρίσκονται περίπου 15 κατοικίαι κατεστραμμένοι καί ή-!
μιερειπωμέναι. Είς τά άλλα σημεία τής συνοικίας αί ζημίαι είνε
μικραί καί σποραδικοί είς τούς διαφόρους δρόμους.

Είς τήν περιφέρειαν Τουρκοβουνίων εύρίσκονται έρειπωμε-ί
ναι περί τάς 100 κατοικίαι.

Γενικώς ή συνοικία Γκυζη δέν ύπέστη σοβαράς ζημίας, άφ’,ι
ένός μεν διότι οί Έλασΐται οί ύποστηρίζοντες τήν περιφέρει®*]
αυτήν είχον έκεϊ τάς κατοικίας των καί άφ’ ετέρου διότι δέν Μ
δόθη μάχη άπό τούς έλασίτας, οί όποιοι άπεσΰρθησαν μόλις άντ
τίκρυσαν τά άγγλικά τάνκς κατερχόμενα έκ τών Τουρκοβοι^
νίων.

ΐ7 ®

Εκείνο το όποιον προκαλεΐ έντύπωσιν είς τόν επισκέπτην
είναι οί πρόσφατοι τάφοι των πεσόντων έλασιτών, οί όποιοι έ-
τάφησαν είς τά βαθειά δρύγματα τής πλατείας Γκύζη άνά πέντε
καί δέκα είς κάθε σειράν. “Υπολογίζεται ότι έχουν ταφή περί-
που 200 έλασΐται!

Τό παράδοξον είναι ότι έχουν τοποθετηθή καί σταυροί είς
τούς τάφους αυτούς είς τρόπον ώστε νά δίδη την έντύπωσιν μι-
κρού νεκροταφείου, Ινφ αύτοί δεν επίστευαν είς τον Θεόν άλλα
μόνον είς τά κελεύσματα των ήγετών τού κομμουνισμού. Οί πε-
ρίοικοι μας έξηγούν ότι όλοι οί φονευθέντες ήσαν νεαροί, σχεδόν
παιδιά, τά όποια είχαν παραπλανηθή άπό τό ψεύδος καί τάς υ-
ποσχέσεις των άρχηγών των.

Ακόμη μάς έδόθη ή πληροφορία ότι την ήμέραν τής φυ-
γής των οί έλασΐται τής περιφερείας Γκυζη συμπαρέλαβαν μα-
ζύ των πολλάς οικογένειας αστυνομικών, επιστημόνων, εμπόρων.

Καί τώρα στά Τουρκοβούνια. Μακάβριο τό θέαμα. 'Η κα-
ταρρακτώδης βροχή μάς αποκαλύπτει τά μυσαρά έγκλήματα των
δολοφόνων τού ΕΛΑΣ. Πολλά πτώματα πού είχαν ταφή προ-
χείρως μέσα στή μικρή ρεμματιά, μέ τή βροχή παρασύρθηκαν τά
λίγα χώματα καί βγήκαν στήν επιφάνεια. Πολλά είναι διαμε-
λισμένα άπό τούς άπαισίους κακούργους.

“Η σύζυγος ενός αστυνομικού μάς αποκαλύπτει ότι είς τήν
ρεμματιάν καί πλησίον τής Δεξαμενή; των Τουρκοβουνίων υ-
πάρχουν περί τά 500 πτώματα έθνικιστών, οί όποιοι κατακρε-
ουργήθηκαν άπό τούς απαίσιους τυράννους.

Οί περισσότεροι άπό τούς ευρύντας τόσον τραγικόν θάνα-
τον ήσαν νέοι, μέλη τού ΕΔΕΣ, οί όποιοι άφού ΰπεβάλλοντο είς
τρομερά ίεροεξεταστικά μαρτύρια, στο τέλος άπετελειώνοντο μέ
ένα τσεκούρι καί Ιθάπτοντο προχείρως Σχεδόν μάς έξηγούν οί
περίοικοι, έξετελοΰντο τριάκοντα νέοι καθημερινώς.

Όλίγον δεξιώτερον τού υψώματος εΰρίσκεται αία ιδιωτική
εκκλησία, ή «Παναγίτσα». Έκεΐ άνευρέθησαν τέσσαρα πτώματα
«ν/ίκοντα είς νέους εθνικιστάς καί τών όποιων οί κακούργοι
ει Χ< ν διαρρήξει τάς κεφαλάς καί είχαν διασκορπίσει τά μυαλά.
Αί άρμόδιαι άρχαί θά προβούν έντός τής έβδομάδος είς τήν·
εκταφήν τών πτωμάτων διά τήν άναγνώρισιν αυτών καί τήν
«παρίθμησίν των.

ΕΙς ένα ξεροπήγαδο παρά τό Πυριτιδοποιεΐον άνκυρέθησαν
δεκατέσσαρα πτώματα τά όποια άνήκον εις άτομα προσφάτως
έκτελεσθέντα. Ή άνακάλυψις των πτωμάτων έγινεν άπό τού»
περίοικους οί όποιοι ήκουον οίμωγάς προερχομένας εκ τοϋ βάθους
του ξεροπηγάδου. Πράγματι άντελήφθησαν ότι έπρόκειτο περί
αϊμορραγοϋντος νέου δστις και έξήχθη άλλα μετ’ δλίγον υπέκυ-
ψε λόγψ των πολλών τραυμάτων και τής αίμορραγίας την όποιαν
είχεν ύποστή. Έν συνεχείς άνευρέθησαν και τά υπόλοιπα 13
πτώματα.

"Οπως γράφαμε, τό άπόγευμα τοΰ περασμένου Σαββάτου
έγινε ή τρίτη έπίσκεψις των δημοσιογράφων είς τούς τόπους
των μαρτυρίων. Βρεττανοί δημοσιογράφοι, μεταξύ των οποίων
και ό άνταποκριτής τοΰ ραδιοφωνικού σταθμού τοΰ Λονδίνου,
"Αγγλοι καί "Ελληνες φωτορεπόρτερ καί "Ελληνες δημοσιο-
γράφοι έπεσκέφθησαν την Νέαν Ελβετίαν καί τά νταμάρια,
όπου διενηργήθησαν υπό των έλασιτών άναρίθμητοι εκτελέσεις, ]
βασανιστήρια, όργια άνευ προηγουμένου είς τήν σύγχρονον |
εποχήν. Οί πρόχειροι τάφοι είς δλίγα Ικατοστά τοΰ μέτρου βά-
θος, σχεδόν άμέσώς μετά τήν επιφάνειαν, ανέρχονται εις εκατον-
τάδας. Παρουσίφ δικαστικών καί υγειονομικών άρχών, ήνοίχθη- ^
σαν μερικοί τάφοι ή μάλλον έσήκωσαν τό χώμα πού έσκέπαζε '
τά πτώματα. Τό θέαμα ήτο φρικιαστικόν. Ενός έκ τών πτω-
μάτων ήσαν έξωρυγμένοι οί δφθαλμοί καί κομμένη είς βάθος '■
ή γλώσσα. Παρ’ αύτό νεαρά γυνή οίκτρώς παραμορφωμένη· |
Είς άλλον τάφον δύο κατάγυμνα πτώματα άνδρος καί γυναι- 1
κός φρικωδώς κακοποιημένα. Ένας τάφος έκρυπτε νεαρό κο- ;
ρίτσι μόλις 15 ετών. Δεν ήσαν όλοι οί τάφοι είς τό ίδιον μέρος·
ήσαν σκορπισμένοι είς τούς λόφους τοΰ προς δυσμάς τής Νέας
Ελβετίας λατομείου καί είς ρωγμάς ή σπήλαια. Δεν υπήρχε!
χρόνος πρός έπίσκεψιν τών τάφων όλων. Άλλ’ οί δημοσιογρά-
φοι προ τοΰ φρικιαστικοΰ θεάματος έλαβον σαφή γνώσιν τών
μεθόδων τών μυσαρών κακούργων πού εστιγμάτισαν καί έπλη-
ξαν τήν πατρίδα των. Είς τήν Πηγάδαν δυτικώς τοΰ λατομείου
τά πτώματα υπερβαίνουν τά 100. Τά άτυχή θύματα μετεφέ-'
ροντο έκεΐ έκ δ.αφόρων συνοικιών καί έβασανίζοντο μέχρι θα-
νάτου, Τό θέαμα παρουσίαζεν είς τούς ίδόντας σαδιστικάς έκδη-|

λώσεις καί ένστικτα αγρίων. Δυσκολεύεται κανείς νά πιστεύση
δτι κακουργήματα αΰτοΰ του είδους διεπράχθησαν υπό Ελλή-
νων. Είχε γίνει υπό των κομμουνιστών αληθινή έπιστράτευσις
δλων τών αποβρασμάτων τής Βαλκανικής. "Αν καί ήσαν αρ-
κετοί δημοσιογράφοι, είναι λυπηρόν δτι άπουσίαζον πολλοί τών
άπληροφορήτων ξένα)ν ή τών μονοπλεύρως πληροφορημένων. Θά
εγράφοντο τότε ύφ’ δλων άντικειμενικώτερον τά πράγματα καί
θά έγνώριζε σαφέστερον δ κόσμος διατί τόσον βαθύ χάσμα χω-
ρίζει τον Ελληνικόν λαόν από τούς εγκληματίας τής ά'κρας
αριστερός.

Ή καθημερινή έφημερίς τών Αθηνών «Δημοκρατία» ανέ-
γραψε τήν 11 Ιανουάριου 1945 υπό τον τίτλον «Εκατόν νέα
πτώματα άνεκαλύφθησαν χθες πλησίον τοΰ Σκοπευτηρίου».

«ΕΙς τόν συνοικισμόν Κυψέλης καί δή παρά τήν Θέσιν όπου τό
παλαιόν Σκοπευτήριον τής Σχολής τών Εύελπίδων, άνευρέθησαν
προχείρως κεκαλυμμένα, 105 μέχρι τής στιγμής πτώματα έκτελεσθέν-
των ύπό τών έλασιτών. Σήμερον θά συνεχισθοϋν αί έκσκαψαί πα-
ρουσίςιτοϋ καθηγητοΟ τής Ιατροδικαστικής κ. Γεωργιάδη. Καλούν-
ται οι περίοικοι όσοι έχουν άπολέσει ίδικούς των, όπως μεταβαί-
νοντες έπί τόπου άναγνωρίσουν τά πτώματα, δεδομένου δτι ταΟτα
δέν είναι εΟκολον νά μεταψερθοΟν εις τό νεκροτομεϊον καί εΤτα εις
τό νεκροταφείο ν».

Ή καθημερινή έφημερίς τών “Αθηνών «Μεγάλη Ελλάς»
ανέγραψε, τήν 11 — 1 — 1945 τά κάτωθι: «Εις τήν Κυψέλην
ίςετάφησαν 104 πτώματα εθνικιστών. "Ανδρες, γυναίκες καί
παιδιά τά θύματα».

«ΧΘές συνεπληρώθη ή έκταφή τών πτωμάτων, τά όποια οι
οχασιασταί εΤχον. θάψει εις τάς ύπωρείας τών Τουρκοβουνίων έν
χιλιόμετρον ύπεράνω τής πλατείας Κυψέλης. Έξήχθησαν 104 έν
ουνόλφ πτώματα άνδρών, γυναικών, κοριτσιών καί παιδιών.

Μεταξύ αύτών ύπήρχον καί τό πτώμα ένός ίερέως άγνώστου
ταύτότητος ώς έπίσης καί τό πτώμα του πρώην ύπουργοΟ τών Έ-
°ωτερικών Σκυλακάκη, τών περισσοτέρων τά κρανία έφερον μεγάλα
κατάγματα πού έδειχνε δτι ί έκτέλεσίς των είχε γίνει μέ τσεκούρι.

Πλησίον έκεΐ ύπάρχει καί άλλος τάφος εις ένα χάνδακα δπου
Χουν ταφή χωροφύλακες.

"Αλλα πτώματα, 200 έν συνόλφ, κατηγγέλθη δτι ύπάρχουν εις

173

μίαν χαράδραν τών Τουρκοβουνίων πολύ όψηλά. Επίσης πτώματα
πολλά ύπάρχουν είς τό Γαλάτσι πλησίον τών διυλιστηρίων τής
Οδλεν δπου κάθε μέρα οΐ περίοικοι βλέπουν σκυλλιά νά άναδεύ-
ουν τά άπορρίμματα πού έχουν ριφθή έκεΐ καί νά τραβούν άνθρώ-
πινα μέλη. Υποτίθεται δτι τά πτώματα αύτά άνήκουν είς 85 όμή-
ρους τούς όποίους έκράτουν οί έλασϊται κατά τό διάστημα τής
παραμονής των έκεΐ καί τούς όποίους έξηφάνισαν δταν έφυγαν
άπό έκεΐ.

Σωρεία άλλων πτωμάταν ύπάρχει είς Φιλαδέλφειαν καί είς
άλλα συνοικιακά καί έξοχικά μέρη».

Ή έφημερίς «Ελευθερία» την 12)1)45, ανέγραψε τά έξης:
«Καί αλλα πτώματα έκτελεσθέντων άνευρέθησαν χθές είςτά πε-
ρίχωρα. — Τι άποκαλΰπτουν αί Ιατροδικαστικοί έκθέσεις:

«Ιατροδικαστικόν συνεργεΐον ύπό τόν Ιατροδικαστήν κ. Καψά-
σκην μετέβη χΘΙς είς τήν Μ. Κυψέλην δπου προχθές εΤχον άνευρεθή
120 πτώματα καί δπου άνευρέθησαν άλλα 16 πτώματα έκτελεσθέν-
των προσψάτως. Έξ αότών, άνεγνωρίσθησαν: τοΰ Φισάρ ύπαλλήλου
τοΟ Αγγλικού Τηλεγραφείου, Παρ. Μαυροκεφάλου 23 έτών, Κλεο-
νίκης Παπαχριστοδούλου, Τούλας Σωτηροπούλου, Δημ. θωμοπού-
λου, έπί τοΟ όποιου εύρέθη καί πιστοποιητικόν άπορίας, Χερδάρη
τμηματάρχου τοΟ ύπουργείου Προνοίας καί I. ΡοϊλοΟ ύπαλλήλου

τής Εριουργίας. Επίσης εύρέθη καί ένα πτώμα μέ βέραν φέρουσαν
χαραγμένον τό δνομα Α. Παπάζογλου καί έν πτώμα άγνώστου Ιβ- 1
ρέως. Τήν χθεσινήν έρευναν παρηκολούθησαν "Αγγλοι καί Άμερι- !
κανοί δημοσιογράφοι.

ΟΙ ξένοι άνταποκριταί συνοδεύόμενοι άπό τόν καθηγητήν τής
Ιατροδικαστικής κ. Γ εωργιάδην καί τόν ιατροδικαστήν κ. Καψάσκην ,
μβτέβησαν έπίσης εις τό πεδίον τής Σχολής Εύελπίδων καί έπεσκέ- ί
φθησαν τήν χαράδραν δπου εΤχον εύρεθή τά 120 πτώματα έκτελ··
σθέντων. Ιδιαιτέραν έντόπωσιν έπροξένησαν είς αύτούς τά πτώμα-
τα τών 30 γυναικών. Μιδς έξ αότών είχε σχισθή μέ μάχαιραν τό
στόμα πρό τής έκτελέσεως. Άλλων εΐχον άποκόπή τά στήθη καί
μιάς παιδίσκης 14 μόλις έτών άμφότεραι αί χεΐρες. ΟΙ Άγγλοι καί
Αμερικανοί δημοσιογράφοι διεπίστωσαν δτι ό θάνατος είχε προέλ*
θη δχι κατά τήν διάρκειαν συγκρούσεων, άλλά συνεπείς έκτελέσεων
ύπό τών κομμουνιστών διά πυροβολισμοΟ είς τό κρανίον έξ έπα-
φής διά στραγγαλισμού ή δΓ άποκοπής μελών. Παρά τήν χαράδρα ν|
έφαίνοντο καί άπεξηραμένα αίματα άποδεικνύοντα δτι έκεΐ είχε γί-
νει καί ή έκτέλεσις. 'α

Ιατροδικαστικόν συνεργεΐον άπό τόν Ιατροδικαστήν κ. ΦατοΟ-
ρον άνευρε χθές εις τήν Φιλαδέλφειαν 30 πτώματα προσφάτως ί*
τελεσθέντων.

174

ΐ Αλλο συνεργεΐον είς τό Κατσιπόδι άνεκάλυψεν άλλα 20 πτώ-
ματα έξ ών τδ έν ήτο τοΟ έφήμερίου του ναοΟ τής Κοίμ. Θεοτόκου.

Είς τήν Καλλιθέαν, τέταρτον συνεργεΐον άνεκάλυψεν 20 νέα
πτώματα έντός λάκκου. Οδτω κατά τήν χθεσινήν ήμέραν άνβυρέ-
θησαν 86 έν δλω νέα πτώματα».

Ή «Βραδυνή» των Αθηνών τήν 15ην Ιανουάριου 1945
άνέγραψε τά εξής μέ τον τ(τλον : «Εκτελέσεις άνηλήκων μέ
πολυβόλα»:

«Αί άνακρίσεις διά τό στασιαστικόν κίνημα φέρουν καθημερι-
νώς είς φώς καί νέας άποκαλύψεις τής θηριωδίας τών κομμουνι-
στών. Μεταξύ τών άλλων διεπίστώθη, δτι.τό θεραπευτήριον «Εύαγ-
γελισμός» είχε μεταβληθή εις τόπον βασανιστηρίων καί έκτελέσεων.
Μάρτυρες καί θύματα τής κτηνωδίας όπαδών τοΟ ΕΛΑΣ, κατέθε-
σαν δτι έξωθι τοΟ νοσοκομείου έξετελέσθησαν μέ τόν πλέον άπάν-
θρωπον τρόπον τό άνήλικον τέκνον τοΟ ταγματάρχου Χαρατσάρη,'
δύο νέοι διά πολυβολισμοί) καί εις άσθενής νοσηλευόμενος είς τό
θεραπευτήριον. Επίσης έξετελέσθη ό άρχειομαρξιστής Άβραμα-
τζίδης.

Ώς δράσται τών κακουργημάτων φέρονται οί θεοδωρακόπου-
λος, Παπαδάκης καί Τσεπελίδης οΐτινες συνελήφθησαν. Διά τά ά-
νωτέρω κακουργήματα κατηγοροΟνται καί πλεϊστοι άλλοι οι όποιοι
δμως μέχρι τής στιγμής διέφυγον τήν σύλληψιν.

Άπό τήν πορείαν τών άνακρίσεων προκύπτει σαφώς δτι ό δι-
ευθύνων νους τοΟ δλου κινήματος ήτο άνώτερος άξιωματικός ξέ-
νης ύπηκοότητος. .

Επίσης διαπιστοΟται δτι μεταξύ τών δπλων τά όποια έχρη-
σιμοποίησεν ό ΕΛΑΣ κατά τήν έπίθεσιν τών Αθηνών περιελαμβά-
νοντο καί Βουλγαρικής προελεύσεως, σημαντικός άριθμός τών όποι-
ων έχει εύρεθή ήδη καί κατασχεθή».

Ή Αθηναϊκή «Εσπέρα», τήν 16-1-45 έγραψε τά έξης υπό
τ»ν τίτλον «Ποιος είναι ό διαβόητος έλασίτης δήμιος Μπαρμπα-
θανάσης»:

«Μέχρις δτου ή Ιστορία συνθέση τό κεφάλαιο τών άγριων Δε-
κεμβριανών έβδομάδων πού περάσαμε, καί κλείσει τό «Χρονικό τής
-αμικής άνταρσίας», πολλοί τύποι αιμοσταγείς καί δακρύβρεκτοι
έλθουν στήν δημοσιότητα. Έρευνημένοι, φωτισμένοι καί ,άξιοκα-
Τ άκριτοι άπό τό κοινό άνθρώπινο αίσθημα καί στιγματισμένοι άπό
τ ήν ποινική Δικαιοσύνη.

Έπί τοΟ παρόντος, έξω άπό τούς γνωστούς «μεγάλους» πρω-
τει Υωνιστός τής Δεκεμβριανής τραγωδίας ένας τύπος ξεπηδδ ώς
Φοβερός θρΟλος: Ό έλασίτης δήμιος Μπαρμπαθανάσης.

Τά γύρω άπό αυτόν λεγόμενο άνεπισήμως καί εις τά δικόγρα-
φα συμπεριλαμβανόμένα, δίνουν στήν προσωπικότητα τά δρια σχε-
δόν τών δημίων τής γκιλοτίνας τής Γ αλλικής Έπανάστάσεως, τοΟ
μακελλάρη τών [δικών μας χρόνων τοΟ "Οθωνος, πού περιέφερε
τήν καρμανιόλα του άπό Μωρία καί Ρούμελη, γιά νά άποκεφαλί-
ση τούς καταδικασμένους άπό τά Ελληνικά κακουργοδικεΐα.

Αλλά καί κάτι χειρότερο. Εκείνοι άπεκεφάλιζαν μέ ένα άν-
θρώπινο κάπως δργανο καί σύμφωνα μέ άπόφασι τών δικαστηρίων.

Ό έαμικός Μπαρμπαθανάσης, άν πιστέψουμε τού λάχιστον τά δσα
περί αύτοΰ λέγονται καί καταιίθενται, μακέλευε, έσφαζε καί σκό-
τωνε, γιατί έτσι τοΰ άρεσε. Δίχως άποφάσεις τακτικών δικαστηρίων 1
καί μόνον γιατί τά θύματά του δέν είχαν τά ίδια μέ αύτδν φρονή-
ματα. Πρώτη φορά τό δνομά του ήλθε στήν δημοσιότητα έξ αΙτίας ·3
τής έκτελέσεως τοϋ δημοσιογράφου θ. Μαλαβέτα. Γιά τήν Ιστορία ,
τοΟ άλησμονήτου συναδέλφου, πρέπει τώρα νά άπο καλύψω, πώς ό
δυστυχισμένος Μαλαβέτας άνήκε στήν άριστερή παράταξι τοΟ
Ε. Δ. Ε. Σ. στήν σοσιαλιστική. Γ Γ αΰτό καί έπί κα τοχής κυνηγήθηκε
περισσότερο άπό τήν ΕΙδική Ασφάλεια καί ό ίδιος μοϋ Ιλεγεν, δτι
άπό δργανά της είχε σκοτωθή προπέρυσι ό άείμνηστος Γιαννακό-
πουλος, μέ τόν όποιον ό μακαρίτης Μαλαβέτας έξέδιδε τήν λαθραία
έφημερίδα τοΟ ΕΔΕΣ. Ώς τόσο γιά τήν άγρια ψυχή τοΰ έκτελεστοΰ ι
τοΰ άειμνήστου φίλου, χαρακτηριστική είνε ή βεβαίωσι τοΰ γιατροΰ
Καράβολου, πού συνήντησε τόν Μπαρμπαθανάση λίγο μετά τόν
φρικαλέο άθλο του. Ό Μαλαβέτας είχε σπάσει μέ τις κλωτσιές — ή- ΐ
ταν γεμάτος ύγεία καί ρώμη ό μακαρίτης— λίγο πριν άπό τήν έ-
κτέλεσί του τό πόδι τοΰ δημίου του. Έκούτσαινε ό αίμοσταγής ί
Μπαρμπαθανάσης καί καθώς βεβαιώνει ό γιατρός, ζητοΰσε άνθρω-
πο άπό τά θύματά του — μελλοθανάτους καί σκοτωμένους — πού ν'ά
έχουν τό ίδιο «κότσι», γιά νά βάλη τό χαλασμένο δικό του.

Ό άνθυπασπιστής τής χωροφυλακής Τσιλιβάκος πού διέφυγε ;
τόν θάνατον ώς έκ θαύματος, βεβαιώνει έπίσης δτι ό Μπαρμπαθα· I
νάσης είναι ό έκτελεστής τών άειμνήστων άστυνομικών τοϋ 4ου
τμήματος Ζαρούλη, Πίλια καί Παπαδάκη. Καί τών τριών δυστυχών -I
άστυνομικών — σημειοΰμεν πάλιν γιά τήν Ιστορία, πώς καί οί τρεις ■ ί
ήσαν δημοκρατικοί καί γιά τόν μακαρίτη Πίλια δτι ό Βενιζέλος είχε ·|
κάμει εύφημη μνεία στήν περίφημη πρός Τσαλδάρην έπιστολήν του
διά τήν έναντίον του δολοφονικήν άπόπειρα — ό θάνατος είχε
προλογισθή μέ μαχαιριές στό λαρύγγι. Κατόπιν τούς κτύπησαν» 3
άφοΟ τούς βασάνισαν, μέ πολυβόλο. Καί γιά τέτοιες «λαιμομαχαι-
ριές» βεβαιώνουν πολυάριθμοι, είδικότης καί ήδονή ήταν τοΰ Μπαρ- .
μπαθανάση. Φρικαλεώτερα είναι δσα λέγονται δτι έκανε στό Με/·
ταξουργεΐο καί τά έπεβεβαίωσεν ώς αύτόπτης ό χορευτής Φλερύ.
στόν τενόρο κ. Κάσση, ό όποιος μοΰ τά μεταδίδει. *Ι

—Καθόταν, λέει, ύ Μπαρμπαθανάσης σέ μιά καρέκλα. Καί τά
θύματά του περνούσαν μπροστά του. Τούς έπιανε τύ κεφάλι, τό
σήκωνε ψηλά καί μέ μιά πελώρια κάμα τούς μαχαίρωνε τό λα-
ρύγγι· Τούς καρύκωνε, καθώς έλεγε κςί φώναζε στά θύματά του ό
άρχιδήμιος :

—Προτιμήστε έμένα. Έχω τό έλαφρότερο χέρι γιά νά σάς κα-
ρυκώσω εύκολώτερα 1

Προβάλλεται τώρα γενικό τό έρώτημα : Ποιός νά εΐνε ; Άπό
όλους περιγράφεται ώς όχι πολύ γέρος γιά νά δικαιολογείται τ ό
παρατσούκλι «Μπαρμπαθανάσης». Συγκρούονται, δμως, οΐ καταθέ-
σεις γιά τά χαρακτηριστικά του. "Αλλοι τόν θέλουν ψαρομάλλη,
άλλοι ψηλόν άρκετά, άλλοι μετρίου άναστήματος. “Ολοι τους,
δμως, συμφωνούν πάλι δτι είναι μελαμψός μέ μεγάλα άτακτα μαλ-
λιά καί μουστάκια. 'Από τίς περιγραφές, ώς τόσο, δέν βγαίνει κα-
θαρό νόημά, άλλά ή άστυνομία μολονότι άποδίδει τίς συγκρουό-
μενες περιγραφές στήν σύγχυσι, άπό τόν τρόμο πού πέρασαν οί
μάρτυρες, αίσιοδοξεΐ δτι θά τόν συλλάβη. Εκτός καί άν έπήρε τά
βουνά μαζύ μέ τούς άλλους στασιαστάς.

Υπάρχει, έν τούτοις, καί μία άλλη έντύπωσις. Μήπως δέν εΐνε
ένα πρόσωπο, άλλά πολλά, τά όποια συμβολικά πήραν τό άγαθώ-
τατο μέχρι τώρα παρατσούκλι Μπαρμπαθανάσης. Γ ιατί περί
Μπαρμπαθανάση μιλούν στήν Κυψέλη, στόν Βουρλοπόταμο στό
Δουργούτι, στό Κατσιπόδι, στήν Ήλιούπολι καί στά Ταμπούρια
άκόμη. Καπετάνιος καί παρακαπετάνιοι, δταν συγγενείς θυμάτων
τούς πλησίαζαν γιά νά μάθουν τί άπέγιναν οί αίχμάλωτοι οίκεϊοι
των, έδιναν τήν άπάντησι :

— Αύτόν τόν πήρε ό Μπαρμπαθανάσης, Τώρα εΐνε γραμμένος
στά δεψτέρια τοΟ Μπαρμπαθανάση! Καί έπειδή θαν. Κλάρας όνο-
μάζεται δ Καπετάν Βελουχιώτης, πού ήγεϊται τών φανατικών μαυ-
ροσκούφηδων, τής λεγομένης «διεθνούς φάλαγγας άπελευθερωτών»,
ύπόνοιαι διατυποΰνται μήπως συμβολικά έδόθη τό δνομα τοΰ κόκ-
κινου όπλαρχηγοΟ στόν ένα ή στούς πολλούς «Μπαρμπαθανάση-
δες». Άλλά ύπάρχει καί μία τρίτη άποψις, ή όποια συμπίπτει μέ
τήν συμφωνία τών περιγραφών, δτι ό διαβόητος άρχιμακελλάρης—
&ν εΐνε σωστές— εΐνε μελαμψός. Μου τήν ύποστηρίζουν φίλο: άν-
τάρται τών ΕΟΕΑ του στρατηγού Ζέρβα. Αφηγούνται δηλαδή,
δτι δταν τά είχαν καλά οί όμάδες τους μέ τίς όμάδες τού Βέλου-,
χιώτη (1942) καί κατέβαιναν άπό τά βουνά στό δημόσιο δρόμο γιά
τρόφιμα, άπό μέρους τού Κλάρα κατέβαινε ένας μελαμψός μαυρο-
σκούφης, πού είχε τό δνομα Θανάσης καί καπετάν Άράπης. Καί
ήταν τόσον αίμοχαρής, είχε τόση δίψα γιά αίμα, ώστε τόν άκουσαν
ν< * λέη συχνά στούς χωριάτες, άπό τούς όποίους έπαιρναν τά
ΐρόφιμα :

' 2 · Ή Μαύρη Βίβλος τοΟΕΑΜ 1 7 7

σεων πολλών κατοίκων τής Νέας Ποτιδαίας, Από τάς όποίάς
Αποκαλύπτονται, Ανατριχια στικαΐ λεπτομέρεια;, ως προς ' τον τρό-
πον τής έκτελέσεως 25 καί πλέον κατοίκων τής Θεσσαλονίκης,

Οί δυστυχείς οΰτοι μετεφέρθησαν, όλίγας ήμέρας μετά τό
κίνημα, δι’ αυτοκινήτου εις την Νέαν Ποτίδαιαν καί ώδηγήθη-
σαν είς ένα από τά πετρελαιοκίνητα μικρά πλοιάρια, τά όποια
Ανήκον εϊς τό ΕΛΑΝ. Τούς ένέκλειοαν είς τά αμπάρια καί τό
πλοιάριον διετάχθη νά αναχθή εϊς τό πέλαγος.

"Ολίγον προ τής άναχωρήσεως τοϋ πλοιαρίου οί κάτοικοι
τής Νέας Ποτιδαίας ήκουσαν ευκρινέστατα κρότους και κραυγάς
άλυσσοδεμένων ανθρώπων. Μετ’ όλίγην ώραν τό πλοιάριον Απέ-
πλευσε προς τό Ανοικτόν πέλαγος. Άρκετα'ι ήμέραι παρήλθον
έ'κτοτε, δταν ή θάλασσα ήρχισε νά έκβράζη εϊς τάς Ακτάς τής
Χαλκιδικής τά πτώματα, δπως έξηκριβώθη, τών εκτελεσθέντων
εϊς τό πλοιάριον τοϋ ΕΛΑΝ.

Οί κάτοικοι έφρόντισαν αμέσως διά τήν ταφήν των. Καί
δταν έφθασεν ή ήμέρα τής Απελευθερώσεως Από τήν τρο-
μοκρατίαν τοϋ ΕΛΑΣ, έσπευσαν αμέσως καί κατήγγειλαν τό
γεγονός εϊς τάς νομίμους άρχάς. "Ηρχισαν δέ κατόπιν αύτοΰ
σύντονοι Ανακρίσεις καί ιατροδικαστικοί έρευναι, αί όποΐαι Απε-
κάλυψαν δλας τάς φρικώδεις λεπτομερείας τών Ικτελέσεων.

Άπό τήν Ιςέτασιν τών έκταφέντων πτωμάτων προκύπτει
οτι αί έκτελέσεις έγιναν διά κτυπημάτων μέ σιδηρά δργανα είς
τήν κεφαλήν και μέ μαχαίρας. "Ολα σχεδόν τά πτώματα φέρουν
ίχνη φοβερών βασανιστηρίου. Οί κακούργοι έχουν έξορύξει τά
μάτια μερικών. Εις ά'λλους έχουν αποκόψει τά γεννητικά δρ-
γανα ή έχουν σπάσει τά κάτω άκρα. Γενικώς ή Ικτέλεσις έγινε
κατά τον άπαισιώτερον τρόπον. Τό γεγονός έχει προκαλέσει τήν
έξέγέρσιν τών κατοίκων τής Χαλκιδικής, οί όποιοι ζητούν τήν
άνακάλυψιν και αύστηράν τιμωρίαν τών ενόχων».

Έν συνεχείφ ή ϊδίφ εφημερις δημοσιεύει τήν κάτωθι τηλε-
γραφικήν Αναφοράν τών στρατιωτικών αρχών Χαλκιδικής:

«Κατά τηλεγραφικήν Αναφοράν τών στρατιωτικών και δι-
καστικών. Αρχών τής Χαλκιδικής προς τό ύπουργεΐον τών Έσω-
τ ερΐκών, εϊς τήν περιοχήν τής κωμοπόλεως Άρνέα Ανευρέθησαν
πολυάριθμοι τάφοι κατοίκων τής Χαλκιδικής σφαγιασθέντων

Χ 79

κατά τήν διάρκειαν τοϋ κινήματος υπό των έλασιτών.

Ή ερευνά ή δποία έγινεν είς τον πρώτον τάφον άπεκάλυψέ ;
τήν ϋπαρξιν Ιντός αυτού ανω των 130 πτωμάτων.

"Ολα σχεδόν τά πτώματα εύρίσκονται έν τελείς: άποσυν- (I
■θέσει καί ως έκ τοΰτου καθίσταται άδύγατος ή άναγνώρισις. ]
Ενός μόνον πτώματος κατωρθώθη ν’ άναγνωρισθή ή ταύτότης. |
Έπρόκειτο περί τοϋ χωρικού Αλεξάνδρου Ταπούλα Τά ά'λλα |
πτώματα διεπιστώθη δτι έφερον ώς έπί τό πλεΐστον και- .<
νουργεϊς χωρικάς ενδυμασίας. Εντός δέ τών θυλακίων Μ
άνευρέθησαν ταυτότητες, από τάς όποιας δμως έχουν άφαιρεθή |
αί φωτογραφίαι και έχουν σβυσθή τά ονόματα τών κατόχων.

Ή νεκροψία τών πτωμάτων άπεκάλυψεν δτι οί δυστυχείς
οΰτοι κάτοικοι τής Χαλκιδικής έθανατώθησαν άλλοι δι* έμπή- |
ξεως μαχαιρών είς τήν καρδίαν και ά'λλοι δι’ άποκοπής τών κα- ί
ρωτίδων.

*Από τάς διεξαχθείσας μεταξύ τών κατοίκων τής περιοχής ]
ανακρίσεις έξάγεται τό συμπέρασμα δτι τά άτυχή θύματα επε- "
σαν εις παγίδα τών ελασιτών. Ένόμισαν δτι έκλήθησαν νά με-
τάσχουν είς κάποιαν εορτήν και μετέβησαν εκεί αμέριμνοι, ένδε-
δυμένοι μέ τά καινουργή των ένδύματα. Τούς επερίμενεν δμως ,]
ό άγριος θάνατος. Οί έλασϊται τούς έσφαξαν κατά τον άπαι- !
σιώτερον τρόπον.

Είς τήν ίδιαν περιοχήν άνευρέθησαν επίσης και πολλοί *
ά'λλοι τάφοι μέ πτώματα έθνικοφρόνων πολιτών τής Χαλκιδικής. |

Είς τούς τάφους αυτούς τά πτώματα άνευρέθησαν τελείως ή
άπογυμνωμένα καί μέ τραύματα διά μαχαίρας είς τήν καρδίαν ;
καί τον λαιμόν >.

Είς τό ίδιον φύλλοντου τό «"Εθνος» δημοσιεύει τό κάτωθι
τηλεγράφημα τοϋ έν Κορίνθψ άνταποκριτοϋ του διά τό άπαί- ι
σιον βάραθρον Γκούρα:

«Άλ’λεπάλληλα τηλεγραφήματα έκ Κορινθίας πρός τάς . έν- ;
ταϋθα °Αρχάς δίδουν φρικιαστικάς λεπτομέρειας σχετικώς μέ τό -
βάραθρον Γκούρα, δπου κατά τήν διάρκειαν τοϋ κινήματος έρ*
ρίπτοντο υπό τών έλασιτών οί έκτελούμενοι ΰπ’ αυτών εθνικό-*
φρονες χοορικοι τής περιφερείας Κορίνθου ; Τό βάραθρον αύτό,.

το όποιον Ιθεωρεΐτο άλλοτε άπύθμενον, είναι τώρα πλήρες άπδ
τα πτώματα, τα δποΐα έχουν φθάσει έως το χείλος αύτοϋ.

“Υπολογίζεται δτιέντός τοΰ βαράθρου εΰρίσκονται άνω τών
2.500 πτωμάτοιν, τα δποΐα έχουν τελείως πλέον άποσυντεθή καί
αποπνέουν φοβέραν και άποπνικτικήν δυσοσμίαν. Διά τών τη-
λεγραφημάτων των αί Άρχα'ι Κορινθίας ζητούν επειγόντως τήν
αποστολήν Ιατροδικαστικού συνεργείου».

Αλλά τό αποκορύφωμα δλων αυτών τών άπαισίων εγκλη-
μάτων τδ δίδει ή κάτωθι, δημοσιευθεΐσα είς τό «Εμπρός» τήν
Ιην Απριλίου 1945, δμολογία τών έκτελεστών τών διυλιστη-
ρίων τής Οδλεν, μέ τον τίτλον: «Οι Ικτελεσται δείχνουν πώς
έσκότωναν»:

«Είς τό Σφαγεΐον τών διυλιστηρίων τής Οδλεν, δπου Ικα-
τοντάδες άθώων πολιτών Ιπλήρωσαν μέ τραγικόν θάνατον τήν
μανίαν τών ελασιτών κατά τήν περίοδον τοΰ κινήματος και δπου
μεταξύ άλλων έσφάγησαν ή άτυχης πρωταγωνίστρια τού Εθνι-
κού Θεάτρου Ελένη Παπαδάκη και 53 αστυνομικοί και άλλοι
πολλοί, επίσης, πολίται, έγινε χθες άναπαράστασις τής φρικώ-
δους κακουργίας.

Τρεις έκτ λεσταΐ, έκαστος τών δποίοον είχε φονεύσει δεκά-
δας πολιτών, οΐ Τζογανάκης Πέτρος, Κουκούτσης Ιωάννης και
Λιόλιος Στέφανος, συλληφθέντες προ ήμερών υπό τής Αστυνο-
μίας ώδηγήθησάν χθές τό απόγευμα είς τό «σφαγεΐον» των, διά
ν* άποκαλύψουν τον τρόπον μέ τον όποιον «εκαθάριζαν τούς άν-
τιδραστικούς».

Οί αστυνομικοί έφθασαν είς τά διυλιστήρια συνοδεύοντες
τούς εκτελεστός και τόν «φρούραρχον» είς τάς 3 1)2 μ.μ, και α-
μέσως ήρχισεν ή άναπαράστασις. Μ ή ευρισκομένων εκεί πελέ-
κεων, έχρησιμοποιήθη μία σανίς, τό θύμα δέ έδέχθη νά παρα-
ίτηση ένας πολίτης, δπως φαίνεται καί είς τήν φωτογραφίαν.
Τά άτυχή θύματα, δπως άπεκάλυψαν οί Ικτελεσται αυτών Πέ-
τρος Τζογανάκης και Σταμ. Λιόλιος, παρεσύροντο μέχρι τών
διυλιστηρίων υπό τών άνδρών τής πολιτοφυλακής και παρεδί-
δοντο είς τόν φρούραρχον τής περιοχής Ίωάννην Κουκούτσην,
τ Ροχιοδρομικόν. "Απ’ εκεί ένα— ένα ώδηγούντο είς τόν χώρον
τών εκτελέσεων κα'ι άφού τούς άφήρουν δ, τι πολύτιμον άντικεί-

ίδι

μενον έφερον, ώς και τά ενδύματα των, τά ύπεχρέωναν νά σκύ-
ψουν διά νά άφαιρέσουν τά υποδήματά των. Την στιγμήν εκεί-
νην δ εκτελεστής τούς κατέφερεν §κ των όπισθεν Ισχυρόν κτύ-
πημα έϊς τήν κεφαλήν διά πελέκεως. Πλημμυρισμένοι είς τό αί-
μα των παρελαμβάνοντο άπό τον σφαγέα των στασιαστών Βλάσ-
σην Μακαρόναν, δ δποϊος και τούς άπέκοπτε τόν λαιμόν. Τά
πτόίματά των άπερρίπτοντο είς λάκκους, τούς δποίους εΐχον Α-
νοίξει προηγουμένως οι Τζογανάκης καί Λιόλιος κατ’ εντολήν
του φρουράρχου τής περιοχής Γαλατσίου Κουκούτση.

Κατά τόν τρόπον αυτόν έξετελέσθησαν 17 Αστυνομικοί
τοϋ 16ου Τμήματος καί 36 χωροφύλακες, ή Παπαδάκη, δ ταγ-
ματάρχης χωροφυλακής Κόνσολας, δ ταξινόμος τοϋ Εθνικού
Τυπογραφείου Ευθυμίου, δ οικονομικός έφορος Ν. Ιωνίας καί
πολλοί άλλοι πολΐται.

— "Ενας χωροφύλαξ, λέγει δ Τζογανάκης, εμυρίστηκε πώς
θά τόν σκοτώναμεν δταν τού είπαμε νά σκύψη γιά νά βγάλη
τά παπούτσια του. Γύρισε τότε τό κεφάλι του προς τό μέρος τό
δικό μου καί μέ βλέπει νά κρατάω τό τσεκούρι δίπλα στούς
λάκκους φρεσκοσφαγμένων χωροφυλάκων. Σάλεψε τότε τό μυα-
λό του κΓ άρχισε νά φωνάζη, χρειάστηκε δε νά τόν πιάσουμε
δλοι μαζί γιά νά τόν... κάνουμε καλά.

Ακόμη πιο τραγική εΐνε ή περίπτωσις ενός πολίτου, τόν
δποιον ώδήγησεν είς τόν τόπον τών εκτελέσεων δ Μακαρόνας.
Ό Λιόλιος. τήν περίπτωσιν αυτήν τήν άφηγεΐται ώς εξής:

— Τόν τράβηξε, λέγει, δ Μακαρόνας κοντά σ’ ενα λάκκο
φρεσκοανοιγμένο καί τόν πυροβόλησε. Ή σφαίρα, όμως, τόν
πήρε ξέσκουρα καί τότε αύτός τόν παρεκάλεσε νά τόν άφήση νά
ζήση άφού ήταν γραφτό απ' τό Θεό νά γλυτώση καί άρχισε νά
κάνη τόν στραυρόν του.

Μά δ Μακαρόνας δεν ήταν απ’ αυτούς πού κάνουνε πίσω
καί τούδωσε. Ακόμη, λέγοντάς του πώς δέν θά ζήση Αλλά θά
πεθάνη.

Είς έρώτησιν τών Αντιπροσιόπων τού Τύπου περί τού Α-
ριθμού τών έκτελέσεων, τάς δποίας είχε διαπράξει, δ Τζογανά-
κης Απήντησε μέ καταπληκτικήν Απάθειαν;

— Μά άν θυμάμαι καλά, θά σκότωσα καμμιά σαρανταριά.

Β. ’Επεμβαίνοον τότε ο σύντροφο; του είς τάς εκτελέσεις Λιό-
λιος, τοϋ λέγει :

| — Γιατί μωρέ δέ λες την αλήθεια ; Σύ δεν τούς σκότωνες

ίδλου;;

— Πέστα μωρέ σύ, αν τά θυμάσαι, εγώ δ, τι είχα νά πω τό

[είπα. ,

| — Τά θυμάσαι καί τά παραθυμάσαι. Έγώ σκότωσα 4 μο-
νάχα, και ο πω ζ ξέρεις μά δέν θές νά πής, πήρα τό τσεκούρι δταν
τό πέταξες σύ πού σέ πήραν τά αίματα δταν ,κτύπησες τον χω-
ροφύλακα καί σκότωσα δύο άστυνομικούς, ένα χωροφύλακα καί
βνβν πολίτη. Έτσι δέν είναι ;

Η - — "Ετσι είναι, άφοΰ τό λές, μπορεί νά μη θυμάμαι καλά
«όσους σκότωσα. Μιά φορά δέν φταίγαμε μεΐς, αητό πρέπει νά
ξέρουν οί κύριοι απ’ έδώ. Δέν ξέρω τί θάκαναν κι’ αυτοί αν
| ήσαν στη θέσι μας. Πίσω μας στεκόταν ένας αντάρτης μέ τό αυ-
τόματο καί άν δέν κτυπάγαμε μέ τό τσεκούρι, θά μάς σκότωναν.
Βί Τά ίδια ακριβώς ισχυρίζεται καί δ Λιόλιος, ό όποιος διαμαρ-
τύρεται καί τονίζει, ότι.. . δέν είναι εγκληματ ας.

|| 'Ως προς την Ελένην Παπαδάκη, ό Τζογανάκης' λέγει τά

έξης :

Η' — Τή< ώρα πού την φέρνανε ήμουν μπροστά, ά'κουσα μάλιστα
τό Μακαρόνα πού έ'λεγε πώς δέν λυπήθηκε τίποτε άλλο παρά τό
παλτό π ού φορούσε καί τό πήρε ό καπετάν Όρέστης. Τής είπαν
κι* αυτής νά γδυθή καί επειδή δέν ήθελε, τήν έγδυσαν μέ τή
βία καί τήν άφήκαν μέ τις κάλτες καί τήν κομπινεζόν. Τότε
τήν κάθησαν χάμω καί τήν σκότωσαν.

Είς τό σημιΐον αύτό έτερματίσθη ή άναπαράστασις, άπο-
δειχθείσης πλήρως της ενοχής τών κατηγορουμένων».

Έν συνεχείς* ή ίδια εφημερίς δημοσιεύει τό κάτωθι τηλε-
γράφημα τού εν Καλάμαις άνταποκριτού της διά τον ενταφια-

σμόν τών 700 πτωμάτων τού Μελιγαλά :

· «Έγένετο χθές είς Μελιγαλά ή ταφή τών άνευρεθέντων
700 πτωμάτων τής Πηγάδας παρουσίφ τού νομάρχου καί τών
[άλλων άρχών. Τά πτώματα ετέθησαν είς κοινόν τάφον μήκους
30 καί πλάτους 10 μέτροον ύπό τούς θρήνους υπέρ χιλίων συγ-
γε ών τών σφαγιασθέντων εθνικοφρόνων πολιτών τής Μεσση-

Αί μητέρες και αί άδελφαί των θυμάτων άπεδοκίμασαν διά
ζωηρών εκδηλώσεων την μελετωμένην άμνήστευσιν τών εγκλη-
μάτων τοϋ ΕΑΜ — ΕΛΑΣ, ενώ ά'λλοι έκραΰγαζον : «Κατάρα είς
τό ΚΚΕ ! Θάνατος είς τούς δολοφόνους !»

Είς τό αυτό φύλλον τοϋ «Εμπρός» δημοσιεύεται άλλο φρι-
κιαστικόν τηλεγράφημα έκ Θεσσαλονίκης :

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Εις την περιφέρειαν Λουβιά άνευρέθη
δμαδικός τάφος μέ πτώματα νέων, ήλικίας 20 —28 ετών, άγρίως
παραμορφωμένων. Πλείστων έχουν άποκοπή διά πελέκεως αί
χεΐρες καί οί πόδες. Επίσης άνεκαλύφθη εκεί πλησίον και άλλος
τάφος μέ 400 πτώματα. Άνεγνωρίσθησαν μεταξύ άλλων και τά
πτώματα τών έκ Πειραιώς Δ. Ζαρεντζιώτη, Β. Όρκοπούλου καί
Δ. Γραβαρία. ,

Είς τό χωρίον Πικρολίμνη παρά τό Κιλκίς καθ' δν χρόνον
δύναμις χωροφυλακής ήσχολεϊτο μέ τήν έκταφήν άλλων πτο>-
μάτων, έδέχθη έπίθεσιν όμάδος 50 κομμουνιστών μέ προφανή
σκοπόν τήν παρεμπόδισιν τοϋ άνακριτικοϋ έργου. Ούτοι διελύ-
θησαν βιαίως, συλληφθέντος τοϋ αρχηγού τής όμάδος Ζαζελίδου
γνωστού* κομμουνιστοΰ».

"Ενα άκόμη δείγμα τής Δεκεμβριανής θηριωδίας δημο-
σιεύεται είς τήν έβδομαδιαίαν εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ*
καί είς τό φύλλον τής 17ης Σεπτεμβρίου 1948, μέ τον τίτλον:
«Έκτελοΰν πατέρα καί δύο . παιδιά !....» :

« Τ Ητο τοιαύτη ή μανία των ώστε έξηψάνισαν δλοκλήρους οίκο-
γενείας. Ή Θηριωδία των δέν έσταμάτησε ούτε πρό τοΰ μικρού
υίοΟ τής οίκογενείας Κομάσου — Φασουλα. Επειδή ήσαν έθνικισταί
συνελήφθησαν κατά τδν άπαίσιον Δεκέμβριον πρώτα ό πατέρας,
καί τήν έπομένην τά δύο παιδιά καί κατεκρεοοργήθησαν είς τό
Περιστέρι.

Μεταξύ τών κατακρεουργηθέντων ήσαν καί οί έξής : 1) Βα-
σίλειος Κομάσος— Φασουλας, πτυχιοΟχος τής Νομικής Σχολής
καί τής Άνωτάτης Γεωργοοικονομικής Σχολής. Πολεμιστής τοΟ
Αλβανικού πολέμου. Άπδ τούς καλλιτέρους νέους έπιστή-
μονας, διακρινόμενος διά τά άγαθά του αίσθήματα καί τδν
άγνόν του πατριωτισμόν. 2) Λάμπρος Ήλ. Φασουλ&ς, έκ
Μεγαλουπόλεως, άπόστρατος μοίραρχος, ύπάλληλος τής Τρα-
πέζης τής Ελλάδος. Διεκρίθη κατά τδν έλληνοτουρκικδν πόλεμον
καί ήτο ένας άπδ τούς καλλιτέρους άξιωματικούς μας- "Ελαβε

I ρος εις τόν Αγώνα Αντιστάσεως, Αλλά δέν προσεχώρησεν είς τ;ό
_Κ/ν\, καί διά τοΟτο έδιώχθη καί κατεκρεουργήθη. 3) Νικόλαος Κο-
Κάσος— Φασουλάς. Ένα νέο καλό παιδί μαθητής τοΟ Γυμνασίου
■ κσ 1 τοθ "Ωδείου. Ποτέ του δέν έκαμε κακό, οΟτε είχεν άναμιχθή
Ι ,Ις τιολιτικάς διαμάχας. ΟΟτε τοΰ νέου αότοΰ έφείσθησαν τήν Αθωό-
τητα, μ°ζ ι μέ τόν πατέρα καί τόν Αδελφόν του έγνώρισε τόν
Β^παίσιον θάνατον Από τήν πολιτοφυλακήν τών Ανθρώπων πού έφι-
Β£οδόξησαν νά σώσουν αύτόν τόν τόπον».

Καί ή καθημερινή έφημερίς τοΰ Αγρίνιου «Αίτωλοακαρ-
ϋτανική Δράσις» δημοσιεύει τά κάτωθι από τό Αϊτωλικόν διά
|ΐ Ιγκλήματα τών Έλασιτών

«Ο I έρευνες στήν περιφέρεια μας προς έξακρίβωσιν τών
ίμάτων τής έαμοκομμουνιστικής μαφίας συνεχίζονται. Οδτω
»ό ήμερων δ Δ)τής τής ένταΰθα ύποδ)σεως Χωροφυλακής άν-
Η^υπομοίραρχος κ. Γ. Φραγκαδάκης, συνοδευόμενος υπό τοΰ
^Ι^ροφΰλακος Γ. Χιόνου μετέβη είς τήν θέσιν Ανάχωμα τής
ρριοχής Κατοχής δπου άνεκαλΰφθη πελοδριος τάφος πλήρης
Κωμάτων.

Κατά τήν γενομένην υπό τοΰ χωροφύλακος και τών μελών
8ς έκεΐ δργανώσεως X εκταφήν τών πτωμάτων, άνεγνωρί-
ιαγ οι Διονύσιος Γαλιατσάτος εξ Άσπρογεράκοιν — Κεφαλ-
ληνίας, καί Διον. Κυπριώτης, τέως άχ)κος Α.Α. εκ Χιονάτων —
«φαλληνίας.

. Ή άναγνώρισις τών πτωμάτων Ιγένετο υπό τοΰ μετανοή-
ιντος έλασίτου Διον. Κουλούρη, Ικ Κατοχής, τέως Λαϊκού
ιτρόπου. Οί έκτελεσθέντες ά έρχονται εις 2δ — 30.
Ανατριχίλαν επροξένησεν ή άφήγησις τού τρόπου τής έκτε-
||λέσεως τοΰ Κυπριώτη. 'Αφοΰ οΰτος ωδηγήθη είς τά χωράφια
(δι' άνάκρισιν» εκεί Ικτυπήθη διά μαχαίρας. Κατόπιν άφοϋ έ-
ίχισαν τήν κοιλίαν του, έβγαλαν τά έντερά του καί ΰπεχρέωσαν
ετοιμοθάνατου θύμα νά κρατά εις χεΐρας του τά έντερά του
ιαι μετ’ δλίγον τόν έξετέλεσαν.

Είς τό αναγνωστικόν κοινόν Ιπαφιέμεθα διά τά σχόλια».
Ή «Εστία» τής 8 — 2 — 45 εδημοσίευσε τά κάτωθι μέ τόν
:ίτλον : «Μετεφέρθησαν τά πτώματα τών εκτελεσθέντων δ
■ μηρών» :

«Τήν μεσημβρίαν διεκομίσθησαν δι* άγγλικών δχημάτων

είς τό Νεκροτομεΐον Αθηνών, τά πτώματα των είς "Αγιον
Τρύφωνα τής Λεβαδείας Ικτελεσθέντων υπό των Έλασιτών
την ΙΟην Ιανουάριου, Κερασιώτου, άρεοπαγίτου, Δημουλίτσα ,
μηχανικού, Στ. Κορυζή, μεταλλειολόγου, αδελφού τού κατά τόν
πόλεμον πρωθυπουργού Άλ. Κορυζή, Έμμ. Κατσιγιαννάκη,
αντιστράτηγου τής Χωροφυλακής, Σπυρ. Τρικούπη, πολιτευτοΰ,
I. Θεοφανοπούλου, προπρυτάνεως τού Μετσοβείου Πολυτεχνείου,
Άνδρουλή, μηχανικού, Γκόρτσα, αντιστράτηγου, Ήλιάκη, τέως
διοικητοΰ Κρήτης, Ρώτα, υποδηματοποιού, Άποστολίδου, προέ-
δρου τής Κοινότητος Έκάλης, Παπαευσταθίου, διευθυντοΰ τής
Σωφρονιστικής Διοικήσεως υπουργείου Δικαιοσύνης καί Σ.
Σταυροπούλου, δικηγόρου.

Έξ άλλου άνεγνωρίσθησαν τά έκταφέντα είς Περιστέρι
πτώματα τών Ε. Χατζηϊωάννου, ετών 16, μαθητοΰ, Στ. Πα-
παγεωργίου, ετών 20, φοιτητού, Π. Λάμπρου, ετών 42, σωφέρ
Κ. Καϊμαλή, ετών 40, εμπόρου, Έμμ. Τσακμάκη, δικηγόρου,
Κ. Πουλάκη, μουσικού και Ε. Συριανού, κουρέως.

Ωσαύτως εξετάφησαν παρά τάς Τρεις Γεφύρας δέκα πτώ-
ματα, έκτεθέντα προς άναγνώρισιν.

Ιδού και ό επίσημος πίναξ τών έκτελεσθέντων άξιωματι
κών τής ηρωικής χωροφυλακής, τών υπηρετούν των εις τό σύν-
ταγμα Μακρυγιάννη:

Α' ΦονευΘέντες: Μοίρ. Νιαρχ&κος Π. I., Ύπομ. Καπάτος Δ. Χ„
Άντύπας Δ. Γ., Άνθ)ρχοι Κοράλης Γ. Δ., Ψαρρός Γ. Δ., Δελής Π.
Α„ Άνθ)στής Στρογγυλάκος Δ. Ν., Ένωμ)ρχαι Άλεβίζος - Α. Ε.,
Δίκαιος θ. I., Ζαμπός Α. I., Ζευγαρας θ. Β., Παπακωνσταντίνου
Σ. Γ., Μπιτσιβής Α. Β., Τσάμης I. Β., Φήνος Δ. Π., ’Εφ. ένωμ. βά-
σκος Κ. Δ., Ψυλλάκης Ε. Β., Ύπενωματάρχαι: Ήλιόπουλος Ξ. Ν.,
Καποΰτσος Κ, Γ., Κίτσος Α. Β., Κοντάκος Κ, Π., ΟΙκονόμου Α. Π.,
Χειμώνας Η. Δ., ’Εφ. Ύπεν. Καναβός Κ. Γ., Καραχάλιος X. Α.,
Κωστογιάννης Λ. Κ., Ρέππας Λ. X., Σάλτας Α, Α., Χωροφύλακες
Ζουγανέλης I. I., Κάντζος Ν. X., Καραγκούνης Ν. Δ., Νικολάου Δ.
Π., Νικολόπουλος Ε. Γ., Τριάντης Π. Γ.

Β' ’ϋκτελεσθέντες: Μοίρ. Παπακώστας Κ. Δ., Στεφανίδης Κ. Ε.,
Άνθ)στής Βισβίκης Σ. θ., ’Ενωμ)ρχαι Δελής Δ. Α., Παπαδάκης Α.
Γ., Ύπεν)ρχαι Γαλάνης Ν. Α., Γ οεργούρης Γ. Α., Γρίβας Δ. Α., Δη-
μητρίου I. Δ., Δημητρακόπουλος Κ. I., Κουρούβανης Δ. Κ., Μπουν-
τδς Η. Γ., Μώρος Γ, Ξ., Παναγιώτου Κ. Β., Πετράκης Χ.Έ., *Υ-
'.πεν. Καμπάνης Π. Α.

ι86

. Άπό τάς συγκεντρωθείσας είς τό ύπουργεΐον Στρατιωτικών
Λροφορίας διαπιστοϋται δτι ύπό τών έλασιτών καί Αναρχικών
β ιχείων πρό τοΰ Δεκεμβιανοΰ κινήματος καί κατά τήν διάρκειαν
βχου έζετελέσθησαν οί κάτωθι Αξιωματικοί:

Αντιστράτηγοι X. Καβρδκος, Κρέων Μπουφίδης, Έμμ. Κατσι-
ννάκης, υποστράτηγος Α. Μεταξδς, συνταγματάρχαι Κ. Κουμα-
ρς, Σ. Οίκονομόπουλος, Β. Γριάμπελος, X. Δαούλης, Κ. Μπρι-
ής, άντισυνταγματάρχαι Δ. Κουτήφαρης, Γ. Παπαχρήστου, Β.
δελας, Γ. Χρήστου, Σ. Παπαναστασίου, Ν. Παπαδάκης, I. Γε-
ίανδς, Γ. Ξυπολητδς, ταγματάρχαι, Γ, Γρηγορδς, I. Ίνιωτάκης,
Βλαχάκης, Γ. Διακάκης, Π. Καραγεωργίου, Γ. Παντελάκης, Γ.

τζούκης, Δ. Φουστανάκης, Σ. Γκριλιώτης, Μ. Δελετάκης, Α.
ρρλής, Κ. Άγγελάκης, Α. Τσίγκος, Π. Γεωργανδς, Γ. Σταθδ-
Π. Στούπας, Π, Βαλτετσιώτης, Δ. Δημητριάδης, Α. Κιούσης,
$ί. Μορφονιός, I. Χριστόφιλος, Δ. Δηματδς, Ε. Μάρκου, I, Παπα-
ργίου, Η. Φραγκιαδάκης, θ. ΜπουλοΟκος, Ε. Τρουλιανός, λό-
αγοί Γ. θεοχαρόπουλος, Τ. Καραθανάσης, I. Λαγογιάννης, Π. Ί-
ννίδης, Α. Ντούνης, Δ. Κωνσταντινίδης, Σ. Σπυρίδων, θ. Προκο-
πής, Γ. Γεωργόπουλος, I. Λαμπρακόπουλος, Γ. Μπερδούσης, Α.
$ρης, Δ. Καραπούλιος, I, Μητροβιδς, ϋπολοχαγοί Δ. Ζαμπέλης,
Κ Κασκουτδς, Λ. Βασιλείου, Ε. Άλεξάκης, Α. Κρίτσελης, Π. Τσι-
|γος, Μ. Μαστοράκης, Α.. Χήναρης, άνθ)γοί Ν. Άλεξόπουλος, Ν.
μόπουλος, Λ. Κουτριάδης, Ίωάνν. Γιαννακόπουλος, Α. Σκαλ-
:ς, Γ. Ζάχος, Π. Ψυχογυιός, I. Παπαϊωάννου, Κ. Γ αλάνης, Η.
τόπουλος, Ζ. Γιαννακάκης, Κ. Διορίδης, Κ, Κουτσονίκας, Δ. Πα-
εωργίου, Σ. Χαβέλας, Π. Πετμάνογλου, άνθυπασπισταί Δ. Φι-
πουλος, Π. Άγγελόπουλος, X. Κολυβδς, Γ. Τσιλιδνος, Ε. 'Εξαρ-
ος, Λ. Κατεβελδκος, X. Μπακατσέλός, Ε. Γαλιατσδς, Α. Τζίβας,
Δ. Σπυρόπουλος, Β. Γκριτσάλης, Δ, Γαρτιτζιώτης, Γ. Κανελλόπου-
^ς, Λ. Λύκος, Δ. Μέργιος, Β. Μπασιονάκης, Ν. Περγάντης, Α.
ϊσολδκος καί Ν. Σκεπάρνιας.

Μεταξύ των άπαχθέντων καί έκτελεσθέντων είς τό Περι-
τέρι είναι καί ό Τάκης Άλ. Λασκαρίδης, πρώην διευθυντής
ής Αστυνομίας Πόλειον εκ Καρπενησιού, καθ’ δλα αριστος
)ρωπος καί Αξιωματικός.

Τό έγκλημά του είναι δτι εμεινεν άκαμπτος έθνικόφρων
χαί τίμιος.

Τήν 12ην Δεκεμβρίου 1944 εφονεύθη κατά τον τραγικώ-
ερον τρόπον εντός τής οικίας του καί εν μέσαις Άθήναις από
λασίτας, δ Άντόίνιος Καράγιαννης, διευθυντής τοΰ Ικπαιδευτι-
Χοΰ περιοδικού «Έρμης».

ϊ»7:

Απώλεια διά τήν έκπαίδευσιν και τήν ύγιώς σκεπτομένην Ελ-
ληνικήν κοινωνίαν, δυσαναπλήρωτος, επειδή δ φονευθείς ύπήρ.
ξεν έγκίφαλος ισχυρός, κα ιδία χριστιανική καί μύστης τών αιω-
νίων καί άφθαρτων αληθειών, ανυπόκριτος. Καί έφονεΰθη κατ'
άξίωσιν διδασκάλων, τυφλών από πάθος κατά τής Ελλάδος, καί
φθονουντων τήν πρόοδον τής έκπαιδεύσεως.

Κατά τά Δεκεμβριανά εφονευθησαν καί 7 άλλοι Ιπιθεωρη-
ταί Δήμ. Σχολείων, εΰρεθέντες είς ’Αθήνας καί χαρακτηρισθέν-
τες άπό τό ΕΑΜ ως φασίσται.

Μεταξύ αυτών καί δ άείμνηστος Φίλιππος Ματαράγκας,
άφ’ ου προηγουμένως τον έτύφλωσαν είς τό Περιστέρι.

- "Ας σταθμίσουν τά εγκλήματα αυτά οί έθνικόφρονες διδά-
σκαλοι, καί άς έξυγιάνουν τήν έκπαίδευσιν, περιφρονοΰντες καί
άπομονιόνοντες τά σεσηπότα μέλη της.

ι88

άνΦρωπόμορφον κτήνος — δ όποιος τοϋ έγδαρε τά πόδιια κα[
τον έθα νάτωσε διά μυρίων ά'λλο)ν βασάνων. Ό εκδορεύς
φέρων τδ όνομα Δημ. ΝτάλιΟς και γνωστός ώς Μ ή τ ρ ο ς,
συνελήφθη καί ώμολόγησε τό φρικτόν έγκλημά του καί υπέδειξε
τον τάφον τοϋ τραγικού του θύματος. Ήγνοεΐτο ακόμη ή τύχη
τών 11 εκ των 14 έξαφανισθέντων. Μέ μίαν έπιτυχή ενέργειαν
τής στρατιωτ. διοικήσεως έχύθη πλήρες φώς. Οί 11 έφέροντο
ώς έξελθόντες των φυλακών Λαμίας την 9 — 1 — 4δ. Έξηκρι-
βώθη, δτι ούτοι μετεφέρθησαν δι’ αυτοκινήτου είς τό παρά την
Λαμίαν παραθαλάσσιον χωρών "Αγία Μαρίνα. Έκεΐ παρεδόθη-
σαν είς την ΟΠΛΑ, τά μέλη τής δποίας άφοΰ έδεσαν χειροπό-
δαρα τά. θύματά των τά έπεβίβασαν πλοιαρίου καί τά μετέ-
φερον είς την προ τών εκβολών τοϋ Σπερχειού έρημον νησίδα·
Γλαρονήσι. Οί έγκληματίαι ώμολόγησαν, δτι λόγφ τοΰ άβαθοϋς
τών ύδάτων μετέφερον τά θύματά το>ν έκ τοΰ πλοιαρίου
είς τήν νησίδα έπ’ ώμου είς άπόστασιν 150 μέτρων. Έκεΐ άφοϋ
τούς έσπασαν χέρια, πόδια, κεφαλάς καί πλευρά μέ τούς ύποκο-
πάνους τών δπλων των, έρριπτον έναν — έναν είς άβαθή λάκκον
καί συγχρόνως τούς έσκότωναν διά πυροβολισμών. Άφοϋ έξετέ-
λεσαν κατ’ αυτόν τον τρόπον καί τούς ένδεκα, έκάλυψαν τον τά-
φον μέ ολίγον χώμα καί οί κακούργοι έπανήλθον είς Αγίαν
Μαρίνα. Ούτοι συνελήφθησαν δλοι. Είνε οί Ιωάννης, Άνδρέας
καί Κο)νσταντΐνος Κουλακιιοτης, άλιεΐς έκ Μικρασίας, Πέτρος
Σαράφης, Κων. Ζήσης καί ή γυναίκα του "Ιουλία, Διαμαντής
Τσαρμακλιώτης, Χουλιάρος καί Μαρία Παπαδοπούλου. Οί συλ-
ληφθέντες κατ" άρχάς ήρνοϋντο τήν ένοχήν των. Πρώτος ώμολό-
γησεν δ έκ τών τριών αδελφών Κουλακιώτη — οΐτινες είνε καί οί
κυριώτεροι αυτουργοί — Άνδρέας Κουλακιώτης. Τήν 27ην παρ.
Απριλίου οί κακούργοι ώδηγήθησαν είς τό Γλαρονήσι, δπου ύ-'
πέδειξαν τον τάφον τών θυμάτων των καί έγένετο ή' έκταφή
αυτών. . ■ · . :

' Τά πτώματα δέν είχον σχεδόν διόλου άποσυντεθή λόγφ τού
έμπεριεχομένού είς τον αέρα άλατος καί τοΰ άβαθοϋς τού τά-
φου καί άνεγνωρίσθησαν άμέσως. Τά ένδεκα θύματα είναι 1)
Δημ. Λυκίδης, ταγ)ρχης πεζικού, 3) Σπϋρος Παλαιοδημόπου-
λΟς, λοχαγός, 4)Άθαν. Τσιροδήμος, άνθ)ρχος, 5) Άναστ. Λύκός,

19 °

, 1 νθ)στής χωρ)κής, 6) Δημ. Κουκουρΐκος, άν·θ)στής χο)ρ)κής, 7)
Σκοπελίτης υπ)ρχης, 8) Νικόλ. Ντουρνταβέλας εφεδρος άν-
$ υπασπιστής, 9) Ιωάννης Άγγελάτος, χωροφύλαξ, 10) Γ. Κα-
,αΟανάσης, έμπορος (ό άμνηστευ-θείς λήσταρχος) καί 1 1 ) Σπΰ-
ρος Σπυρόπουλος, άν)ρχος. Τά πτώματα μετεφέρΟησαν υπό τών
οικείων των εις Χαλκίδα δπου Ικηδεύθησαν.

ΕΙς το Γλαρονήσι άνευρέθησαν καί δύο τουφέκια γερμα-
νικά, 1 άραβ'ις Ιταλική καί 1 αυτόματον δπλον γερμανικόν.

Ι$Ι

'ΜρρΛία ή 31ροβιάζρια

Τσώρτσιλ ό εύεργέτη$

Σκόμπυ ό έλευ8ερωτή$

Ουρανομήκη νέφη καπνοΰ, από τάς πυρπολήσεις οίκιών
καί ανατινάξεις πολυκατοικιών και τετραγώνων, εκάλυπτον τον
ουρανόν τών Αθηνών, αΐ όποΐαι έτρεμον καί έσείοντο άπό τό
τροχάδην τών κόκκινων φαλάγγων πού έσπευδον προς την προ>-
τεΰουσάν διά νά την παραδιυσουν όλοκληρωτικώς εϊς την κα-
ταστροφήν.

Ή έξαπολυθεϊσα άπό τό ΕΑΜ — ΚΚΕ τρομακτική θύελλα
ήπείλει νά σαρώση τό παν* άφοβοι δμως οί ήρωες τοΰ Ρίμινι
προέτασσον τά στήθη των. Τά σώματα Ασφαλείας ατρόμητα
ήγωνίζοντο νά σώσουν την σφαδάζουσαν Ελλάδα. Ή χωροφυ-
λακή τοΰ Μακρυγιάννη, μεταβληθεϊσα εϊς σώμα Γιγάντων καί
Τιτάνων, ήρπασεν άπό τά κέρατα τον στασιαστικόν δαίμονα,
και εσωσε τον Ελληνικόν λαόν άπό δμαδικόν πελέκημα.

Αλλά, δόξα τφ Θεώ. Ήγρύπνουν άκόμη διά τήν σωτηρίαν
μας οί εραστα'ι τής ελευθερίας τών λαών ήγρύπνει ή Αγγλία
έκπροσωπουμένη άπό τόν μεγαλοφυά Τσώρτσιλ και τον γενναϊον
Σκόμπυ.

Ή Μεγάλη Βρεττανία, πανίσχυρος Αυτοκρατορία, πάντοτε
υπήρξε φίλη και προστάτρια τής Ελλάδος. Και κατά τό 1821
έκλεκτά τέκνα της, Ιν οϊς άλησμονήτου μνήμης, ό ποιητής λόρδος
Βύρων, έδωκαν τό αίμα των υπέρ τής ελευθερίας μας. Και ή
ναυμαχία τοΰ Ναυαρίνου, δπου έπεσφραγίσθη ή Ιλευθερία μας,
διαλαλεΐ διά τοΰ χρόνου, καί θά διαλαλή εις τό διηνεκές, τήν
στοργήν τής Αγγλίας προς τήν αίωνίαν Έλλάδ \ Άλλ’ή ύψίστη
υπηρεσία ήν προσέφερέ ποτέ ή Αγγλία εϊς τήν Ελλάδα, ΰπήρ*

ΟΥ-Ι-ΝΣΤΩΝ ΤΣΩΡΤΣΙΛ
Ό· μεγαλύτερος έγκέφαλος του αίώνος μας
ύτός πού έσωσε τήν άνθρωπότητα είς τήν Δουνκέρκην
άπό τόν Γερμανικόν κατακλυσμόν. Αύτός πού έλύτρωσε
“Τήν Ελλάδα τόν Δεκέμβριον του 1944 άπό τόν έρυθρόν
βρυκόλακα καί τόν κόκκινο ν σατανδν

ΐ ε ν, δη μάς έλύτρωσεν από το ΕΑΜ, τό δποΐον βίχεν αποφά-
σισε ι τον έκσλαυϊσμόν μας, καί τήν διαγραφήν μας άπό την βί-
βλον των ζώντων Εθνών.

Τσώρτσιλ

Καί τήν φοράν αυτήν, είς τήν Ελληνικήν ΰπόθεσιν έξε-
προσωπήθη ή Αγγλία άπό τόν Γίγαντα Τσώρτσιλ.

Ό Τσώρτσιλ είναι ό μεγαλύτερος Ιγκέφαλος τοϋ αιώνας
ολοκλήρου τοΰ κόσμου.

Είναι προσωπικότης παγκόσμιος, ή οποία έστάθη άλΰγι*
στος δταν επνεεν ό τρομερός τυφών τοϋ Χιτλερισμού, άπειλών
νά παρασύρη τήν Ευρώπην και κατόπιν δλόκληρον τήν Οίκου-
μένην.

Είναι ό ήρως τής άνθρωπότητος, δστις έστάθη είς τήν
Δουνκέρκην, όρόσημον άμετακίνητον μεταξύ τοϋ Δυτικού πολιτι-
σμού δν έσωσε, καί τοϋ επαράτου Ναζισμού, δν εκονιορτοποίησε.

Τφ 732 μ. X. κατά τήν μάχην τοΰ Τούρ, δ Κάρολος
Μάρτελλος κατετρόπωσε τούς Σαρακινούς, φονεύσας 375.000 >
καί έσωσε τόν Χριστιανισμόν καί τόν πολιτισμόν τής Δύσεως.

Είς τήν Δουνκέρκην δ Τσώρτσιλ έσωσε τήν ανθρωπότητα
άπό τόν παγγερμανισμόν.

Είναι δ Τσώρτσιλ, δχι απλώς ή συνισταμένη τοΰ Αγγλικού
μεγαλείου, τό δποΐον Ιξεδηλώθη άπό σμήνος έκλεκτών φύσεων
διά μέσου τών αιώνων, άλλ’ είναι ή μεγαλοφυής έκφανσις τοΰ
παναθρωπίνου μεγαλείου, τό δποΐον κατ’ άραιότατα διαστήματα
διαγράφει φευγαλέαν τήν τροχιάν του είς τούς εύρεΐς δρίζοντος
τ ής σκέψεως καί τής προοπτικής.

Κανείς, πλήν τοΰ Τσώρτσιλ, δεν συνέλαβε τήν ουσίαν τού
Δεκεμβριανού δράματος είς πλάτος καί βάθος με τόσην δξύτητα
*αί τόσην ταχύτητα. Καί είς τήν Βουλήν τών Κοινοτήτων τήν
18—1—45 άπεκάλυψε, Πρωθυπουργός ών τής Μ. Βρεττανίας,
υτι μία δράξ Βρεττανών έσωσε τήν έλευθερίαν τής Ελλάδος, δτι
τ ° ΕΑΜ έπεδίωξε νά κάμη τήν Ελλάδα Κομμουνιστικόν Κρά-
ΐυ » καί δτι δεν έπολέμησε κατά τών Γερμανών, αλλά συνειρ Γ
Υάσθημέ τούς· Βουλγάρους.

’ 5 · Ή Μα^ρη |ΐ<λος τσο ΕΑΜ ι: 9'3

Ό πρωθυπουργός τής Μεγ. ΒρεττανΙας κ. Ούΐνατων Τσώρ.
τσιλ είς λόγον του περί τής έν Έλλόδι καταστάσεως έκφωνηθέντα
είς τήν Βουλήν τών Κοινοτήτων τήν 18ην ΊανουαρΙου 1945, περιέ-
γράψε μέ παραστατικήν σαφήνειαν τήν δρασιν, τά Ι'ργα καί τάς έ-
πιδιώξεις τοΟ ΕΑΜ καί τοΰ ΕΛΑΣ. Ιδού μερικό άποσπάσματα άπό
τόν Ιστορικόν έκεΐνον λόγον του:

«... Μετέβημεν είς τήν Ελλάδα μέ τήν πρόθεσιν νά βοη
θήσωμεν τήν Ελληνικήν Κυβέρνησιν, ή οποία άντιμετώπιζε
τήν σύγχυσιν πού είχε προκαλέσει εις τήν χώραν 6 τρόμος τών
Γερμανών. Έν τφ μεταξύ έπί 6 περίπου εβδομάδας ή Ελληνι-
κή Κυβέρνησις περιεσπάτο άπό τήν έσωτερικήν διαίρεσιν και
τάς διαδηλώσεις είς τάς όδούς, έν φ διαρκώς δυνάμεις διευθυ-
νόμεναι άπό κομμουνιστάς ήρχοντο προς τά κάτω άπό βορρά
καί είσεχώρουν είς τάς "Αθήνας, δπον εΐχον ίσχυράν τοπικήν
δργάνωσιν. Εΐχομεν προμηθεύσει είς τούς άνδρας αυτούς όπλα
είς σημαντικάς ποσότητας, μέ τήν ελπίδα δτι θά έμάχοντο κατά
τών Γερμανών. Τά δπλα ταΰτα μαζί μέ τά ά'λλα τά όποια έκυ-
ρίευσαν ή ήγόρασαν άπό τούς Γερμανούς, τά έκράτησαν μέ τό
σχέδιον νά καταλάβουν τήν άρχήν έν Άθήναις, ευθύς ώς άνε-
χώρουν οί Γερμανοί. Μεταξύ τών "Ελλήνων αυτών κομμουνι-
στών στοιχεία έκ Μακεδονίας «αί Βουλγαρίας εύρέθησαν έπίσης
μέ έδαφικάς Ιδέας πιθανώς όπως αί ίδικαί των. Είναι ταΰτα
τρομερά στοιχεία. Δέν έπρόκειτο νά έπιτεθοΰν κατά τών Γερμα-
νών, άλλά κατά μέγα μέρος έλαβον απλώς τά δπλα αυτά καί έ-
νήδρευον περιμένοντας τήν στιγμήν νά καταλάβουν τήν άρχήν
καινά κάμουν τήν Ελλάδα κομμουνιστικόν κράτος μέ ολοκλη-
ρωτικήν έκκαθάρισιν δλων τών άντιθέτων.

»... "Ασφαλώς τούς ύπετίμησα ώς μαχητικήν δύναμιν, ίσως
άπό τήν έλαχίστην χρησιμοποίησιν τών δπλων των έναντι τών
Γερμανών. Τό ΕΑΜ καί οί κομμουνισταί υπουργοί, οί όποιοι
ηύξήθησαν είς 7 είς τήν Κυβέρνησιν Παπανδρέου, έπαιζαν δια-
φορετικό παιγνίδι. Ήγωνίζοντο διά τήν άρχήν καί έπαιζαν τό
παιγνίδι τών συμμοριών τοΰ ΕΛΑΣ καί τών κομμουνιστών ή-
γετών του. Ένφ παρεκάθηντο είς τήν Κυβέρνησιν Παπανδρέου,
είργάζοντο έν στενφ συνδέσμψ μετά τών δυνάμεων αί όποιοι
συνεκεντροΰντο δπως καταστρέψουν τήν χώραν των καί πάσαν
ζωήν έν Έλλάδν. Τό ΕΑΜ καί οί κομμουνιστοΐ υπουργοί έπρα"

194

ξαν δ, τι ήδύναντο διά νά παρεμποδίσουν τήν διανομήν τροφί-
μοιν προκαλοϋντες άπεργίας.

» . . . "Οταν έπέστη ή στιγμή, αί δυνάμεις αύταί, αί δποϊαι
τόσον κακά έπολέμησαν. τούς Γερμανούς, είσήλθον είς τήν πόλιν
των Αθηνών.

» . .. Ό έξωπλισμένος ΕΛΑΣ κατά τήν τελευταίαν διετίαν έ-
παιξε πολύ μικρόν ρόλον είς τόν αγώνα κατά τών Γερμανών.
Δεν δύναμαι νά έξάρω τόν ρόλον του, δπως θά επραττον άποτί-
ων φόρον θαυμασμού είς τούς ήρωϊκούς Γάλλους Μακί καί τούς
Βέλγους τοιουτους».

Κύριε Ούΐνστων Τσώρτσιλ.

Ή Ελλάς δεν είναι τι τό φθαρτόν καί μεταβλητόν, άλλ’
είναι ιδέα, αΐωνιότης, πνοή τού Θεού, Ναός Τρισάγιος, βωμός α-
πρόσιτος, τό ιερόν ά'δυτον τής άνθρωπότητος.

Καί είς τό άδυτον αυτό, είς τό όποιον γονατίζει ή άνθρω-
άνη σκέψις, ή δε ψυχή φθάνει τόν θρόνον τού Παντοδυνάμου
Θεού, εις τό άδυτον αυτό, λέγω, θά ευλογητοί τό όνομά Σου,
έφ’ δσον έν τφ κόσμφ θά ύπάρχη ή Ιδέα τής Ελευ-
θερίας.

Σέρ Ρόναλντ Σκόμπυ

/

Ό κ. Σκόμπυ, Αρχηγός τών έν Έλλάδι Συμμαχικών δυνά-
μεων, είναι δ έλευθερωτής τών Αθηνών καί επομένως δλοκλή-
ρου τής Ελλάδος, διότι αί Άθήναι υπήρξαν τό Βατερλώ τσϋ
' -αμοκομμουνισμοϋ, δστις έσκύλευσε ζώσαν τήν Ελλάδα.

Ή ευψυχία του, ή τόλμη του, ή αγάπη του προς τήν
ελευθερίαν τής Έλλάδ ος, τήν δποίαν έξύμνησεν δ λόρδος Βύρων
ν ·«ί υπέρ τής δποίας Ιδωκε τήν ζωήν του, τόν άνέδειξαν άντά-
^•ον τέκνον τής Μ. Βρεττανίας καί μέ τάς όλίγας άρχικώς *Αγ-
Ί '-ικάς δυνάμεις έσκόρπισε τά φουσάτα τών κόκκινων φαλάγγων
τ °ύ ΕΑΜ καί έταπείνωσε τήν όφρϋν τού αίμοδιψούς ΕΛΑΣ.
^ατέστησεν δ Σκόμπυ τάς Αθήνας βήμα άπό τό όποιον άκούε-
τ «ι δ ύμνος πρός τήν έλευθερίαν καί δπαλξιν, επί τής δποίας

ήγωνίσθη ό γίγας Τσώρτσιλ ύπέρ αυτής καί κατά πάσης επι-
βουλής κατά τής Ελλάδος εσωθεν καί εξωθεν.

Τό κλεινόν "Αστυ, α! Ιοστέφανοι Άθήναι, ή καρδία τής
Ελλάδος και τής άνθρωποτητος, διότι ή Ελλάς ύπήρξεν δ φάρος
τής οικουμένης, τον άνεγνώρισαν πολίτην των, τέκνον των, ε-
λευθερωτήν των καί διετράνωσαν διά τής πράξεως αυτής την
άΐδιον ευγνωμοσύνην πού θά αισθάνεται κάθε “Ελλην προς
τό δνομά του, διά μέσου των γενεών καί των επιγόνων αυτών.

'&ί ήρωϊκή 'β^^ηνική ^Χωροφν^ακή

’<5%λλ' αί δυνάμεις τού Σκόμπυ, μέχρις δτου ένισχυθοΰν,
θά κατεβάλλοντο άπό τήν συμμορίαν τών προδοτών πού διηύ-
θυνε τον κόκκινον ΕΛΑΣ διά νά μάς παραδώση είς τούς
Σλαύους, δ>.ότι εύρέθησαν πρό αίφνιδιασμοϋ, αν δεν ύπήρχον
και Ελληνικοί δυνάμεις. Κα'ι αί δυνάμεις αύται ήσαν ή Όρεινή
Ταξιαρχία, δ 'Ιερός λόχος, ή Χωροφυλακή και εν μικρόν ποσο-
στόν τής Αστυνομίας Πόλεων. Και αί Ελληνικοί αύται δυ-
νάμεις έπολέμησάν κατά τών εξωμοτών και καπήλων τοϋ “Ε-
θνους μέ θάρρος, άποφασιστικότητα καί αγάπην θερμήν πρός
τήν Ελλάδα.

Αλλά ή Χωροφυλακή μετεβλήθη είς σώμα γιγάντων, τό
οποίον μέ τά στήθη του έπύργωσε τήν Ελλάδα, αίμόφυρτον
καί σπαράσσουσαν. Διότι πρέπει νά μάθη δ κόσμος, δτι είς μίαν
στιγμήν Ελλάς ήσαν ή πλατεία Συντάγματος, ή Όμόνοια, τοϋ
Μακρυγιάννη καί ή πλατεία Ρηγίλλης. "Ολα τά άλλα τά
κατέλαβεν. δ αιμοχαρής ΕΛΑΣ διοικούμενος άπό Γερμανούς καί
Βουλγάρους, καί άν κατελάμβανε καί τό Σύνταγμα καί τοϋ
Μακρυγιάννη, τώρα εδώ θά υπήρχε Τίτο καί θά εΐχον σφαγή
εκατομμύρια Ελλήνων.

Ή Χωροφυλακή δμως, έβροντοφώνησε «Μόλων λαβέ»
καί έστάθη αλύγιστος μέσα είς τήν κόλασιν τού πυρός, καί
είς τάς λυσσώδεις έπιθέσεις τών ερυθρών Σατανάδων άντέταξε
φλογέράν -πνοήν, ήτις διέλυσε τούς μητραλοίας καί κατερρά-
κωσε τούς πωλημένους.

Διά τήν Χωροφυλακήν χρειάζεται νά γραφή δλόκληρον
■σύγγραμμα·, .τό δποΐον θά. περιέχη μόνον θριάμβους αυτής καί
ύμνους, οϊ δποϊαι: ύπεραξίζουν. .είς τό Σώμα αύτό, ίτόύ. έσωσε
■τήν έλευθερίαντής. Ελλάδος μας... .

Προχείρως-Ινθυμρΰμαι τοϋ Μακρυγιάννη, δπον δ ίΛμοίτττ»-
*/ήζ ΕΑΑ-Σ «τ&ρήκ* τό.Βατερλώ' τανκ

Ή Ελληνική Χωροφυλακή συνέλαβεν ολόκληρον τό νόημα
τής Ελλάδος και επολέμησεν υπέρ τής ελευθερίας της Ινφ οί
προδόται Αρχηγοί τού ΕΑΜ Σιάντος, Παρτσαλίδης, Μάντακας,
Σβώλος, Σοφιανόπουλος, τό νόημα αυτό τό ώραϊον, τό δημιουρ-
γικόν, τό κατεπάτησαν καί τό επιόλησαν άντί πινακίου φακής
καί όλίγης μωροφιλοδοξίας.

Ήγνόησαν αυτοί οί πατραλοΐαι, ότι Ελλάς σημαίνει λίκνον
τυΰ πολιτισμού, βόθρον τής καθαρός συνειδήσεως καί τής Ιλευ-
θέρας σκέψεως, κοιτίς των Πατρίδων, πνοή ίερό. Ελλάς σημαί-
νει Ελληνικήν Ψυχήν αδούλωτο ν καί εύγενή, πού έγινεν απεί-
ρους τολμηρότερα μέσα είς τό σκότος τής τριετοϋς νυκτός τοΰ
έξανδραποδισμοΰ τοΰ ΕΑΜ.

Καί ή Ελλάς δεν δΰναται νά άποθάνη άπό Ιπιθέσεις τοΰ
κόκκινου βρυκόλακα καί τοΰ έρυθροΰ Σατανά, τον όποιον συνέ-
τριψεν ή Χωροφυλακή, δώσασα τήν μάχην τοΰ Άρμαγεδώνος
εν μέσαις Άθήναις.

Δόξα καί τιμή είς τήν Βασιλικήν “Ελληνικήν Χωροφυλακήν.

Ή Έκδεσι* Σιτρ(ν

Διά νά μή μείνη ούδεμία άμφιβολία δτι τό ΕΑΜ είσέβαλεν
είς τήν “Ελλάδα ώς αγέλη λυσσασμένων λύκων, καί δτι τό ΚΚΕ
αν έπεκράτει θά έσφαζεν εκατομμύρια τιμίων πολιτών, παρα-
τίθενται δλίγαι λέξεις, άπό τάς εκτενείς καί έπανειλημμένας
δηλώσεις τοΰ Σιτρίν.

“Ο κ. Σιτρίν είναι κομμουνιστής άλλ* ίδεολόγος, καί επι-
θυμεί τήν έξάπλωσιν τής Ιδεολογίας του διά τής πειθοΰς, καί
δχι διά τής κοπής καρωτίδων διό καί έξανέστη κατά τών συν-
τρόφων, καί μέ τάς δηλώσεις του, τούς άπεγύμνωσε καί τοΰ
έλαχίστου ήθικοΰ έρείσματος.

« “Υπό οργάνων τής στρατιωτικής διοικήσεως άνεύρέθη-
σαν 2.000 πελέκεις είς τό έν Πειραιεΐ Ιργοστάριον Ραυτήρη·
“Ωσαύτως είς μίαν οΙκίαν τών. Αθηνών, άνευρέθησαν κρυπτό-
μενα, κοπτερώτατα μαχαίρια είς σχήμα δρεπφνου >.

(Έφημερίδεξ τής 26ης Ίανουαρίου 1945).

19 *

« Εκείνο τό όποιον συνετελέσθη είς τήν Ελλάδα, εί-

ναι μία συστηματική καί ψύχραιμος δολοφονία»,
ί (Δηλώσεις τοϋ κ. Σιτρίν, δημοσιευθεϊσαι εις τάς εφημερί-
δας τής 27ης Ιανουάριου 1945).

« . . . . Παριστάμεθα κατάπληκτοι προ τοϋ θεάματος τής
σφαγής εργατών άπό εργάτας. Το γεγονός τούτο θά προξενήση
βδυνηράν κατάπληξιν είς τήν Μεγάλη ν Βρεττανίαν».

. (Δηλώσεις τού κ. Σιτρίν είς τήν Γενικήν Συνομοσπονδίαν·
( τών εργατών τής Ελλάδος τήν 27ην Ίανουαρίου 194ο).

ί «.... “Ολα τά εκταφεντα πτώματα είχον πυροβοληθή εκ
! χών όπισθεν ή Ιπί τής κεφαλής, και δ χ ι έ ν μ ά χη, άπο-
βςλειστικώς δέ επι Ιδάφους κατεχομένουυπό
τοϋ ΕΛΑΣ*.

(Άπό τήν δκθεσιν τοΰ κ. Σιτρίν πρός τήν Βρεττανικήν
Κυβέρνησιν, δημοσιευθεϊσαν είς τάς έφημερίδας τής
9ης Φεβρουάριου 1945).

^ίεη^ασίαι — ΖΚαιααζροφαι

τ^ίνθρωπίνη φαντασία δεν δύναται νά εννοήση τό μέγε-
θος τής καταστροφής πού έπροξένησαν οί Έλάσΐται είς τον
Ιδιωτικόν και δημόσιον πλούτον μέ τάς λεηλασίας, ούτε γλώσσα
νά εξιστορήση τον έξολοθρεμόν των καταστημάτων τής περιοχής
τής στεναζούσης υπό τό πέλμα τού ΕΑΜ, δηλαδή όλοκλήρων
των Αθηνών πλήν τής Πλατείας Συντάγματος
Χρυσοχοεία, ωρολογοποιεία, καταστήματα μηχανών, υφασμάτων,
ψιλικών, είδών πολυτελείας, ελαστικών, τροφίμων, ποτών κ.λ.π.
ελεηλατήθησαν και διηρπάγησαν κατά τον μάλλον άγριον τρό-
πον, και εφορτώθησαν μέχρι βελόνας είς αυτοκίνητα.

Έπί ήμέρας και είς μακράς σειράς αυτοκινήτων νυχθημε-
ρόν μετεφέροντο τα λάφυρα τών Αθηνών προς Λεβάδειαν και
έκειθεν προς Λαμίαν, Φάρσαλα καί Λάρισαν.

Έκ τών λαφύρων τούτων, πολλά έκρατήθησαν άπό τούς
Ελασίτας καί έπωλήθησαν αντί πινακίου φακής, άλλά τό μέγι-
στον μέρος αυτών Ιξήλθε τών όρί^ον τής Ελλάδος μαζύ μέ τάς
χιλιάδας τών οπλών, διά νά άποτελέσουν τον πυρήνα, τον οίκο-
νομικόν'καί τον πολεμικόν, νέας έκστρατείας κατά τής Ελλάδος.

Μετά τήν άπελευθέρωσιν τών Αθηνών την 5ην Ιανουά-
ριου 1945, ή ωραία, ή πάλλευκος καί καθαρά πόλις τών Αθη-
νών, πού προπολεμικώς έπέσυρε τήν άγάπην καί τον θαυμα-
σμόν ολοιν τών Ευρωπαίων καί Αμερικανών, παρουσίαζεν δψιν
αύτόχρημα φρικιαστικήν.

Τά καταστήματα λεηλατημένα, μέ χαίνοντα παράθυρα, ώς
νά κατηρώντο τούς άρπαγας καί λαφυραγωγούς, μέ πόρτες διερ-
ρηγμένες, καί στά πεζοδρόμια μέ άπομεινάρια τών έμπορευμά-
των των, έπληροφόρουν έντοπίους καί ξένους, δτι όρδαί . &·
■Λκτοι, πρωτόγονοι καί άνθρωποφάγοι I πόρασαν άπό αύτά.

'Φή άπό άγριανθρώποιξ τής ζούγκλας, |ΐέ

ένστικτα εντελώς καταστροφικά, πέρασαν οισάν θύελλα καί
λαΐλαψ, αί δποΐαι παρέσυρον οτιδήποτε συνήντησαν εις τόν
δρόμον το>ν.

Δίπλα από τά καταστήματα στην Όμόνοια, ήσαν σπίτια
ανατιναγμένα είς τον αέρα, πολυκατοικίαι ήρειπωμέναι καί με
τοίχους κατάμαυρους, σάν την ψυχήν των επιδρομέων, παρα-
κάτω γκρεμισμένα διαμερίσματα καί δλόκληροι κατοικίαι, πού
με τό χάλασμά τους έκαμαν δδοφράγματα οί Έλασΐται. για νά
εμποδίζουν τον Εθνικόν στρατόν νά καθαρίζη τόν τόπον άπό
τον «ήρωϊκόν ΕΛΑΣ».

Καί γενικώς έσχηματίζετο ή έντύπωσις δτι τά ασύντακτα
κοπάδια τοϋ Τσιντζισχάν, τά χωρίς νόμον καί .πειθαρχίαν, έκα-
μαν έδώ τήν Ιμφάνισίν των, καί άφοΰ ελεηλάτησαν, διήρπα-
σαν, κατέσκαψαν καί άνετίναξαν είς τόν αέρα, άπεσύρθησαν
συναποκομίζοντα πλουσιωτάτην λείαν.

Είς τήν Λαμίαν καί τά χωρία τοϋ Δομοκοϋ είδον βραδύ-
τερον νά πωλώνται - εμπορεύματα καί είδη τών Αθηναϊκών
καταστημάτων.

Με τάς λεηλασίας καί τάς διαρπαγάς, τό ΕΑΜ έδημιούρ-
γησεν άκένωτον πηγήν πλούτου, ώστε χωρίς καμμίαν δυσχέ-
ρειαν νά επιδιώκη τούτο τήν επιτυχίαν τών άντεθνικών του
σκοπών. Καί είς τήν πηγήν ταύτην τοϋ πλούτου του καθώς καί
είς ά'λλας πηγάς δι’ εκβιασμών καί απειλών, πρέπει νά προστεθή
καί ή σοβαρωτάτη καί σημαντικωτάτη ένίσχυσις τήν οποίαν τοϋ
παρέχουν καί αρκετοί μεγαλέμποροι

Οί μεγαλέμποροι οΰτοι, κατά τήν Κατοχήν, ροφήσαντες
τό αίμα τοϋ λαού δ ι ’ άγριου καί άνηθίκου
μαυραγ ορ ιτισμ οΰ, δίδουν τεράστια ποσά είς τό
Κ.Κ.Ε. ΐνα, δπως λέγεται είς τήν καθομιλουμένην, εξασφαλίσουν
καί πισινήν. Τούτέστιν, ΐνα δταν έλθη δ τρίτος γΰρος,
αυτοί γλυτώσουν τά ευτελή τομάρια τών ! ! χωρίς νά γνωρίζουν
οί δείλαιοι δτι άν γκρεμισθή τό Κράτος καί δουλωθή είς τό
ΕΑΜ, ούδείς απολύτως έξ αυτών θά ζήση, διότι τά χρήματά
των καί ή περιουσία των θά χρειάζωνται είς τό προλεταριάτον.
Καί οί χορηγηταί αυτοί έμποροι, ίσχυρίζοντ ι δτι είναι καί
Έθνικόφρονες καί καθαρόαιμοι "Ελληνες ! Αλλά καί τώρα δεν
είναι άργά νά συνέλθουν καί άφοΰ εννοήσουν δτι προδίδουν τήν
Πατρίδα, άντιτάξουν άρνησιν καί θάρρος κατά τών διαφόρων
£ν.βΐαστβν.

ΜΕΡΟΣ Ε

1. ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ ΟΜΗΡΩΝ

2. Η ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΗ

3. Η ΑΠΑΙΣΙΑ ΟΠΛΑ

ΐΤό δράμα ιών όμηρων

^"ό έγκληματικόν ΕΑΜ, διευθυνόμενον καθ* δλην τήν
γραμμήν άπό τον μα Ορον εγκέφαλον τοϋ κακούργου ΚΚΕ, δεν
έχόρτασε μέ τήν σφαγήν χιλιάδων αθώων "Ελλήνων και τήν ά-
τίμωσιν χιλιάδων τιμίων οικογενειών. Τό λεπίδι των κτηνωδών,
σφαγέων, δεν έκρίθη Ικανόν νά χορτάση από αίμα και σάρκας
τον όχλον τών υπανθρώπων, πού έξεστράτευσαν κατά τών Α-
θηνών, και επρεπεν ή άτίμωσις κατά τοϋ πολιτισμού μας και
τής ήμερότητος τών ηθών μας, νά προχωρήση και πέραν άκόμη
ώστε αί έπερχόμεναι γενεαϊ, δταν θά πλησιάζη κατ’ έτος δ μήν
Δεκέμβριος, νά καταλαμβάνονται από φρίκην και ρίγος καί νά
διέρχο)νται νύκτας αυτόχρημα εφιαλτικός. Καί προς τοϋτο τό
ΕΑΜ συνέγραψε τό δράμα τών ομήρων.

Και τό συνέγραψε κατά τρόπον άφαντάστως σκληρόν, ά-
πάνθρωπον και άνήθικον, ώστε ή ύπαιθρος από τήν συγκίνησιν
νά παρουσιάζη παροξυσμούς φρίκης, αί δέ πόλεις νά δείχνουν
δτι κατελήφθησαν εκ φόβου, άπό παραλήρημα σιγηλόν.

Ανεγείρω ήδη τήν τρίτην και τελευταίαν πτυχήν άπό τό
αίμοσταγές τρίπτυχον τοϋ ΕΑΜ και οί καθαρόαιμοι "Ελληνες,
οί νοικοκυραΐοι, οί θέλοντες ησυχίαν και ασφάλειαν, άς σκε-
φθοϋν και άποφασίσουν περί τής τύχης τής Ελλάδος.

Οί άρχηγίσκοι τοϋ ΕΑΜ μέ τύν σκοτεινόν νοϋν και τήν
μαύρην ψυχήν, άν ΰπερέβησαν είς σκληρότητα δλους τούς κα-
κούργους δλων τών επαναστάσεων τής Ευρώπης, όμως εις με-
θόδους, απλώς άντέγραψαν τήν Παρισινήν Κομμούναν τοϋ 1871
και τούς Γερμανούς τοϋ 1942, οΐτινες έφήρμοσαν τήν μέθοδον
τών όμήρων.. Καί διά τοϋτο οί Γερμανοί διεθνώς είναι άξιοι εμ-
πτυσμού, επειδή Ιστράφησαν κατά πολιτών αθώων καί αδρανών,
κατά γυναικών καί παιδιών, άνικάνων καί νά ρίψωσι καί πέ-
τραν άκόμη.

Αλλά σί ΙίΛτ/αστάται νοϋ Δε^ιβριαντΛ *.νήμλη«^ Λς 4-»

ταμίαν καί φρικαλεότητα ύπερέβησαν καί την Κομμούναν τοΰ
1871 καίτάς γερμανικός μεθόδους εν Εύρόϊπη καί Έλλάδι. Καί
καμμιά Ιποχή, δ.τως φαίνεται ά.τό την “Ιστορίαν, δέν έγέννησεν
ανθρώπους, δπως συνέβη είς τον τόπον μας, με άκόρεστον δίψαν
αίματος, μέ άχόρταστον ήδονισμόν έπί των βασανιζόμενων, με
άκοίμητον πόθος σφαγής καί άψανισμοϋ.

Επειδή από τάς πρώτας ήμέρας τής στάσεαις, έχασαν τήν
ελπίδα τής Νίκης, διότι ήγρυπνει δ Δίκαιος Θεός, έφρύαξαν από
λύσσαν, κατελήφθησαν από πρωτοφανή μανίαν, καί ώρμησαν
κατά τοΰ άμαχου πληθυσμοί.

“Ηρπασαν επιστήμονας καί άγραμμάτους, γέροντας καί
νέους, γυναίκας καί παιδία, υπαλλήλους καί άγρότας, καί διά των
χιόνων, τούς ώδήγησαν προς Θήβας καί Λεβάδειαν μέ πρώτον
σταθμόν τό χωρίον Κρώρα.

Καί ηρπασαν από τήν Πρωτεύουσαν καί άπό τά χο)ρία,
άπό τάς έπαρχίας καί τάς κώμο πόλεις τής υπαίθρου, καί άπό
τάς νήσους άκόμη.

Καί ηρπασαν Επιστήμονας, Διδασκάλους, Εμπόρους, Αξι-
ωματικούς, Ακαδημαϊκούς, Καθηγητάς Πανεπιστημίου, Άρεο-
παγίτας, πρώην Υπουργούς, Ανώτατους λειτουργούς τοΰ Κρά-
τους, Ικλεκτούς Ικπροσώπους των Γραμμάτων καί τής Τέχνης.

Προχείρως σημειώ μερικά ονόματα άπαχθέντων, έκ των ο-
ποίων πλεΐστοι έφονεύθησαν, οί δέ υπόλοιποι ελυτρόίθησαν άπό
τον Δ. Ε. Σ.: Πετρόπουλος, Καθηγ. Πανεπιστημίου, Νικολούδης,
άρχιτέκτων Δημαρχίας, Άναστασιάδης καί Άγγελόπουλος,
Καθηγηταί τής Νομικής, Λογοθέτης, Καθηγ. τής Φιλοσοφίας έν
τφ Πανεπιστημίφ, καί Χόνδρος τών Μαθηματικών, Κερασιώτης
Αρεοπαγίτης, Άλιβιζάτος, πρών'Υπ υργός, Τζοβάρας, γραμμα-
τεύς τήςΝομ. Σχολής, Φοντάνας, έμπορος, Μπίτσης, Πρεσβευ-
τής, Ζώρας, αρχιμουσικός Λυρικής Σκηνής, Ήλιάκης, πρώην
Γεν. Διοικητής Δ. Μακεδονίας, Κουτρουμπούσης,, Είσαγγελεύς,
Μαυραγάνης, συνταγματάρχης, Γράψας, διευθυντής γραφείου
Βουλής, Οίκονόμου καί Τωαννίδης, Ναύαρχοι, Μπάκος, στρατη-
γός, Πειρουνάκης καί Παπαδήμας, πρώην “Υπουργοί, κυρία Διά-
μεση, στρατηγού, κ. Άντωνιάδου, συνταγματάρχου, κ. Κοριζή,
μηχανικού κ. λ. π.

Μέσα είς τον δριμύτατον χειμώνα τοϋ Δεκεμβρίου, γυμνοί
καί ξυπόλητοι, ή διότι τούς ήρπασαν από τά κρεββάτια, ή διότι
πούς ελήστευσαν καθ’ δδόν, τρέμοντες και τουρτουρίζοντες, νη-
στικοί, διψασμένοι, μέ ματωμένα πόδια καί από απάτητα μονο-
πάτια των βουνών, διά τον φόβον τών αεροπλάνων, εσύροντο
προς τον Γολγοθάν, θρηνοΰντες, κλαίοντες, δδυρόμενοι καί μη
εύρίσκοντες καμμίαν αίτίαν τής τραγικής των καί έπιΰανατίου
πορείας.

Άλλ’ αν τά θύματα δέν εΰρισκον την αιτίαν, οί Έλασΐται
έγνώριζον καλώς διατί τούς οδηγούν είς την όμηρίαν.

Τούς ήθελον ως εμπόρευμα παζαρεύματος' αΰριον πού θά
ζητήση λόγον ή Νέμεσις, οί πανάθλιοι Έλασΐται μετά τών κα-
ταπτΰστων άρχηγών το)ν, γιά νά σώσουν τάς βρωμεράς κεφαλάς
των άπό την αγχόνην, θά αξιώσουν με αναίδειαν χιλιάδων πι-
θήκων, νά γλυτώσουν τό τομάρι των, ά λ λ. ά
ν’ άφήσουν τούς όμηρους!

Αλλά πόσοι θά έπιζήσουν, διά νά άποτελέσουν έμπο-
ρεύσιμον υλικόν ; Θά έπιζήσουν άπό τά δεινά, άπό τάς στε-
ρήσεις, ή τό άνηλεές μαχαίρι τών σφαγέων ; Διότι είς την τρα-
γωδίαν τών δμήρων, τίποτε δέν έσεβάσθησαν καί τίποτε δέν
συνεκίνησε τάς λιθίνας καρδίας των. Ούτε κυρτωμένα γηρατειά,
ούτε χιονώδεις κεφαλαί, ούτε ΐκεσίαι, ούτε θρήνοι μωρών, ούτε
χαμόγελο νηπίων* ούτε άναστεναγμός μάννας, ούτε επίκλησις
τοΰ Θεού, ούτε τό αίμα πού έ'τρεχεν άπό πληγάς καί έρράντιζε
τό χιόνι, σημειώνον τον δρόμον ενός φρικιαστικοϋ Γολγοθά.

Τίποτε, άπολύτως τίποτε!

Καί θά πεισθή δ άναγνώστης άπό τάς παρακάτο) σελίδας.

Τό ΕΑΜ συνέλαβε τάς χιλιάδας τών δμήρο)ν εν Άθήνα.ς
*αί τάς χιλιάδας είς τάς Ιπαρχίας, διότι ήθελε νά εκβιάση τήν
δικαιοσύνην, ΐνα σώση τούς στασιαστάς μετά τήν συντριβήν τής
-παναστάσεως.

Έκ τών συλληφθέντων ποτέ κανείς δέν ύπήρξεν επίφοβος
*ίς τά σχέδια τοϋ ΕΑΜ - ήσαν άνθρωποι τής ήσυχίας, τής έργα-
°ίας καί τής γαλήνης· άλλά τούς ήθελε τό ΕΑΜ, διά νά κάλυ-
ψη τά άνήκρυστα κακουργήματά του.

Καί άν ή στάσις τοϋ Δεκεμβρίου, τούς αρχηγούς τοϋ ΕΑΜ

τούς Ιστέρησε παντός ερείσματος, έστω κάπως ανθρωπίνου, ή α-
παγωγή των όμηρων όμως τούς παρουσίασεν ως τροφίμους των
κάτεργων, ώς θαμώνας τής σχολής τοϋ εγκλήματος, ως άνθρώτ
πους θηριωδέστερους τών θηρίων καί τούς παρέδωκεν είς τήν
περιφρόνησιν καί τήν χλεύην διά μίαν χιλιετίαν.

Χρειάζεται γλώσσα Δημοσθένους καί φαντασία Αισχύλου
διά νά περιγραφή τό δράμα τών όμηρων, τό όποιον ελαβεν έκ-
τασιν ξεσπιτ όματος ολοκλήρων πόλεων καί χωρίων καί άπό
ποίους;

Άπό τούς κοπτομένους μέ τά συχαμερά των έντυπα καί τά
διαβόητα χωνιά, «γιά τίς ελευθερίες τοϋ λαοΰ».

«'Α δούλωτε λαέ τής Αθήνας», έγκάριζαν είς
κάθε γωνίαν τετραγώνου τά πωλημένα δργανα τών Βουλγάρων
καί τοΟ Χότζα, «πολεμάμε γιά τή λευθεριά σου», ένω χιλιάδας
άθώων, χιλιάδας άμάχων, χιλιάδας άπολέμων, χιλιάδας ρακενδύ-
των οικογενειαρχών, χιλιάδας πτωχοτάτων ύπαλλήλων, χιλιάδας
γυναικών καί νεανίδων, τούς Ισυρον είς τήν όμηρίαν, φονεύοντες
αύτοστιγμεί τούς βραδυποροδντας, άρπάζοντες τά νήπια άπό τήν
άγκάλην τών μητέρων, διά νά μή τάς έμποδίζουν δήθεν καί
ρίπτοντες είς τάς χαράδρας καί κατακρεουργοϋντες έπί τής όδοΰ
πάντα τολμώντα νά παραπονεθή δ τι έκουράσθη,

Τό δράμα τών όμήρων, ή τραγωδία τής άπαγωγής τών χιλι-
άδων άθώων, ήτίμασε τήν Ελληνικήν φυλήν, κατήσχυνε τήν Ελλη-
νικήν Ιστορίαν καί προεκάλεσε παγκόσμιον άγανάκτησιν. Ευτυχώς
δτι οί δράσται τής άνηκούστου αύτής φμικαλεότητος δέν είναι
“Ελληνες. ΟΙ αίμοδιψεΐς άρχηγοί τοΟ ΕΑΜ, τοΟ ΕΛΑΣ καί τοΟ
ΚΚΕ, είναι δργανα ξένης προπαγάνδας, πωλήσαντα τήν συνείδη-
σίν των καί τήν τιμήν των άντί όλίγων άργυρίων, τό δέ σύμφυρμα
τών όπαδών των, είναι άπελέκητος μάζα, πωληθεΐσα είς τούς
Βουλγάρους άντί πινακίου φακής.

Τά 93 ο]ο τών Ελλήνων τίμια είς τάς έθνικάς καί θρησκευτι-
κός παραδόσεις, άρνοϋνται νά τούς θεωρήσουν άνθρώπους κάν καί
τούς παραδίδουν είς τό άνάθεμα καί κατάραν. Αλλά τό δράμα τών '
όμήρων ύπήρξε τόσον τερατώδες, άπάνθρωπον, άποτρόπαιον καί:
βδελυρόν, ύπήρξε τόσον ξένον πρός τά Ελληνικά ήθη, ώστε έξή-
γειρε παγκόσμιον άγανάκτησιν καί φρίκην καί παγκόσμιον ένδιαφέ-
ρον διά τήν τύχην τών όμήρων.

Ό Διεθνής. Ερυθρός Σ.ταυρός έξαπέστειλεν άμέσως τόν έκλε-
κτόν του άντιπρόσωπον κ. Λαμπέρ, λίαν φιλάνθρωπον μετά τής έξαι-
ρέτου συζύγου πσυ, σΐτννβς μέ έπίσης όκλβκτούς καί φνλανθρώστους

Έλληνας καί Έλληνίδας, ώς τούς κ. κ. Άδοσίδην καί Τρυπάνην
καί τάς κ. κ. Νίαν Ήλιοπούλου, Αλεξάνδραν Μελά, Ζαρίφη κ.λ.π.,
έπεδόθησαν μέ θέρμην, μέ στοργήν, μέ πόνον καί ταχύτητα, είς
τήν σωτηρίαν τών όμηρων καί κατόρθωσαν νά άπελευθερώσουν
πλέον τών 15.000, δεκάδων άλλων χιλιάδων εύρόντων φρικτόν θά-
νατον εις τούς δνυχας τών θηρίων του ΕΛΑΣ, ή άποθανόντων
άπό τάς κακουχίας καί τήν πείναν.

Αλλά καί ό ΔΕΣ ποΟ νά πρωτοτρέξη καί ό Ε. Σ. ποΰ νά
πρωτοφθάση, άφοϋ ό «ήρωΐκύς ΕΛΑΣ» έδημιούργησε τόσα στρα-
τόπεδα συγκεντρώσεως ύπερβαίνοντα εις φρίκην τό στρατόπεδο ν
τοΰ ’Άουσβιτς τοΟ Χίτλερ;

Ακούσατε καί φρίξατε.

Έν Αιτωλοακαρνανία, στρατόπεδα ίδρύθησαν είς Κομποτήν,
Κωνωπίναν, Σιβίσταν, Λομποτινάν καί Μπερίκον.

Έν Φθιώτιδι, εις Λιμογόρδι, Δομοκόν, Παλαιόκαστρον, Πλα-
τύστομον καί Φτέρην.

Έν Εύρυτανία, είς Καρπενήσιον, εις Βουτύρον καί Κουφάλαν.

Εις τά στρατόπεδα αύτά άκόμη άντηχοΟν καί θά άντηχοΰν
έπί έτη οι θρήνοι καί οι σπαραγμοί τών άθώων θυμάτων, πού έμει-
ναν πιστοί είς τήν χριστιανικήν θρησκείαν καί τήν Μεγάλ ην
Ελλάδα.

Άλλ’ ό Δίκαιος θεός «άργεΐ, μά δέν λησμονεί».

Ή πολιτοφυλακή και ή έγκληματική όμηρία

Οί αντεθνικοί ούτοι εογάται πάσης βαρβαοότητος καί θη-
ριωδίας, δέν έσεβάσθησαν οΰτε τούς "Αγγλους, οί όποιοι προς
'/άρ ιν μας κατήργησαν τόν αποκλεισμόν άπό τοΰ 1 942 καί έσω-
σαν άπό όμαδικόν θάνατον τήν φυλήν'μ<*?·

Οί όποιοι "Αγγλοι, όταν άπήργουν οί φορτοεκψΟρτωταί
κατά παρακίνησιν καί ΰπόδειξιν πάντοτε τών κομμουνιστών, ε-
φορτώνοντο οί ίδιοι τά σακκιά μέ τό άλεϋρι καί τά έβγαζαν είς
τ ήν προκυμαίαν, διά νά μή λείψη τό ψωμί άπό τόν Ελληνικόν
λαόν.

Είς τήν ήμερησίαν εφημερίδα τών Αθηνών «Δημοκρατία»,
Τ ήν άγωνισθεΐσαν έπί κατοχής, έδημοσιεΰθησαν τά κάτωθι τήν
ί9ην “Ιανουάριου 1945, μέ τόν τίτλον «Αποκαλύψεις διά τόν
θάνατον δυο άπαχθέντων όμηρων». «Βαρβαρότητες τών ’Ελα-
σίτών»:

ΐ4 · Ή Μαύρη Βίβλος τοΟ ΕΑΜ 209

«Κατ’ άφήγησιν "Αγγλοι* Αξιωματικού, στρατιωτικού παρατη-
ρητού, δταν τά βρεττανικά στρατεύματα είσήλθον τήν ΙΟην Ίανουα-
ρϊου είς τήν Λεβάδειαν, τό έκεϊ παράρτημα τοΟ κομμουνιστικού
κόμματος προέβαλε τόν Ισχυρισμόν, δτι είναι ή μόνη όργάνωσις
ή δποία δικαιούται ν' άντιπροσωπεύση τούς κατοίκους καί ήμπόδισε
τόν μητροπολίτην νά καταρτίση έπιτροπήν έξ δλων τών κομμάτων
διά τήν διοίκησιν τής πόλεως, δπως τοΟ έζητήθη άπό τάς βρεττα-
νικάς άρχάς, δεδομένου δτι δ δήμαρχος εΐχεν Ακολουθήσει τόν
ΕΛΑΣ είς τά δρη. Επίσης τό κομμουνιστικόν κόμμα , έσυκοφάντει
τούς Βρεττανούς ένώπιον τών χωρικών ώς ξένους φασίστας. Τέλος
διεπιστώθη, δτι κατά τήν κατοχήν τής πόλεως ύπό τοΟ ΕΛΑΣ μετε
δίδοντο άπό ραδιοφώνου είδήσεις έκ Βερολίνου ώς προερχόμενοι
δήθεν έκ Λονδίνου.

Κατ' άλλας, άγγλικής πηγής πληροφορίας, τήν ΙΟην Δεκεμ-
βρίου συνελήφθησαν ώς δμηροι τό άγγλικόν ζεύγος Ρέτζιναλδ
Χέντερσον διαμένον είς Κηφισιάν, τό όποϊον ώδηγήθη μέχρις Ατα-
λάντης, δπου άπέθανεν ό σύζυγος Χέντερσον. Είς τήν Ιδίαν όμάδα
Χέντερσον περιελαμβάνοντο 35 διακεκριμένοι Έλληνες καί 100
χωρικοί.

Ώς έβεβαίωσεν ή κυρία Χέντερσον, ή μεταχείρισις τών όμήρων
όπήρξε βάρβαρος, κατά δέ τήν πορείαν άπέθανεν έκ τών κακουχιών
ό γηραιός δημοσιογράφος Στεφάνου».

ΕΙς τήν απογευματινήν έφημερίδα τών Αθηνών «“Εθνος»
τήν 14ην Φεβρουάριου 1945, έδημοσιεύθησαν τά κάτωθι μέ τόν
τίτλον «Έφόνευε τούς όμηρους, διότι χαλούσαν τήν γραμμήν».

«Εϊς ενα τών ανακριτών τής Στρατιωτικής Διοικήσεως πα-
ρουσιάσθη ό έξ όμηρίάς έπανελθών Ιδιώτης Ρωμ. Σκουλίδης και
κατήγγειλεν δτι δταν συνελήφθη είς τήν έν Παγκρατίφ οίκίαν
του, παρά τής Πολιτοφυλακής, άνεγνώρισε μεταξύ τών συλλα-
βόντων αυτόν τριών ατόμων, ενα Βούλγαρον καί ενα Ιταλόν. Ό
τρίτος ήτο Έλλην και μετά δυσκολίας κατώρθωνε νά συνεννοη-
θή μετά τών δύο άλλων συντρόφων του οί όποιοι έψέλλιζυν μό-
νον τήν Ελληνικήν και προσεπάθουν νά συμπληριόσουν τήν
συνεννοησίν των διά νευμάτων. Τά ίδια αυτά άτομα συνέλάβον
καί τόν αρχίατρον τοϋ στρατού *Αρ. Μαντζουράνην, τόν όποιον
κατόπιν καί έξετέλεσαν, παρά τήν Γ ούβαν, δπισθεν τού νεκρο-
ταφείου, μετά δύο δεσποινίδων, έκ τών όποίων ή μία έλέγετο
Λιλίκα Παναγιωτοπούλου καί ή άλλη Ήλέκτρα, άγνωστου -εϊς
τόν μάρτυρα έπωνύμου.

βείου Πολυτεχνείου κ. Σαρόπουλον, μέ την δικαιολογίαν ότι
άφήκε μετεξεταστέους μερικούς ελασίτας φοιτητές, τον δικηγό-
ρον κ. Σαράντην, τον Ν. Μοιάχον, τελειόφοιτον Εμπορικής σχο-
λής τοΰ Βελγίου, επειδή ύπηρέτησεν· υπό τον Ζέρβαν ώς άνθυ-
πολοχαγός, τήν δίδα "Ολγαν Κόκκινη, ράπτριαν, επειδή στο
σπίτι της βρήκαν τρεις ταινίας τοΰ ΕΔΕΣ και δι* αυτό έκτελε-
σθεΐσαν στα Κρώρα-Θηβών μέ άλλους 35 άνδρας, γυναίκας,
αγόρια και κορίτσια, τον ιατρόν Δημητρακόπουλον, επειδή
έ δ ω κ ε συσσίτιον είς αντιδραστικούς φοιτητάς τοΰ Πάνε,
πιστημίου, τήν δίδα Ίάσμην Βελισσαρίου, διότι τήν κατήγγει-
λεν ή νοικοκυρά της ώς βασιλόφρονα, τάς δίδας Εύγενοπούλου
καί Ντοΰνη, έπειδή ήσαν άρραβιονιασμένες μέ αξιωματικούς
τής Όρεινής Ταξιαρχίας, τήν κ. Πομόνη τοΰ Βρεφοκομείου ώς
αντιδραστικήν καί πλείστους άλλους ακόμη" διότι άς μή λησμονή
κανείς, δτι οί συλληφθέντες έν Άθήναις υπερβαίνουν τάς
15.000».

Καί έν συνεχείς διηγείται δ κ. Λουΐζος πώς τούς συνέλαβον
σπουδασταί των άνωτέρων σχολών Αθηνών, άνήκοντες στήν
«ΚΟΒΑ», πώς τούς έλήστευσαν στο σπίτι, πώς δέν τούς άφήκαν
νά πάρουν μια κουβέρτα μαζύ τους, πώς τούς έλήστευσαν δευτέ-
ραν φοράν εϊς τά κρατητήρια τής δδοΰ Σπετσών, πώς ε'φθασαν
στά κρατητήρια Άγ. Αναργύρων καί πώς μετά 5ωρον πορείαν
μέσα σέ χωράφια καί μονοπάτια στά βουνά, μέ σκοτάδι πηχτό,
ε'φθασαν στάς 10 τό βράδυ στά Καλύβια τής Χασιάς.

Ό κ. Λουΐζος είς τό 3ον άρθρον τής «Αθηναϊκής Εσπέρας»
τής 23ης Ίανουαρίου 1945, συνεχίζει, καί δν δύνασαι άγαπητέ
άναγνώστα, μή ταράττεσαι, μή τρέμεις, μή φρικιάς.

«Μπορεί, βέβαια, κανείς νά φαντασθή σέ ποιά χάλια φθάσαμε
έκεϊ. Τά δικά μας δμως ήσαν έντελώς άσήμαντα δταν κατά τις 11
τδ βράδυ Ιφθασαν κι" άλλοι πού ήλθαν ποδαρόδρομο δλην τήν δι-
αδρομήν, βαδίζοντας συνεχώς πάνω σέ λόφους, βουναλάκια ή μέσα ,
σέ χωράφια. Πολλοί άπό τούς άτυχεϊς αύτούς, κυρίως οι γυναίκες,
άφησαν τά παπούτσια τους μέσα στις λάσπες καί έξηκολοόθουν τήν
πορείαν ξυπόλητοι. Γι’ αύτό καί οί περισσότεροι έφθασαν στά Κα-
λύβια δχι μόνον μουσκίδι άπό τή βροχή, άλλά καί μέ πληγωμένα
τά πόδια.

Κατά τις 2 μετά τά μεσάνυκτα Ιφθασαν άκόμη άλλοι 30 περί-

212

που σέ χειρότερη κατάστασι άπό τούς προηγουμένους. ΑύτοΙ ήρ-
χοντο κατ' εύθεΐαν άπό τήν Αθήνα καί δυό άεροπλάνα μέ τά πο-
λυβόλα καί τά μυδριαλλιοβόλα των έβαλαν κατ’ αύτών. Ώς έκ
τούτου έθρηνοΰντο καί θύματα. 2 νεκροί δμηροι καί άλλοι 7 τραυ-
ματίαι. Έκ τών τραυματιών οι τρεις εφθασαν ώς τά Καλύβια σέ
φρικτήν πραγματικώς κατάστασιν μέ τραύματα στά πόδια, τά χέρια
! καί τό στήθος, χωρίς δέ νά παρασχεθή σ' αύτούς ή έλαχίστη συν-
δρομή άπό ιατρόν ή έστω καί νοσοκόμον.

~ Κατά συνέπειαν δλην τήν νύκτα μέσα στό όλοσκότεινο ύπόγειο
1 άχοΰρι πού μας είχαν κλεισμένους, τό κλάμα καί οι άναστβναγμοί
ί πόνου δέν σταματούσαν.

Δέν είχε περάσει, δμως, ούτε μιά ώρα άπό τή στιγμή πού έφθα-
σεν ή δευτέρα άποστολή όμήρων κι* ή πόρτα τοΰ ύπογείου δε-
σμωτηρίου μας άνοιξε κι’ ένεφανίσθη ένας νεαρός, μέ στολήν ύπο-
λοχαγοΰ κι* ένα λυχνάρι στό χέρι.

I —Εμπρός, σηκωθήτε, δλοι, διατάσσει. θά μεταφερθήτε άλλου.
Έκεΐ θά εΐνε καλύτερα γιά σάς. Μιά ώρα δρόμος εΐνε. Σέ μισή ώ-
ρα θά ξεκινήσετε.

ί ΟΙ γυναίκες κυρίως πού ήσαν σ’ έλεεινά χάλια, Ικέτευαν ν’ ά-
[ναβληθή ώς τό πρωί τούλάχιστον ή άναχώρησις. Ή διαταγή δμως
του καπετάνιου ήτο ρητή. Δυό πολιτοφύλακες άρχισαν νά σπρώ-
χνουν δλους νά σηκωθούν καί νά βγοΰν στό προαύλιο γιά νά
Ιμποΰν στή γραμμή άνά δύο.

| Φορτώθηκα κι* έγώ, δπως κι’ δλοι, τήν κουβέρτα στόν ώμο κι*
έβγήκα στό προαύλιο. Άρχισε δμως νά στριφογυρίζη μέσα στό μυ-
αλό μου ή ιδέα τής άποδράσεως κι* δ, τι βρέξη άς κατεβάση. Εύτυ-
χώς δταν παρετάχθημεν δλοι, ό καπετάνιος στήν τύχη ξεχώρισε
[καμμιά ένενηνταριά γέρους άνδρες καί γυναίκες, κι* έδωσε έντολή
νά ξεκινήσουν άμέσως αυνοδευόμενοι άπό καμμιά εικοσαριά πολι-
τοφύλακας. ’Εν συνεχεία ήτοίμασε δεύτερη άπσστολή άπό καμμιά
πενηνταριά, άφοΰ δμως ξεχώρισε περί τούς 20 πού ήτο άδύνατον
[νά βαδίσουν μέ τήν έντολή αύτοί νά μείνουν γιά νά άναχώρήσουν
τό πρωί.

; Μέσα σ’ αύτούς είχα τήν τύχη νά περιληφθώ κι* έγώ. ’Εν τφ
■μεταξύ είχαν άναχωρήσει πάλι μέ σούστα ό μητροπολίτης Κορυ-
τσ&ς καί ό στρατηγός Μπάκος και ό ύφυπουργός Πειρουνάκης, οΐ
όποιοι, δπώς έπληροφορήθην, έκρατοΰντο άπό 48ώρου στό πατάρι
τοΰ άχουριοΰ.

Διαρκώς κατά τις τραγικές αύτές ώρες μέσα στό μυαλό μου έ-
γώ φρόντιζα νά βρώ τόν κατάλληλον τρόπον δραπετεύσεως. Διότι
ικατέληξα στό συμπέρασμα δτι ήτο ό μόνος τρόπος σωτηρίας μου.
Κι* εύτυχώς ή άναζητουμένη εύκαιρία μου έδόθη τήν ήμέραν τοΰ
Σαββάτου. Τήν Ιδίαν σχεδόν ώρα πού έξω άπό τήν έκκλησίαν στά

213

Κρώρα τών ©ηβών έξετελοΰντο κατά τόν πλέον άπάνθρωπον τρό-
πον οΐ 45 άπό τούς 86 συντρόφους μου πού ξεκίνησαν μετά τά με-
σάνυκτα άπό τά Καλύβια.

Μάς είχε δοθή ή διαταγή νά ξεκινήσουμε στΙς 8 τό πρωί τοΟ
Σαββάτου, ένδεκα έν δλω, 5 άνδρες καί 6 γυναίκες, έλαφρώς τραυ-
ματισμένοι ή πάσχοντες, συνοδεία 4 πολιτοφυλάκων. Ρωτούσαμε
γιά ποΟ, ή άπάντησις δμως ήτο στερεότυπος καί αύτή :

«Έδώ κοντά θά πάτε. Μισή ώρα δρόμος είνε».

θέλοντας καί μή ξεκινήσαμε. Μαζύ μας ή το κι’ ένας πού ήξε-
ρέ τά μέρη καί μετά λίγη ώρα πορείας μάς πληροφόρησε πώς πή-
ραμε τόν δρόμο γιά τή Μάνδρα τής Έλευσΐνος,

Ή βροχή, έννοεϊται, έξηκολούθει. Εύτυχώς μετά καμμιά ώρα
πορείας έπειδή άρχισαν άεροπλάνα νά πολυβολοΰν πάλι, έγώ δέ
δέν μπορούσα ν’ άκολουθήσω, έπείσθη ό έπί κεφαλής τής συνοδεί-
ας νά διατάξη μιά σούστα πού περνούσε, μέ δυό τραυματίες, γιά
τή Μάνδρα, νά μέ παραλάβη κι' έμένα. "Ετσι έφτασα στή Μάνδρα.

Νόμισα πώς ήτο κατάλληλος ή εύκαιρία νά δραπετεύσω άμέ-
σως. Πείσθηκα, δμως δτι]ήτο άδύνατον νά πραγματοποιήσω τό σχέ-
διό μου, γιατί άπηγορεύετο ή άναχώρησις οίουδήποτε πολίτου ή
στρατιωτικοί) άν δέν είχε άδεια τής πολιτοφυλακής».

Άλλα τό δράμα τής όμηρίας είναι ανευ τέλους, όπως ανευ
τέλους είναι και δ πόνος των θυμάτων και των οικογενειών των
πού εύρον φρικώδη θάνατον μέσα είς τάς χαράδρας και τά βά-
ραθρα, ή τά στρατόπεδα Καρπενησιού, Καρδίτσης, Ρεντίνας,
Λαζαρίνας, Πλατύστομου και άλλων, άτινα είς φρίκην, Ικανο-
ποίησαν τήν δργιώδη διάθεσιν των σφαγέων. Καί νά γιατί, κα-
νένα μάτι τιμίου Έλληνος δέν θά μείνη άδάκρυτο καί τά δά-
κρυα αυτά δέν θά στεγνώσουν είς τήν παρούσαν γενεάν.

Καί ή Ελλάς, πού ήτο χώρα δόξης, τιμής καί θριάμβου καί
σχετικής εΰμαρείας, εγινεν άπέραντον νεκροταφεϊον. Καί δέν υ-
πάρχει πόλις, κοινότης, χωριό ή απόκοσμος συνοικισμός πού νά
μή κλαίη καί θρηνή νεκρόν καί μάλιστα μέ θάνατον άσυνήθη
διά τήν Ελληνικήν ήμερότητα.

Έτσι ήθέλησεν δ κομμουνισμός τήν Ελλάδα καί έτσι τήν
κατήντησε μέ τήν συνεργασίαν ολίγων άσυνειδήτων τέκνων της"
έπεχείρησεδέ τόν Δεκέμβριον διά νά τήν παραδώση σιδηροδέ-
σμιον είς τήν ρυπαράν φυλήν τών Κρούμμων.

Καί Ιδημιούργησε τό δράμα τής δμηρίας, τό δποϊον είναι
κύκλος άπεριγράπτου φρίκης, άπειρου οδύνης, πύρινων δακρύων,

ποταμός πόνου καί λαχτάρας, πού έζωσε την δύστηνον Ελλάδα
άπ’ άκρου εις άκρον και ήτις είς γενεάς γενεών θά ένθυμήται
μέ άνατριχιασμούς τά; θηριωδία; τοΰ έαμικοϋ ανοσιουργήματος.

Ό γνωστός δημοσιογράφος κ. Εύαγγελίδης άπήχθη όμη-
ρός, έσώθη δέ ως εκ θαύματος, δραπετεύσας ,μέ προφανέστατον
κίνδυνον τής ζωής του. Περιέγραψε δέ τά δεινά του και την
τραγικότητα τής φρικτής περιπετείας του είς σειράν άρθρων έν
τή έφημερίδι «"Εθνος» από 29ης Ιανουάριου 1945 μέχρι 10ης
Φεβρουάριου.

Ό κ. Εύαγγελίδης, γνωστός δημοκρατικός μέ τήν άπλήν
παοατήρησίν του, μέ τήν άμεροληψίαν του, τον καθαρόν του
νοΰν, καί τήν διαυγή κρίσιν, χωρίς ύπερβολάς καί λυρισμούς,
διηγείται τήν έπιθανάτιον πορείαν των συνομήρων του, εκ τών
δΑοίων πλεϊστοι εξετελέσθησαν καθ’ οδόν άνευ ούδεμιάς άφορ-
μής καί αίτιας.

Διηγείται δτι τήν πρώτην νύκτα πού πέρασαν είς τήν
«Πολιτοφυλακήν» Ικάλεσαν εις... άνάκρισιν τον συλληφθέντα
Γυμνασιάρχην Μαρούλην, οστις έπανήλθε μετά μιάμιση ωρα (
Αγνώριστος· τό πρόσωπό του παραμορφωμένο, πρισμένο, κατα-
κόκκινο σάν σηκότι βωδιοΰ καί μέ χείλη άσπρα σάν... βαμβάκι..·

Γιά τό Περιστέρι γράφει:

«Ή καρδιά μου κάνει σάν ριπή αυτόματου δπλου' πότε
σταματάει όλότελα, καί πότε σημειώνει τριάντα χτύπους στό
δευτερόλεπτο. Νοιώθω τήν παγωνιά τοΰ θανάτου μέσα μου καί
τριγύρω· προσπαθώ ν’ άναπνεύσω.... Οί πνεύμονες Αρνούνται
νά μ’ εξυπηρετήσουν......

Γιά «τούς ανακριτές» τής λαοκρατίας σημειώνει τά κάτωθι
Αξιοπρόσεκτα:

«Μπαίνουν οί «άνακριταί». Θά δούμε εμπράκτως πώς λει-
τουργεί ή κόκκινη Θέμις·. φέρονται μέ παγερή ευγένεια καί σα-
διστική είρωνία - εδώ μάσκα πολιτισμού - καμμία βαρβαρότης ή
φωνή. Ή άνάκρισις, ή βασίζεται στις πιο πρόχειρες καταδόσεις
τών χαφιέδων τής Πολιτοφυλακής— Ανθρα>πο)ν τύπου "Ες — Ές
— ή παίρνει τό δρόμο τής γενικής στερεότυπης κατηγορίας: Αν-
τιδραστικός, Αγγλόφιλος, έθνικιστής, πολέμιος τού κομμουνι-
σμού, εχθρός τής επανάστασης... "Οταν δέν μπορούν νά σέ βγά-

λονν συνεργάτη των Γ ερμανών, σέ βγάζουν μαυραγορίτη, κατα-
δότη κομμουνιστών, κατάσκοπο των "Αγγλων, ύποστηρικτή τής
Ασφαλείας......

Φεύγουν από τό Περιστέρι, και αρχίζουν μαρτυρικήν πο-
ρείαν μέσα σέ πηχτή λάσπη - βάζουν τά δυνατά τους νά τρέχουν,
για», άλλοίμονο, οποίος καθυστερήσει - πληροφορείται από τον
«έπί κεφαλής» περί τής τύχης του.

Ημείς, λέγουν, δεν είμαστε Ασφαλίτες - είμαστε άνθρωπι-
στές, καί κάνομε αγώνα για τη... λευθεριά, ενάντια.... στή βία
άλλ’ οποίος μείνη πίσω, θά έχτελεσθή......

Τρέχει τό άνθροίπινο κοπάδι, κινούμενον από τό ένστικτον
τής αΰτοσυντηρήσεως - μια στιγμή προσπερνά ένα αυτοκίνητο μέ
οπαδούς τής «λαοκρατίας» πού φωνάζει υβριστικά στήν κινου-
μένην μάζαν: «Μεγάλη Ελλάδα θέλατε, έ; Παληανθρώποι......

Μερικοί, εξαντλημένοι μέχρι θανάτου, κοντοστέκονται λίγο,
αλλά μερικές σφαίρες τούς άναπαυουν διά παντός....

Εντός δύο λεπτών «οί συνοδοί» πλησιάζουν τό άσθμαϊνον
κινούμενον ανθρώπινο υλικό.

Προχωράτε, είπαμε, προχωράτε!!!

«... τής λευθεριάς ανοίγω δρόμο...»

«Ξυπόλητοι, λέγει δ κ. Εύαγγελίδης, μουσκεμμένοι, νηστι-
κοί, χωρίς παλτό οί περισσότεροι, μέ τά πόδια γεμάτα πληγές,
πού αφήνουν κόκκινα ίχνη έπάνω στο χιόνι, τραβάμε μοιρολα.-
τρικά κι* άποφασισμένα γιά τό ίσως άνύπαρκτο τέρμα μας....»

Πληροφορούνται οί δμηροι έμπιστευτικώς από χωρικόν
Έλασίτην, δτι α'ρχισεν ή άνάκρισις, δτιτούς άνακρίνουν δέκα —
δέκα, καί δτι κανείς.... δέν ξαναγυρίζει....

«Καί δμως, λέγει δ κ. Εύαγγελίδης, ήσαν άνίκανοι νά υπε-
ρασπίσουν τον άθφο εαυτό τους, πού πρέπει νά προσφερθή
βορά στήν άγρια πείνα τού οχλοκρατικού θηρίου, τής απάνθρω-
πης πολυκέφαλης δικτατορίας τού «προλεταριάτου» πού θυμίζει
Λερναία "Υδρα.. .»

Καί γράφει δ εκλεκτός δημοσιογράφος - .

«Θά συνεχίσοηιε τήν τραγική έξιστόρηση, γιατί έχομε νά
πούμε άκόμα πολλά, πάρα πολλά, γιά νά σχηματισθή τό μαύρο

2ΐ6

κεφάλαιο τής πιο Απίστευτης Ανθριόπινης τραγωδίας, που έγρα-
ψαν οί ψευτοϋπερασπιστές τής «λευτεριάς» Ανάμεσα στις χρυσές
επικές σελίδες τής σύγχρονης Ιστορίας μας· έχομε νά σημειώσω-
μεν Ακόμη Ατελείωτη σειρά γεγονότων, γεμάτων ωμή φρικαλεό-
τητα και βάρβαρο μένος....»

Άλλα ήμεΐς δέν θά συνεχίσωμεν, διότι είναι Ανεξάντλητον
τό έγκληματικόν κεφάλαιον τοΰ έαμισμον. “Αλλως τε προς τι
νά συνεχίσωμεν; Χρειάζεται υπεράνθρωπος πέννα διά νά περι-
γράψη κάνεις τάς φρικαλεότητας των Δεκεμβριανών, αΐτινες
προεκάλεσαν ποταμούς δακρύων, μέ τά όποια έποτίσθη ή πρω-
τεύουσα και ή ύπαιθρος και ποταμούς αίματος, τό όποιον έβαψε
τά καταγάλανα Ακρογιάλια μας.

Καί μή δέν είδεν ό Ελληνικός λαός την Απαθλίωσιν τής
πατρίδος του, μέσα εις κύκλον φωτιάς, αίματος καί σιδήρου εξ
αίτιας των;

Καί μή δέν έδοκίμασεν Από τούς «λαοκράτα;» πάσαν βα-
ναυσότητα, χυδαιότητα και Απανθρωπιάν;

Και μή δέν έπείσθη κάθε λογικός καί τίμιος άνθρωπος, δτι
τό ΕΑΜ είναι ή συνισταμένη όλων τών προδοτικών προθέσεων
τοΰ ΚΚΕ και ή συμπύκνωσις όλων τών Ανομολογητών εγκλη-
μάτων Από καταβολής κόσμου;

Καί μή δέν ήννόησεν Ακόμη κάθε Έλλην, ότι και σήμερον
τό ΕΑΜ συνεχίζει τό έργον του διά τής ΕΠΟΝ, όπου διδάσκε-
ται τό έγκλημα, ή Αναλγησία, ό θάνατος, τό αίμα, ή θηριωδία,
ή δολοφονία, ή προδοσία;

"Οσοι δέν είχον πεισθή, διέλυσαν τάς Αμφιβολίας των, μέ
τον αιμοσταγή Δεκέμβριον.

Διότι πρέπει νά τό επαναλάβωμεν και δίς καί τρίς καί χι-
λιάκις, μέχρις δτου ή δημοσία συνείδησις παρα λάβη τήν στυγνήν
πραγματικότητα καί τήν μετατρέψη εϊς θρύλον, όστις θά ψιθυ-
ρίζεται Από έκατομμύρια στόματα είς τήν ροή > δλοκλήρων αιώ-
νων, ότι τό ΕΑΜ καταπλημμυρισμένον Από κόκκινους Αφρούς
λύσσης κατά τούς Κράτους καί τοΰ Αστικοΰ καθεστώτος, έδη-
μιούργησε τον αίματηρόν Δεκέμβριον, κατά τον όποιον, ως τρο-
μακτικός τύφων Αφαντάστου θηριωδίας, έσεισεν Ικ βάθρων τήν
Ελληνικήν φυλήν μέ τήν τρισχιλιετή ιστορίαν της, διά νά τήν

* τ 7

κρημνίση είς τό κόκκινον χάος, χωρίς έλπίδα νά άναστηθή πλέον.

Κατά τον αίματηρόν Δεκέμβριον, τό ΕΑΜ άποτελούμενον
από Σατανάδες τοϋ σκοτεινού Ταρτάρου, ώρμησε νά κατακαύση
τήν Ελλάδα και πυρίκαυστον και στενάζουσαν και άλυσσοδε-
μένην χειροπόδαρα, τήν παραδώση ως φέουδον είς τούς ρυπα-
ρούς Βουλγάρους.

Διά τούτο είναι ανάγκη, κάθε Έλλην νά έμβαθύνη είς τον
ερυθρόν βρυκόλακα τού Δεκεμβρίου, ώστε νά διαφωτισθή ή πα-
ρούσα γενεά και παραδώση καί είς τάς έπερχομένας, τον παγε-
ρόν τρόμον, πού προέρχεται άπό τήν λέξιν ΕΑΜ. __

Οί Ρωμαίοι δπΐ αιώνας έψιθύριζον περίφοβοι: «δ Αννίβας
προ των πυλών».

Και αί Ελληνικοί γενεαί περίτρομοι επί μίαν χιλιετίαν θά
[ίονολογοΰν έκ βαθέων: «Κατάραείς τό ΕΑΜ».

"Οσοι λοιπόν ήσαν ακόμη διατακτικοί περί τών σκοπών καί
σχεδίων τού ΕΑΜ, τού ΕΛΑΣ, τής ΕΠΟΝ καί τών άλλων φαρ-
μακερών παραφυάδων των, δ τραγικός Δεκέμβριος τούς έξύπνη-
σεν άπό τήν πνευματικήν των νάρκην.

"Οσοι, καί μετά τούτον, συνεχίζουν τήν αντεθνικήν δράσίν
των, παύουν νά είναι "Ελληνες καί ή Ελλάς καί χωρίς αυτούς,
«ΠΡΟΩΡΙΣΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΣΗ».

Καί θά ζήση ή Ελλάς, διότι εχει δρισθή άπό τήν Θείαν
Πρόνοιαν νά διατρέξη ώρισμένην τροχιάν επ’ άγαθφ τής άν-
θρωπότητος. Καί μή λησμονώμεν δτι, είς τήν Ελληνικήν γλώσ-
σαν έγράφη τό Εύαγγέλιον καί διά ταύτης έκηρύχθη «πάσι τοϊς
εθνεσι» καί δτι, ή Ελλάς είναι δ άκρογωνιαΐος λίθος τής Όρ-
θοδοξίας. "Οθεν, "Ελληνες καί Πανέλληνες:

"Ανω τόν νοΰν καί υψηλά τάς καρδίας! Μή δειλιατε καί μή
κύπτετε! Εντός δλίγου θά άνατείλουν ήμέραι γλυκεΐαι καί πλή-
ρεις θριάμβου καί τιμής διά τήν Πατρίδα μας;

2 ΐδ

ΜΕΡΟΣ ΣΤ'

ΣΥΜ ΒΟΥΛΑΙ

1) ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

2) ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΛΗΡΟΝ

3) ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

4) ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ

5) ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΑΣ

6) ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΝΕΟΤΗΤΑ

7) ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΑΣ

8) ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΑΣ

9) ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞΩ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΝ

£νμδον^οι

παρούσα βίβλος δεν έγράφη από αίσθημα εκδική-
σεως, αλλά από επιθυμίαν νά συγκροτηθούν εις τά πάτρια οί
"Ελληνες και νά διαφωτιστούν οί κομμουνισταί, ότι άκολουθή-
,σαντες ξένα δόγματα και διδάγματα, εύρέθησαν εξω τού εθνικού
κύκλου και έθεωρήθησαν από τήν Ελληνικήν ιστορίαν α-
πόβλητοι.

Δύνανται όμως νά έπανέλθουν, άν θέλουν, εις τήν εθνικήν
όΐκογένειαν και νά θερμανθούν εις τήν αγκάλην τής Ελλάδος,
ήτι; τούς έγαλούχησε μέ αθανάτων ιδεών γάλα.

Καί ακριβώς, αίσθημα στοργής προς πάσας τάς τάξεις, μάς
υποχρεώνει νά άπευθύνωμεν τάς κάτωθι συμβουλάς, αϊτινες ά-
ναβλύζουν από τό περίσσευμα τής καρδίας ήμών. Καί

I) Πρό5 τό Κράτο$

ί 'Έλληνικόν Κράτος!

< Έχεις ιστορίαν καί παράδοσιν.

' 'Ιστορίαν τριάκοντα αίώνων, και παράδοσιν, βυθίζουσαν
ράς ρίζας της εις τήν προϊστορίαν και τήν μυθολογίαν. Καί αί
δύο αύταί σοΰ άφήκαν ώς κληρονομιάν πολιτισμόν, πνευματικόν
και υλικόν, ανυπέρβλητον, διά τήν διατήρησιν τού όποιου εχεις
ϊύθύνάς πολύ μεγάλας.

Καί πρέπει τον πολιτισμόν αυτόν νά τον διατηρήσης, νά τδν
ίπάυξήσης καί τόν παραδώσης είς τάς κατόπιν γενεάςΤ "Εχεις δέ
ιρός τούτο όσην δύναμιν θέλεις· άλλ’ εχεις άκόμη και κύρος καί
’όητρον καί μεγσλεϊον.

1 Αί στρατιωτικοί μονάδες, οί οργανισμοί άσφαλείας, αί διά-
ροροι έξουσίαι, οί άρχοντες καί δ πλούτος, αποτελούν είς τάς
ίεϊρας σου δυνάμεις άκαταβλήτους καί συντριπτικάς.

221

Ελληνικόν Κράτος!

Δέν είσαι πράγμα υλικόν και πεπερασμένον, ούτε προσω-
πικόν κδν.

Είσαι δργανισμός απρόσωπος καί διατρέχεις τόν χρόνον
ώς Ιδέα και έννοια. Καί μέσα είς τόν θυελλώδη δρόμον σου εμ-
πνέεσαι άπό τήν παράδοσιν καί τήν ιστορίαν, και γιγαντώνεσαι
και φρονηματίζεσαι. Διότι ή ηθική δύναμις τής Ιστορίας σέ χει-
ραγωγεί ασφαλώς εις τόν δρόμον τοΰ έθνικοΰ καθήκοντος. Αυτή
σοΰ δίδει τήν σημερινήν μορφήν τοΰ αστικού Κράτους, τό ό-
ποιον είναι συντηρητικόν μέ αίωνίας άξίας και άνόλεθςα Ιδεο>-
δη, τό όποιον εκτιμά τήν παραγωγικήν Ιργασίαν και τό όποιον
μισεί τούς τυχοδιωκτισμούς καί άντιστρατεύεται προς τά Ιπι-
κίνδυνα άλματα άποτυχημένων ανθρώπων. Άλλα πρός συμφο-
ράν σου καί όλεθρόν των πολιτών πού σέ άποτελοΰν, είς τάς I-
σχάτας ήμέρας άνεφάνησαν σκοτεινοί δυνάμεις, αί όποΐαι απερ-
γάζονται τόν όλεθρόν σου, επειδή βάλλεσαι άπό δίζυγον πϋρ,
άπό έξωτερικούς έχθρούς καί Ισωτερικούς τοιοΰτους.

Καί τούς μέν εξωτερικούς θά τούς καταπολέμησης Ιν συν-
εργασία πρός άλλα συντηρητικά καί πανίσχυρα Κράτη, άλλά
τούς Ισωτερικούς, καλείσαι μόνον σου νά εξουΟενώσης καί να
διάλυσης.

Καί είναι έσωτερικός έχθρός, δηλητηριώδης, Ιπικίνδυνος
καί ύπουλος, δ Κομμουνισμός, όστις ήρχισε νά ροκανίζη αυτήν
τήν ρίζαν τοΰ Έθνικοΰ δένδρου. 'Ως’έκ τούτου ή Ελλάς διατρέ-
χει τήν^χειροτέραν περιπέτειαν πού έγνώρισέ ποτέ λαός.

Ό Ιχθρός οΰτος εσκόρπισε συστηματικώς καί μέ μέθοδον
Ιδέας άνατρεπτικάς, Ιδέας άπαρνήσεως τής Πατρίδος, Ιδέας άνα-
τροπής καί διχασμού, Ιδέας διαλύσεως τής οίκογενείας καί προ-
πηλακισμοΰ τής Θρησκείας, Ιδέας έχούσας ώς κέντρον τήν ύλην
καί τήν ήδονήν.

Καί είναι άληθές, ότι μέχρι πρό τίνος ούδεμίαν σημασίαν^
άπέδιδες είς τόν κίνδυνον τόν προερχόμενον Ικ τοΰ κομμούνι- -
σμοΰ’ καί όχι μόνον τούτο, άλλ* έδέχεσο είς τάς υπηρεσίας σου
•δεδηλωμένους κομμουνιστάς, καί έτοποθέτεις ώς προϊσταμένους
υπηρεσιών άνθρώπους διακηρύττοντας ότι ή σχέσις των πρός τό
Κράτος ήτο απλή συναλλαγή.

222 -

*Αλλά άπό την τραγικήν αυτήν πλάνην σε έξηγαγεν ή Έα-
μοκρατία, ήτις ύπήρξεν δ δοΰρειος ίππος άγριωτάτου κομμου-
νισμού· όχι κομμουνισμού Ιδεολογικού επιχειρούντος τήν εξά-
πλωσίν του μέ τήν πειθώ, άλλα κομμουνισμού τερατώδους και
αιμοχαρούς μεταχειριζομένου αντί τής πειθούς είς κάθε άντιλέ-
γοντα, τό τσεκούρι καί τή φωτιά.

Σε Ιξήγαγεν άπό τήν άδικαιολόγητον πλάνην σου, δ φρι-
χτός Δεκέμβριος τόύ 1944, δστις ήτίμασε τήν ήμερότητςι τών η-
θών μας, καί έσκόρπισε παντού τον δλεθρον καί τήν φρίκην. ·
Καί τώρα πρέπει να προσέξης τούς υπαλλήλους σου, άν
θέλης να σκορπίζης πνοήν ευνομίας, ίσότητος καί δικαιοσύνης.
Να προσέξης τούς υπαλλήλους καί τούς προϊσταμένους αυ-

τών, καί νά Ιξυγιάνης τήν Πολιτείαν άπό τούς χρησιμοποιου-
| μένους ώς όργανα ξένων βουλήσεο)ν καί άλλοτρίιον συμφερόν-
των.

Άλλ’ ή δλη προσοχή σου πρέπει νά πέση επί τών γεωπόνων
ίκαί διδασκάλων.

Διότι οΐ μεν γεωπόνοι έρχονται είς άμεσον επαφήν καθ’
Ικάστην μέ τον χωρικόν, καί άν δεν είναι καθαρόαιμοι "Ελλη-
νες, σιγά, σιγά δύνανται νά σταλάξουν δηλητήριον είς τήν ψυ-
|χήν του, οι δέ διδάσκαλοι, διότι κρατούν είς τά χέριά των τό
παρόν καί τό μέλλον τής Ελληνικής Φυλής.

Διδάσκαλοί διεφθαρμένοι ψυχικώς, καί παραστρατημένοι
Κνευματικώς, διδάσκαλοι μή κλείσαντες είς τήν ψυχήν των ο-
λόκληρον τήν Ελλάδα, τούς μαθητάς των θά τούς έκτρέψουν
άπό τάς παραδόσεις τών πατέρων μας, καί θά τούς κάμουν άπά-
τριδας καί διεθνιστάς. Καί όταν αύριον ούτοι άνδρωθούν, θά
πολεμήσουν κατά τού Κράτους μέ'τόν φανατισμόν τών νεοφώ-
τιστων.

I Είς τήν- Έκπαίδευσιν νά δοδή μεγίστη προσοχή είς τούς
Ιπροϊσταμένους αυτής, διότι αυτοί είναι οί Ιμψυχωταί καί πρω-
Ιρστάται, οί σύμβουλοι καί οί ήγέται.

Καί έπειδή γενικώς οί υπάλληλοι είναι τά νεύρα τού Κρά-
τους, άδήριτος άιάγκη, νά έπανέλθη δι* αυτούς ή νομοθεσία τού

Πρό5 τόν ιερόν Κλήρον

Και τό δνομα ακριβώς, Κλήρος, φανερώνει, δτι άνωθεν
έκληρώθητε δι’ ΰψιστον υπούργημα, ότι δέν πρέπει να εΐσθε ε κ
τοΰ κόσμου τούτου.

Αρχιερείς, “Ιερείς καί Διάκονοι Γ

Έφ’ δσον έπλησιάσατε τό "Αβατον Θυσιαστήριον, ένψ τε-
λείται ή αναίμακτος και φρικωδεστάτη Θυσία, καθ’ ήν προσ-
φέρων και προσφερόμενος είναι Αυτός δ Θεός, έχετε άναλάβει
βαρυτάτην ευθύνην διά τήν σωτηρίαν τής Έλλην. κοινωνίας.

Και εφ’ δσον δ Κλήρος είναι τεραστία κοινωνική δύναμις»
υποχρεοϋσθε νά ριφθήτε εϊς τό παγχάλεπον έργον σας μέ δλην
τήν δυναμιν τής ψυχής και τοΰ σώματός σας. "Αλλως δμοιάζετε
μέ τόν δοΰλον τοΰ Ευαγγελίου, δστις έκρυψε τό τάλαντόν του.

Εΐσθε ποιμένες ποίμνης λογικής, ήν σάς ένεπιστευθη δ
Κύριος, και οφείλετε νά προφυλάξετε ταύτην από λύκους νοη-
τούς, αλλά και άπό λύκους αίσθητούς, ωσάν τόν Κομμουνισμόν,
δστις είναι κοσμοθεωρία ά θ ε ϊ σ τ ι κ ή.

“Οφείλετε νά δδηγήσητε τήν ποίμνην σας εϊς νομάς σωτη-
ρίους, και νά μή διστάσετε ούτε στιγμήν νά θυσιάσετε τήν ζωήν
σας υπέρ των προβάτων σας, ως παραγγέλλει δ Κύριος ήμών.

Τήν ποίμνην σας απειλούν και άλλοι σοβαρώτατοι κίνδυνοι, '
καί δέν πρέπει νά τήν άφήσετε έρημον, διότι θά δώσετε λόγον
είς τόν Θεόν, "Οστις σάς κατέστησεν είς τό αξίωμα τής Τερω-
σύνης, και "Οστις, κατά τήν Δευτέραν Παρουσίαν, θά σάς κα-
ταισχύνη Ινώπιον των Αγγέλων, και θά σάς ρίψη είς τό
σκότος τό Ιξώτερον....

Θά διδάξετε τό ποίμνιόν σας νά προσεύχεται, νά εκκλησιά-
ζεται, νά άποφεύγη τάς σαρκικάς άταξίας, νά μισή τήν μέθην
καί τήν χαρτοπαιξίαν, νά είναι τίμιον είς τάς συναλλαγάς του
καί ηθικόν είς τάς σχέσεις του.

’Άν σωθούν αί ψυχαί τοΰ ποιμνίου σας, σείς θά εΰλογη-
θήτε παρά τοΰ Θεοΰ, άν δμως πέσουν εϊς τά βάθη τοΰ ”Αδου,
σείς θά κατακριθήτε.

Θά σώσετε δέ τάς ψυχάς τοΰ ποιμνίου σας καί μέ τό κή-

224

ρυγμά σας και τάς διδασκαλίας σας, άλλα προ παντός με τό πα-
ράδειγμά σας, και τον ένάρετον βίον σας.

Ό Απόστολος. Τιμόθεος παραγγέλλει διά τον κληρικόν να
είναι «νηφάλιος, σώφρων, κόσμιος, φιλόξενος, επιεικής, άφι-
λάργυρος, κα'ι μη πάροινος, μή πλήκτης, μη αισχροκερδής».

Και άληθώς· διάσημος θεολόγος είπε: «τό παράδειγμα
άνευ τοΰ λόγου ωφελεί - δ λόγος ά'νευ τοϋ παραδείγματος ενο-
χλεί».

Και μή τοΰτο δεν έπικυροϊ ή κ θ’ ήμέραν πείρά μας καί
δεν επαληθεύει ή παρατήρησίς μας;

Μικροί καί μεγάλοι, σοφοί καί άσοφοι, δέν προσέχουν τό-
σον, τό τι λέγομεν, δσον, τό τί εΐμεθα καί πώς συμπεριφερό-
μεθα.

Καί ίσχυρότερον δπλον διά την άνάπλασιν τής κοινωνίας,
διά την άναγέννήσιν των ψυχών, διά τον εξαφανισμόν τής α-
μαρτίας καί κατασίγασιν τών παθών, δέν είναι τόσον δ λόγος,
ούτε ή περίτεχνος διδασκαλία, οΰτε τό κομψόν καί τετορνευμέ-
νον κήρυγμα, δσον ή άπλότης τοϋ βίου, ή Χριστιανική ζωή
καί τό παράδειγμα.

"Αν δέ αποτυγχάνουν οί διάσημοι ρήτορες τοϋ άμβωνος,
τοΰτο όφείλεται είς τό δτι δέν Ιφαρμόζουν τάς αλήθειας τάς δ-
ποίας κηρύττουν, άφ*" ου δ Χριστιανισμός είναι εφαρμογή καί
πράξις καί δχι άπλή φιλολογία.

Καί τό άκόμη χειρότερον είναι, δτι δχι μόνον σκανδαλί-
ζουν τάς συνειδήσεις τών πιστών καί ταράσσουν τήν πίστιν των,
αλλά καλλιεργούν καί τήν άνίερον σκέψιν, δτι δ ηθικός νόμος
είναι δύσκολος, άκατόρθωτος, ανεφάρμοστος !

Έν ώ μέ τό άγιον παράδειγμά του δ Κληρικός βροντοφω-
. νεϊ προς τούς πιστούς καί απίστους δτι «δ ζυγός τοϋ Κυρίου εί-
ναι χρηστός καί τό φορτίον του έλαφρόν».

Ιερέ. Κλήρε τής Ελλάδος !

Πρέπει νά πλατΰνης τούς δρίζοντας τής δράσεώς σου, καί
νά άποβής πηγή κοινής ωφελείας.

Άντλών δύναμιν από τήν επικοινωνίαν σου μέ τον Θεόν,
πρέπει νά άπομάξης τά δάκρυα τής χήρας, νά προστατεύσης τό
δρφανόν καί νά τό σώσης από τούς ήθικούς κινδυνονς οΐτινες

15 -Ή Μαύρη Βίβλος τοΟ ΕΑΜ 225

τό περιστοιχίζουν. Πρέπει νά βοηθήσης τον εργάτην, νά παρά-
στασής είς τον έγκαταλελειμμένον, νά ενίσχυσης τον άπροστά-
τευτον και νά βοηθήσης τον αδύνατον. Πρέπει νά καθοδήγη-
σης τον εργοδότην καί τον κεφαλαιούχον, νά φέρωνται πατρί-
κιός καί μετά στοργής προς τούς συνεργάτας των, διότι ή δυστυ-
χία τής κοινωνίας μίαν ήμέραν θά πλήξη και αυτούς, καθ’ ο-
σον, δταν σεισθή επικινδύνως δλόκληρον τό οικοδόμημα, δεν δύ-
ναται νά μείνη εν άσφαλείφ τό παράθυρον.

"Οφείλεις νά άνακουφίσης τούς έν δυστυχίφ καί νά έπισκε-
φθής τούς εν φυλακή, κατά ρητήν παραγγελίαν τοΰ Κυρίου.

Κατ’ αυτόν τον τρόπον πολιτευόμενος, θά άκούσης είς τό
Επέκεινα, τήν φωνήν τοΰ Θεοϋ, λέγουσαν: «Εύ δούλε ά-
γα θ έ καί πιστέ»!

Οί κόποι τούς οποίους ύπέφερες εις τό γήϊνον στάδιον, αί
διώξεις τάς όποιας ύπέστης χάριν τού Ευαγγελίου, οί πόνοι οΐ-
τινες διηυλάκωσαν τό σαρκίον σου, τά δάκρυα άτινα έπλυνον τό
πρόσωπόν σου καί αί πικρίαι καί αί θλίψεις καί οί στεναγμοί,
οιτινες εκαλλιέργησαν τήν καρδίαν σου, θά έξαφανισθοΰν διά
παντός μόλις άκούσης τήν θεϊκήν πρόσκλησιν: «Εΐσελθε είς
τήν χαράν τοΰ Κυρίου σου»!

3). Πρ 05 τά$ Έλλην(δα$ μητέρες

Έλληνίδες μητέρες!

Ό ρόλος, τον όποιον Ικλήθητε άπό τήν Θείαν Πρόνοιαν νά
παίξετε, είναι ανυπολογίστου αξίας καί τά καθήκοντά σας βα-
ρύτατα. Έκλήθητε νά δημιουργήσητε Χριστιανικήν οικογένειαν
καί νά προφυλάξητε τά τέκνα σας άπό παντός ηθικού παραπτώ-
ματος καί άπό κάθε ψυχικήν άκαθαρσίαν.

Καί θά έκπληρώσητε όλόκληρον τήν άποστολήν σας, διότι
σάς ώπλισεν δ Θεός μέ άκατανίκητον δπλον, τήν ά γ ά π η ν !

Ή δέ άγάπη κινεί τό πάν καί δύναται τό πάν !

Υποχωρούσα έπιβάλλεται, διακονούσα κερδίζει, άνεχομένη
κατακτά !

Αλλά τό δπλον αύτό διά νά τό κρατήσητε άνίκητον καί ά-

220

κατάβλητον, πρέπει νά τό αρωματίζετε κάθε ήμέραν με τό άν
θος τής άγνότητος. Τούτέστι, πρέπει τό ήθος σας ως συζΰγοιν,
νά ήναι άνεπίληπτον καί θά προσέχετε τήν συζυγικήν τιμιότητα
μετά φόβου καί τρόμου" διότι κάθε ζημία αυτής τής τιμιότητος,
δι’ έργου, ή διά λόγου, ή καί διά σκέψεως άκόμη, είναι κακόν
άνεπανόρθωτον.

Έγγαμος γυνή πού ήτίμασε τήν συζυγικήν κλίνην, έπεσεν
είς τήν άβυσσον τής αμαρτίας, έχασε τό δπλον τής αγάπης καί
πλησίον τοΰ συζύγου καί εϊς τήν κοινωνίαν καί δεν θά δυνηθή
πλέον νά άναθρέψη τέκνα τίμια καί άρρενωπά.

Φυλαχθήτε άπό τάς Σειρήνας των δήθεν κοσμικών κυρίων
πού δέν είναι τίποτε άλλο, παρά βούρκος καί ηθική σηψαιμία,
σκεπασμένη με ενδύματα τής μόδας καί τρόπους δήθεν ευγενι-
κούς.

Ή,'τιμία διαγωγή διά μίαν σύζυγον είναι βασιλικόν στέμ-
μα είς τήν κεφαλήν της, καί τό πολυτιμότερον διάδημα διά τήν
κοινωνικήν της έμφάνισιν.

Πλειστάκις γυναίκες ενάρετοι, ήθικαί καί τίμιαι έσωσαν
τούς παραστρατημένους ανδράς των άπό τήν φαυλότητα καί
άσωτίαν καί τούς έπανέφερον είς τον δρόμον τοΰ καθήκοντος.

Διά νά έχετε δύναμιν καί έπιβολήν είς τήν δημιουργίαν
τής οικογένειας σας, πρέπει νά έχετε ηθικόν στολισμόν πλου-
σιώτατον καί δστις άποτελειται άπό τήν φιλοστοργίαν, άπό τήν
αύταπάρνησιν, άπό τήν υπομονήν, άπό τήν πραότητα, άπό τήν
τάξιν, άπό τήν οίκονομίαν, άπό τήν εύλάβειαν καί τήν διαρκή
προσευχήν προς τον Πανάγαθον Θεόν.

Καί μόνον ό στολισμός αυτός είναι άθάνατος καί άσκεϊ τε-
ράστιον έπίδρασιν Ιπί τής Κοινωνίας.

Αλλά θεμέλιον καί βάσις τής Κοινωνίας είναι ή οικογένεια,
ήτις άποτελεΐ σχολήν ήθικοποιήσεως καί πνευματικής άναπτύ-
ξεως, δταν γονείς καί τέκνα λατρεύουν τον Κύριον καί άκολου-
θοϋν τον δρόμον Του. . .

Είς τήν οίκογένειαν άναπτύσσονται τά θρησκευτικά συναι-
σθήματα, ή πεποίθησις είς τήν Θείαν Πρόνοιαν, ή άγάπη προς
τήν Πατρίδα καί τά πεπρωμένα αυτής, ή άγάπη πρός τήν άλή-
θειαν, τήν δικαιοσύνην, τήν Ισότητα καί εύγένειαν.

Μέσα είςπήν οίκογένειαν διδάσκεται τό παιδί νά πρσσεύχ&'-

227

τοα, ή δέ προσευχή είναι άκλόνητον στήριγμα είς τάς τρικυμίας
τοΰ βίου, και δπλον αποτελεσματικόν.

Τόν θεσμόν τής οικογένειας ό Κύριος ήμών Ίησοΰς Χρι-
στός τον εΰρεν εις τελείαν άπαθλίωσιν καί τόν ανύψωσε καί τόν
έςυγίανε καί τόν κάθηγίασεν. Έπετευχθη δέ ή άνυψωσις τής οι-
κογένειας διά τής έςυψώσεως τής γυναικός ώς συζΰγου καί ώς
μητρός.

'Ιερώτερον καί γλυκυτερον καί προσφιλέστερον δνομα δεν
υπάρχει έν τφ κόσμφ, από το ό'νομα τής Μητρός.

Ό Βίκτωρ Ουγκώ λέγει δτι«ή άπώλεια τής μητρός
είναι κακόν που παρηγορεϊται μόνον έν τφ ο ΰ-
ρανφ».

Ή μήτηρ είναι τό τελευταΐον καταφΰγιον τής άγιότητος
καί δταν έμπνέωμεν, αυτήν έπικαλοΰμεθα.

Καί δταν δ άνθρωπος καταπέση είς τήν τελευταίαν υπο-
στάθμην τής ανθρώπινης άπαθλιώσεως, ή είκών τής μητρός λάμ- \
πει Ιν τή καρδίρ: του καί τά χείλη του ψιθυρίζουν τό τρισάγι- ,
ον ό'νομα αυτής.

Έπλάσθη ή μήτηρ διά νά αγαπά καί δλη της ή ζωή είναι ·|
μία συνεχής αυταπάρνησις.

Διά τής αΰταπαρνήσεως δέ έπιτελεϊ τόν δυσχερέστατον προ- 4
ορισμόν της, δστις είναι νά άναθρέψη παιδιά ενάρετα καί ήθΐ·
κά καί υγιή. Καί είς τόν υψηλόν αυτόν προορισμόν φθάνει μό- ^
νον μέ τάς πτέρυγας τής αγάπης καί άφοσιιοσεως.

Καί αληθώς, ποιον έργον άλλο είναι Ιερώτερον, εΰγενέστε- · 5
ρον, υψηλότερον άπό τήν ηθικήν ανατροφήν των τέκνων;

Τί άλλο θά έζήλευε χριστιανή Έλληνίς, άπό τοΰ νά διευ- Ί
θυνη τήν κοινωνίαν διά τών τέκνων της·;

Φροντίσατε οίίτω μέ κάθε θυσίαν, νά άναθρέψητε τά τέκ-
να σας χριστιανικώς καί έθνοπρεπώς. Ποτίσατε αυτά μέ τό γά- .·;
λα τοΰ Ευαγγελίου καί τών Ελληνικών παραδόσεων.

Δημιουργήσατε είς τάς καρδίας των συναισθήματα πόνου '.ϊ
διά τόν πλησίον.

“Αλλά διά νά έπιτυχετε είς τόν υψιστον αυτόν ρόλον, πρέ-’^
πει νά ζήτε βίον άδιάβλητον καί νά άποφευγετε τάς βλακώδεις|
ιδέας περί χειραφετήσεως.

228

ΑΙ ΰψηλαί άλήθειαι πού θά διδάξετε είς τά τέκνο σας δεν
θά έχουν ούδεμίαν αξίαν, δταν μέ την διαγωγήν σας αποτελεί-
τε αίσχράν διάψευσιν αυτών.

Πώς δ νέος και ή νέα θά ακολουθήσουν τον ορθόν δρόμον
τής αρετής, δταν βλέπουν την μητέρα των νά άμαρτάνη καθ’ έ-
κάστην και νά διαπράττη Ικ διαμέτρου άντίθετα, από εκείνα
τά όποια συμβουλεύει;

Αί διδασκαλίαι κα'ι αί συμβουλαί τότε μόνον άφήνουν ίχνη
ανεξάλειπτα είς τήν ψυχήν τών παιδιών, τότε άποβαίνουν ωφέ-
λιμοι, τότε Ιπιδρώσιν αποτελεσματικοί;, δταν συνοδεύωνται άπό
ιήθικόν καί έμπνευσμένον παράδειγμα.

Τά τέκνα προσέχοντα τήν στάσιν τής μητρός, μιμοϋντ *ι ως
έξ ένστικτου τήν διαγωγήν της, καί ακολουθούν τον δρόμον
τού Ευαγγελίου, καί άποβαίνουν χρηστοί άνθρωποι, ένάρετοι
πολΐται, τίμιοι “Ελληνες.

Διά τον λόγον αυτόν ή μήτηρ πρέπει νά είναι είς τό έπα-
κρον ενάρετος καί νά προκαλή σεβασμόν καί εκτίμησιν.

Έλληνίδες μητέρες!

Μακράν άπό τάς ηλίθιας θεωρίας περί χειραφετήσεως, τάς
οποίας άνεκάλυψαν γύναια εξημμένα καί γεροντοκόραι άφηνιά-
σασαι!

Ακούσατε τί έγραψεν ή περιώνυμος δένί^ηέ:

«'Υπάρχουσι γυναίκες άσχολούμεναι είς
τήν πολιτικήν καί θέλουσι νά κυβερνήσωσι τό
Κράτος. Ταύτας πρέπει νά φονεύωσι δημοσίςι
δαπάνη».

Μείνατε δθεν προσηλωμένοι είς τάς παραδόσεις τάς Χρι-
στιανικά; καί Έθνικάς, ΐνα μεγαλουργήση τό έθνος μας.

Καί τελειώνω μέ τον Κυεδεαιι, δστις έλεγε:

«Δόςμοι μητέρας, ΐνα σοί δώσω μεγάλους,
πολ ίτ ας».

4 ). Πρ05 του5 διδασκάλου$

"Ελληνες διδάσκαλοι !

ΕΙσθε όργανα τής Θείας Προνοίας καί εκλήθητε άπό Αυτήν

229

νά μεταλαμπαδεύσετε τά φώτα των προηγουμένων γενεών είς
την παρούσαν και εϊς τάς έπερχομένας, ΐνα επαυξηθή δ πολιτι-
σμός και νά προκόψη τό ανθρώπινον γένος.

Νά είσθε υπερήφανοι και ευτυχείς διά τό μεγαλεΐον τής ίε-
ράς σας αποστολής.

Σεις, υπέρ τον γονέα, χαράσσετε τόν δρόμον τών γενεών,
σχεδιάζετε την Ιστορίαν και θεμελιώνετε την δόξαν — άλλά άν
δεν είσθε καθαρόαιμοι "Ελληνες, δημιουργείτε την έκμηδένι-

Εϊτε τά στοιχειώδη γράμματα διδάσκετε, είτε ανώτερα,
μορφώνετε μαθητάς, οΐτινες θά άποβοϋν αρχηγοί γενεών καί θά
διαιωνίσωσι τό αγαθόν.

Ό Μέγας “Αλέξανδρος διακηρυξας, δτι είς τόν πατέρα του
οφείλει άπλώς τό ζήν, είς δέ τόν διδάσκαλόν του τό ευ ζήν, ώμο-
λόγησεν άλήθειαν αξιομνημόνευτου, δ'σον καί αί σπουδαιότεροι
νίκαϊ του.

“Απέραντοι σειραί απογόνων, αΐτινες θά κληρονομήσωσι
τούς μυστικούς θησαυρούς τής αρετής καί παιδείας, θά εύλογώ-
σι τό όνομά σας καί θά σάς άποκαλοϋν εΰεργέτας.

Δάφναι ειρηνικών άγώνων καί τρόπαια ενδόξων νικών, θά
είναι έ'ργον ίδικόνσας.

“Αλλά γνωρίζετε καλώς καί πρέπει νά κατανοήσητε άρι-
στα, ότι γνώσεις ποικ 1 λαι καί παιδεία δαψιλής, χωρίς θρησκευ-
τικήν άγωγήν, είναι πράγμα ά'χρηστόν, άν μή επικίνδυνον.

“Άνθρωπος χωρίς θρησκευτικήν ανατροφήν, χωρίς ηθικήν,
είναι ίππος χωρίς χαλινόν. Είναι πλοϊον χωρίς κυβερνήτην καί
πυξίδα, τό όποιον κυλιέται εντός τών άγριων κυμάτων τρικυμιώ-
δους θαλάσσης, μέχρις ότου καταποθή.είςτήν άβυσσον τοϋ ωκεα-
νού.

|

ί

ί

Ή Χριστιανική θρησκεία έξασκεϊ μεγίστην επιρροήν έπί '4
τοϋ ανθρώπου - τόν διδάσκει νά σκέπτεται εΰγενώς καί νά ζή 3
έναρέτως· τόν έξυψώνει ύπεράνω τών ταπεινών απολαύσεων καί ^
τόϋ άνοίγει κόσμους πνευματικούς άρρήτου κάλλους. ·<

“Η θρησκεία ελαφρύνει τήν συνείδησιν καί φαιδρύνει τήν

μελαγχολίαν δίδει ελπίδα εις τήν καρδίαν, φώς είς τούς δφθαλ-|
μούς καί καθίστφ γλυκεΐαν τήν ζωήν.

23 °

Εμπνέει θάρρος είς τον δειλόν, δύναμιν εις τον ασθενή,
καί άφαιρεΐ τον τρόμον τοΰ τάφου.

“Ολοι οί μεγάλοι φιλόσοφοι έπίστευον καί πιστεύουν είς τον
Θεόν, καί εκήρυττον υπέρ τής Θρησκείας.

Μόνον ήμιμαθεΐς τής σήμερον καί γελοίοι δοκησίσοφοι
τολμούν νά δμιλοΰν έμπαικτικώς περί τής Χριστιανικής Θρη-
σκείας.

Αλλά την θρησκευτικήν αγωγήν θά τήν δώσητε Σείς,
“Ελληνες Διδάσκαλοι.

Διότι σείς άσκεΐτε εργον άνθρωποποιόν, καί σείς Ικλήθητε
από τήν Θείαν Πρόνοιαν, από τήν ά'πλαστον μάζαν τοΰ παι-
διού, ν’ άποκαλύψητε τον εσωτερικόν άνθρο)πον καί νά τόν έν-
δύσητε με τήν πολυτελή άλουργίδα τής καθαράς σκέψεως καί
τοΰ ήθικοΰ συνειδότος καί νά τόν όρθοποδήσητε είς τόν δρό-
μον τής ηθικής ζωής. Διότι δσα δήποτε καί άν λέγωνται άπό
νέους προφήτας τής κακής ώρας, πάντοτε θά ΰπάρχη ηθική ζωή,
καί πάντοτε θά ΰπάρχη Πίστις προς τόν Θεόν, προς τόν Ό-
ποιον θά αΐρωνται αί άγναί ψυχαί καί αί φωτεινοί διάνοιαι.

Τήν θρησκευτινήν δέ αγωγήν πρέπει νά τήν δώσετε είς
τούς τροφίμους σας λίαν εγκαίρως, ώστε νά χαραχθή είς τό πνεΰ-
μά των καί τήν καρδίαν των κατά τρόπον άνεξίτηλον.

Σείς, “Ελληνες Διδάσκαλοι, Ικλήθητε νά δώσετε είς τήν
οικογένειαν φιλόστοργον μέλος, είς τόν πλησίον φίλον πιστόν,
καί είς τήν κοινωνίαν ευεργέτην.

Συναισθάνεσθε μετά προσοχής τάς εΰθύνας σας;

“Αν δεν έμφορήσθε άπό άκλόνητον πίστιν προς τόν Θεόν,
άπό άπειρον αγάπην προς τήν Πατρίδα καί άπό άκένωτον
στοργήν προς τήν οικογένειαν, τότε θά άποτΰχετε εις τήν άνα-
τρι-φήν τών Έλληνοπαίδων, τό δέ εργον σας άπό θειον, θά έκ-
πέση είς τήν· τάξιν τών χειρωνακτικών, χάριν άπλοΰ ψωμισμοΰ.

Καί ή Τστορία τότε θά έχη τό δικαίωμα νά ρίψη έναντίον
σας τόν λίθον τοΰ άναθέματος καί νά σάς δώση τόν άτιμωτι-
κόν τίτλον τοΰ μητραλοίου.

Τόν θρίαμβον τοΰ 1912 καί τό πάμφωτον μεγαλούργημα
τής Αλβανίας τό έδημιούργησαν οί δημοδιδάσκαλοι.

Αλλά καί σείς άσφαλώς κεντρίζεσθε άπό τήν φιλοτιμίαν,

231

νά τούς ύπερβήτε εις τον ειρηνικόν αγώνα, κηρύττοντες τάς
χριστιανικός αλήθειας, καί έπιμένοντες επί τών εθνικών παρα-
δόσεων.

Τοιουτοτρόπως, αί σκιαί τών μεγάλων Διδασκάλων τοϋ Γέ-
νους θά σάς ευλογούν καί ή Πατρίς θά σάς εύγνωμονή.

5). Πρό5 τού5 μαδπτά5

Αγαπητοί μαθηταί.

Σήμερον εις τά διδακτήρια τοϋ Κράτους μορφώνεσθε ή
έκπαιδεύεσθε παρά καθηγητών καί διδασκάλων.

Αλλά όταν λέγωμεν μόρφωσιν ή παιδείαν, δέν
εννοοΰμεν απλώς τήν μάθησιν τών γραμμάτων, αλλά έννοοϋ-
μεν καί τήν άπόκτησιν άλλων αρετών. Τούτέστιν εννοοΰμεν τήν
καλήν ανατροφήν, τήν πειθαρχίαν τοϋ πνεύματος, τον σχημα-
τισμόν αρχών, τήν διάπλασιν τής καρδίας καί τήν δημιουργίαν
ήθικοΰ χαρακτήρος.

Διότι 6 άνθρωπος δ οποίος έμαθε μόνον γράμματα, χωρίς
νά άποκτήση άγωγήν καί πειθαρχίαν τής διανοίας, χωρίς νά σχη-
ματίση άρχάς καί χαρακτήρα, χωρίς νά άποκτήση καλούς τρόπους
καί χωρίς νά μόρφωση τήν καρδίαν, δέν δϋναται νά δνομασθή
μορφωμένος.

Τά γράμματα μόνα των δέν είναι ικανά νά κάμουν τον άν-
θρωπον καλλίτερο ν, ήθικώτερον, ευτυχέστερο V τουναντίον μά-
λιστα όταν λείψη από αύτά ή αρετή τον κάνουν δυστυχέστε-
ρον.

Γνωρίζετε καλώς, δτι σεις είσθε ή άγαπημένη τάξις τοϋ
Κυρίου ήμών Ίησοΰ Χριστού.

Μάς πληροφορεί περί τής προτιμήσεως ταύτης αύτό τοΰτο
τό ϊερόν Εύαγγέλιον, τό όποιον μάς λέγει δτι δ Κύριος σάς ά-
νέβασεν εις θρόνον, σάς έφόρεσε χρυσοΰν στέμμα καί σάς είσή-
γαγεν είς τήν Βασιλείαν Του.

"Οταν έκήρυττεν είς τήν λίμνην τής Γενησαρέτ καί έπλη-
σίασαν μητέρες με τά παιδία ΐνα εύλογηθοϋν παρ’ Αύτοΰ, οί
Απόστολοι τά ήμπόδιζον. Τότε εΐπεν δ Κύριός μας : «"Αφετε.

τά παιδία έλθεΐν πρός με - αυτών γάρ εστίν ή Βασιλεία των
[Ουρανών».

! ■ Εϊς άλλην περίστασιν, μάς πληροφορεί τό Ιερόν Εύαγγέλι-
ον, οί Απόστολοι συνεζήτουν ποιοι θά εϊσέλθουν πρώτοι εϊς
τήν Βασιλείαν τοΰ Θεοϋ. Ό Κύριος τότε καλέσας ενα παιδίον,
τό εστησεν εν τφ μέσφ τών Αποστόλων και είπε προς αυτούς ;

! « ν Αν μή στραφήτε καί γένησθε ως τα παιδία, ού μή εϊσέλθετε
εις τήν Βασιλείαν τών Ουρανών,».

! Καί άλλοτε είπε προς τούς μαθητάς Του: «ό δεχόμενος
εν παιδίον εν τφ δνόματί μου, εμέ δέχεται».

Κατά δέ τήν Βαϊφόρον ήμέραν, παϊδες έσειον κλάδους φοι-
νίκων και έ’ψαλλον «ωσαννά, ευλογημένος δ Ερχόμενος, εν όνόμα-
τι Κυρίου».

! Κατόπιν αυτών εννοείτε, δτι εϊσθε υποχρεωμένοι να γίνε-
τε ενάρετοι χριστιανοί καί φιλοπάτριδες "Ελληνες.

- Καί θά γίνετε ηθικοί καί ενάρετοι, άν προσέχετε έξαιρετι-
? κώ; τά θρησκευτικά μαθήματα, άν μελετάτε καθ’ έκάστην τό
I Εύαγγέλιον, τό οποίον πρέπει νά γίνη δ αχώριστος σύντροφός
σας, άν . φοιτάτε τακτικώς καί ανελλιπώς εις τό Κατηχητικόν
' ΣχολεΤον.

ί ι . Επιθυμώ νά μάθετε, δτι τά Κατηχητικά Σχολεία εφερον
; εϊς τήν πατρίδα μας τήν θρησκευτικήν καί ήθικήν άνθησιν, ή-
I τις αποτελεί τον μόνον καί άληθινόν πολιτισμόν.

| Θά γίνετε δέ φλογεροί πατριώται, δταν γνωρίσετε κατά
[ βάθος τό Πάνθεον τών Ελληνικών ιστορικών προσώπων, καί
[ δταν τά ιστορικά αυτά πρόσωπα γίνουν πρότυπα διά τήν έθνι-
[ κήν σας ζωήν.

Γνωρίζετε καί διδάσκεσθε, δτι οί πρόγονοί σας αρχαίοι
• "Ελληνες, υπήρξαν τόσον φιλοπάτριδες, ώστε τήν Ιδέαν τής Έ-
I" λευθερίας τήν έθεοποίησαν εϊς τό πρόσωπον τοΰ Ελευθε-
ρίου Δ ιός.

Προς τιμήν τής ελευθερίας ίδρυσαν τά Έλευθέρι-α,
ή δέ λέξις έλευθερία γεμίζει δλα τά συγγράμματα τών άρχαίων
ποιητών φιλοσόφων.

— Πώς ύστερα από αυτά, σεις θά δεχθήτε νά χάση ή Πα-
τρίς. μας τήν ελευθερίαν της . καί νά γίνωμεν δούλοι; .

?33

— Πώς θά λησμονήσητε, δη ή Ιδέα τής ελευθερίας Απη-
σχόλησε τήν Αρχαίαν τέχνην και παρήγαγε τήν Νίκην τής
Δήλου, τήν Νίκην τοΰ Παιωνίου, τον Ναόν τής
Άπτέρου Νίκης;

— Και δεν σάς συγκινοΰν, αγαπητοί μαθηταί, οί μοναδι-
κοί ήρωϊσμοί τοΰ 1821, πού συνεκίνησαν δλόκληρον τήν Ανθρω-
πότητα;

— Καί ξεχώνετε, δτι Σούλι, Μεσολόγγι καί Άρκάδι, ούδεμία
άλλη Ιστορία δυναται νά παρουσίαση, καί ούδείς άλλος λαός
νά επίδειξη;

— Τό περίλαμπρον 1912 δεν έκαμε τήν πατρίδα μας Κρά-
τος Ισχυρόν καί ένδοξον, καί τό φωτεινόν μεγαλοΰργημα τής
Αλβανίας δεν έγινε φάρος, πού θά φωτίζη, εφ’ οσον ζή δ κόσ-
μος, τά μεγάλα έθνη, πώς νά άγωνίζωνται διά τήν ελευθερίαν
των ;

— Σάς συνιστώ νά έχετε πίστιν πρόν τον Θεόν, Αγάπην
προς τήν Πατρίδα, στοργήν προς τήν οικογένειαν.

— Νά αΐσθάνεσθε Αποστροφήν καί βδελυγμίαν προς τάς
θεωρίας τοΰ Κομμουνισμού καί νά περιφρονήτε κάθε βιβλίον του·

— Νά παρακολουθήτε μέ Αφοσίωσιν τά μαθήματά σας, νά -
σέβεσθε τούς διδασκάλους καί τούς γονείς σας, νά τιμάτε τούς
ξένους, νά περιποιήσθε τον διαβάτην, νά περιθάλπετε τον πτω-

Χόν. V , V

Μέ τά μέλη τής οικογένειας σας νά συνδέεσθε Αρρήκτως με
αισθήματα στοργής καί Αφοσιώσεως καί ή ζωή σας καί εις τόν
οίκον καί εις τήν κοινωνίαν, νά ήναι απλή, αυστηρά καί ολι-
γαρκής.

Κατ’ αυτόν τόν τρόπον, σύν Θεφ 'Αγίφ, θά πραγματο-
ποιήσετε τόν προορισμόν σας, δστις είναι, νά εύαρεστήσητε
τόν Θεόν, νά δοξάσητε τήν Πατρίδα καί νά φανήτε βοηθοί καί
προστάται τών συνανθρώπων σας.

' ' Ί

6). Πρό$ τΐιν νεότητα

. Ελληνική νεότης !

Είσαι προνομιούχος, Αλλά φέρεις καί βαρυτάτας εύθύνας.

Προνομιούχος μέν, διότι διατρέχεις τό εαρ τής ζωής σου
πα'ι ανοίγεται Ιμπρός σου στίβος εΰρυτάτων έπιδιώξεων, βεβαρη-
μένη δέ μέ εύθόνας, διότι φέρεις τήν άτίμητον κληρονομιάν εν-
δόξων προγόνων.

Και προς σέ στρέφονται αί έλπίδες τοϋ "Εθνους καί επί
σου ή Ελληνική κοινωνία στηρίζει τήν ύπαρξίν της, ΐνα προχω-
ρήση εϊς τόν μοιρόγραπτον δρόμον της.

Και πολύ δικαίως. Διότι άπ’ αρχαιότατων χρόνων οί διά-
φοροι λαο'ι πρός τήν νεότητα άπέβλεψαν καί δι’ αυτήν έδημιούρ-
γησαν θρύλους.

Ή αρχαία Σπάρτη Ιλάμβανε φροντίδα διά τήν νεότητα
λίαν έγκαίρως καί εϊς τά διάφορα στάδια αντηχεί ή φωνή τών'
νέων ως ύμνος πρός τήν δόξαν τής πόλεως.

ΕΙς τάς Ακαδημίας των άρχαίων Αθηνών έγινετο ή μεγά-
λη προσπάθεια Ϊνα ή νεότης βαδίση πρός τάς παραδόσεις τοϋ
’Άστεως.

Και σήμερον δλοι οί λαοί τήν νεότητα προσέχουν, ΐνα γίνη
αθλητική καϊά τό σώμα και ρωμαλέα κατά τόν νοϋν.

Ή πατρίς μας, ή γλυκυτάτη Ελλάς, τίποτε δεν παραλείπει
διά νά σέ μόρφωση καί σέ καταστήση άξίαν τής κληρονομιάς
τοϋ παρελθόντος και τών έλπίδων τοϋ μέλλοντος.

Αλλά πρέπει καί μόνη σου νά καταβάλης προσπάθειας
συστηματικός, διά νά άναπτύξης τήν ζωτικότητά σου καί παρου-
σιάσης δραστηριότητα δημιουργικήν. Χρειάζεται δθεν νά προ-
σέξης μερικάς συστάσεις, αί δποΐαι θά άποτελέσουν τήν άσπίδα
κατά πάσης διαφθοράς σου. Καί

1) Θά προσέξης τόν έαυτόν σου. Πιθανόν νά 6χης πνευματι-
κόν πολιτισμόν, τούτέστι νά δύνασαι νά συζητήσης, νά άναπτύ-
ξης θεωρίας περί κοινωνίας καί θρησκείας, άλλά ύλικόν πολιτισμόν
έχεις πολύ μικρόν. Διότι δέν γνωρίζεις σπουδαία πράγματα περί
καθαριότητος, δέν γνωρίζεις πώς νά τρέφεσαι, πώς νά άποφεύγης
τήν ύπερκόπωσιν, πώς νά κοιμάσαι φυσιολογικώς. Τουναντίον κα-
ταπονείσαι, ξενυχτάς, φοιτάς είς πολυσύχναστα καί μολυσμένα κέν-
τρα, παραδίδεσαι είς τήν οίνοποσίαν καί έκτίθεσαι είς τάς καιρικάς
μεταβολάς.

Κατόπιν αύτών δέν δύνασαι νά είσαι ούτε εύρωστος, ούτε ρω-
μαλέα.

Άφ' οδ προσέξης αύτά, θά στρέψης τήν προσοχήν σου είς
τήν ήθικήν σου ύγείαν. Όφείλεις νά είσαι τιμία καί τήν ύπόληψίν
σου θά τήν θεωρής ώς τό σπουδαιότερον κεφάλαιον τής ζωής σου.
Πρέπει νά τηρής τάς ύποσχέσεις σου, νά σέβεσαι τούς πρεσβυτέ-
ρους καί νά προστατεύης τούς άδυνάτους.

Διαρκώς θά βελτιώνεσαι ήθικώς καί θά έχης ύπ’ δψιν σου τό
έλληνικώτατον «Αίέν άριστεύειν».

2) θά προσέξης τήν οίκογένειάν οου, διά τήν όποιαν έχεις βα-
ρυτάτα ήθικάς ύποχρεώσεις.

θά εύγνωμονής τούς γονείς σου, θά περιποιήσαι αύτούς, θά
συντρέχης τούς άδελφούς σου καί θά άποκαταστήσης τάς άδελφάς
σου. θά φέρης τήν οίκογένειάν σου είς σχέσιν μέ άλλας ήθικάς οί-
κογενείας, τών όποίων θά σέβεσαι τήν τιμήν καί έν τή διανοία
άκόμη.

3) Νά προσέξης τήν πατρίδα σου, τήν αίωνίαν Ελλάδα.

Γ νωρίζεις καλώς ποία έννοια ΰπάρχει είς τήν λέξιν Π « τ ρ ί {.

Προσθέτομεν δμώς, δτι ή ένότης τήν όποίαν δημιουργοΟν κοι-
ναί περιπέτειαι, κοινά κατορθώματα, κοινά παθήματα καθαγιαζό-
μενα άπό κοινά δάκρυα, ή ένότης είς τήν άμοιβαίαν βοήθειαν καί
συνδρομήν. Ιδού ή Πατρίς.

Ή Πατρίς σου παρέχει τό ώραιότερον άπό τά έπίγεια άγαθά,
τήν έλευθερίαν, άνευ τής όποίας ό άνθρωπος χάνει τάς άνατάσεις
τής ψυχής του καί ό βίος του. γίνεται αύτόχρημα ζωώδης.

Ή Πατρίς σοΰ παρέχει τό άγαθόν νά λατρεύης έλευθέρως τόν
άληθινόν θεόν, νά όμιλής τήν ώραίαν γλώσσαν σου καί νά έχης ά-
πέραντον έλευθερίαν σκέψεως.

Ή Πατρίς μας δμως κατά τά τελευταία έτη χειμάζεται. Καί
χειμάζεται δεινώς άπό άπροκάλυπτον έσωτερικόν έχθρόν, τόν Κ · μ-

μουνιαμόν.

Ό Κομμουνισμός δμως είναι θεωρία καθαρώς ύλιστική, άπο-
τελοΰσα τήν μεγαλυτέραν πλάνην τοϋ αίώνος μας.

Είναι κοσμοθεωρία «θεΐστική, ζητοΟσα νά γυμνώση τήν άν-
θρωπίνην ψυχήν άπό δ, τι ώραΐον, έύγενές καί άνώτερον τής έχάρι-
σεν ό θεός.

Καί προσπαθεί ό Κομμουνισμός νά σέ πείση, φίλη νεότης, ν'
άπαρνηθής τήν άθάνατον καί πανωραίαν Ελλάδα καί νά στραφής
πρός μίαν ξένην πατρίδα, ένιαίαν δι’ δλα τά έθνη.

Πρός πάντα σάτυρον, δστις θά σοΟ προτείνή αύτά, δέν έχεις
παρά νά τόν έμπτύσης κατά πρόσωπον καί νά στρέψης τά νώτα.

4) Νά προσέξης τήν δημοσίαν συνείδησιν ή τήν . κοινήν γνώ-
μην, άν Θέλης νά μή δοκιμάσης πολλάς πικρίας.

Ή κοινή γνώμη κατά μέγα μέρος κρίνει έσφαλμένως, άλλ*
άύτό είναι άλλο ζήτημα· τό άληθές είναι δτι αυτή βαρύνει έπί τής

σταδιοδρομίας σου.

Φρόντισε λοιπόν νά είσαι άκατάγνωστός καί Αδιάβλητος ήόι-
κώς, νά είσαι φρόνιμος, ταπεινή, άλτρουϊστική, άκεραία, φιλάνθρω-
πος, πονετική καί άνεκτική, καί τότε εύχερώς θά προχωρήσης εις
τήν σταδιοδρομίαν σου.

Συμβαίνει συχνά, καί μάλιστα εις τήν Ελληνικήν κοινωνίαν,
άνθρωποι χωρίς καμμίαν Αξίαν, νά καταλαμβάνουν ύψηλά Αξιώματα.
ΤοΟτο μή σέ έκπλήττει. Αύτοί είναι οί έπιτήδειοι, οί 'άρριβίσται, οι
τυχάρπαστοι, οί εύτελεϊς κόλακες πού έπιπλέουν εις κάθε κατάστα-
σιν, καί είς κάθε περίστασιν.

ΟΙ άνθρωποι αύτοί λάμπουν έξωτερικώς, καί έξαπατοϋν τούς
Αφελείς. Άλλή ή κοινή γνώμη έν τφ συνόλω της, ούδεμίαν έχει
πρός αύτούς έκτίμησιν, καί μόλις Απαλλαγούν τής δημοσίας ύπη-
ρεσίας των, καί άποβάλουν τό. Αξίωμα, καταρρέουν κυριολεκτικός
καί καθίστανται ράκη ήθικά.

Επαληθεύει δι' αύτούς ό μΟθος του δνου μέ τήν Λεοντήν.

Σύ θά σταδιοδρομήσης μέ Αληθή κριτήρια καί μέ άκλόνητα
ήθικά αισθητήρια, διά νά δύνασαι καί είς δυσκόλους χρόνους νά
παρουσιάζης τήν άξίαν σου, έπειδή, κατά τόν Μένανδρον, «Αγει
προς φως τήν αλήθειαν ό χρόνος».

5) Νά είσαι έγκρατής.

Ή έγκράτεια είναι ή μεγίστη τών άρετών, λέγει ό Κάτων.

ΟΟτε παιδεία, ούτε έργασία, οδτε οίαδήποτε άλλη άρετή δύ-
ναται νά έξασφαλίση τήν έπιτυχίαν καί τήν εότυχίαν εις τόν άν-
θρωπον χωρίς τήν θεμελιώδη αύτήν άρετήν.

Ή έγκράτεια, κατά τόν Κικέρωνα, συνίσταται είς τόν μέτρια-
σμόν τών έπιθυμιών, ώς ύπαγορεύει ή λογική. Κατά τόν Άριστο-
τέλην, κρατεί τόν μέσον δρον εις τάς ήδονάς του σώματος.

Καί γενικώτερον πάσα ύπερβολή εις τό σοφόν ρητόν «Μηδέν
Αγαν» είναι παράβασις τής έγκρατείας, καί· έχει ώς Αποτέλεσμα
τόν κλονισμδν.τής ύγείας, τήν βλάβην τών αισθήσεων καί τήν ύπο-
δούλωσιν τής θελήσεως τοϋ Ανθρώπου.

*Η έγκράτεια είναι μήτηρ τής ύγείας καί τής αιωνίου νεότη-
τος· διατηρεί ύγιές τό πνεύμα, ύψηλόν τό φρόνημα, άκατάβλητον
τήν θέλησιν, ίσχυράν τήν Αγωνιστικότητα.

Ή έγκράτεια προφυλάσσει τόν άνθρωπον Από τήν πενίαν, καί
τήν οικογένειαν άπό τήν έξαθλίωσιν.

Μέ τήν έγκράτειαν ό άνθρωπος διακρίνεται τών ζώων, διότι
ή ψυχή έπιβάλλεται έπί τών αισθήσεων καί χαλιναγωγεί τήν
■ σάρκα.

"Η έγκράτεια δίδει δύναμιν είς τό σώμα, φαιδρότητα εις τό
πρόσωπον, ,έπιβολήν είς τό πνεύμα, καί εύγένειαν είς τήν καρδίαν.

Ιδία, φίλη Νεότης, θά προσέξης τάς σαρκικάς άταξίάς.

«37

Πάσα σχέσις Σαρκική έκτός του γάμου είναι άνηθικότης καί
άποκτήνωσις. Έπ' ούδενί λόγω νά παρασυρθής άπό τή μοντέρνα
ψευτοθεωρία τοΰ ΡΥβιιά, ητις είναι βλακώδης, άμα δέ καί κακοή-
θης. ΟΟτε Ιατρούς, όπαδούς τής θεωρίας αύτής νά άκούσης, διότι
οί ιατροί αύτοί ή είναι άγράμματοι, άνεπιστήμονες καί κομπο-
γιαννΐται, ή παραδέχονται τήν θεωρίαν αύτήν διά νά συμβιβα-
σθοΰν μέ τήν συνείδησίν των δι' δσα αίσχη έπετέλεσαν,

Ή Αγία Γραφή, ή Ιστορία, ή Φιλοσοφία, ή άληθής Ιατρική,
έντελώς διαφορετικά κηρύττουν.

Καί κηρύττουν, ώστε νά άκούη όλόκληρος ή ύδρόγειος σφαί-
ρα, δ τι ό άρχαΐος κόσμος κατεστράφη, έπειδή ή νεότης του καί
αί ήγοόμεναι τάξεις τής κοινωνίας του, εΐχον ριφθή άκράτητοι είς
τά άφροδίσια. "Οτι ή άρχαία Βαβυλών καί ή Νινευή έξηφανίσθη-
σαν άπό προσώπου τής γής, διότι έκαλλιέργουν τήν άκολασίαν
καί τήν κραιπάλην είς τά σαρκικά καί τήν αίσχρότητα είς τάς γε-
νετησίους σχέσεις των.

Φίλη ΝεότηςΙ

Κρούω τόν κώδωνα τοΰ κινδύνου διά τήν Οπαρξίν σου, καί σέ
καλώ είς τάς έπάλξεις τής έγκρατείας καί τής αύστηρότητος τώ ν
ήθών.

Ό Υοαη? λέγει : «Ό θάνατος μεταχειρίζεται ώς βοηθόν του
τήν ήδονήν, διά νά θερίση μυριάδας άνθρώπων».

7). Πρό$ τού 5 έργοδότα*

"Ελληνες έργοδόται !

"Ελληνες κεφαλαιοκράται !

"Εχετε ίδιάζουσαν Όέσιν απέναντι των εργατών τήν θέσιν
τοΰ πατρός και προστάτου και οχι τήν θέσιν τοΰ τυράννου και
τοΰ έκμεταλλευτοΰ.

Οί εργάτάι είναι τά νεΰρα τής έπιχειρήσεώς σας καί άνευ
αυτών, οί όποιοι δημιουργούν και παράγουν, σείς, ό εγκέφαλος, }
παραμένετε με μίαν απλήν επιθυμίαν και τίποτε περισσότερον. ~ί·

"Εχετε ύποχρέωσιν απέναντι τοΰ Θεοΰ, νά τούς τιμάτε ώς *
μέλη . τής . οικογένειας σας καί νά τούς αμείβετε πλουσιοπάρο-
χα. Καί ακόμη περισσότερον, νά τοϊς · παρέχετε πάσαν συνδρο-
μήν, ώστε οί καλλίτεροι έξ αυτών νά γίνουν καί επιχείρημα- ;
τίαι. . ' -

^Λησμονείτε τά ανεξήγητα τών βουλών τοΰ Θεοΰ;

Τούτέσπ, πόσοι εργοδόται εξέπεσαν είς έσχάτην άπα-
θλίωσιν και πόσοι έργάται έγιναν άφεντάδες;

Λησμονείτε τι είπεν δ σοφός Σόλων πρός τον βαθύπλου-
τον Κροΐσον, τού δποίου τά παλάτια ήσαν άπό καθαρόν χρυ-
σόν ;

Νά, τι είπε : «Μ η δ έ ν α προ τοΰ τέλους μακάριζε».

Καί δ Δημοσθένης, δ μέγιστος ρήτωρ δλων τών αΙώνων
και διάσημος ηθικολόγος, είπε τά έξης: «Ό χρόνος αεί ρέ-
ων, άλλοτ’άλλως, τά τών θνητών άνέλκει καί
καθέλκει».

Πρέπει δθεν καί επιβάλλεται νά άλλάξετε τακτικήν καί σύ-
στημα άπέναντι τών εργατών, διά νά συντελήτε είς τήν προκο-
πήν τής κοινωνίας καί διά νά έχετε γαλήνην συνειδήσεως.

Διότι μόνον εϊς τήν ηρεμίαν τής συνειδήσεως υπάρχει ευτυ-
χία καί δχι εϊς τό πολύ χρήμα.

Οί άνθρωποι τής σημερινής έποχής ζητούν χρήματα καί μό-
νον χρήματα, είς τά δποΐα είναι ίκανοί νά υποτάξουν τήν ή- '
θικήν.

Ή μανία τού χρήματος είναι ή μεγαλυτέρα ασθένεια τής
γενεάς μας. "Ολοι ζητούν νά θησαυρίσουν διά μιας, νά άρπά-
σουν χρήματα, νά άφήσουν εϊς τούς κληρονόμους χρήματα.

Εντεύθεν καί ή αδικία ήτις γίγεται είς τούς εργάτας με
τά γλίσχρα ήμερομίσθια καί τάς ευτελείς άμοιβάς, αΐτινες δέν
επαρκούν ούτε είς τάς στοιχειώδεις άνάγκας τών οίκογβνειών
των.

"Αν έπληρώνετε πολύ καλά τούς έργάτας, δν εΐχετε
προς αυτούς είλικρινή άγάπην καί αληθινήν στοργήν, ποτέ δέν
θά έσκέπτοντο νά γίνουν κομμουνισταί διά νά σάς λεηλατήσουν
καί σά& ανατρέψουν.

"Ωστε, σείς εΐσθε οί μεγαλύτεροι ΰποστηρικταί τοΰ κομμου-
νισμού, παρ’ δσον αν φωνάζετε, δτι εΐσθε έθνικόφρονες καί χρι-
σ τιανθί.

Τοιούτους χριστιανούς δέν τούς θέλει δ Κύριος ήμών ’Ιη-
σ οϋς Χριστός, "Οστις παρήγγειλεν : «δέχων δύο χιτώνας,
ι δ ότω τφ μή έχο ντι».

Καί σεις δέν έχετε δύο χιτώνας μόνον, άλλ’ δλόκληρον ίμα-

τιοθήκην με πολλά κοστούμια διά κάθε Ιποχήν,- έχετε μέγαρα,
αυτοκίνητα και κινεΐσθε προς θέρετρα και λουτρά μέ πάσαν ά'- ,

νεσιν, έν ώ δ εργάτης δεν έχει κινίνο γιά τό παιδί του.

Και τίθεται σκληρότατον τό ερώτημα :

Τί τά θέλετε τά πολλά χρήματα, δταν οί εργάται σας κα-

..κοδαιμονοΰν;

Άναμφισβητήτως τό δλίγον χρήμα συντελεί είς την ευτυ-
χίαν τοϋ ανθρώπου καί ή επιθυμία τοϋ ολίγου χρήματος είναι
εΰγενής επιθυμία, δταν ό έπιθυμών αυτό, τό επιδιώκει διά θεμι-
τών μέσων καί μέ σκοπόν νά κάμη καλήν χρήσιν αΰτοΰ.

Και δχι μόνον είναι εΰγενής έπιθυμία, άλλ 3 είναι καθήκον .
παντός ανθρώπου, νά προσπαθή μέ κάθε ήθικόν μέσον και τι-
μίάν εργασία/ νά κάμη χρήματα, πρώτον μέν διά τήν θερα- ;;
πείας των ιδίων του αναγκών και -τής οϊκογενείας αΰτοΰ καί
δεύτερον διά τήν εκπλήρωσιν άλλων καθηκόντων, τά οποία έχει
δ καθένας άπέναντι τής κοινωνίας καί τής πολιτείας, τής δποίας
άποτελεΐ μέλος. 4

Αλλά πέραν αΰτοΰ τοΰ σημείου ανοίγεται ή άβυσσος καί %
ή καταστροφή. Ή περαιτέρω προσπάθεια νύκτα — μέρα καί ή ||
δίψα τοΰ κέρδους ή άσβεστος, άποτελοΰν μανίαν ή οποία φέρει
τούς ανθρώπους είς πειρασμούς καί παγίδας, εϊς σκοτεινάς καί |
αμαρτωλάς έπιθυμίας καί βυθίζει τον άνθρωπον εις πνευματι- ο
κόν δλεθρον. |

Ακόμη δέ, κλονίζει τό νευρικόν σύστημα καί οδηγεί εϊς τόί3
φρενοκομεϊον ! -Μ

Ή έπισώρευσις λοιπόν χρήματος δέν είναι καν πλούτος, άλ- ΐ
λά πενία καί μάλιστα τής χειροτέρας μορφής, διότι έπιφέρεί'Ι

πνευματικήν λιμοκτονίαν καί ήθικήν γυμνότητα, άφαιρεϊ τήν’1

εΰτυχίαν καί ζωτικότητα τοΰ σώματος καί καθιστά τούς " κατό-3
χους του ναυάγια καί ερείπια.

Ό “Απόστολος Παΰλος γράφει έν τή Α' πρός Τιμόθεον έπι-3
στολή του: «*Έστι δέ πλουτισμός μέγας, ή εΰσέβεια μετ’ αύταρ^ί
κείας».,

•Βεβαιωθήτε λοιπόν, δτι τήν εΰτυχίαν δέν θά τήν εΰρητεί
εϊς τό πολύ χρήμα, ούτε εϊς τήν ίκανοποίησιν τών δρμών σας.·^|
Ή Αγία Γ ραφή καί ή ιστορία αναφέρουν πλεΐστα δσα πα·^

ραδείγματα άνθρώπων, πού απέκτησαν άφΰονον χρήμα καί, ε-
μάζευσαν άμυθήτους θησαυρούς· πού Ικτισαν ανάκτορα πολυ-
τελή και δβαλον μέσα παν δ,τι ή καρδία των έπεθύμησε* παν δ, τι
ήδύνατο τό χρήμα νά άγοράση' ο! όποιοι έδοκίμασαν δλας τάς
απολαύσεις καί τάς ήδονάς τάς δποίας μπορεί νά δώση τό χρή-
μα, και δμως δέν κατώρθωσαν νά εύρουν τήν ευτυχίαν.

ΟύδεΙς πλούσιος εύρε τήν ευτυχίαν εις τό χρήμα κ«1 ούδεις
ποτέ άποθνήσκων, ϊκαμε τοιαύτην έξομολόγησιν.

"Ανοίξατε δθεν τήν καρδίαν σας και τό πορτοφόλιόν σας
πρός τούς Ιργάτας σας πρώτον, κα'ι πρός τούς έχοντας άνάγκην
κατόπιν.

Έπΐ τοΰ σημείου τούτου λέγει δ "Ιερός 'Υμνψδός:

«Πλούσιοι, δσοι τόν πλούτον αυτόν §ν χερσι
πενήτων έναποτ ίθε’νται ».

Καί ή σοφία τοΰ Θεού παραγγέλλει :

«Πλούσιος άνήρ, ό έλεών δλην τήν ήμέραν».

Έργοδόται και πλούσιοι!

Πώς μπορείτε νά άναπαύεσθε, δταν ό εργάτης σας ΰπο-
*έρει; , , ,

Πώς μπορείτε μέ τήν οίκογένειάν σας νά τρέφεσθε πολυ-
τελώς καί νά πίνετε άναψυκτικά, δταν δ εργάτης λυώνει είς τό
κάμα, και πίνει νερό ζεστό;

Μή δεν εΐμεθα άδελφοί ;

"Η, μή τά πλούτη τά εύρήκατε χωρίς συνδρομήν άλλων;

Ή μή πιστεύετε, δτι εδώ θά ζήσετε αΙωνίως, ή θά σάς πα-
ρακολουθήσουν είς τό μνήμα;

Συμμορφωθήτε μέ τάς έντολάς τοΰ Θεοϋ, και μέ τάς ά-
νάγκας τής Κοινωνίας, και άπ* έδώ και πέρα.

1) Νά πληρώνετε άφειδώς τούς Ιργάτας σας.

2) . Νά τούς υποστηρίζετε ώς μέλη τής οίκογενείας σας και
νά εΐσθε άνεκτικοι είς τάς άδυναμίας των.

3) Νά τούς διδάξετε τά ^στοιχειώδη καθήκοντά των πρός
Τον Θεόν, τήν Πατρίδα, τήν Οίκογένειάν, τήν Κοινωνίαν και νά
Τούς άποτρέπετε από βαρύτατα ελαττώματα, δπως ή ούζοπο-
σία, ή χαρτοπαιξία και τό ξενύχτι.

4) Νά άνακουφίσετε τήν κοινωνικήν δυστυχίαν μέ τήν φι-
λανθρωπίαν τοΰ πλούτου σας.

1 4 Ή Μαύρη ΒΙθλος ΤοΟ ΕΑΜ 24 τ ~

5) Τό μεγάλο ποσοστόν^τών κερδών*.σας πρέπει νά τό λαμ-
βάνουν οί έργάται.

6) Νά γίνετε λιτοί, άπλοι και Ιγκρατεϊς, και νά άποβάλε-
τε κάθε πλεονεκτικήν διάθεσιν εις βάρος των Ιργατών και τής
λοιπής Κοινωνίας.

7) Νά ένθυμήσθε κάθε ήμέραν τήν παραβολήν του άφρο-
νος πλουσίου. Έκεϊ δ άνόητός πλούσιος, δστίς εσκέπτετο μόνον
τδν εαυτόν του, τά αγαθά του και τάς δρέξεις του, ήκουσεν αί-
φνιδίως τήν φωνήν τοΰ Αγγέλου λέγουσαν : « "Αφρον, άφρον ,
τούτη τή νυκτί ζητοϋσι τήν ψυχήν σου άπό σοϋ* δ δέ ήτοίμα-
σας, τίνι εσται»;

Ή σκέψις τοΰ θανάτου είναι σωτήριον φάρμακον καί δρα-
στικόν. Κατευνάζει τήν σάρκα, απαλύνει τάς οξύτητας, σβύνει
τήν μνησικακίαν, άπομακρύνει τον φθόνον καί καλλιεργεί τήν
άγάπην, τήν αύτάρκειαν καί τήν καλωσύνην.

8) Πρό5 τού5 έργάτα5

Έλληνες Έργάται !

Ή έργασία είναι καθήκον, κάθε ανθρώπου καί άποτελεΐ εν ■
μέρος τοΰ σκοποΰ τής ζωής μας. Κάθε άνθρωπος πρέπει νά έρ- ^
γάζεται, είτε μέ τδ πνεΰμά του, είτε μέ τά χέρια του, καί άρι-
στον θά είναι νά εργάζεται καί μέ τά δύο.

"Οποιος εργάζεται μέ τό πνεΰμά του, συντελεί είς τήν δη- 3
μιουργίαν τοΰ πνευματικοΰ πολιτισμοΰ, καί δ εργαζόμενος μέ
τό σώμά του δημιουργεί τον υλικόν πολιτισμόν.

Καί οί δύο αυτοί πολιτισμοί άλληλοσυμπληρώνονται καί
δδηγοΰν τον άνθρωπον είς τον υψηλόν προορισμόν τόυ, οί έρ-
γάται δέ καί των δύο αυτών πολιτισμών, είναι ά'ξιοι πάσής τι-
μής, αγάπης, ύποστηρίξεως καί ευγνωμοσύνης.

Σεις είσθε έργάται ' τοΰ ύλικοΰ πολιτισμοΰ, δστίς είναι
σπουδαιότατος, επειδή θεραπεύει άμεσώτατα τάς άνάγκας μας.

ΕΙσθε έργάται τοΰ πρακτικοΰ πολιτισμοΰ, είς τον όποιον,
ως είς άκλόνητον βράχον, στηρίζεται δ ήθικός πολιτισμός. '

Ή εργασία δέν είναι μόνον ανάγκη, «λλ* είναι καί δια-

σκέόασις, είναι εύχαρίστήσις, είναι τιμή, δόξα καί Αθανασία.

Νά είσθε υπερήφανοι, διότι κάθε τι πού υπάρχει είς τον
κόσμον υψηλόν και μέγα ( είναι αποτέλεσμα τής Ιργασίας.

Ή Ιργασία δίδει ζωήν, εΰχαρίστησιν, γαλήνην, συνειδήσεως,
καί Αποτελεί τήν βάσιν τοΰ πλούτου εις κάθε χώραν.

Τό κεφάλαιον είναι προϊόν Ιργασίας, κόπου καί ίδρώτος.

Ό Γαριβάλδης δμιλών κάποτε προς τούς έργάτας, ελεγεν,
δτι δ τιμητικώτερος τίτλος είναι δ τοΰ Ιργάτου, Ιπειδή ούτος
σχετικώς είναι δ μάλλον Ανεξάρτητος.

Τό νά είναι κανείς) Ιργάτης δεν είναι λόγος καταφρονή-
σεως' τουναντίον είναι τιμή καί έπαινος.

Τοΰ Ιργάτου σήμερον είναι ΰπηρέται οί Ιπιστήμονες καί οΐ
Ιμποροι, τό δέ Κράτος τόν θεωρεί Απαραίτητον παράγοντα διά
τήν εύρυθμον λειτουργίαν του, καί ελαβε καί λαμβάνει είσέ-
τι υπέρ αύτοϋ, πάντα τά προστατευτικά μέτρα.

“Αλλά διά νά είσθε ωφέλιμοι είς τόν Ιαυτόν σας, τήν οίκο-
γένειάν σας καί τήν Κοινωνίαν πρέπει νά καλλιεργήτε καί τό
πνεΰμά σας μέ Ανάγνωσιν ωφελίμων βιβλίων, χρησίμων περιο-
δικών καί Απηλλαγμένων Από ϊδέας αθεϊστικάς καί άντιπατριω-
τικάς.

Έπ* ούδενί λόγψ νά καταφεύγετε μετά τήν Ιργασίαν σας
είς τάς ταβέρνας καί ουζοπωλεία, δπου Ιξανεμίζονται τά χρή-
ματά σας, Αποβλακώνετε μέ τά ποτά τό πνεύμα σας, Ιξαχρβιώ-
νετε τήν ψυχήν σας, καί σκορπίζετε τό πένθος καί τήν πικρίαν
είς τήν οίκογένειάν σας.

Προ παντός πρέπει νά μείνετε πιστοί, πιστότατοι είς τήν
αγίαν ήμών Θρησκείαν, ήτις σάς Ιξυψώνει μέχρι τοΰ Ούρανοΰ,
καί ήτις Ιπευλογεΐ τήν Ιργασίαν σας.

Πρέπει νά γνωρίζετε καλώς, δτι κά$ε ήμέραν είς τήν ζωήν
μας συναντώμεν πικρίας καί Αδικίας, διά τάς δποίας μάς παρη-
γορεΐ μόνον ή Θρησκεία, ήτις μάς δίδει θάρρος καί Ιλπίδα, ώστε
νά Αναβαίνωμεν Ατάραχοι τόν Γολγοθάν μας.

Είναι Ανάγκη σας Ισωτερική, νά Αγαπάτε τήν πατρίδα σας
μέ δλην σας τήν ψυχήν, Ιπειδή αύτη σάς Ιξασφαλίζει τήν Ιλευ-
θερίαν, τήν ήσυχίαν καί τήν ευτυχίαν σας.

Βουλώσατε τά αυτιά σας είς τά δηλητηριώδη λόγια τοΰ

243

Κομμουνισμού, οστις -θέλει τον εργάτην ά'-θλιον και τρισάθλιόν
διά νά τον μεταχειρίζεται ώς δργανόν του άτιμον και άνήθι-
κον, Ιπειδή δεν ριζοβολεϊ κομμουνισμός είς χώραν που έχει σχε-
τικήν άνεσιν.

Και αποτείνεται συχνότατα προς σάς δ Κομμουνισμός, αλλά
λαμβάνει ραπίσματα, άφ* οΰ τοΰ δείχνετε, δτι δεν είσθε μάζα
άβουλος, άλλα Ιργάται μέ νοϋν, μέ κρίσιν και με θέλησιν, ώστε
μόνοι σας νά ευρίσκετε τον δρθόν δρόμον.

Επιθυμώ νά έννοήσητε, δτι αί άπεργίαι δεν είναι τό καλ-
λίτερον μέσον διά τήν λυσιν των προβλημάτων, ατινα σάς άπα-
σχολοϋν.

Τό άποτελεσματικώτερον καί ήθικώτερον μέσον, είναι ή αλ-
ληλεγγύη, ή οποία πρέπει νά ύπάρχη μεταξύ τών εργατώγ και
τοΰ εργοδότου καί δ σεβασμός εκ μέρους σας προς τό κεφάλαι-
ο ν, άνευ τοΰ δποίού είναι αδύνατον νά ζήσετε.

Θεμελιώσατε δικαιοσύνην μεταξύ τής εργασίας σας καί τοΰ
κεφαλαίου καί αμέσως θά άντιληφθήτέ ποία αρμονία θά άνα-
πτυχθή είς τάς επαγγελματικός σας σχέσεις, ήτις θά σάς φέρη
τήν ευτυχίαν, τήν οποίαν ουδέποτε θά εΰρετε μέ τά σαμποτάζ;
Ή άρμονία αυτή θά σάς βοηθήση, ώστε σιγά, σιγά νά ύψώνεσθε
είς τήν θέσιν τής ήγέτιδος τάξεως καί νά δυνηθήτε νά άντικα-
ταστήσητε καί τον κεφαλαιούχον, δταν οΰτος θέλει πλέον νά ά-
πόσύρθή από τό στάδιον τής δράσεώς.

Φιλοτιμηθήτε νά μορφώσετε τά παιδιά σάς, δπως παραγ*
γέλλουν οί νόμοι τής πατρίδος καί ένδιαφερθήτε ιδιαζόντως, ώ-
στε νά μεταδοθούν είς αυτά γνώσεις κατάλληλοι, χρήσιμοι καί
Ιπωφελεΐς.

Νά μή γελασθήτε, δτι δεν χρειάζεται Ιργασία δι* άύτά, δν
τυχόν ?χετε νά τούς άφήσετε χρήματα, διότι δ τροχός τής τύ-
χης.διαρκώς' γυρίζει καί πλήρης ασφάλεια είναι μόνον ή εργα-
σία. ·

... "Οσοι εΐλικρινώς αγαπούν τά παιδιά των, ας τά διδάξουν
’φτό 4ν<ρρίς μίαν, εργασίαν, παράλληλα προς τά γράμματα καί
ας τά μάθουν, δτι τό γλυκύτερο ψωμί είναι εκείνο πού τρώγε-
ται μέ τον ίδρωτα, τού προσώπου.

9) Πρό 5 τδν έξω Ελληνισμόν

"Ελληνες τής ξένης! „

Ή αγάπη τοϋ ανθρώπου προς την Πατρίδα είναι έμφυτος,
και δ περισσότερον φιλόπατρις λαός τοϋ κόσμου είναι οϊ "Ελ-
ληνες, άντιπροσο)πευτικός τύπος των όποιων είναι ό Όδυσσεΰς,
δστις Ικέτευε τούς θεούς νά τφ έπιτρέψουν να ΐδη τής πατρί-
δος του άπό μακράν, καπνόν άναθρώσκοντα!

Ή πατρΐς είναι θεσμός πανάρχαιος καί φέρει την ίστορι-·
κήν δικαίωσιν χιλιάδων έτών. Ό θεσμός δέ οΰτος συνυφανθείς
μέ τήν ϋπαρξιν Ικατομμυρίων άνθρόίπων μέσα είς τήν. ροήν
των χιλιετηρίδων, έχει δύναμιν άκατάλυτον, καί τίποτε δεν δυ-
νατοί νά τον αντικαταστήση. Μόνον δε αφιλοσόφητοι και άνι-
στόρητοι ζητούν τήν κατάργησιν τής πατρίδος.

Άπόδειξις τής αιωνίου δυνάμεως τής πατρίδος και τής ά-
καταγωνίστου ελξεώς της προς τά τέκνα της, είναι δτι δλοι οϊ
ξενιτευόμενοι εργάζονται μέ τήν έλπίδα τής επιστροφής, καί έ-
πομένως ή ψυχή των εύρίσκεται είς τήν πατρίδα καί υπό τήν
πατρικήν στέγην.

Καί οϊ προ χιλιάδων Ιτών χάσαντες τήν πατρίδα των *Ισ-
ραηλΐται καί διασπαρέντες είς δλον τον κόσμον, προς τήν -Ιε-'·
ρουσαλήμ έχουν έστραμμένην τήν ψυχήν των, καί δάκρυα χύ-
νουν, δταν ακούσουν τήν λέξιν Σιών.

- Άλλα τι είναι Πατρίς;

Είναι μία γωνία τοϋ Παραδείσου· είναι ό ίερός τόπος, δπου
θά άγωνισθώμεν υπέρ τής αρετής, είναι τό κέντρον τής ευ-
τυχίας μας.

Είς τήν πατρίδα μας εΐδομεν πρώτην φοράν τό φως τού
ήλίου, καί έλούσθημεν μέ τό γλυκύτατον φως τής σελήνης. Είς
τήν πατρίδα μας εγνωρίσαμεν τό πρώτον τά άγια πρόσωπατών
γονέων, μας, καί Ιδιδάχθημεν τήν . μητρικήν γλώσσαν. Είς τήν
πατρίδα μας έπαίξαμεν τό πρώτον με τούς άδελφούς μας, καί '
ήσθάνθημεν δι’ αυτούς τά ίερά σκιρτήματα τής στοργής. Είς
τήν πατρίδα έδιδάχθημεν περί τοϋ Θεοΰ, καί συνελάβομεν τήν
θψηλήν έννοιαν τής Θρησκείας.

245 .-'

Αϊτού έθέσαμεν τάς βάσεις τής ηθικής μας μορφώσεως,
ώστε, συν τφ χρόνφ, ν* άποβώμεν πολϊται ενάρετοι.

*Αφ’ ου αυτά τά δώρα τά άνεκτίμητα έλάβομεν παρά τής
Πατρίδος, αντιστοίχους έχομεν προς αυτήν καθήκον Ιερόν καί
βαρύτατον.

Και είναι τούτο, ή αγάπη μας προς αυτήν, ή οποία πρέπει
νά ψθάνη μέχρι θυσίας και τής ζωής μας ακόμη, χωρίς δισταγ-
μόν και άμφιβολίαν.

Μεταξύ των άλλων παραδειγμάτων τής αρετής τά όποια
μάς άφήκεν δ Κύριος ήμών Ιησούς Χριστός, εν είναι καί ή
προς τήν Πατρίδα Του θερμοτάτη άγάπη.

Καίτοι δ Κύριος έσταυρώθη υπέρ τής άνθρωπότητος καί
καθιέρωσε τήν παγκόσμιον αγάπην, διά τήν Ιδιαιτέραν Του πα-
τρίδα έξεδήλωσεν Ιδιάζουσαν αγάπην, συμπάθειαν, εύμένειαν
καί π.οτίμησιν. Καί έκλαυσεν άπό πόνον καί στοργήν διά τό
έγκλημα τής Χριστοκτονίας, πού προέβλεπε, με τήν σπαρακτι-
κήν φράσιν : «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, ποσάκις ήθέλησα επι-
συναγαγεΐν τά τέκνα σου...».

Ή Πατρίς μάς εχάρισεν δ, τι ωραΐον καί εύγενές έχομεν καί
αυτή συνεχίζει προς ήμάς άδιακόπως τάς ευεργεσίας της.

—Έχομεν Ιερούς ναούς, δπου προσευχόμεθα καί γινόμεθα
μέτοχοι των ’Α.χράντων Μυστηρίων; Εις αυτήν τούς δφείλομεν.

• — “Εχομεν σχολεία άπό τά όποια εκπορεύεται δ φωτισμός
τής Κοινωνίας; Είς ταύτην τά χρεωστοΰμεν.

— Έχομεν νόμους, ασφάλειαν, δικαιοσύνην, Ισοπολιτείαν;
"Εχομεν άπολαύσεις, κτήματα, έμπόριον, λιμένας, ποταμούς καί
κοιλάδας; Αϊτή μάς τά δίδει καί αυτή τά κατασφαλίζει.

Συμπατριώται εν τή ξένη !

Ή άγμπη προς τήν Πατρίδα είναι συναίσθημα των λογι-
κών άνθρώπφν καί των εύγενών ψυχών. Αλλά δυνάμεθα καί
περισσότερον νά προχωρήσωμεν. Καί τά άλογα ζφα άκόμη πο-
νούν τον τόπον δπου έγεννήθησαν, καί δταν τά άπομακρύνουν
διά πωλήσεως είς γειτονικά χωριά, έπανέρχονται δίς καί τρις,
Ικδηλωνοντα τον πόνον των μέ τάς άνάρθρους κραυγάς των,
πού μάς συγκινοΰν βαθύτατα.

Σείς, πατριώται φλογεροί καί με καθαρόν νοΰγ,καί ΰψη-

λήν καρδιάν, μή λησμονήσητε ποτέ τήν Ελλάδα μας.

Οί Εβραίοι, οδηγούμενοι είς αιχμαλωσίαν έκατοντάδας έ-
τών π. X. είς τάς δχθας τοΰ ποταμού τής Βαβυλώνος ,εκλαυ-
σαν καί ωρκίσ-θησαν νά μή λησμονήσουν ποτέ τήν πατρίδα των.

Έλεγον: «'Ιερουσαλήμ, άν σέ λησμονήσωμεν, νά κόλληση
ή γλώσσα εϊς τό στόμα μας καί νά μάς λησμονήση δ Θεός»!

Καί δν δλοι οί λαοί άγαπώσι τάς πατρίδας των, οί "Ελλη-
νες τήν φιλοπατρία των άνήγαγον είς πάθος ίερόν, διότι ϊ-χουσι
τήν λαμπροτέραν πατρίδα τής άνθριοπότητος.

Πατρίδα ωραιοτάτην υπό θαυμάσιον ουρανόν, εύφορω-
τάτην μέ τήν Ιδαφικήν της ποικιλίαν καί τάς άπεριγράπτους
φυσικάς καλλονάς της καί κατοικουμένην άπό άνθρώπους μέ ΰ-
ψίστας άρετάς.

Διότι δ "Ελλην άπ’ άρχαιοτάτων χρόνων διεκρίθη είς ·8-
λα τά στάδια τού πολιτισμού, ύπήρξεν δ διδάσκαλος τής άνθρω-
πότητος καί διετύπωσε τούς αιωνίους νόμους τοΰ Καλού, τοΰ
"Αγαθού καί τού Αληθούς.

Αλλά τώρα τελευταία, φίλτατοι συμπατριώται μου, ή γλυ-
κυτάτη Ελλάς μας κινδυνεύει τόν τρομερώτερον των κινδύνων
πού διέτρεξέ πότε είς τήν μακραίωνα ίστορίαν της.

"Ολίγα αχάριστα τέκνα της, χάριν δλίγης μωροφιλοδοξίας
καί πολλού συμφέροντος, συνεμάχησαν μέ έξοπερικούς εχθρούς,
έπιθυμοΰντας νά μάς καταβροχθίσουν καί έγιναν όργανα τής
θελήσεως αυτών καί τών συμφερόντων των.

Καί τοιουτοτρόπως εξαπέλυσαν είς τόν τόπον μας δλεθρον,
συμφοράν, φρίκην καί θάνατον.

Διωργάνωσαν ληστρικάς συμμορίας μέ Βουλγάρους, "Αλβα-
νούς καί Σλάύους καί ζητούν νά μάς άρπάσουν τήν Θράκην
καί τήν Μακεδονίαν καί σφάζουν τούς πατριώτας, πού θέλουν
νά παραμείνουν Έλληνες.

"Αφ’ ού αύτοί οί άπάτριδες, οί μητραλοΐαι, οί προδόται με-
τέβαλον κατά τό 1944όλόκληρον τήν Ελλάδα είς μαύρα έρείπια,
είς τά δποϊα κλαϊνε οί κουκουβάγιες,, καί έφόνευ-
σαν καί 100.000 "Ελληνας, τώρα θέλουν νά παραδώσυν αυτά τά
έρείπια είς τό κόκκινον θηρίον, πού λέγεται Κομμουνισμός, διά
νά μή άκουεται τό τρισένδοξον δνομα Ελλάς.

. .. ;

Θέλουν να μή έχωμε πατρίδα τήν Ελλάδα μας' θέλουν νά
μή εχωμεν εκκλησίας, οΰτε σχολεία* θέλουν νά μή έχωμεν κα-
ταγάλανα ακρογιάλια και πανεΰμορφα βουνά* νά μή εχωμεν μυ-
ρωμένε, βουνοπλαγιές και καταπράσινες ρεματιές* νά μή έχωμε
τον παρήγορον αντίλαλον τής καμπάνας τοϋ χωρίου μας, και τον
ήχον τής γλυκυτάτης φλογέρας τοϋ βοσκού, νά μή εχωμεν λου-
λούδια στο παράθυρόν μας, και βασιλικόν στήν αυλή μας

Αλλά νά έχωμε μία πατρίδα ξένη, σκληρή σάν ατσάλι και κόκ-
κινη σαν τό αίμα πού θά μάς ροφήσουν.

"Ελληνες τής ξένης.

ΕΙς τό σημειον αυτό ή φωνή τής πονεμένης Ελλάδος ζη-
τεί τήν συνδρομήν σας, καί τήν Ισχυράν βοήθειάν σας.

Νά υψώσετε τό ανάστημά σας καί τήν φωνήν σας καί νά
διαλαλήσετε πρός δλον τον κόσμον, ότι δσα γράφουν τά βρωμερά
των έντυπα είναι συκοφαντίαι πωλημένων ανθρώπων, δσα λέ-
γει τό ρυπαρόν των στόμα, είναι άφροΐ κόκκινης λύσσης, από
μίσος κατά τής Ελλάδος, καί τίποτε άλλο.

"Αν ύπάρχη τρομοκρατία εις τον τόπον μας, τήν προκαλοϋν
αυτά τά αποβράσματα, πού θέλουν νά μάς κάμουν Βουλγάρους...
θέλουν νά μάς κάμουν νά άρνηθώμεν τήν πίστιν των πατέρων
μας, θέλουν νά άρνηθώμεν τάς παραδόσεις τής φυλής μας, καί
τό καθήκον μας πρός τό "Εθνος.

Σήμερον εις τήν Ελλάδα βασιλεύει απεριόριστος ελευθε-
ρία, καί εις τον τύπον, καί είς τήν σκέψιν, καί είς τήν γλώσσαν,
άφ’ όΰ αυτοί οι ερυθροί βρυκόλακες υβρίζουν τά πάντα καί
τούς πάντας καί μένουν ακαταδίωκτοι από υπερβολικήν άνεξι-
κακίαν τοϋ Κράτους. ·

Κάθε ένας από σάς νά μεταβληθή καί εις Ιεροκήρυκα των
δικαιωμάτων τής πατρίδος μας, καί κάθε ένας σας δπου στα-
θή, νά στηλιτεύη τήν διαγωγήν των δολοφόνων αυτών τής Ελ-
λάδος, καί νά άποκαθιστά πέρα— -πέρα τήν αλήθειαν.

Καί ή αλήθεια είναι, δτι ολίγοι άσυνείδητοι, όργανα ξέ-
νων βουλήσεων καί ξένων συμφερόντων, έσήκωσαν' άτιμο χέρι
καί ραπίζουν τήν Πατρίδα, καί μέ μαχαίρι κόκκινο τής ξεσχί-
ζουν τά σπλάγχνα της.

Τρέξατε.είς βοήθειαν, καί προτάξατε τά στήθη σας υπέρ
τής κοινής Μητρός,

Ό. φιλόσοφος Πλάτων προ χιλιάδων ετών είπεν :

«"Απάντων τιμιώτερον καί άγιώτερονεϊ-, -ί
ναι ή Πατρί ς> .

'& (Όμορος

Έλληνεχ καί Έλληνίδε5

•Απόγονοι τών ήρώων τοΰ 21 και του 12, δημιουργοί τοΰ
θρύλου τής Β. Ηπείρου, δστις θά εμπνέη δλας τάς γενεάς πασών
τών εποχών τοϋ σϋμπαντος κόσμου, νά Αντιστέκονται και Αντε-
πιτίθενται κατά πάσης υλικής βίας ! !

Γονείς και αδελφοί τών ήμιθέων τοϋ Ρίμινι, ξυπνήσατε,
έπί τέλους, Από τον θανάσιμον ύπνον σας, διότι τό ΚΚΕ, ετοι-
μάζει τόν Αφανισμδν τής Ελλάδος, και ώς Ιδέας, και ο>ς 'Ιστο-
ρίας, και ώς Κράτους, κα'ι τόν όλεθρόν δλων τών Ελλήνων, πού
μισοΰν την συνωμοσίαν κατά τών ίερών καί δσίων καί γράφουν
υπέρ βωμών και εστιών»

Ή Ελλάς είναι ή χώρα τής τραγικής μοίρας καί τής ηλί-
θιας ιιακαριότητος! "Αλλως, μειοψηφία 10ο)ο δεν θά έδέσποζε
τής δλότητος σχεδόν τών Ελλήνων, καί δεν θά έτόλμα τά φρι-
κώδη εγκλήματα τοΰ Δεκεμβρίου νά τά παρουσιάζη «ώς ξύ- .
πνημα τοΰ λαοϋ». Καί τοΰτο, διότι ή τερατώδης αυτή
μειοψηφία έχει πειθαρχίαν, έπιμονήν, μαχητικότητα καί Αλλη-
λεγγύην, ώστε νά τολμοΰν εράνους πρό τών δμμάτων τών
Αρχών, νά ένισχύουν ύλικώς τούς συνεγκληματίας των, καί νά
διαδίδουν παντοΰ τά μαθήματα τής σχολής τών δημίων, διά νά
καταλάβωόη τήν Αρχήν.

Καί ή συντριπτική πλείοψηφία τών 90 ο)ο;

Αΐ, αυτή στηρίζεται εις τήν ένοπλον εξουσίαν και μόνον,
χωρίς νά γνωρίζη δτι ό Στρατός καί ή Χωροφυλακή έχουν Ανάγ-
κην ηθικής καί πρό παντός ύλικής ένισχύσεως.

Καί ή συντριπτική πλείοψηφία τοΰ Αγνοΰ λαοΰ;

Αΐ, αύτή κοιμάται, καί δταν δέν κοιμάται, φροντίζει νά
μή Ιξοδεύση ποτέ μίαν δραχμήν διά τήν κοινήν σωτηρίαν, δια
τήν διάδοσιν τών εθνικών έφημερίδων, διά τήν έκδοσιν βιβλίων

διαφωτισμοί, διά τήν αποστολήν είς Ευρώπην κηρύκων του με-
γαλείου τής Ελλάδος και των επιτακτικών δικαίων της, και διά
τήν άμυναν τής κεφαλής της ακόμη.

Είσαι, Ελληνικέ Λαέ, δ εξυπνότερος δλων τών λαών τής .
γής καί δ τολμηρότερος πάντων* αλλά τώρα επαθες μίαν πνευ-
ματικήν χαύνωσιν, ωσάν ή φθοροποιός δύναμις του έρυθροΰ τέ-
ρατος, νά σοϋ άφήρεσε κάθε Ικμάδα. "Αλλως, χωρίς- νά ερωτή- \

σης κανένα, θά ετέντωνες τά χαλύβδινα μπράτσα σου, θά ήρ- *

παζες άπό τά κέρατα τον άνθρωποφάγον Μινώταυρον καί θά
τοϋ Ιπολτοποιοΰσες τήν κεφαλήν.

Μήπως τό αίμοστάζον αυτό θηρίον δεν τό έγνώρισες δταν -
έκυβέρνα ή «λ ά ο κ ρ α τ ί α»;

Μήπως δεν τό είδες είς τό πρόσωπον τής αιμοσταγούς Πο-
λιτοφυλακής;

Μήπως δεν τό άντελήφθης μέ τά ίδια σου τά μάτια, δταν
έσφαζεν, έκαιεν,· έβίαζεν, ελεηλάτει καί καθύβριζε τά ίερά καί
τά δσια είς τήν Ρούμελη ν, τήν Θεσσαλίαν καί τήν Πελοπόννη- 4 !
σαν, τήν δποίαν μ’ετέβαλεν είς άπέραντον νεκροταφεϊον;

- ·· 5 |

Ελληνικέ Λαέ καθαρόαιμε!

Ξύπνα, διότι τό ΚΚΕ δέν κοιμάται;

"Ιδρυσε σχολήν αίματος καί δημίων. Σχολήν άκρωτηρια- |
σμών καί εγκλήματος. Σχολήν κοπής καρωτίδων καί έξορύξεως · *
ματιών. Σχολήν εκδοράς ζωντανών Έλλήνιον καί τεμαχισμού ^
γυναικείων μαστών.

Ματαίως έργάζεσαι στο χωράφι σου καί διορθώνεις τήν κα-
λύβα σου, διά νά άναπαυθής μέ τήν οίκογένειάν σου. Ή βιομη-
χανία τοϋ φόνου καιροφυλακτεϊ νά σέ ρίξη νεκρόν σέ κάποιο
ρέμα τοϋ χωριού σου, μίαν σκοτεινήν νύκτα τοϋ Δεκεμβρίου.

• Νοικοκυρά τιμημένη!

Στά χαμένα περιποιείσαι τον κήπον σου καί ποτίζεις τά
λουλούδια στήν αυλή σου. Ό βρυκόλακας τοϋ ΚΚΕ πού τώρα
■Βποκρίνεται τόν καλόν γείτονα, κάποιο σούρουπο θά σέ κάμη
κομμάτια; γιατί δέν άφήκες τό παιδί σου νά πάρη τά πρώτα =

μαθήματα τής δολοφονίας καί τής προδοσίας είς τήν σχολήν τής ^

ΕΠΟΝ.

" Α5°

·- ίίί-ϊά *

Τό ΚΚΕ ΰπέστη πλέον πνευματικήν καί ήθικήν άλλοίωσιν,
άφ' οδ οί αρχηγοί του διεφθάρησαν πρώτον.

Καί τώρα δέν Ιπιδέχεται διόρθωσιν καί μετατροπήν. Χρειά-
ζεται εναντίον τής φθοροποιού δυνάμεώς του, άμυνα Ισχυρότα-
τη καί αρραγής καί μοναδικόν φάρμακον ή δνωσις δλων μας.

Καί είς τάς πόλεις καί τά χο>ρία νά γίνουν όμάδες-ίσχυραί
καθαρών Ελλήνων καί Χριστιανών, αί δποϊαι θά χρησιμεύσουν
ώς αντισώματα είς τον έθνικόν όργανισμόν κατά πόσης δηλη-
τηριώδους κινήσεως τών έχιδνών τού ΕΑΜ καί τών σκορπιών
τού κομμουνισμού.

"Αν δέν έξυπνήσης, Ελληνικέ λαέ, έχε την φιλοτιμίαν νά
άποθάνης ήρωϊκώς αύριον πού θά σέ κλαδέψη τό ΚΚΕ, καί δ-
ταν θά διαβής πρός τήν άλλην ζωήν, νά φωνάξης είς τον κόσμον
τών πνευμάτων, δτι έδώ κάτω κάποτε ύπήρξεν Ελλάς, τήν όποι-
αν έχαψεν ή προδοσίαδλίγων άτόμων μέ συνεργασίαν τού Σλαυϊ-

Παροράματα

ΕΙς τήν σελίδα 60 στοίχος πρΟτος άνάγνωθι ββΐς τ4 πρόσωιτον*.
Εις τήν σελίδα 140 στοίχος Εβδομος Λνάγν«θι άντί «κατηγο-
ρουμένους» «κατηραμένους».

Εις τήν σελίδα 228 στοίχος δέκατος τέταρτος Λντί «έμπνέομεν»
άνάγνωθι «έκτινέομεν».

Πίναξ Περιεχομένων

Πρόλογος

Σελίς 7

ΕΙσαγωγή

» 9

ΜΕΡΟΣ Α'

» 11

Ίδρυσις ΕΑΜ

* 13

'Ιδρυταί τοϋ ΕΑΜ. Ζαχαριάδης.

* 16

*1ΛρΤΙ?.·Β?λρνχιώγης..

» 17

Σκοποί τοΰ ΕΑΜ..

» 23

ΕΑΜ — Βούλγαροι

» , 26

Ιστορικά έγγραφα εαμοβουλγαρικής συνεργασίας

» 29

Σύμφωνον "Ιωαννίδη

» 29

“Αλλαι αποδείξεις προδοτικής συνεργασίας

» 33

ΕΑΜ. καί Αλβανοί

» 35

“Οργανα τοϋ ΕΑΜ.

» 36

Διδάσκαλοι στοιχ. έκπαιδεύσεως

» 36

ΚαΟηγηται

* 41

Νεολαία

* 43

Έπονίτισσες — Συναγωνίστριες

» 45

Ε.Π.Ο.Ν.

* 48

“Αρχιερείς — “Ιερείς

» 61

Βεβήλωσις των "Αγίων

» 51

"0 Κοζάνης "Ιωακείμ

» 52

"0 Ηλείας "Αντώνιος

» 54_

Πατριωτισμός των Ελλήνων

» 58

ΜΕΡΟΣ Β'

» 61

Π.Ε.Ε.Α: — Σβώλος

> 63

ΜΕΡΟΣ Γ'

» 73

Έργα καί ήμέραι τοϋ Ε.Α.Μ.

» 75

Μνήμόσυνον εις τούς Γαργαλιάνους

» 118

Ναπολέων Ζέρβας

» 119

"Η δράσις τοΰ Ε.Α.Μ. κατά τήν Κατοχήν

» 121·

254

Ψαρρός

Σ*λίς

123

ΑΙ ΙΦνίκιστικαι όμοίδβς διαλύονται

»

124

Έθνιχαι άνταρτικαι ομάδες Μακεδονίας— Θράκης

>

127

Τά μαρτυρικά Καλάβρυτα

>

128

Ευρυτανία — Καρπενήσιον

»

137

Φθιώτις — Λαμία

»

140

Βόνιτσα— Ξηρόμερον

»

143

Μακρυνεία — Μεσολόγγιον

148

Τρίκκαλα —Καλαμπάκα

»

152

Δικαιοσύνη τοΰ Ε.Λ.Α.Σ.

»

153

Άναχώρησις Γερμανών

>

160

ΜΕΡΟΣ Δ' Δεκεμβριανά

»

163

ΑΙματηρός Δεκέμβριος

»

165

Δεκεμβριανά Λαμίας

»

185

Αγγλία ή προστάτρια

»

192

Τσώρτσιλ

» *

193

Σκόμπυ

»

195

Ελληνική Χωροφυλακή

»

197

Έκΰεσις Σιτρίν

»

198

Λεηλασίαι — Καταστροφαΐ

>

200

Μέρος Ε'

»

203

Τό δράμα των όμηρων

>

205

Ή Πολιτοφυλακή και ή εγκληματική δμηρία

»

209

ΜΕΡΟΣ ΣΤ'

»

219

Συμβουλαί

»

221

1. Προς τό. Κράτος

»

221

2. » »' “Ιερόν Κλήρον

»

224

3. » τάς Έλληνίδας μητέρας

»

226

4. » τούς Διδασκάλους

»

229

5. * > Μαθητάς

»

232

6. » τήν Νεότητα

>

234

7. » τούς Έργοδότας

»

238

8. » » Έργάτας

»

242

9. » τον Ιξω Ελληνισμόν

»

245

Επίλογος

»

249

Παροράματα

»

253

255